The rich man Tong: Every time you c

The rich man Tong: Every time you come to paddle the boat, we never catch any fish.
Kanistha : Let's go home. We don't need to catch the fishes, we're already very rich.
The rich man Tong: don't you understand, I'm not yet rich, no, not rich enough. Whenever I said
"Enough" then I will be rich. Don't make any noise, looks like a fish is in the net.
Yes, there is a big goldfish! It will be my dinner tonight.
Kanistha: Please, let the fish go.
The rich man Tong: do you want to die? Keep on paddling, there might be another fish.
Kanistha: Yes, my Lord.
The rich man Tong: Why did you let go of the gold fish? You must not want to live any more!

Kanisthee: You're back, have you got any fish?
Ariyo: Oh father, you're back, where's mama?
The rich man Tong: Your mama? Go and wait at the pier, she should be there no more than 3 days.
Kanisthee: Oh my love, i'm so glad you came back alone, from now on you'll be all mine! I'm sooo
happy, ha ha ha ha.
Aeuy (on the pier): Oh mama, hurry home, I miss you so much.

Aeuy: Mama, I miss you so much, please come back to see me.
Goldfish: I'm here, my daughter.
Aeuy: please stay here, mama. I will bring you some food.

E: Ay, my sister, let's catch this goldfish for mother so she can make us some soup.
Ay: Sure, you come to the right person, I' m an expert at evil doer.
Ay: Aeuy, while you we're feeding the pig, I caught the goldfish for dinner, here's a scale left for you.
Aeuy: OK, I'll burry it in the ground.
Aeuy: Mama, I'm so happy that we can talk again.
Kanistha: Yes, my daughter, so am I.
E: Aeuy, here it is again, just one seed left from an eggplant.
Aeuy: Mama, the King wants to take you to live in the palace, please go with him.
King Songtham: No, I'm going to take you along. You are a blessed one, suitable to be my Queen..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนรวยตอง: เวลาที่คุณมาพายเรือทุกคนที่เราไม่เคยจับปลาใด ๆ .
Kanistha: Let 's กลับบ้าน เราไม่จำเป็นที่จะจับปลาที่เราอยู่แล้วรวยมาก.
คนรวยตอง: คุณไม่เข้าใจผมไม่รวยยังไม่มีไม่รวยพอ เมื่อใดก็ตามที่ผมบอกว่า
"พอ" แล้วฉันจะรวย อย่าทำเสียงใด ๆ ที่มีลักษณะเหมือนปลาที่อยู่ในสุทธิ.
ใช่มีปลาทองใหญ่! มันจะเป็นอาหารมื้อค่ำของฉันคืนนี้.
Kanistha: กรุณาแจ้งให้ปลาไป.
คนรวยตอง: คุณต้องการที่จะตาย? เก็บในการพายเรือเล่นอาจจะมีปลาอีก.
Kanistha: ใช่พระเจ้าของฉัน.
คนรวยตอง: ทำไมคุณถึงปล่อยให้ไปของปลาทอง? คุณต้องไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป! Kanisthee: คุณกลับมาที่คุณมีปลาใด ๆAriyo: โอ้พ่อของคุณกลับมาที่เป็นแม่? คนรวยตอง: แม่ของคุณ? ไปรอที่ท่าเรือเธอควรจะมีไม่เกิน 3 วัน. Kanisthee: โอ้ความรักของฉันฉันดีใจที่คุณกลับมาคนเดียวจากนี้ไปคุณจะเป็นสิ่งที่ฉัน! ฉันมากเลยมีความสุขฮ่าฮ่า. Aeuy (บนท่าเรือ): โอ้แม่รีบบ้านผมคิดถึงคุณมาก. Aeuy: แม่ฉันคิดถึงคุณมากโปรดกลับมาจะเห็นฉัน. ปลาทอง: ฉัน 'm ที่นี่ลูกสาวของฉัน. Aeuy: โปรดอยู่ที่นี่แม่ ผมจะนำอาหารบางอย่าง. E: Ay น้องสาวของฉันขอจับปลาทองนี้แม่เพื่อให้เธอสามารถทำให้เราซุปบาง. Ay. แน่นอนว่าคุณมาถึงคนที่เหมาะสมฉัน m ผู้เชี่ยวชาญที่กระทำความชั่วร้ายAy: Aeuy ในขณะที่คุณกำลังให้อาหารที่เราหมูผมจับปลาทองสำหรับอาหารมื้อเย็นที่นี่ขนาดที่เหลือสำหรับคุณ. Aeuy: ตกลงฉันจะเผามันในพื้นดิน. Aeuy: แม่ผมมีความสุขที่เราสามารถทำได้ พูดคุยอีกครั้ง. Kanistha: ใช่ลูกสาวของฉันดังนั้นพ่ะย่ะค่ะE: Aeuy นี่ก็เป็นอีกครั้งเพียงหนึ่งเมล็ดที่เหลือจากมะเขือ. Aeuy: แม่พระมหากษัตริย์ต้องการที่จะพาคุณไปอาศัยอยู่ในพระราชวังโปรดไปกับ เขา. คิงทรงธรรม: ไม่ผมจะพาคุณไป คุณเป็นหนึ่งในความสุขที่เหมาะที่จะเป็นราชินีของฉัน ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทองรวย : ทุกครั้งที่คุณมาที่จะพายเรือ เราไม่เคยจับปลาใด ๆ
kanistha : กลับบ้านกันเถอะ เราไม่ต้องไปจับปลา เราก็รวยมาก
ทองรวย : คุณไม่เข้าใจ ผมไม่ได้รวย ไม่ได้รวยพอ เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมบอกว่า
" พอ " แล้วจะรวย อย่าส่งเสียง เหมือนปลาในกระชัง
ครับ มีใหญ่ ยัยปลาทองมันจะเย็นของฉันคืนนี้
kanistha : กรุณาให้ปลาไป
ทองรวย : อยากตาย ? ก็ยังคงอยู่ อาจจะมีปลาอื่น
kanistha : ครับ ใต้เท้า
ตองรวยทำไมคุณปล่อยให้ไปของปลาสีทอง ? คุณคงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป

