Background: A bias to selectively d

Background: A bias to selectively direct attention to threat stimuli is a cognitive characteristic of anxiety
disorders. Recent studies indicate that individual differences in pre-treatment threat attention bias
predict treatment outcomes from cognitive-behavioural therapy (CBT) in anxious individuals. However,
there have been inconsistent findings regarding whether attention bias towards threat predicts better or
poorer treatment outcome.
Method: This longitudinal study examined treatment outcomes in 35 clinically-anxious children
following a 10-week, group-based CBT program, as a function of whether children showed a pretreatment
attention bias towards or away from threat stimuli. The effect of CBT on attention bias was
also assessed.
Results: Both groups showed significant improvement after receiving CBT. However, anxious children
with a pre-treatment attention bias towards threat showed greater reductions not only in anxiety
symptom severity, but also in the likelihood of meeting diagnostic criteria for anxiety disorders at posttreatment
assessment, in comparison with anxious children who showed a pre-treatment attention bias
away from threat. Children who had a pre-treatment bias away from threat showed a reduction in this
bias over the course of CBT.
Conclusions: Findings suggest that pre-existing differences in the direction of attention towards versus
away from threat could have important implications for the treatment of anxious children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉากหลัง: ความโน้มเอียงไปเลือกตรงความสนใจต่อสิ่งเร้าที่เป็นลักษณะการรับรู้ของความวิตกกังวลความผิดปกติ การศึกษาล่าสุดบ่งชี้ว่า ความแตกต่างก่อนการรักษาแต่ละภัยคุกคามความโน้มเอียงของความสนใจทำนายผลการรักษาจากการรับรู้พฤติกรรมบำบัด (ชุมชน) ในบุคคลที่กระตือรือร้น อย่างไรก็ตามมีการค้นพบที่ไม่สอดคล้องกันเกี่ยวกับว่าความโน้มเอียงให้ความสนใจต่อการคุกคามทำนายดี หรือผลการรักษาย่อมวิธีการ: การศึกษาระยะยาวนี้ตรวจสอบผลการรักษาในทางคลินิกกังวลเด็ก 35ต่อไปนี้เป็น 10 สัปดาห์ ตามกลุ่มชุมชนโปรแกรม เป็นฟังก์ชันของว่าเด็กแสดงให้เห็นการ pretreatmentอคติความสนใจไปยัง หรือ จากภัยคุกคามต่อสิ่งเร้า ผลของชุมชนความสนใจความโน้มเอียงนอกจากนี้ยัง ประเมินผลลัพธ์: ทั้งสองแสดงให้เห็นว่าปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากได้รับชุมชน อย่างไรก็ตาม เด็กกระตือรือร้นมีความโน้มเอียงความสนใจก่อนรักษาต่อภัยคุกคามที่พบลดมากกว่าไม่เพียงแต่ในความวิตกกังวลความรุนแรงของอาการ แต่ในความเป็นไปได้ของการประชุมเกณฑ์วินิจฉัยสำหรับโรควิตกกังวลที่ posttreatmentประเมิน เมื่อเปรียบเทียบกับเด็กกระตือรือร้นแสดงอคติความสนใจก่อนการรักษาจากภัยคุกคาม เด็กที่มีความโน้มเอียงรักษาก่อนจากภัยคุกคามพบลดนี้ความโน้มเอียงมากกว่าหลักสูตรของชุมชนบทสรุป: ผลการวิจัยแนะนำว่า ใหม่ส่วนต่างในทิศทางของความสนใจต่อเมื่อเทียบกับจากภัยคุกคามอาจมีนัยสำคัญสำหรับการรักษาเด็กกระตือรือร้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา:
เป็นอคติที่จะเลือกให้ความสนใจต่อสิ่งเร้าโดยตรงภัยคุกคามที่เป็นลักษณะองค์ความรู้ของความวิตกกังวลความผิดปกติ การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการคุกคามการรักษาก่อนอคติความสนใจการทำนายผลการรักษาจากการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม (CBT) ในบุคคลที่กังวล อย่างไรก็ตามได้มีการค้นพบที่ไม่สอดคล้องกันเกี่ยวกับว่าอคติความสนใจต่อภัยคุกคามที่คาดการณ์ที่ดีกว่าหรือผลการรักษาที่ยากจน. วิธีนี้การศึกษาระยะยาวการตรวจสอบผลการรักษาใน 35 เด็กทางคลินิกกังวลดังต่อไปนี้10 สัปดาห์กลุ่มที่ใช้โปรแกรม CBT เป็นหน้าที่ของ ไม่ว่าจะเป็นเด็กที่แสดงให้เห็นว่าการปรับสภาพอคติหรือความสนใจต่อสิ่งเร้าที่อยู่ห่างจากภัยคุกคาม ผลของการ CBT ในอคติความสนใจได้นอกจากนี้ยังมีการประเมิน. ผลการศึกษา: ทั้งสองกลุ่มได้แสดงให้เห็นการปรับปรุงที่สำคัญหลังจากที่ได้รับ CBT อย่างไรก็ตามเด็กกังวลที่มีอคติความสนใจการรักษาก่อนที่มีต่อภัยคุกคามที่แสดงให้เห็นว่าการลดลงมากขึ้นไม่เพียงแต่ในความวิตกกังวลความรุนแรงอาการแต่ยังอยู่ในความน่าจะเป็นของการประชุมเกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับความผิดปกติของความวิตกกังวลที่ posttreatment การประเมินในการเปรียบเทียบกับเด็กกังวลที่แสดงให้เห็นว่าการรักษาก่อน อคติความสนใจออกไปจากภัยคุกคาม เด็กที่มีอคติการรักษาก่อนออกไปจากภัยคุกคามที่แสดงให้เห็นว่าการลดลงในครั้งนี้ทำให้มีความลำเอียงในช่วง CBT ได้. สรุปผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าความแตกต่างที่มีอยู่ก่อนในทิศทางของความสนใจต่อเมื่อเทียบกับห่างจากภัยคุกคามที่อาจมีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการรักษาเด็กกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติ : เป็นอคติเลือกความสนใจโดยตรงคุกคาม โดยเป็นลักษณะการคิดของความผิดปกติของความวิตกกังวล

การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่า ความแตกต่างระหว่างบุคคลและความสนใจในการตั้งค่า
ทำนายผลการรักษาจากการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม ( CBT ) ในบุคคลวิตก อย่างไรก็ตาม
มีข้อมูลเกี่ยวกับว่ามีความสนใจสอดคล้องกันต่อการคุกคามหรือการรักษาผลด้อยคาดการณ์ดีกว่า
.
วิธีการ : การศึกษาระยะยาวนี้ตรวจสอบผลลัพธ์การรักษาในทางการแพทย์กังวลเด็ก
ต่อไปนี้ 35 10 สัปดาห์ กลุ่มตามโปรแกรมการท่องเที่ยว เป็น ฟังก์ชั่น ว่าเด็กมีความสนใจการ
คติหรือห่างจากภัยคุกคามสิ่งเร้าผลกระทบของการท่องเที่ยวต่ออคติความสนใจ

ยังประเมิน ผลลัพธ์ : ทั้งสองกลุ่มมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่ได้รับการ . อย่างไรก็ตาม กังวลเด็ก
ที่มีอคติต่อภัยคุกคามมีมากขึ้นและสนใจมากขึ้นไม่เพียง แต่ในความกังวล
ความรุนแรงของอาการ แต่ยังในโอกาสของการประชุมเกณฑ์วินิจฉัยความผิดปกติของความวิตกกังวลในการประเมินการรักษา
,ในการเปรียบเทียบกับเด็กที่แสดงความกังวลและอคติ
ห่างจากภัยคุกคาม เด็กมี อคติ และอยู่ห่างจากภัยคุกคามที่พบในการลดอคตินี้
ช่วงเวลา CBT .
สรุป : ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่ามีความแตกต่างในทิศทางของความสนใจต่อ
เมื่อเทียบกับห่างจากภัยคุกคามที่อาจมีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการรักษาเด็ก

เป็นห่วง