Self talk could be positive, negati

Self talk could be positive, negative or neutral (Hatzigeorgiadis et al., 2004; Theodorakis et al., 2000).

Athletes, who use their thoughts correctly, help themselves to get the highest of their performances (Papaioannou et al., 1999).

On the contrast athletes who use negative thoughts create stress (Lodge et al.,1998), decrease their performance and derive the athlete from feeling pleasant from their participation to the sport activity.

The role of self-talk in sport performance has been discussed widely in the literature
(Landin & Hebert, 1999; Landin, 1994; Rushall, 1984).

Self-talk has been found to have a positive effect on performance with a variety of sports including: basketball (Perkos et al., 2002; Kendall et al., 1990), soccer (Papaioannou et al., 2004), tennis (McPherson, 2000; Landin & Hebert, 1999; McPherson, 2000; Defrancesco & Burke, 1997; Van Raalte et al., 1994; Weinberg & Jackson, 1990) water polo (Hatzigeorgiadis et al., 2004), golf (Harvey et al., 2002; Kirschenbaum et al., 1998; Thomas & Fogarty, 1997), cricket (Holt, 2003; Slogrove et al., 2003), figure skating (Palmer, 1992; Ming & Martin, 1996), ice
hockey (Botterill, 1990; Halliwell, 1990), swimming (Wang et al., 2003), wrestling (Highlen & Bennett,1983), endurance running (Weinberg et al., 1984), and endurance performance (Hamilton et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดคุยด้วยตนเองอาจเป็นค่าบวก ลบหรือเป็นกลาง (Hatzigeorgiadis et al. 2004 Theodorakis et al. 2000)นักกีฬา ที่ใช้ความคิดอย่างถูกต้อง ช่วยตัวเองจะได้รับสูงสุดจากผลงาน (Papaioannou et al. 1999) ความคมชัดของ นักกีฬาที่ใช้ความคิดเชิงลบสร้างความเครียด (ลอดจ์ et al. 1998), ลดประสิทธิภาพของพวกเขา และนักกีฬาที่สืบทอดมาจากความรู้สึกที่ดีจากการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬา บทบาทของตนเองพูดคุยกีฬาประสิทธิภาพได้มีการหารือกันอย่างแพร่หลายในวรรณคดี(Landin & Hebert, 1999 Landin, 1994 Rushall, 1984) พูดคุยด้วยตนเองได้พบว่ามีผลบวกต่อประสิทธิภาพการทำงานกับความหลากหลายของกีฬารวมถึง: บาสเกตบอล (Perkos et al. 2002 Kendall et al. 1990), ฟุตบอล (Papaioannou et al. 2004), เทนนิส (แมคเฟอร์สัน 2000 Landin & Hebert, 1999 แมคเฟอร์สัน 2000 Defrancesco & วิลล์ส 1997 รถตู้ Raalte et al. 1994 Weinberg & Jackson, 1990) โปโลน้ำ (Hatzigeorgiadis et al. 2004), สนามกอล์ฟ (Harvey et al. 2002 Kirschenbaum et al. 1998 โทมัส & Fogarty, 1997), คริกเก็ต (โฮลท์ 2003 Slogrove et al. 2003), สเก็ต (นปาล์มเมอร์ 1992 หมิง & Martin, 1996), น้ำแข็งฮอกกี้ (Botterill, 1990 Halliwell, 1990), ว่ายน้ำ (Wang et al. 2003) มวยปล้ำ (Highlen & เบนเน็ตต์ 1983), ความอดทนในการทำงาน (Weinberg et al. 1984), และความทนทานประสิทธิภาพ (แฮมิลตัน et al. 