6Bakerville HallOn Saturday morning

6
Bakerville Hall
On Saturday morning, Sherlock Holmes came with me to Paddington Station.
‘This is a dangerous business, Watson,’ he said. ‘stay near to sir Henry. Do not let him walk on the moor alone at night.’
‘Don’t worry, Holmes,’ I have brought my army revolver.’
‘Good,’ said Holmes. ‘Write to me every day. Tell me what you see and hear. Tell me all the facts-everything.’
I said goodbye to Sherlock Holmes and met Sir Henry Baskerville and Dr Mortimer at the station. The train journey to Devon took three hours. We looked out of the window at the green countryside. At last, we reached Dartmoor. Then the countryside changed from green to grey and we saw broken hills of black rock.
We got off the train at the small station in Grimpen Village. A driver was waiting with a carriage and horses to take us to Baskerville Hall. As we rode along the narrow country road, I saw a soldier on a horse. The soldier was carrying a gun and was watching the road.
I spoke to the driver. ‘Why is that soldier guarding the road? Is there some trouble?’
‘Yes, sir,’ the driver replied. ‘A prisoner has escaped from Dartmoor Prison. He’s a very dangerous man. His name is Selden. He is a dangerous murderer.’
I looked across the empty moor. A cold wind blew and made me shiver. Holmes believed that someone wanted to murder Sir Henry Baskerville. Now, another murderer was out on the moor. I wanted to go back to London.
There were thick trees all round Baskerville Hall. It looked like a castle. It Stood alone on The empty moor.
We stopped outside Baskerville Hall. ‘I must leave you here,’ said Dr. Mortimer. ‘I have a lot of work to do. And my wife is waiting for me at home.’
‘I hope you will come to dinner very soon,’ said Sir Henry.
‘I will,’ said Dr. Mortimer. ‘And if you ever need me, send for me at any time-day or night.’ Then Dr. Mortimer rode away in the carriage.
A man with a thick black beard and a pale face came out of the house. He greeted Sir Henry0.
‘Welcome to Baskerville Hall, sir I am Barrymore. I have been a servant here for many years. My wife and I have prepared the house for you. Shall I show you around the house?’
‘Yes please, Barrymore. said Sir Henry. ‘This is Dr. Watson. He will be my guest for a few days.’
‘Very good, sir,’ said Barrymore. He look our cases into the house.
I looked carefully at Barrymore. Was he the man with a black beard who had followed Sir Henry in London? I was not sure.
Mr. and Mrs. Barrymore had looked after the house well. Everything was in order. But the house was a cold and lonely place. There was a cold and lonely place. There was trouble here.
