Today, Jun Xie who had nothing to d

Today, Jun Xie who had nothing to do was talking to Little Ke. During this past month, the great changes which happened to Jun Xie caused Little Ke to be less fearful of him. Even though she was still unwilling to go too near him, at least she was no longer showing such extreme rejection towards him, especially towards his story telling. Every time at this hour, the little girl would carry an incense pot with her two hands as she listened attentively to his story, lest she missed a single sentence; her big eyes blinking as she sat in front of Jun Xie. She followed each story as each of the characters encountered happiness and sadness, laughter and tears. When a handsome prince appears, her eyes widened as she became uncontrollably excited…

Jun Xie once told the story of the little mermaid; it made the little girl so moved she burst into tears akin to a river breaching the dike, sobbing and weeping for one whole day… Ever since that day, Jun Xie swore to himself never to tell tragic stories to women!

Those tears… can drown a person to death!

“Young Master, Young Master Tang has arrived.”

Jun Xie was telling the story of how the monkey Sun was being captured in the Eight Diagrams Furnace, the little Lolita once again held on to the incense pot as she stood before him, her eyes kept blinking non-stop as she listened attentively, when a body guard suddenly rushed in to report.

“Young Master Tang?” Jun Xie raised his head, feeling confounded. He then pulled out the memories regarding this person out from his head. “Invite him in.”

From far across the courtyard, a meatball started ‘rolling’ towards him, as it rolled it shouted: “Third Young Master, Brother Moxie, save me! This is a really terrifying problem!”

Jun Xie stared with wide-open eyes, his mouth left hanging in the air, completely startled by the sight of the rolling meatball. It was simply unimaginable that a meatball could actually talk! It was only after the meatball came close to him did he realize that it was actually a human!