kanisthee : คุณกลับมา คุณมีปลา
ariyo : แหม พ่อกลับมา แม่อยู่ไหน ?
ทองรวย : แม่คุณไปรอที่ท่าเรือ เธอควรมีไม่เกิน 3 วัน
kanisthee : โอ้ ที่รักของฉัน ฉันดีใจมากที่เธอกลับมาคนเดียว จากนี้ไปคุณจะเป็นของผม ! ฉันรู้สึก
มีความสุข ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
aeuy ( ท่าเรือ ) : โอ้แม่ รีบกลับบ้าน ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน

aeuy : แม่ ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน ได้โปรดกลับมาหาชั้น
ปลาทอง : ฉันมาที่นี่ , ลูกสาวของฉัน
aeuy : กรุณาอยู่ที่นี่ เพคะผมจะเอาอาหาร

: E นี่ น้องสาว ไปจับ ปลาทองนี้สำหรับแม่แล้วเธอจะทำให้เราทานซุป
เอ : แน่ใจว่าคุณมาหาถูกคน ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อันธพาล .
เอ : aeuy ในขณะที่คุณกำลังให้อาหารหมู ผมจับได้ปลาทองกิน นี่ขนาดทิ้งไว้ให้คุณ
aeuy : โอเค ฉันจะฝังมันในดิน
aeuy : แม่ ผมดีใจมากที่เราสามารถพูดได้อีกครั้ง
kanistha : ใช่ลูกสาวของฉัน , ฉัน
E : aeuy ที่นี่เป็นอีกหนึ่งเมล็ดที่เหลือจากมะเขือยาว
aeuy : มามะ กษัตริย์ อยากพาคุณไปอยู่ในพระราชวัง ไปกับเขา
สมเด็จพระเจ้าทรงธรรม : ไม่ ผมจะพาคุณไปด้วย นายพรหนึ่งเหมาะที่จะเป็นราชินีของฉัน . . . . . . .