In 1854, Delacroix was asked by the

In 1854, Delacroix was asked by the director of the Fine Arts Department to execute "a painting, first submitting the subject and the sketch to me for approval." He chose to rework a theme he had been thinking about since 1847, when he had admired engravings after Rubens' paintings The Hunts. The Lion Hunt is the sketch for the large definitive painting delivered in 1855, a work unfortunately severely damaged during a fire in the Musée de Bordeaux in 1870.
In this preparatory work, Rubens' influence is also noticeable in the composition structured by colour rather than drawing. The terse, rapid brushstrokes in which we can feel the artist's hand, translate the turmoil of the scene and the ardour of the painter. Although the iconographic elements are difficult to identify, we can make out a rearing horse in the centre. In the inextricable, violent fray, the animals' bodies spin in a whirl constructed with the three primary colours: blue, red, yellow, in which the warm colours dominate.
The colour harmony of the final work prompted Baudelaire to write: "Never have more beautiful, more intense colours been channelled through the eyes to the soul".
The critics were often hostile, reproaching Delacroix for his extravagant colour and incomprehensible composition. Although he was the quintessential Romantic painter, Delacroix is here acting as a precursor. Through the emphasis on masses of colour and the expressiveness of the tumult, it could be argued that a sketch such as this heralds the expressive use of colour characteristic of many of the founders of modern painting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1854, Delacroix ถูกถามโดยผู้อำนวยการของกรมศิลปากรในการดำเนินการ "วาดภาพครั้งแรกส่งเรื่องและภาพร่างให้ฉันได้รับการอนุมัติ." เขาเลือกที่จะทำงานซ้ำธีมเขาได้รับการคิดเกี่ยวกับการมาตั้งแต่ปี 1847 เมื่อเขาได้รับการยกย่องแกะสลักภาพวาดหลังจากที่รูเบนส์ "The ล่า สิงโตล่าเป็นร่างสำหรับการวาดภาพที่ชัดเจนขนาดใหญ่ส่งใน 1855 การทำงานที่น่าเสียดายที่ความเสียหายอย่างรุนแรงในช่วงที่ไฟไหม้ในMusée de Bordeaux ใน 1870
ที่ในการเตรียมงานนี้อิทธิพลของรูเบนส์ยังเป็นที่เห็นได้ชัดในการประกอบโครงสร้างตามสีมากกว่าการวาดภาพ สั้นพู่กันอย่างรวดเร็วในการที่เราสามารถรู้สึกมือของศิลปินแปลความวุ่นวายของฉากและความกระตือรือร้นของจิตรกร แม้ว่าองค์ประกอบที่เข้มข้นเป็นเรื่องยากที่จะระบุเราสามารถทำให้ม้าออกมาเลี้ยงในศูนย์ ในหนีไม่รอด, การต่อสู้รุนแรงร่างกายสัตว์หมุนในวนสร้างด้วยสามสีหลัก:. ฟ้า, สีแดง,
สีเหลืองซึ่งเป็นสีที่ครองอบอุ่นความสามัคคีสีของงานสุดท้ายได้รับแจ้งโบดแลร์เขียน: "ไม่เคยมี ที่สวยงามมากขึ้นสีที่รุนแรงมากขึ้นได้รับการจูนผ่านสายตาสู่จิตวิญญาณ ".
นักวิจารณ์เป็นศัตรูมักจะปากเสีย Delacroix สีฟุ่มเฟือยของเขาและองค์ประกอบที่ไม่สามารถเข้าใจ แม้ว่าเขาจะเป็นจิตรกรโรแมนติกที่เป็นแก่นสาร, Delacroix นี่คือการทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้น ผ่านการให้ความสำคัญกับมวลชนของสีและการแสดงออกของความวุ่นวายที่มันอาจจะแย้งว่าร่างเช่นนี้ heralds การใช้งานที่แสดงออกของลักษณะสีของจำนวนมากในผู้ก่อตั้งของการวาดภาพที่ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1854 เดอลากรัวขอให้ผอ. กรมศิลปากรจะดำเนินการ " จิตรกรรม ก่อนส่งเรื่องและรูปมาเพื่ออนุมัติ เขาเลือกที่จะแก้ไขธีมเขาคิดตั้งแต่ 1847 , เมื่อเขาได้ชื่นชมภาพแกะสลักหลังจากรูเบนส์ ' ภาพวาดที่ล่า การล่าสิงโตเป็นร่างสำหรับขนาดใหญ่ที่ส่งในปี 1855 ภาพวาด ,งานอับเสียหายอย่างรุนแรงในระหว่างการยิงในพิพิธภัณฑ์ออร์เดอ บอร์โดในปี 1870 .
ในการเตรียมงานนี้ อิทธิพลของรูเบนส์ก็เห็นได้ชัดในองค์ประกอบโครงสร้างของสีมากกว่าแบบ ที่กะทัดรัดรอยพู่กันอย่างรวดเร็ว , ซึ่งเราสามารถสัมผัสถึงมือของศิลปิน , แปลความวุ่นวายของเหตุการณ์และความกระตือรือร้นของจิตรกรแม้ว่าองค์ประกอบเข้มข้นจะยากที่จะระบุว่า เราสามารถทำออกมาเลี้ยงม้าในศูนย์ ในการต่อสู้ที่รุนแรงที่แก้ไม่ได้ , , ร่างกายของสัตว์หมุนวนสร้างด้วยหลักทั้งสาม สี : น้ำเงิน แดง เหลือง ซึ่งเป็นสีอุ่นครอง .
สีความสามัคคีของงานสุดท้ายแจ้ง โบดแลร์จะเขียน : " ไม่ต้องสวยงามมากสียิ่งเข้มถูก channeled ผ่านตา ให้วิญญาณ " .
นักวิจารณ์มักจะถูกฝ่ายตรงข้ามตำหนิเดอลากรัวสีฟุ่มเฟือยของเขา และเข้าใจองค์ประกอบ ถึงแม้ว่าเขาเป็นจิตรกรที่โรแมนติกเป็นเดอลากรัวมาทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้น . โดยเน้นสีสันของมวล และความลึกซึ้งของทั่วไปหมดมันอาจจะแย้งว่าร่างนี้นั้นใช้สีแสดงออกของลักษณะของมากของผู้ก่อตั้งของจิตรกรรมสมัยใหม่