Impact of judgment skills on asthma

Impact of judgment skills on asthma self-management
Findings from the judgment skills tool suggest that only 29% of participants
in the survey will give away the pet as suggested by the doctor
when indicated as a major trigger of asthma (sc. 7). More than half of
the participants (67%) will use the rescue medicine in public places to
alleviate the experienced symptoms (sc. 9). Half of the participants will
discuss with their doctor concerns about using a medicine known for
their side effects (sc. 2). 65% will discuss with their physician possible
side effects found on Internet of a prescribed medicine (sc. 5). Only
60% of patients will use rescue medicine to alleviate symptoms and
continue to take the preventive medicine as indicated by the doctor (sc.
10). Fifty nine percent of participants thought that their asthma was
controlled even after experiencing shortening of breath, coughing,
waking up at night, and not being able to do routine activities for a
while (sc. 8), which from a medical point of view suggest an uncontrolled
asthma.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของการตัดสินทักษะในการจัดการตนเองโรคหืดแนะนำที่ค้นพบจากเครื่องมือทักษะพิพากษาเพียง 29% ของผู้เรียนในแบบสำรวจจะให้สัตว์เลี้ยงแนะนำโดยแพทย์เมื่อระบุเป็นทริกเกอร์ที่สำคัญของโรคหอบหืด (sc. 7) กว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม (67%) จะใช้ยาช่วยเหลือในสถานสาธารณะบรรเทาอาการมีประสบการณ์ (sc. 9) ครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมจะพูดคุยกับแพทย์ของพวกเขากังวลเกี่ยวกับการใช้ยาที่รู้จักกันในของด้านผลกระทบ (sc. 2) 65% จะหารือกับแพทย์ของพวกเขาได้ผลข้างเคียงที่พบบนอินเทอร์เน็ตของยาที่กำหนด (sc. 5) เท่านั้น60% ของผู้ป่วยจะใช้ยาช่วยเหลือในการบรรเทาอาการ และการใช้ยาป้องกันตามที่ระบุ โดยแพทย์ (sc10) . เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมคิดว่า โรคหืดของตนได้ควบคุมแม้หลังประสบทำให้สั้นของลมหายใจ ไอตื่นขึ้นมาในเวลากลางคืน และไม่สามารถทำกิจกรรมตามปกติในขณะที่ (sc. 8), ซึ่งจากจุดมุมมองที่แพทย์แนะนำการอพยพasthma.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของทักษะการตัดสินในโรคหอบหืดการจัดการตนเอง
ผลการวิจัยจากเครื่องมือการตัดสินทักษะการแสดงให้เห็นว่ามีเพียง 29% ของผู้เข้าร่วม
ในการสำรวจจะให้ออกไปสัตว์เลี้ยงที่ได้รับการแนะนำจากแพทย์
เมื่อแสดงเป็นทริกเกอร์ที่สำคัญของโรคหอบหืด (SC. 7) มากกว่าครึ่งหนึ่งของ
ผู้เข้าร่วม (67%) จะใช้ยาช่วยชีวิตในที่สาธารณะในการ
บรรเทาอาการมีประสบการณ์ (SC. 9) ครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมประชุมจะ
หารือกับแพทย์ของพวกเขากังวลเกี่ยวกับการใช้ยาที่รู้จักสำหรับ
ผลข้างเคียงของพวกเขา (SC. 2) 65% จะพูดคุยกับแพทย์ของพวกเขาเป็นไปได้ที่
ผลข้างเคียงที่พบได้บนอินเทอร์เน็ตของยาที่กำหนด (SC. 5) เพียง
60% ของผู้ป่วยจะใช้ยาการช่วยเหลือเพื่อบรรเทาอาการและ
ยังคงใช้ยาป้องกันตามที่ระบุโดยแพทย์ (SC.
10) ร้อยละห้าสิบเก้าของผู้เข้าร่วมคิดว่าโรคหอบหืดของพวกเขาถูก
ควบคุมแม้หลังจากที่ประสบสั้นลงของลมหายใจ, ไอ
ตื่นขึ้นมาในเวลากลางคืนและไม่สามารถที่จะทำกิจกรรมประจำสำหรับ
ในขณะที่ (SC. 8) ซึ่งจากจุดของมุมมองทางการแพทย์แนะนำ ที่ไม่สามารถควบคุม
asthma.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบของทักษะการตัดสินใจในการจัดการตนเอง ผลจากการพิพากษาโรคหืด
ทักษะที่เป็นเครื่องมือชี้ให้เห็นว่าเพียง 29 % ของผู้เข้าร่วม
ในการสำรวจจะให้เก็บสัตว์เลี้ยงตามคำแนะนำโดยแพทย์
เมื่อพบเป็นตัวกระตุ้นหลักของโรคหอบหืด ( ม. 7 ) มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม
( 67% ) จะใช้ยาในที่สาธารณะ

ช่วยบรรเทาอาการที่มีประสบการณ์ ( ม. 9 )ครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมจะปรึกษากับแพทย์ของพวกเขา
ความกังวลเกี่ยวกับการใช้ยาที่รู้จักกันสำหรับผลข้าง ( ม. 2 ) 65% จะหารือกับแพทย์ของพวกเขาพบบนอินเทอร์เน็ตเป็นไปได้
ผลข้างเคียงของยา ยา ( ม. 5 ) เท่านั้น
60% ของผู้ป่วยจะใช้ยาช่วยบรรเทาอาการและ
ยังคงใช้ยาป้องกันตามที่ระบุโดยแพทย์ (
( 10 )ห้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่คิดว่าตนหืดคือ
ควบคุมหลังจากที่ประสบสั้นของลมหายใจ ไอ
ตื่นตอนกลางคืน และไม่สามารถทำกิจกรรมประจำวันสำหรับ
ในขณะที่ ( ม. 8 ) ซึ่งจากจุดของมุมมองทางการแพทย์แนะนำเป็นหืดที่ควบคุมไม่ได้ที่ 1