The Immigration Act made permanent

The Immigration Act made permanent the basic limitations on immigration into the United States established in 1921 and modified the National Origins Formula established then. In conjunction with the Immigration Act of 1917, it governed American immigration policy until the passage of the Immigration and Nationality Act of 1952, which revised it completely.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกระทำตรวจคนเข้าเมืองที่ทำถาวรข้อ จำกัด พื้นฐานเกี่ยวกับการอพยพเข้ามาในประเทศสหรัฐอเมริกาที่จัดตั้งขึ้นในปี 1921 และมีการปรับเปลี่ยนสูตรต้นกำเนิดแห่งชาติที่จัดตั้งขึ้นแล้ว ร่วมกับการตรวจคนเข้าเมืองกระทำ 1917 จะอยู่ภายใต้นโยบายการอพยพอเมริกันจนทางเดินของตรวจคนเข้าเมืองและสัญชาติการกระทำของปี 1952 ซึ่งแก้ไขได้อย่างสมบูรณ์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระราชบัญญัติคนเข้าเมืองทำถาวรข้อจำกัดพื้นฐานตรวจคนเข้าเมืองในสหรัฐอเมริกาก่อตั้งในปี 1921 และปรับเปลี่ยนสูตรต้นกำเนิดแห่งชาติก่อตั้งขึ้นแล้ว ร่วมกับพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองพ.ศ. 1917 มันควบคุมนโยบายการตรวจคนเข้าเมืองที่อเมริกาจนถึงกาลตรวจคนเข้าเมืองและพระราชบัญญัติสัญชาติพ.ศ. 1952 ที่ปรับปรุงสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตรวจคนเข้าเมืองพ.ร.บ.อย่างถาวรทำให้ข้อจำกัดพื้นฐานในการตรวจคนเข้าเมืองเข้าไปในประเทศสหรัฐอเมริกาที่จัดตั้งขึ้นใน 1921 และแก้ไขระดับประเทศต้นกำเนิดสูตรที่จัดตั้งขึ้นแล้ว ร่วมกับกองตรวจคนเข้าเมืองทำหน้าที่ในปี 1917 จะอยู่ ภายใต้ นโยบายการตรวจคนเข้าเมืองชาวอเมริกันจนกว่าการผ่านการตรวจคนเข้าเมืองของพระราชบัญญัติสัญชาติและที่ตั้งของปี 1952 ซึ่งเป็นการแก้ไขอย่างสมบรูณ์แบบ.