From 1909 to 1913, President Willia

From 1909 to 1913, President William Howard Taft and Secretary of State Philander C. Knox followed a foreign policy characterized as "dollar diplomacy." Taft shared the view held by Knox (a corporate lawyer who had founded the giant conglomerate U.S. Steel) that the goal of diplomacy should be to create stability abroad, and through this stability promote American commercial interests. Knox felt that not only was the goal of diplomacy to improve financial opportunities, but also to use private capital to further U.S. interests overseas. "Dollar diplomacy" was evident in extensive U.S. interventions in Cuba and Central America, especially in measures undertaken to safeguard American financial interests and from the United States government in the region. In China, Knox secured the entry of an American banking conglomerate, headed by J.P. Morgan, into a European-financed consortium financing the construction of a railway from Huguang to Canton. In spite of successes, "dollar diplomacy" failed to counteract economic instability and the tide of revolution in places like Mexico, the Dominican Republic, Nicaragua, and China.

Dollar Diplomacy, known as “[a] policy aimed at furthering the interests of the United States abroad by encouraging the investment of U.S. capital in foreign countries,” was initiated by President William Taft. The United States felt obligated, through the Dollar Diplomacy, to uphold economic and political stability. Taft’s Dollar Diplomacy not only allowed the United States to gain financially from countries, but also resisted other foreign countries from reaping any sort of financial gain. Consequently, when the United States benefited from other countries, other world powers could not reap those same benefits. Overall the "Dollar Diplomacy" was to encourage and protect trade within Latin America and Asia.

