(c) CondensationNow consider what h

(c) Condensation
Now consider what happens when we compress (reduce the volume of) a sample of
gas initially in the state marked A in Fig. 1.15 at constant temperature by pushing in a
piston. Near A, the pressure of the gas rises in approximate agreement with Boyle’s
law. Serious deviations from that law begin to appear when the volume has been
reduced to B.
At C (which corresponds to about 60 atm for carbon dioxide), all similarity to
perfect behaviour is lost, for suddenly the piston slides in without any further rise in
pressure: this stage is represented by the horizontal line CDE. Examination of the contents
of the vessel shows that just to the left of C a liquid appears, and there are two
phases separated by a sharply defined surface. As the volume is decreased from C
through D to E, the amount of liquid increases. There is no additional resistance to
the piston because the gas can respond by condensing. The pressure corresponding
to the line CDE, when both liquid and vapour are present in equilibrium, is called the
vapour pressure of the liquid at the temperature of the experiment.
At E, the sample is entirely liquid and the piston rests on its surface. Any further
reduction of volume requires the exertion of considerable pressure, as is indicated by
the sharply rising line to the left of E. Even a small reduction of volume from E to F
requires a great increase in pressure.
(d) Critical constants
The isotherm at the temperature Tc (304.19 K, or 31.04°C for CO2) plays a special role
in the theory of the states of matter. An isotherm slightly below Tc behaves as we have
already described: at a certain pressure, a liquid condenses from the gas and is

distinguishable
from it by the presence of a visible surface. If, however, the compression
takes place at Tc itself, then a surface separating two phases does not appear and the
volumes at each end of the horizontal part of the isotherm have merged to a single
point, the critical point of the gas. The temperature, pressure, and molar volume at
the critical point are called, respectively, the critical temperature, Tc, critical

pressure,
pc, and critical molar volume, Vc, of the substance. Collectively, pc, Vc, and Tc are the
critical constants of a substance (Table 1.5).
At and above Tc, the sample has a single phase that occupies the entire volume
of the container. Such a phase is, by definition, a gas. Hence, the liquid phase of a
substance does not form above the critical temperature. The critical temperature of
oxygen, for instance, signifies that it is impossible to produce liquid oxygen by