This person must certainly not have a neck, or at least it was not observable even with Third Young Master Jun’s eyesight. His shoulders were wide, his arms short and thick and his head round, spearheading the streamlined shape. Both his thighs were extremely short and thick! As he moved, his body fat surged magnificently, just like the constantly superseding waves of the Yangtze River. In short, he can be described as anything but bamboo like. However, he does not look like a human…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ Jun อิงที่ไม่ถูกพูดกับ Ke น้อย ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ การเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นกับ Jun เจียเกิด Ke น้อยจะน่ากลัวน้อยลงของเขา แม้ว่าเธอยังคงไม่เต็มใจที่จะไปใกล้เขามากเกินไป น้อยเธอก็ไม่แสดงการปฏิเสธดังกล่าวมากต่อเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อบอกเรื่องราวของเขา ทุกครั้งเวลานี้ สาวน้อยจะดำเนินการมีกระถางธูป ด้วยมือของเธอที่ฟังและทำความเข้าใจเรื่องราวของเขา เกรงว่าเธอพลาดประโยคเดียว ดวงตาของเธอใหญ่กะพริบขณะที่เธอนั่งหน้าอิง Jun เธอติดตามแต่ละเรื่องแต่ละตัวละครพบความสุข และความเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตา เมื่อเจ้าชายหล่อปรากฏ widened ดวงตาของเธอขณะที่เธอกลายเป็นตื่นเต้นดะ...Jun อิงเคยบอกเรื่องราวของเงือกน้อย มันทำให้ลูกสาวย้ายดังนั้นเธอลุกน้ำตาคล้ายกับแม่น้ำทำลายทำนบ sobbing และร้องไห้ทั้งหนึ่งวัน... นับตั้งแต่วันที่ Jun เจียสาบานกับตัวเองไม่เคยจะบอกเรื่องราวน่าเศร้ากับผู้หญิงน้ำตาเหล่านั้น...สามารถจมน้ำตายคนตาย"หนุ่มต้น Tang หนุ่มหลักมาถึง"Jun อิงบอกเรื่องราวของวิธีลิงซันถูกถ่ายในเตาไดอะแกรมแปด โลลิต้าน้อยอีกครั้งวันที่หม้อธูปขณะที่เธอยืนอยู่ก่อนเขา ดวงตาของเธอยังคงกระพริบไม่หยุดเธอฟังและทำความเข้าใจ เมื่อร่างกายยามก็วิ่งในรายงาน"หนุ่มหลักถัง" เจีย Jun ยกศีรษะ รู้สึก confounded เขาแล้วดึงออกความทรงจำเกี่ยวกับบุคคลนี้ออกจากหัวของเขา "เชิญเขาใน"จากไกลทั่วลาน ลูกชิ้นที่เริ่ม 'กลิ้ง' ต่อเขา เป็นมันรีดมันตะโกน: "สามหนุ่มหลัก พี่ Moxie ช่วยฉัน นี้เป็นปัญหาน่ากลัวจริง ๆ "เจีย Jun จ้องมอง ด้วยดวงตา wide-open ซ้ายปากของเขาแขวนอยู่ในอากาศ สะดุ้งอย่างสมบูรณ์ โดยสายตาของลูกชิ้นกลิ้ง มันเป็นเพียงเป็นไปไม่ว่า ลูกชิ้นที่อาจพูดคุยจริง มันเป็นหลังจากลูกชิ้นมาใกล้กับเขา ไม่ได้เขารู้ว่า มันเป็นจริงมนุษย์คนนี้แน่นอนต้องเป็นคอ หรืออย่างน้อย ก็ไม่เบสแม้จะ มีสายตาสามหนุ่มหลัก Jun ไหล่ของเขาถูกกว้าง แขนของเขาสั้น และหนาและหัว กลม spearheading รูปร่างเพรียวบาง ต้นขาทั้งสองของเขาถูกมากสั้น และหนา เป็นเขาย้าย ไขมันในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นงดงาม เช่นเดียวกับคลื่นของแม่น้ำแยงซี superseding อย่างต่อเนื่อง ในระยะสั้น เขาสามารถถูกอธิบายเป็น anything but ไม้ไผ่เช่น อย่างไรก็ตาม เขาไม่เหมือนมนุษย์...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้จุน Xie ที่มีอะไรจะทำอย่างไรได้พูดคุยกับลิตเติ้ล Ke ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้มีการเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นกับ Xie มิถุนายนที่เกิดเล็ก ๆ น้อย ๆ Ke จะน้อยน่ากลัวของเขา แม้ว่าเธอจะยังคงไม่เต็มใจที่จะไปอยู่ใกล้เขามากเกินไปอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการปฏิเสธรุนแรงเช่นต่อเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อการเล่าเรื่องของเขา ทุกครั้งที่ชั่วโมงนี้สาวน้อยจะนำหม้อธูปด้วยมือทั้งสองข้างของเธอที่เธอตั้งใจฟังเรื่องราวของเขาเกรงว่าเธอคิดถึงประโยคเดียว; ดวงตาขนาดใหญ่ของเธอกระพริบขณะที่เธอนั่งอยู่ในด้านหน้าของจุน Xie เธอเดินตามแต่ละเรื่องเป็นตัวละครแต่ละตัวพบความสุขและความโศกเศร้าเสียงหัวเราะและน้ำตา เมื่อเจ้าชายที่หล่อปรากฏดวงตาของเธอกว้างขึ้นขณะที่เธอกลายเป็นความตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่ง ... มิถุนายน Xie เคยบอกเล่าเรื่องราวของนางเงือกน้อยนั้น มันจะทำให้สาวน้อยเพื่อย้ายเธอออกมาเป็นน้ำตาคล้ายกับแม่น้ำละเมิดเขื่อนสะอื้นและร้องไห้ทั้งวันหนึ่ง ... นับตั้งแต่วันนั้นจุน Xie สาบานกับตัวเองไม่เคยที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่น่าเศร้ากับผู้หญิง! น้ำตาที่ ... สามารถกลบ คนที่จะตาย! "ครูสาว, สาวปริญญาโทถังได้มาถึง." มิถุนายน Xie ได้รับการบอกเล่าเรื่องราวของวิธีการที่ลิงดวงอาทิตย์ถูกบันทึกในเตาแปดไดอะแกรมที่โลลิต้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จัดขึ้นอีกครั้งในหม้อธูปขณะที่เธอยืนอยู่ ก่อนหน้าเขาตาของเธอเก็บไว้กระพริบไม่หยุดขณะที่เธอได้ฟังฟังอย่างตั้งใจเมื่อยามร่างกายจู่ ๆ ก็รีบวิ่งในรายงาน. "หนุ่มโทถัง?" มิถุนายน Xie ยกศีรษะของเขารู้สึกอับอาย จากนั้นเขาก็ดึงออกมาจากความทรงจำเกี่ยวกับบุคคลนี้ออกจากหัวของเขา "เชิญเขาใน." จากที่ไกลทั่วลานเป็นลูกชิ้นเริ่มต้น 'กลิ้ง' ต่อเขาเป็นมันรีดมันตะโกน: "สามหนุ่มโทบราเดอร์ม็อกซี่, ช่วยฉัน! ปัญหานี้เป็นปัญหาที่น่ากลัวจริงๆ! " มิถุนายน Xie จ้องด้วยดวงตาที่เปิดกว้างปากซ้ายของเขาแขวนอยู่ในอากาศตกใจอย่างสมบูรณ์โดยสายตาของลูกชิ้นกลิ้ง มันเป็นไปไม่ได้เพียงแค่ว่าลูกชิ้นจริงสามารถพูดคุย! มันเป็นเพียงหลังจากลูกชิ้นมาใกล้ชิดกับเขาเขาก็รู้ว่ามันเป็นจริงของมนุษย์! คนนี้จะต้องไม่แน่นอนมีคอหรืออย่างน้อยมันก็ไม่ได้สังเกตถึงแม้จะมีสายตาหนุ่มสามโทจุน ไหล่ของเขามีความกว้างแขนสั้นและหนาและรอบศีรษะของเขาหัวหอกรูปร่างที่เพรียว ทั้งต้นขาของเขาเป็นอย่างมากในระยะสั้นและหนา! ขณะที่เขาเดินไขมันในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างงดงามเช่นเดียวกับคลื่นแทนอย่างต่อเนื่องของแม่น้ำแยงซี ในระยะสั้นเขาสามารถอธิบายได้ว่าอะไร แต่เหมือนไม้ไผ่ แต่เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนมนุษย์ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ จุนเซี้ยใครมีอะไรคุยน้อยไป . ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ การเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นทำให้จุนเซี้ยน้อยไปอาจจะน้อยลง กลัวเขา แม้ว่าเธอยังไม่เต็มใจที่จะไปใกล้เขา อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้แสดงเช่นสุดโต่งปฏิเสธต่อเขา โดยเฉพาะกับเรื่องราวของเขาบอก ทุกๆเวลา ณชั่วโมงนี้ สาวน้อยจะถือธูปหม้อด้วยสองมือของเธอขณะที่เธอฟังอย่างตั้งใจ เรื่องราวของเขา เกรงว่าเขาคิดถึงประโยคเดียว ตาใหญ่ของเธอกระพริบเมื่อนางนั่งอยู่ในด้านหน้าของจุนเซี่ย . เธอตามแต่ละเรื่องเป็นแต่ละตัวอักษรที่พบความสุขและความเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตา เมื่อเจ้าชายรูปงามปรากฏขึ้น ดวงตาเบิกกว้าง เธอเริ่มหวาดกลัว ตื่นเต้น . . . . . . .จุนเซี่ยเมื่อบอกเรื่องราวของนางเงือกน้อย มันทำให้สาวน้อยมา เธอร้องไห้ออกมาคล้ายกับแม่น้ำพังทลายคันกั้นสะอื้นและร้องไห้หนึ่งวันเต็ม . . . . . . . ตั้งแต่วันนั้น จุนเซี่ยสาบานกับตัวเองไม่เคยบอกเรื่องราววิปโยคเพื่อผู้หญิง !น้ำตา . . . . . . . ผู้ที่สามารถทำให้คนถึงตาย !" นายน้อย นายน้อย ตังก็มาถึง .จุนเซี่ยได้บอกเรื่องราวของวิธีลิงซันถูกจับในแปดแผนภาพที่เตา โลลิต้าน้อยอีกครั้งจับธูปหม้อขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเขา สายตาของเธอยังคงกระพริบไม่หยุด เธอเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ เมื่อบอดี้การ์ดก็วิ่งเข้าไปในรายงาน" คุณชายถัง " จุน เซี่ย ยกศีรษะของเขา รู้สึกอับอาย จากนั้นเขาก็ดึงความทรงจำเกี่ยวกับคนๆนี้ออกไปจากหัว " เชิญเขาเข้ามา .จากไกลข้ามสนาม ลูกชิ้นเริ่มกลิ้งต่อเขา เป็นรีดมันตะโกน : " สามคุณชายพี่ Moxie , ช่วยฉันด้วย ! ปัญหานี้เป็นปัญหาที่น่ากลัวจริงๆ "จุนเซี่ยจ้องกับดวงตาเบิกกว้าง ปากด้านซ้ายของเขาแขวนอยู่ในอากาศ ก็สะดุ้งกับสายตาของกลิ้งลูกชิ้น . มันเป็นเพียงแค่จินตนาการว่าลูกชิ้นจะพูด ! มันเป็นเพียงหลังจากที่ลูกชิ้นมาใกล้เขา เขาตระหนักว่า จริงๆแล้วมันคือมนุษย์ !คนๆนี้ต้องไม่มีคอ หรืออย่างน้อยก็ไม่สังเกตถึงสายตาสามคุณชายจุน ไหล่ของเขากว้างแขนสั้นและหนา และหัวของเขารอบ หัวหอกรูปร่างเพรียวลม ทั้งต้นขาของเขาแสนสั้นและหนา ! เป็นเขาย้ายไขมันในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างงดงาม เหมือนตลอดเวลา superseding คลื่นของแม่น้ำแยงซี สั้นๆ เขาสามารถอธิบายได้ว่าอะไร แต่ที่ไผ่ชอบ แต่เขาดูไม่เหมือนมนุษย์ . . . . . . .