Our results show that the measureme

Our results show that the measurement of cortisol levels from gill filaments is a reliable indicator of the general cortisolemia in the fish. The correlation between the cortisol levels in plasma and gill is good, in animals exposed of not to stress. For zebrafish, the plasma-gill cortisol correlation was not as good as in trout, probably reflecting the lower number of fish used and also the difficulties associated with the blood collection procedure. Regarding the latter, the tiny volume of blood sample taken could result in a higher chance of contamination of the sample with water of other body fluids. For the reason, we tested two different ways of normalizing plasma cortisol data in zebrafish: by plasma volume (as in the trout) or by plasma protein content. The latter showed better performance and was therefore utilized for graphs and statistical analyses. Similarly, in the case of the gill, we tested three different ways to normalize gill cortisol data in both trout and zebrafish: by gill wet mass, by gill protein content or by gill hemoglobin content. Hemoglobin was used ans an indicator of the amount of blood within the gill, since it is known that stress can induce structural alterations in the gill (Wendelaar Bonga, 1997) and that could lead to differences in the gill blood content between control and stressed fish (and that would have been a jeopardizing factor when trying to assess stress from gill cortisol). Although our results showed that the levels of gill hemoglobin were not altered by stress, the normalization by gill protein content rendered better results and therefore, was used for statistical analyses and for the graphs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของเราแสดงว่า การวัดระดับ cortisol จากไส้ปลาเป็นตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้ของ cortisolemia ทั่วไปในปลา ความสัมพันธ์ระหว่างระดับ cortisol ในพลาสมาและเหงือกเป็นสิ่งที่ดี ในการสัมผัสของสัตว์ไม่ให้เครียด สำหรับปลาม้าลาย ความสัมพันธ์ของคอร์ติซอกิลล์พลาไม่ได้ดีเท่าในปลาเทราท์ อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงจำนวนปลาที่ใช้ และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการเก็บเลือดต่ำ เกี่ยวกับหลัง ปริมาตรเล็ก ๆ ของเลือดที่นำมาอาจส่งผลให้ในโอกาสสูงขึ้นของการปนเปื้อนของตัวอย่างน้ำของเหลวอื่น ๆ ร่างกาย เหตุผล เราทดสอบสองวิธีของการ normalizing พลาข้อมูล cortisol ในปลาม้าลาย: โดยปริมาตรพลาสมาเช่นปลาเทราท์) หรือพลาสม่าโปรตีนเนื้อหา หลังพบประสิทธิภาพที่ดีขึ้น และถูกนำมาใช้สำหรับกราฟและวิเคราะห์ทางสถิติดังนั้น ในทำนองเดียวกัน ในกรณีที่เหงือก เราทดสอบสามวิธีปกติข้อมูล cortisol ปลาเทราท์และปลาม้าลาย: เหงือก โดยเหงือกเปียกมวล โดยปริมาณโปรตีนของปลา หรือโดยฮีโมโกลบิน ฮีโมโกลบินเป็น ans ที่ใช้ตัวบ่งชี้ปริมาณของเลือดภายในเหงือก เนื่องจากเป็นที่ทราบกันว่า ความเครียดสามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในกิลล์ (Wendelaar Bonga, 1997) ที่อาจทำให้ความแตกต่างในเนื้อหาเลือดเหงือกระหว่างควบคุมและปลาเครียด (และที่จะได้รับเป็นปัจจัย jeopardizing เมื่อพยายามประเมินความเครียดจากคอร์ติซอ gill) แม้ว่าผลของเราแสดงให้เห็นว่า ระดับของฮีโมโกลบินเหงือกไม่ถูกเปลี่ยนแปลงไป โดยความเครียด ฟื้นฟู โดยปริมาณโปรตีนของปลาแสดงผลลัพธ์ที่ดี และดังนั้น ใช้ สำหรับวิเคราะห์ทางสถิติ และกราฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเราแสดงให้เห็นว่า การวัดระดับฮอร์โมนจากเส้นใยเหงือกคือ ตัวบ่งชี้ความน่าเชื่อถือของ cortisolemia ทั่วไปในปลา ความสัมพันธ์ระหว่างระดับ cortisol ในพลาสมาและเหงือกดี ในสัมผัสของสัตว์ไม่เครียด สำหรับปลาม้าลาย , cortisol พลาสม่าเพียร์สันเหงือกไม่ดีเท่าในปลาเทราท์ อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงลดจำนวนปลาที่ใช้ และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเลือดคอลเลกชันขั้นตอน เรื่องหลัง เสียงเล็ก ๆของตัวอย่างเลือดที่ถ่ายอาจส่งผลให้มีโอกาสสูงของการปนเปื้อนของตัวอย่างน้ำของของเหลวในร่างกายอื่นๆ เหตุผล เราใช้สองวิธีที่แตกต่างกันในการ normalizing Plasma cortisol ข้อมูลในปลาม้าลาย : โดยปริมาณพลาสมา ( เช่นปลาเทราท์ ) หรือโปรตีนพลาสมา หลังแสดงประสิทธิภาพที่ดีขึ้นและดังนั้นจึงใช้กราฟและการวิเคราะห์ทางสถิติ เช่นเดียวกับในกรณีของกิลล์เราทดสอบสามวิธีที่แตกต่างกันที่จะปกติเหงือก cortisol ข้อมูลทั้งในเทราท์เลค และปลาม้าลาย : โดยมวลเปียก เหงือก โดยปริมาณโปรตีนโดยเนื้อหาเฮโมโกลบินเหงือกหรือเหงือก ฮีโมโกลบินใช้ ans เป็นตัวบ่งชี้ปริมาณของเลือดภายในกิล เพราะมันเป็นที่รู้จักกันว่า ความเครียดสามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในกิลล์ ( wendelaar บองก้า , 1997 ) และที่สามารถนำไปสู่ความแตกต่างในเหงือกเลือดของเนื้อหาระหว่างการควบคุมและเน้นปลา ( และอาจเป็นอันตรายต่อปัจจัยเมื่อพยายามที่จะประเมินความเครียด จากเหงือก cortisol ) แม้ว่าผลของเราแสดงให้เห็นว่าระดับของฮีโมโกลบิน คือ เหงือกไม่เปลี่ยนแปลง โดยเน้นการฟื้นฟูโดย Gill โปรตีนให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าและดังนั้นจึงถูกใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติและกราฟ