This isn't the first time specific

This isn't the first time specific parts of the brain have been linked with sound memory. The amygdala - an almond-shaped region of the forebrain - has been proven a number of times to play a key role in fear conditioning. A classic (if rather cruel) experiment is to play a certain tone to a rat just before it is given an electric shock. Before long, the rat gives a fear response to the tone, as it has been conditioned to associate the sound with pain.
Joseph LeDoux, a postdoctoral student at the Medical College of Cornell University, performed experiments in the 1980s in which he removed various parts of rats' brains in a bid to determine where the response was generated. Removing the auditory cortex (the part of the brain where we first become aware of a sound) did not affect the rats' ability to learn the fear response. However, when he removed the auditory thalamus (the "relay station" that transmits the sound, before we become aware of it) the rats stopped learning.

LeDoux eventually pinpointed the amygdala as the region that is crucial to a learned fear response. The central nucleus of the amygdala has links to parts of the brain stem that control autonomic functions such as breathing and heart rate. Neuroscientists believe the amygdala may act as an 'alarm bell' for the brain, blasting out a fear warning in response to certain sights and sounds - sometimes before we are even fully aware they've happened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้ไม่ใช่เฉพาะส่วนของสมองเชื่อมโยงกับหน่วยความจำเสียงเป็นครั้งแรก อะมิกดะลา -เป็นรูปอัลมอนด์ภูมิภาคของ forebrain - ได้รับการพิสูจน์หลายครั้งการมีบทบาทสำคัญในการปรับความกลัว การทดสอบแบบคลาสสิก (ถ้าค่อนข้างโหดร้าย) คือการ เล่นเสียงบางอย่างให้หนูก่อนที่จะได้รับการ นาน หนูให้ตอบสนองความกลัวเสียง ตามที่มีการปรับการเชื่อมโยงเสียงกับความเจ็บปวดโจเซฟ LeDoux นักศึกษาในมหาวิทยาลัยวิทยาลัยพยาบาล Cornell หลังดำเนินการทดลองในทศวรรษ 1980 ซึ่งเขาเอาส่วนต่าง ๆ ของสมองของหนูในการตรวจสอบที่สร้างการตอบสนอง เอาสมองหู (ส่วนของสมองที่เราแรกทราบเสียง) ไม่มีผลต่อของหนูสามารถเรียนรู้การตอบสนองความกลัว อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเอาทาลามัสโสต ("สถานีรีเลย์" ที่ส่งเสียง ก่อนที่เราทราบมัน) หนูหยุดการเรียนรู้LeDoux pinpointed กดะที่เป็นภูมิภาคที่มีความสำคัญต่อการตอบสนองความกลัวรู้ในที่สุด นิวเคลียสของอะมิกดะลาในเซ็นทรัลมีเชื่อมโยงไปยังส่วนของก้านสมองที่ควบคุมการทำงานอัตโนมัติเช่นการหายใจและอัตราการเต้นหัวใจ นักประสาทวิทยาเชื่ออะมิกดะลาอาจเป็นการ 'ปลุกระฆัง' สำหรับสมอง ระเบิดออกคำเตือนความกลัวในการตอบสนองบางเที่ยว - บางครั้งก่อนที่เราจะได้ตระหนักจะได้เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกเฉพาะส่วนของสมองที่มีการเชื่อมโยงกับหน่วยความจำเสียง ต่อมทอนซิล - ภูมิภาคอัลมอนด์ที่มีรูปทรงของ forebrain - ได้รับการพิสูจน์หลายครั้งที่จะมีบทบาทสำคัญในการกลัวปรับอากาศ คลาสสิก (ถ้าค่อนข้างโหดร้าย) การทดลองคือการเล่นโทนสีบางอย่างที่หนูก่อนที่มันจะได้รับไฟฟ้าช็อต หลังจากนั้นไม่นานหนูจะช่วยให้การตอบสนองที่กลัวเสียงตามที่ได้รับการปรับอากาศเพื่อเชื่อมโยงเสียงที่มีอาการปวด.
โจเซฟ LeDoux นักศึกษาหลังปริญญาเอกที่วิทยาลัยการแพทย์ของมหาวิทยาลัยคอร์เนลได้ทำการทดลองในปี 1980 ซึ่งเขาเอาออกส่วนต่าง ๆ สมองของหนู 'ในการเสนอราคาที่จะกำหนดว่าการตอบสนองที่ถูกสร้างขึ้น การถอดประชุมนอก (ส่วนหนึ่งของสมองที่แรกที่เราตระหนักถึงเสียง) ไม่ยอมส่งผลกระทบต่อความสามารถในหนูที่จะเรียนรู้การตอบสนองความกลัว อย่างไรก็ดีเมื่อเขาออกฐานดอกหู (ที่ "สถานีถ่ายทอด" ที่ส่งผ่านเสียงก่อนที่เราจะตระหนักถึงมัน) หนูหยุดการเรียนรู้. LeDoux ในที่สุดก็ช่วยชี้ให้ทราบต่อมทอนซิลเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญต่อการตอบสนองความกลัวได้เรียนรู้ นิวเคลียสกลางของต่อมทอนซิลมีการเชื่อมโยงไปยังส่วนของก้านสมองที่ควบคุมการทำงานของระบบประสาทส่วนกลางเช่นการหายใจและอัตราการเต้นหัวใจ นักประสาทวิทยาเชื่อว่าต่อมทอนซิลอาจทำหน้าที่เป็น 'ปลุกระฆัง' สำหรับสมองระเบิดออกกลัวคำเตือนในการตอบสนองต่อสถานที่ท่องเที่ยวบางและเสียง - บางครั้งก่อนที่เราจะได้ตระหนักว่าพวกเขาได้เกิดขึ้น