In this study, the species richness

In this study, the species richness is signifcantly greater in Royal Belum compared to theother studied locations with 21 species followed by Temengor 18, Merapoh, 16, Chemerong 16, Bukit Baok 16 and Sungai Bekok 16. Meanwhile Ulu yam and Jeram Toi recordedthe lowest species richness with the value of 3. High species richness of rattan specieswas observed in Temengor as indicated by the high values of Shannon, H′=2.74 followed by Chemerong H′=2.72, Merapoh H’=2.71, Belum H′=2.68, Sungai BekokH′=2.68, and Bukit Baok H′=2.63 (Table 2). Meanwhile Ulu Yam had the lowest species richness H′=0.96.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ ความสมบูรณ์ของสายพันธุ์ใน Royal Belum มีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับสถานที่ศึกษาอื่นๆ โดยมี 21 ชนิด รองลงมาคือ Temengor 18, Merapoh, 16, Chemerong 16, Bukit Baok 16 และ Sungai Bekok 16 ขณะเดียวกัน Ulu yam และ Jeram Toi ได้บันทึก ความสมบูรณ์ของสายพันธุ์ต่ำสุดโดยมีค่า 3 ความสมบูรณ์ของสายพันธุ์สูงของพันธุ์หวายพบใน Temengor ตามที่ระบุโดยค่าสูงของ Shannon, H′=2.74 ตามด้วย Chemerong H′=2.72, Merapoh H'=2.71, Belum H′= 2.68, สุไหงเบกกH′=2.68 และบูกิตบาก H′=2.63 (ตารางที่ 2) ในขณะเดียวกัน Ulu Yam มีความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ต่ำที่สุด H′=0.96

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์รอยัลเบลนในการศึกษานี้สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญ
ส่วนสถานที่ศึกษาอื่นๆ มี 21 สายพันธุ์ รองลงมาคือ เตเมนกอร์ 18 สายพันธุ์ เมราโพธิ์ 16 สายพันธุ์ เคมีรอง 16 สายพันธุ์ บูกิตบาก 16 สายพันธุ์ และซุงไกเบกกอก 16 สายพันธุ์ ขณะที่สถิติของ อูลูแยม และเจแรมต๋อย
มีความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์น้อยที่สุด มีค่า 3. ความอุดมสมบูรณ์ของเถาวัลย์สายพันธุ์สูง
Shannon ที่มีค่าสูงถูกสังเกตที่ Temengor H = 2.74 ตามด้วย Chemeron H = 22.72 Meraph H = 2.75 Belum H = 2.68 Sungai Bekok
H = 2.68 และ Bukit Bao H = 2.03 (ตารางที่ 2) ภูเขาอูลูมีความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์น้อยที่สุด H'= 0.96

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ ความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ของรอยัล เบลน มีนัยสําคัญสูงกว่า
มี21สายพันธุ์ในสถานที่ศึกษาอื่นๆตามด้วยTemengor 18,mera Poh 16,Chemerong 16,Bukit Baok 16และSungai Bekok 16 ในขณะเดียวกัน อูลู ยัม และ เจอรา โทอิ ได้บันทึก
ความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ต่ําสุดคือ3 ความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์เถาสูง
h ' ของแชนนอน = 2.74 ตามด้วย chemerong h ' = 2.72 เมร่า โพฮ ' = 2.71 belum h ' = 2.68 ซังไก เบคก
h ' = 2.68 วูจิแพ็ค h ' = 2.63 (ตารางที่ 2). ในขณะเดียวกันความอุดมสมบูรณ์ของสายพันธุ์ของยาอูลูชานต่ําสุดh ' =0.96