compression
alone if its temperature is greater than 155 K: to liquefy oxygen—to obtain a
fluid phase that does not occupy the entire volume—the temperature must first be
lowered to below 155 K, and then the gas compressed isothermally. The single phase
that fills the entire volume when T > Tc may be much denser that we normally consider
typical of gases, and the name supercritical fluid is preferred.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(ค) มีหยดน้ำเกาะตอนนี้ พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเราบีบอัด (ลดปริมาตร) ตัวอย่างก๊าซในสถานะเริ่มต้นทำเครื่องหมาย A ใน 1.15 Fig. ที่อุณหภูมิคงที่ โดยการผลักดันในการลูกสูบ ใกล้ A ความดันของก๊าซเพิ่มขึ้นในข้อตกลงโดยประมาณกับของบอยล์กฎหมาย รุนแรงความแตกต่างจากกฎหมายที่เริ่มปรากฏเมื่อไดรฟ์ข้อมูลได้ลดการเกิดที่ C (ซึ่งตรงกับประมาณ 60 atm สำหรับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์), ความคล้ายคลึงกันทั้งหมดเพื่อพฤติกรรมเหมาะจะหาย ก็ลูกสูบภาพนิ่งในไม่มีขึ้นเพิ่มเติมในความดัน: ขั้นตอนนี้จะแทน ด้วยเส้นแนวนอน CDE การตรวจสอบเนื้อหาของเรือแสดงเพียงที่ด้านซ้ายของ C น้ำยาปรากฏ และมีสองระยะคั่น ด้วยพื้นผิวที่กำหนดอย่างรวดเร็ว ขณะที่ปริมาณจะลดลงจาก Cผ่าน D กับ E จำนวนของเหลวเพิ่มขึ้น มีทนต่อไม่เพิ่มเติมนอกเนื่องจากก๊าซสามารถตอบสนอง โดยการกลั่นตัว ความดันที่สอดคล้องบรรทัด CDE เมื่อของเหลวและไออยู่ในสมดุล เรียกว่าการvapour ความดันของของเหลวที่อุณหภูมิทดลองที่ E ตัวอย่างเป็นของเหลวทั้งหมด และลูกสูบอยู่บนพื้นผิวของ เพิ่มเติมลดระดับเสียงที่ต้องใช้ออกแรงกดดันมาก ตามที่ระบุโดยบรรทัดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทางด้านซ้ายของอี แม้จะลดขนาดเล็กของปริมาณจาก E ถึง Fต้องเพิ่มความดันดี(d) ค่าคงที่สำคัญIsotherm อุณหภูมิ Tc (304.19 K หรือ 31.04° C สำหรับ CO2) มีบทบาทพิเศษในทฤษฎีของสถานะของสสาร Isotherm เล็กน้อยต่ำกว่า Tc ทำงาน ตามที่เรามีแล้วอธิบาย: ที่เป็นแรงกดดันบางอย่าง ของเหลวมีการควบแน่นจากก๊าซ และเป็น แตกต่างจากนั้นด้วยของพื้นผิวมองเห็นได้ ถ้า อย่างไรก็ตาม การบีบอัดเกิดที่ Tc เอง แล้วพื้นผิวแยกระยะที่สองไม่ปรากฏและไดรฟ์ข้อมูลที่แต่ละส่วนแนวนอนของ isotherm ได้ผสานเดียวจุด จุดสำคัญของก๊าซ อุณหภูมิ ความดัน และระดับเสียงสบที่จุดสำคัญเรียกว่า ตามลำดับ สำคัญอุณหภูมิ Tc สำคัญ ความดันพีซี และเสียงสบสำคัญ Vc ของสาร โดยรวม พีซี Vc, Tc อยู่ค่าคงที่สำคัญของสาร (ตารางที่ 1.5)ตัวอย่างมีขั้นตอนเดียวที่ใช้ไดรฟ์ข้อมูลทั้งหมดที่ และ เหนือ Tcของภาชนะบรรจุ ระยะดังกล่าวได้ โดยนิยาม ก๊าซ ดังนั้น เฟสของเหลวสารได้เหนืออุณหภูมิสำคัญ อุณหภูมิสำคัญออกซิเจน ตัวอย่าง คำว่า เป็นไปไม่ได้ผลิตออกซิเจนเหลวโดย การบีบอัดคนเดียวถ้าอุณหภูมิของ K: 155 การ liquefy ออกซิเจนมากกว่า — ได้รับการเฟสของเหลวที่ครอบครองปริมาตรทั้งหมด — อุณหภูมิเป็นลดลงไปต่ำกว่า 155 K และก๊าซรวม isothermally ขั้นตอนเดียวที่กรอกข้อมูลไดรฟ์ข้อมูลทั้งหมดเมื่อ T > Tc อาจ denser มากว่า เราปกติพิจารณาของก๊าซ และชื่อ supercritical น้ำมันเป็นที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ค)
การควบแน่นตอนนี้พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเราบีบอัด(ลดปริมาณของ)
ตัวอย่างของก๊าซครั้งแรกในรัฐที่มีเครื่องหมายในรูป 1.15
ที่อุณหภูมิคงที่โดยการผลักดันในลูกสูบ ใกล้ A,
ความดันของก๊าซที่เพิ่มขึ้นโดยประมาณในสัญญากับบอยล์ของกฎหมาย การเบี่ยงเบนอย่างรุนแรงจากกฎหมายที่เริ่มต้นที่จะปรากฏขึ้นเมื่อปริมาณที่ได้รับการปรับลดลงบีที่C (ซึ่งสอดคล้องกับประมาณ 60 ตู้เอทีเอ็มสำหรับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์) ความคล้ายคลึงกันกับทุกพฤติกรรมที่สมบูรณ์แบบจะหายไปอย่างฉับพลันสำหรับลูกสูบสไลด์โดยไม่ต้องเพิ่มขึ้นต่อไปในความดัน: ขั้นตอนนี้จะแสดงเป็นเส้นแนวนอน CDE การตรวจสอบเนื้อหาของเรือเพียงแสดงให้เห็นว่าด้านซ้ายของ C ของเหลวจะปรากฏขึ้นและมีสองขั้นตอนที่แยกออกจากพื้นผิวที่กำหนดไว้อย่างชัด ขณะที่ปริมาณการซื้อขายลดลงจาก C ถึง D ทาง E ปริมาณการเพิ่มขึ้นของสภาพคล่อง ไม่มีความต้านทานเพิ่มเติมเพื่อเป็นลูกสูบเพราะก๊าซสามารถตอบสนองโดยการกลั่น ความดันที่เกี่ยวข้องกับสาย CDE เมื่อทั้งของเหลวและไอน้ำที่มีอยู่ในสมดุลที่เรียกว่าความดันไอของของเหลวที่อุณหภูมิของการทดสอบ. ที่ E ตัวอย่างเป็นของเหลวทั้งหมดและลูกสูบวางอยู่บนพื้นผิวของมัน ใด ๆ ต่อการลดลงของปริมาณที่ต้องออกแรงมากของความดันในขณะที่ถูกระบุโดยสายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทางด้านซ้ายของอีแม้ลดลงของปริมาณขนาดเล็กจากอีเอฟต้องมีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในความดัน. (ง) ค่าคงที่ที่สำคัญไอโซเทอมที่อุณหภูมิ Tc (304.19 K หรือ 31.04 ° C เป็นเวลา CO2) มีบทบาทพิเศษในทฤษฎีของรัฐในเรื่องที่ isotherm เล็กน้อยด้านล่าง Tc ทำงานที่เราได้อธิบายไว้แล้ว: ที่ความดันบางอย่างที่เป็นของเหลวควบแน่นจากก๊าซและมีความแตกต่างจากการปรากฏตัวของพื้นผิวที่มองเห็น แต่ถ้าการบีบอัดที่จะเกิดขึ้นที่ Tc ตัวเองแล้วพื้นผิวแยกสองขั้นตอนจะไม่ปรากฏและเป็นปริมาณที่ส่วนท้ายของส่วนแนวนอนของแต่ละไอโซเทอมได้รวมเป็นหนึ่งเดียวที่จะชี้จุดที่สำคัญของก๊าซ อุณหภูมิความดันและปริมาณกรามที่จุดสำคัญที่เรียกว่าตามลำดับอุณหภูมิที่สำคัญ Tc ที่สำคัญความดันของเครื่องพีซีและปริมาณกรามสำคัญVc ของสาร เรียกรวมกันว่า PC, Vc และ Tc เป็นค่าคงที่ที่สำคัญของสาร(ตารางที่ 1.5). ที่ดังกล่าวข้างต้นและ Tc ตัวอย่างมีขั้นตอนเดียวที่หมกมุ่นอยู่กับปริมาณทั้งหมดของภาชนะ ขั้นตอนดังกล่าวเป็นโดยนิยามก๊าซ ดังนั้นของเหลวของสารไม่ก่อเหนืออุณหภูมิที่สำคัญ อุณหภูมิที่สำคัญของออกซิเจนเช่นหมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้ในการผลิตออกซิเจนเหลวโดยการบีบอัดคนเดียวถ้าอุณหภูมิของมันมีค่ามากกว่า155 K: ที่จะทำให้เป็นของเหลวออกซิเจนเพื่อให้ได้ระยะที่ของเหลวที่ไม่ได้ครอบครองปริมาณอุณหภูมิทั้งต้องครั้งแรกจะลดลงต่ำกว่า 155 K และจากนั้นก๊าซอัด isothermally ขั้นตอนเดียวที่เติมปริมาณทั้งหมดเมื่อ T> Tc อาจจะหนาแน่นมากที่เราพิจารณาตามปกติทั่วไปของก๊าซและของเหลวsupercritical ชื่อเป็นที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( C ) /
แล้วพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเราบีบอัด ( ลดปริมาณ ) ตัวอย่างของ
ก๊าซครั้งแรกในรัฐเครื่องหมายในรูปที่ 1.15 ที่อุณหภูมิคงที่โดยการผลักดันใน
ลูกสูบ ใกล้ , ความดันของแก๊สเพิ่มขึ้นประมาณข้อตกลงของบอยล์
กฎหมาย การเบี่ยงเบนจากกฎร้ายแรงที่เริ่มปรากฏขึ้นเมื่อปริมาณที่ได้ลดลงไป B .