“Taft maintained an activist approach to foreign policy. On one hand, he was the initiator of what became known as Dollar Diplomacy, in which the United States used its military might to promote American business interests abroad. Taft, defended his Dollar Diplomacy as an extension of the Monroe Doctrine. Taft was a major supporter of arbitration as the most viable method of settling international disputes” Quickly becoming a world power, America sought to further her influence abroad. President Taft realized that by instituting Dollar Diplomacy, it would be pernicious to the financial gain of other countries. Thus the United States would benefit greatly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก 1909 ถึงค.ศ. 1913 ทาฟท์ประธานาธิบดี William Howard และน็อก C. Philander เสนาบดีตามนโยบายต่างประเทศที่มีลักษณะเป็น "การทูตดอลลาร์" ทาฟท์มุมมองที่ใช้ร่วมกันจัดขึ้น โดยน็อก (บริษัททนายความที่มีหินกรวดมนยักษ์เหล็กสหรัฐฯ ก่อตั้ง) ว่า เป้าหมายของการทูตควรสร้างเสถียรภาพต่างประเทศ และผ่านทางความมั่นคงนี้ส่งเสริมผลประโยชน์ทางการค้าอเมริกัน น็อกรู้สึกว่า ไม่เพียงแต่เป็นเป้าหมายของการทูต เพื่อพัฒนาโอกาสทางการเงิน แต่ยังใช้ทุนส่วนตัวเพื่อผลประโยชน์สหรัฐฯ เพิ่มเติมต่างประเทศ "การทูตดอลลาร์" เห็นได้ชัดครอบคลุมสหรัฐอเมริกาแทรกแซงในคิวบาและอเมริกากลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในมาตรการดำเนินการปกป้องผลประโยชน์ทางการเงินอเมริกัน และ จากรัฐบาลสหรัฐอเมริกาในภูมิภาค ในประเทศจีน น็อกยินดีเสนอรายการเป็นหินกรวดมนธนาคารอเมริกัน หัว โดยโฟร์เซ้นฟู้ดมอร์แกน ในองค์กรเงินยุโรปที่จัดหาเงินก่อสร้างทางรถไฟจาก Huguang ไปงานกวางเจา แม้ความสำเร็จ "การทูตดอลลาร์" ล้มเหลวการถอนความไม่มีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและของการปฏิวัติในเม็กซิโก สาธารณรัฐโดมินิกัน นิการากัว และจีนการทูตดอลลาร์ เรียกว่า "นโยบาย [a] furthering ผลประโยชน์ของสหรัฐอเมริกาโดยส่งเสริมการลงทุนของสหรัฐฯ ต่างประเทศ ทุนต่างประเทศ" ได้เริ่มต้น โดยประธานาธิบดี William ทาฟท์ สหรัฐอเมริการู้สึกภาระ ผ่านการทูตดอลลาร์ ผดุงความมั่นคงทางเศรษฐกิจ และการเมือง การทูตของทาฟท์ดอลลาร์ไม่อนุญาตให้ได้รับเงินจากประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ยัง resisted ประเทศอื่น ๆ จาก reaping เรียงลำดับใด ๆ ของเงิน ดังนั้น เมื่อสหรัฐอเมริกาได้รับประโยชน์จากประเทศอื่น ๆ อำนาจโลกอื่น ๆ อาจไม่เกี่ยวประโยชน์เหล่านั้นเหมือนกัน โดยรวม "การทูตดอลลาร์" คือการ ส่งเสริม และปกป้องทางการค้าภายในสหรัฐอเมริกาและเอเชีย"ทาฟท์รักษาวิธีการสจม.นโยบายการต่างประเทศ บนมือหนึ่ง เขาอุปกรณของอะไรกลายเป็นว่าการทูตดอลลาร์ ซึ่งสหรัฐอเมริกาใช้ความเพื่อส่งเสริมธุรกิจอเมริกันสนใจต่างประเทศ ทาฟท์ ปกป้องการทูตของเขาดอลลาร์เป็นส่วนขยายของลัทธิมอนโร ทาฟท์มีผู้สนับสนุนหลักของอนุญาโตตุลาการเป็นวิธีการทำงานได้มากที่สุดของการชำระเงินข้อพิพาทระหว่างประเทศ"อย่างรวดเร็วกลายเป็น พลังงานโลก อเมริกาพยายามที่จะไปมีอิทธิพลของต่างประเทศ ทาฟท์ประธานาธิบดีตระหนักว่า โดยจัดระบบการแสวงการทูตดอลลาร์ มันจะโทษการกำไรทางการเงินของประเทศอื่น ๆ ดังนั้น สหรัฐอเมริกาจะได้รับประโยชน์อย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาก 1909-1913, ประธานาธิบดีวิลเลียมโฮเวิร์ดเทฟท์และเลขานุการของรัฐจีบ C. น็อกซ์ตามนโยบายต่างประเทศลักษณะเป็น "ทูตดอลลาร์." เทฟท์ที่ใช้ร่วมกันมุมมองที่จัดขึ้นโดยน็อกซ์ (ทนายความผู้ก่อตั้งกลุ่ม บริษัท ในเครือยักษ์เหล็ก US) ว่าเป้าหมายของการเจรจาต่อรองที่ควรจะเป็นในการสร้างความมั่นคงในต่างประเทศและผ่านความมั่นคงนี้ส่งเสริมผลประโยชน์ในเชิงพาณิชย์อเมริกัน น็อกซ์รู้สึกว่าไม่เพียง แต่เป็นเป้าหมายของการเจรจาต่อรองในการปรับปรุงโอกาสทางการเงิน แต่ยังจะใช้เงินทุนภาคเอกชนเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ของสหรัฐในต่างประเทศ "การเจรจาต่อรองดอลลาร์" เห็นได้ชัดในการแทรกแซงกว้างขวางสหรัฐในคิวบาและอเมริกากลางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมาตรการดำเนินการเพื่อรักษาผลประโยชน์ทางการเงินอเมริกันและจากรัฐบาลสหรัฐอเมริกาในภูมิภาค ในประเทศจีนน็อกซ์การรักษาความปลอดภัยการเข้ามาของกลุ่ม บริษัท ในเครือธนาคารอเมริกันนำโดยเจพีมอร์แกนเป็นกลุ่มยุโรปทุนการจัดหาเงินทุนการก่อสร้างทางรถไฟจาก Huguang กับ Canton ทั้งๆที่มีความสำเร็จ "ทูตดอลลาร์" ล้มเหลวในการรับมือกับความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจและกระแสของการปฏิวัติในสถานที่เช่นเม็กซิโก, สาธารณรัฐโดมินิกัน, นิคารากัวและจีน. ดอลลาร์ทูตเรียกว่า "[] นโยบายมุ่งเป้าไปที่การเพิ่มขึ้นของผลประโยชน์ของ สหรัฐอเมริกาในต่างประเทศโดยการส่งเสริมการลงทุนของเงินทุนของสหรัฐในต่างประเทศ "ถูกริเริ่มโดยประธานาธิบดีวิลเลียมเทฟท์ สหรัฐอเมริการู้สึกผูกพันที่ผ่านการทูตดอลลาร์เพื่อรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและการเมือง ทูตดอลลาร์เทฟท์ไม่ได้รับอนุญาตเท่านั้นสหรัฐอเมริกาที่จะได้รับทางการเงินจากประเทศ แต่ยังต่อต้านต่างประเทศอื่น ๆ จากการเรียงลำดับของการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทางการเงินใด ๆ ดังนั้นเมื่อสหรัฐอเมริกาได้รับประโยชน์จากประเทศอื่น ๆ ที่มีอำนาจอื่น ๆ ของโลกไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์เดียวกันนั้น โดยรวม "การทูตดอลลาร์" คือการส่งเสริมและปกป้องการค้าภายในละตินอเมริกาและเอเชีย. "เทฟท์ยังคงวิธีการกิจกรรมที่จะดำเนินนโยบายต่างประเทศ หนึ่งในมือเขาเป็นผู้ริเริ่มสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในฐานะทูตดอลลาร์ซึ่งในสหรัฐอเมริกาใช้อาจกำลังทหารของตนเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ทางธุรกิจอเมริกันในต่างประเทศ เทฟท์ได้รับการปกป้องทูตดอลลาร์ของเขาเป็นส่วนขยายของลัทธิมอนโร เทฟท์เป็นผู้สนับสนุนหลักของอนุญาโตตุลาการเป็นวิธีการทำงานได้มากที่สุดของการยุติข้อขัดแย้งระหว่างประเทศ "ได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นมหาอำนาจอเมริกาพยายามที่จะส่งเสริมการมีอิทธิพลต่อเธอในต่างประเทศ ประธานเทฟท์ตระหนักว่าด้วยการจัดตั้งการทูตดอลลาร์ก็จะเป็นอันตรายกับผลประโยชน์ทางการเงินของประเทศอื่น ๆ ดังนั้นประเทศสหรัฐอเมริกาจะได้รับประโยชน์อย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก 2452 ถึง 1913 , เลขานุการประธานาธิบดีวิลเลียมทัฟท์ และสภาพคนเจ้าชู้ซีน็อกซ์ตามนโยบายต่างประเทศมีลักษณะเป็น " การทูตดอลลาร์ " นักเห็นร่วมกันจัดขึ้น โดยน็อกซ์ ( ทนายความของบริษัทที่ได้ก่อตั้งบริษัทยักษ์สหรัฐเหล็ก ) ว่าเป้าหมายของประเทศ ควรที่จะสร้างเสถียรภาพและความมั่นคงนี้ส่งเสริมทางต่างประเทศ ผลประโยชน์ทางการค้าของอเมริกาน็อกซ์รู้สึกว่าไม่เพียง แต่เป็นเป้าหมายของการทูตเพื่อเพิ่มโอกาสทางการเงิน แต่ยังใช้ทุนส่วนบุคคลต่อผลประโยชน์ของสหรัฐฯในต่างประเทศ” การทูตดอลลาร์”ได้ชัดเจนในกว้างขวางสหรัฐอเมริกาแทรกแซงในคิวบา และอเมริกากลาง โดยเฉพาะมาตรการดำเนินการเพื่อปกป้องผลประโยชน์ทางการเงินอเมริกันและจากรัฐบาลสหรัฐอเมริกาในภูมิภาค ในประเทศจีนรายการของบริษัทน็อกซ์ความปลอดภัยการธนาคารอเมริกัน นำโดย เจพี มอร์แกน ในยุโรป สมาคมจัดหาทุนการก่อสร้างรถไฟจาก huguang ใน Canton แม้ความสำเร็จ " การทูต " ดอลล่าล้มเหลวเพื่อลดความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจและสถานการณ์ของการปฏิวัติในสถานที่เช่นเม็กซิโก , สาธารณรัฐโดมินิกัน , นิการากัว , และจีน การทูต