That night I wrote a letter to Sherlock Holmes. I told him all that I had seen and heard. While I was writing, I heard a sound – a women crying. The only women in the house was Mrs. Barrymore. I wondered why she was so unhappy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6Bakerville ฮอลล์ในวันเสาร์เช้า เชอร์ล็อกโฮลมส์มากับสถานีแพดดิงตัน'นี่คือธุรกิจอันตราย วัตสัน เขากล่าวว่า ' อยู่ใกล้รักเฮนรี่ อย่าปล่อยให้เขาเดินบนมัวร์คนเดียวในเวลากลางคืน ''ไม่ต้องกังวล โฮลมส์ ฉันได้นำกองทัพ revolver ของฉัน.''ดี กล่าวว่า โฮลมส์ ' เขียนให้ฉันทุกวัน บอกสิ่งที่คุณเห็น และได้ยิน บอกข้อเท็จจริงทั้งหมด-ทุกอย่าง "กล่าวลาเชอร์ล็อกโฮลมส์ และพบเซอร์เฮนรี่ Baskerville และดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ที่สถานี การเดินทางรถไฟไปเดวอนใช้เวลา 3 ชั่วโมง เรามองออกจากหน้าต่างที่ชนบทสีเขียว ในที่สุด เราถึง Dartmoor ชนบทเปลี่ยนจากสีเขียวกับสีเทา แล้วเราเห็นภูเขาหินดำแตกเราได้ออกจากรถไฟที่สถานีขนาดเล็กในหมู่บ้าน Grimpen โปรแกรมควบคุมถูกรอการขนส่งและม้าเราไปหอ Baskerville ขณะที่เราขี่ไปตามถนนแคบประเทศ ผมเห็นทหารบนม้า ทหารถือปืนแบก และมองดูอยู่ฉันได้พูดกับคนขับ ' ทำไมเป็นทหารที่รักษาอยู่หรือไม่ มีปัญหาบางอย่างหรือไม่ '' ใช่ รัก โปรแกรมควบคุมตอบกลับ ' นักโทษได้หลบหนีออกจากคุก Dartmoor เขาเป็นคนอันตรายมาก ชื่อของเขาคือ Selden เขาเป็นฆาตกรอันตราย 'ผมมองข้ามมัวร์ว่าง ลมหนาวได้พัด และทำให้ฉันศิวะ โฮลมส์เชื่อคนอยากฆ่า Baskerville เซอร์เฮนรี ตอนนี้ ฆาตกรอีกก็ออกมาในแบบมัวร์ อยากจะกลับไปลอนดอนมีต้นไม้หนาฮอลล์ Baskerville กลมทั้งหมด มันดูเหมือนปราสาท มันยืนอยู่คนเดียวในมัวร์ว่างเราหยุดอยู่นอกฮอลล์ Baskerville 'ฉันต้องทำให้คุณที่นี่ กล่าวว่า ดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ ' มีงานทำ และภรรยาของฉันจะรอฉันที่บ้าน.''ฉันหวังว่า คุณจะมาเย็นเร็ว ๆ กล่าวว่า เซอร์เฮนรี'ฉันจะ กล่าวว่า ดร.มอร์ทามเมอร์อาร์ "และหากคุณต้องการฉัน ส่งให้ฉันวันเวลาหรือคืนใดๆ" จากนั้น ดร.มอร์ทามเมอร์อาร์กำลังไปในการขนส่งคนที่ มีเคราสีดำความหนาและหน้าซีดมาจากบ้าน เขารับการต้อนรับ Henry0 ที่รัก' ยินดีต้อนรับสู่ Baskerville ฮอลล์ รักฉัน Barrymore ฉันได้รับข้าราชการที่นี่หลายปี ผมและภรรยาได้เตรียมบ้านสำหรับคุณ ฉันจะแสดงคุณรอบบ้าน?'' ได้โปรด Barrymore ว่ารักเฮนรี่ ' นี่คือ Dr. Watson เขาจะเป็นแขกของฉันกี่วัน '' ดี รัก กล่าวว่า Barrymore เขามองกรณีของเราเข้าไปในบ้าน ผมมองอย่างระมัดระวังที่ Barrymore เขาเป็นคนที่ มีเคราสีดำที่มีเซอร์เฮนรีในลอนดอน ผมไม่แน่ใจนายและนาง Barrymore แนะหลังบ้านดี ทุกอย่างได้ตามลำดับ แต่บ้านเย็น และโดดเดี่ยว มีอุ่น และโดดเดี่ยว มีปัญหาที่นี่คืนนั้นผมเขียนจดหมายกับเชอร์ล็อกโฮลมส์ ผมบอกทั้งหมดที่ฉันได้เห็น และได้ยิน ในขณะที่ผมกำลังเขียน ผมได้ยินเสียง – ผู้หญิงที่ร้องไห้ ผู้หญิงคนเดียวในบ้านถูก Barrymore นาง สงสัยว่า ทำไมเธอจึงไม่มีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6
BAKERVILLE ฮอลล์
ในเช้าวันเสาร์ที่ Sherlock Holmes มากับฉันไปยังสถานีแพดดิงตัน.
'นี้เป็นธุรกิจที่อันตรายวัตสัน "เขากล่าวว่า 'อยู่ใกล้กับเซอร์เฮนรี่ อย่าปล่อยให้เขาเดินบนทุ่งเพียงอย่างเดียวในเวลากลางคืน. '
'ไม่ต้องกังวลโฮล์มส์' ฉันได้นำปืนกองทัพฉัน. '
'ดี' โฮล์มส์กล่าวว่า 'เขียนฉันทุกวัน บอกสิ่งที่คุณเห็นและได้ยิน บอกฉันทั้งหมดข้อเท็จจริงทุกอย่าง.
ผมกล่าวคำอำลากับ Sherlock Holmes และได้พบกับเซอร์เฮนรี่ Baskerville และดร Mortimer ที่สถานี การเดินทางรถไฟไปเดวอนใช้เวลาสามชั่วโมง เรามองออกไปนอกหน้าต่างที่ชนบทสีเขียว ที่ผ่านมาเราถึง Dartmoor จากนั้นชนบทเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีเทาและเราเห็นภูเขาหินแตกสีดำ.