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยด้วยตนเองอาจจะบวกลบหรือเป็นกลาง (Hatzigeorgiadis et al, 2004;.. โอด, et al, 2000). นักกีฬาที่ใช้ความคิดของตนอย่างถูกต้องช่วยตัวเองที่จะได้รับสูงสุดของการแสดงของพวกเขา (. Papaioannou, et al, 1999) . ในนักกีฬาความคมชัดที่ใช้ความคิดเชิงลบสร้างความเครียด (Lodge et al., 1998) ลดประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาและได้รับมานักกีฬาจากความรู้สึกที่น่าพอใจจากการมีส่วนร่วมกับกิจกรรมการเล่นกีฬา. บทบาทของตัวเองพูดในการทำงานการเล่นกีฬาได้รับการกล่าวถึง กันอย่างแพร่หลายในวรรณคดี. (ร่อนลงและเบิร์ต 1999; ร่อนลง 1994; Rushall, 1984) ตัวเองพูดได้รับพบว่ามีผลกระทบในเชิงบวกต่อผลการดำเนินงานที่มีความหลากหลายของกีฬารวมถึง:. บาสเกตบอล (Perkos et al, 2002; เคนดอล .., et al, 1990), ฟุตบอล (Papaioannou, et al, 2004), เทนนิส (McPherson 2000; ร่อนลงและเบิร์ต 1999; McPherson 2000; DeFrancesco และเบิร์ค, 1997; แวน Raalte et al, 1994;. Weinberg & แจ็คสัน , 1990) โปโลน้ำ (Hatzigeorgiadis, et al, 2004), กอล์ฟ (ฮาร์วีย์, et al., 2002;. Kirschenbaum et al, 1998. โทมัสและโฟการ์ตี, 1997), คริกเก็ต (โฮลท์ 2003 Slogrove, et al, 2003), สเก็ตลีลา (พาลเมอร์ 1992;. หมิงและมาร์ติน, 1996), น้ำแข็งฮอกกี้ (Botterill, 1990; ฮอล์ลิ, 1990), น้ำ (วัง et al., 2003), มวยปล้ำ (Highlen & เบนเน็ตต์, 1983), ความอดทนทำงาน (Weinberg et al., 1984) และประสิทธิภาพการทำงานความอดทน (แฮมิลตัน et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตนเองพูด อาจเป็นบวก ลบหรือเป็นกลาง ( hatzigeorgiadis et al . , 2004 ; theodorakis et al . , 2000 )นักกีฬาที่ใช้ความคิดของตนเองได้อย่างถูกต้อง ช่วยให้ตัวเองที่จะได้รับสูงสุดของการแสดงของพวกเขา ( papaioannou et al . , 1999 )กับความคมชัดของนักกีฬาที่ใช้ความคิดเชิงลบที่สร้างความเครียด ( ลอดจ์ et al . , 1998 ) , ลดประสิทธิภาพของพวกเขาและสร้างนักกีฬาจากรู้สึกดีจากการมีส่วนร่วมในกีฬากิจกรรมบทบาทของตนเองในเรื่องงานกีฬาได้รับการกล่าวถึงกันอย่างกว้างขวางในวรรณคดี( landin & Hebert , 1999 ; landin , 1994 ; รูเชล , 1984 )ตนเองพูดได้ว่ามีความสัมพันธ์ในทางบวกกับการปฏิบัติงานที่มีความหลากหลายของกีฬา ได้แก่ บาสเกตบอล ( perkos et al . , 2002 ; Kendall et al . , 1990 ) , ฟุตบอล ( papaioannou et al . , 2004 ) , เทนนิส ( McPherson , 2000 ; landin & Hebert , 1999 ; McPherson , 2000 ; defrancesco & เบิร์ค , 1997 ; รถตู้ Raalte et al . , 1994 ; ที่สุด & Jackson , 1990 ) โปโลน้ำ ( hatzigeorgiadis et al . , 2004 ) กอล์ฟ ( ฮาร์วีย์ et al . , 2002 ; เคเชินเบาม์ et al . , 1998 ; โทมัส & ฟอการ์ที่ , 1997 ) , คริกเก็ต ( Holt , 2003 ; slogrove et al . , 2003 ) , การเล่นสเก็ต ( Palmer , 1992 ; หมิงและ มาร์ติน , 1996 ) , น้ำแข็งฮอกกี้ ( botterill 1990 ; Halliwell , 2533 ) , ว่ายน้ำ ( Wang et al . , 2003 ) , มวยปล้ำ ( highlen & เบนเน็ตต์ , 1983 ) , ความอดทนวิ่ง ( Weinberg et al . , 1984 ) และสมรรถภาพความอดทน ( แฮมิลตัน et al . , 2007 )