ดอลลาร์ที่รู้จักกันเป็น " [ ] นโยบายที่มุ่งต่อผลประโยชน์ของสหรัฐฯ ในต่างประเทศ โดยส่งเสริมการลงทุนของทุนในต่างประเทศ " ได้ริเริ่มโดยประธานาธิบดีวิลเลียม ทาฟ สหรัฐอเมริการู้สึกผูกพันผ่านการทูตดอลลาร์เพื่อรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ และการเมือง ทาฟเป็นดอลลาร์การทูตไม่อนุญาตให้เฉพาะสหรัฐอเมริกาที่จะได้รับเงินจากประเทศแต่ยัง resisted ต่างประเทศอื่น ๆจากผลเรียงลำดับใด ๆของผลประโยชน์ทางการเงิน ดังนั้น เมื่อสหรัฐอเมริกาได้ประโยชน์จากประเทศอื่นๆ อำนาจโลกอื่น ๆไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์เดียวกัน โดยรวม " การทูต " ดอลลาร์ถูกเพื่อส่งเสริมและปกป้องการค้าในละตินอเมริกาและเอเชีย

" นักกิจกรรมเพื่อรักษาแนวทางนโยบายต่างประเทศ บนมือข้างหนึ่ง ,เขาคือผู้นำของสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในฐานะทูตดอลลาร์ซึ่งในสหรัฐอเมริกาใช้ของทหารอเมริกันจะส่งเสริมผลประโยชน์ทางธุรกิจในต่างประเทศ ทาฟ ปกป้องการทูตดอลลาร์ของเขาเป็นส่วนขยายของลัทธิมอนโร ทาฟเป็นหลักที่พึ่งของอนุญาโตตุลาการเป็นวิธีการปฏิบัติมากที่สุดของข้อพิพาทระหว่างประเทศ " อย่างรวดเร็วกลายเป็นพลังงานโลกอเมริกาพยายามที่จะเพิ่มเติมอิทธิพลของเธอในต่างประเทศ ประธาน Taft ตระหนักว่าโดยจัดตั้งการทูตดอลลาร์ มันจะเป็นอันตรายกับผลประโยชน์ทางการเงินของประเทศอื่น ๆ ดังนั้นสหรัฐอเมริกาจะได้รับประโยชน์อย่างมาก