เราได้ออกจากรถไฟที่สถานีเล็ก ๆ ใน Grimpen วิลเลจ คนขับรถกำลังรอกับสายการบินและม้าที่จะพาเราไป Baskerville ฮอลล์ ในขณะที่เราขี่ม้าไปตามถนนแคบ ๆ ประเทศผมเห็นทหารอยู่บนหลังม้า ทหารถือปืนและดูที่ถนน.
ผมได้พูดคุยกับคนขับรถ 'ทำไมทหารที่เฝ้าถนนหรือไม่ มีปัญหาบางอย่าง? '
'ใช่ครับ' คนขับตอบ 'นักโทษได้หลบหนีออกจากเรือนจำ Dartmoor เขาเป็นคนที่อันตรายมาก ชื่อของเขาคือเซลเด้น เขาเป็นฆาตกรอันตราย.
ผมมองข้ามทุ่งที่ว่างเปล่า ลมหนาวพัดและทำให้ฉันสั่น โฮล์มส์เชื่อว่าคนที่อยากจะฆ่าเซอร์เฮนรี่ Baskerville ตอนนี้อีกคนหนึ่งคือฆาตกรออกในทุ่ง ผมอยากที่จะกลับไปลอนดอน.
มีต้นไม้หนาทุกคนรอบ Baskerville ฮอลล์ มันดูเหมือนปราสาท มันยืนอยู่คนเดียวบนทุ่งว่างเปล่า.
เราหยุด Baskerville นอกฮอลล์ "ผมต้องออกจากที่นี่ 'ดร. Mortimer กล่าวว่า 'ฉันมีจำนวนมากของงานที่ต้องทำ และภรรยาของฉันคือการรอคอยสำหรับฉันที่บ้าน. '
'ฉันหวังว่าคุณจะมาถึงอาหารค่ำในเร็ว ๆ นี้กล่าวว่าเซอร์เฮนรี่.
'ฉันจะ' ดร. Mortimer กล่าวว่า 'และถ้าคุณเคยต้องการฉันส่งให้ฉันได้ตลอดเวลาวันหรือคืน. จากนั้นดร. Mortimer ขี่ม้าออกไปอยู่ในรถ.
คนที่มีเคราสีดำหนาและใบหน้าขาวซีดออกมาจากบ้าน เขาได้รับการต้อนรับเซอร์ Henry0.
'ยินดีต้อนรับสู่ Baskerville ฮอลล์ครับผมแบรี่มอร์ ฉันได้รับคนรับใช้ที่นี่เป็นเวลาหลายปี ผมและภรรยาได้เตรียมบ้านสำหรับคุณ จะผมแสดงให้คุณรอบ ๆ บ้านหรือไม่? '
'ใช่โปรดแบรี่มอร์ เซอร์เฮนรี่กล่าวว่า นี่คือดร. วัตสัน เขาจะเป็นแขกของฉันไม่กี่วัน. '
'ดีมากครับ' แบรี่มอร์กล่าวว่า เขามองกรณีของเราเข้าไปในบ้าน.
ผมมองอย่างที่แบรี่มอร์ เขาเป็นคนที่มีเคราสีดำใครก็ตามเซอร์เฮนรี่ในกรุงลอนดอน? ผมไม่แน่ใจว่า.
นาย และนางแบรี่มอร์ได้มองหลังบ้านที่ดี ทุกอย่างในการสั่งซื้อ แต่บ้านเป็นสถานที่ที่หนาวเย็นและเหงา มีสถานที่ที่หนาวเย็นและเหงาเป็น มีปัญหาในการอยู่ที่นี่.