ที่ C ( ซึ่งสอดคล้องกับประมาณ 60 ตู้คาร์บอนไดออกไซด์ ) ทั้งหมดนี้คล้ายคลึงกับ
พฤติกรรมที่สมบูรณ์แบบหายไป อยู่ๆก็ลูกสูบ สไลด์ไม่ขึ้นอีก
ความดัน : ขั้นตอนนี้จะแสดงโดย CDE เส้นแนวนอน การตรวจสอบเนื้อหา
ของเรือแสดงให้เห็นว่าทางซ้ายของ C ของเหลวจะปรากฏขึ้นและมี 2
ขั้นตอนที่แยกจากกันโดยกำหนดอย่างรวดเร็วผิวเป็นปริมาณที่ลดลง จาก C
ผ่าน D E , จํานวนของเพิ่มสภาพคล่อง ไม่มีเพิ่มเติมเพื่อต้านทาน
ลูกสูบเนื่องจากก๊าซสามารถตอบสนองโดยระบาย . ความดันที่สอดคล้อง
ไปยังบรรทัด CDE ทั้งของเหลวและไออยู่ในสมดุล เรียกว่า ความดันไอของของเหลว
อุณหภูมิการทดลอง .
ที่ Eตัวอย่างที่เป็นของเหลวทั้งหมด และลูกสูบวางอยู่บนพื้นผิวของมัน การลดใด ๆเพิ่มเติม
ปริมาตรต้องออกแรงดันมาก , ตามที่ระบุโดย
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเส้นด้านซ้ายของ อี แม้มีขนาดเล็กลดระดับเสียงจาก E ไป F
ต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากในการกดดัน

( D ) ค่าคงที่การดูดซับที่อุณหภูมิ TC ( 304.19 K หรือ 31 .04 ° C สำหรับ CO2 ) เล่น บทบาทพิเศษในทฤษฎีของรัฐก็ตาม การดูดซับเล็กน้อยด้านล่างของ TC ที่เรามี
ได้อธิบาย : ที่ความดันบางของเหลวควบแน่นจากแก๊สและ


จากจินตนาการโดยการปรากฏตัวของที่มองเห็นได้บนพื้นผิว ถ้า , อย่างไรก็ตาม , การบีบอัด
เกิดขึ้นที่ TC ตัวเองแล้วผิวแยกเป็น 2 เฟส ไม่ปรากฏและ
ปริมาณที่แต่ละปลายของส่วนแนวนอนของไอโซเทอมรวมเป็นจุดเดียว
, จุดที่สำคัญของก๊าซ อุณหภูมิ ความดัน และปริมาตรโมลาร์ที่
จุดวิกฤติเรียกว่า ตามลำดับ อุณหภูมิวิกฤต , TC , คริ


PC , ความดันและปริมาตร มี VC โมลของสาร รวม , PC , VC , และ TC เป็นค่าคงที่สำคัญ
สาร ( ตารางที่ 15 ) .
ที่ขึ้นไป TC , ตัวอย่างมีเฟสเดียวที่ใช้ทั้งเล่ม
ของภาชนะ เช่นขั้นตอนคือโดยนิยามเป็นแก๊ส ดังนั้น เฟสของเหลวของ
สารไม่ได้ฟอร์มเหนืออุณหภูมิวิกฤต อุณหภูมิวิกฤติของ
ออกซิเจน ตัวอย่าง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะผลิตของเหลวออกซิเจนโดยการบีบอัดคนเดียว


ถ้าอุณหภูมิสูงกว่า 155 k :สลายออกซิเจนเพื่อขอรับ
ของเหลวเฟสที่ไม่ครอบครองทั้งปริมาณอุณหภูมิครั้งแรกจะต้อง
ลดลงไปด้านล่าง 155 k แล้วอัดแก๊ส isothermally . ส่วนเฟสเดียว
ที่เติมปริมาณทั้งหมดเมื่อ t > TC จะหนาแน่นมากที่เรามักพิจารณา
ทั่วไปของก๊าซ และชื่อ supercritical fluid ดีกว่า