คืนนั้นผมเขียนจดหมายถึง Sherlock Holmes ผมบอกเขาว่าทุกสิ่งที่ฉันได้เห็นและได้ยิน ในขณะที่ผมเขียนผมได้ยินเสียง - ผู้หญิงร้องไห้ ผู้หญิงเท่านั้นในบ้านเป็นนางแบรี่มอร์ ผมสงสัยว่าทำไมเธอไม่มีความสุขดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bakerville ฮอลล์ 6

เช้าวันเสาร์ , Sherlock Holmes มากับฉันไปยังสถานีแพดดิงตัน
นี่คือธุรกิจที่อันตราย , วัตสัน , ' เขากล่าวว่า ' อยู่ใกล้กับ เซอร์ เฮนรี่ อย่าให้เขาเดินในทุ่งคนเดียวตอนกลางคืน '
‘อย่ากังวล โฮล์มส์ ' ผมได้นำปืนกองทัพของฉัน . '
ความดี ' โฮล์มส์ เขียนให้ฉันทุกวัน บอกสิ่งที่คุณเห็นและได้ยิน บอกข้อเท็จจริงทั้งหมดทุกอย่าง '
.ผมบอกลา เชอร์ล็อค โฮล์มส์ และได้พบกับท่าน เฮนรี่ วิล และ ดร. มอร์ติเมอร์ที่สถานี เดวอนรถไฟการเดินทางใช้เวลา 3 ชั่วโมง เราได้มองออกไปนอกหน้าต่างที่ชนบทสีเขียว ในที่สุด เราก็มาถึง ดาร์ทมัวร์ . แล้วชนบทเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีเทา และเราเห็นภูเขาหินแตกสีดำ
เราได้ออกจากรถไฟที่สถานีเล็ก ๆใน grimpen หมู่บ้านคนขับรถรออยู่ ด้วยรถม้า และม้าพาไปวิล Hall ในฐานะที่เราขี่ไปตามถนนประเทศแคบ ผมเห็นทหารบนหลังม้า ทหารถือปืน และมองถนน .
ผมคุยกับคนขับรถ ' ทำไมทหารเฝ้าถนน มีปัญหาบางอย่าง ? '
" ครับ " คนขับรถตอบ ' นักโทษหนีจากคุก ดาร์ทมัวร์ .เขาเป็นคนที่อันตรายมาก ชื่อของเขาคือที่ตั้ง . เขาเป็นฆาตกรอันตราย '
ผมมองข้ามทุ่งว่างเปล่า สายลมหนาวพัดผ่าน ฉันตัวสั่น โฮล์ม เชื่อว่าคนที่ต้องการฆ่าท่านเฮนรี่วิล . ตอนนี้ฆาตกรอีกคนก็มาจากบึง ฉันอยากจะกลับไปลอนดอน
มีต้นไม้หนารอบวิล Hall มันเหมือนปราสาทมันยืนอยู่คนเดียวในทุ่งว่างเปล่า .
เราหยุดนอกวิล Hall ' ข้าต้องทิ้งเจ้าไว้ที่นี่ ' ดร. มอร์ติเมอร์ ผมมีงานต้องทำเยอะ และภรรยาของฉันกำลังรอฉันอยู่ที่บ้าน . . . . '
" หวังว่าคุณจะมาทานอาหารเย็นในเร็วๆนี้ ' เซอร์เฮนรี .
" จะ " ดร. มอร์ติเมอร์ และถ้าคุณต้องการฉัน ให้ฉันได้ตลอดเวลากลางวันหรือกลางคืน แล้ว ดร. มอร์ติเมอร์ ขี่ออกไปในรถม้า
ผู้ชายกับหนวดเคราสีดำหนาและใบหน้าซีดออกมาจากบ้าน เขาทักทายท่าน henry0 .
ต้อนรับกับวิล ฮอลล์ ครับผม แบร์รีมอร์ . ฉันเป็นคนรับใช้ที่นี่มาหลายปี ผมและภรรยาได้เตรียมบ้านสำหรับคุณ ผมจะแสดงให้คุณรอบบ้านเลย '
" ได้โปรด แบร์รีมอร์ . บอกว่า เซอร์ เฮนรี่ นี่คือ ดร. วัตสัน เขาจะเป็นแขกของฉันไม่กี่วัน '
'very ดีครับ' แบร์รีมอร์ . เขาดูเคสของเราเข้าไปในบ้าน
ผมมองอย่างรอบคอบที่ Barrymore . เขาเป็นผู้ชายที่มีเคราดำ ที่ได้ตาม เซอร์ เฮนรี่ ในลอนดอน ผมไม่แน่ใจว่า คุณและคุณนาย Barrymore มี
ดูแลบ้านอย่างดี ทุกอย่างในการสั่งซื้อ แต่บ้านเป็นสถานที่ที่เย็นและโดดเดี่ยว มีสถานที่ที่หนาวและเหงา มีปัญหา
ที่นี่เลยคืนนั้น ฉันเขียนจดหมายถึง เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ฉันบอกเขาว่า สิ่งที่ผมได้เห็นและได้ยิน ขณะที่ผมเขียนนี้ ผมได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ ผู้หญิงคนเดียวในบ้านคือ คุณนาย แบร์รีมอร์ . ฉันสงสัยว่าทำไมเธอถึงไม่มีความสุข