Corporate governance is primarily t

Corporate governance is primarily the study of the power relations among a corporation's senior executives, its board of directors and those who elect them (shareholders in the "general meeting" and employees). It also concerns other stakeholders, such as creditors, consumers, the environment and the community at large. One of the main differences between different countries in the internal form of companies is between a two-tier and a one tier board. The United Kingdom, the United States, and most Commonwealth countries have single unified boards of directors. In Germany, companies have two tiers, so that shareholders (and employees) elect a "supervisory board", and then the supervisory board chooses the "management board". There is the option to use two tiers in France, and in the new European Companies (Societas Europaea).

Recent literature, especially from the United States, has begun to discuss corporate governance in the terms of management science. While post-war discourse centred on how to achieve effective "corporate democracy" for shareholders or other stakeholders, many scholars have shifted to discussing the law in terms of principal–agent problems. On this view, the basic issue of corporate law is that when a "principal" party delegates his property (usually the shareholder's capital, but also the employee's labour) into the control of an "agent" (i.e. the director of the company) there is the possibility that the agent will act in his own interests, be "opportunistic", rather than fulfill the wishes of the principal. Reducing the risks of this opportunism, or the "agency cost", is said to be central to the goal of corporate law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำกับดูแลคือ หลักการศึกษาของความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างผู้บริหารระดับสูงของบริษัท เป็นคณะกรรมการ และผู้ที่เลือกพวกเขา (ผู้ถือหุ้นใน "การประชุม" และพนักงาน) เสีย เช่นเจ้าหนี้ ผู้บริโภค สิ่งแวดล้อม และชุมชนเกี่ยว ความแตกต่างหลักระหว่างประเทศต่าง ๆ ในแบบฟอร์มภายในของบริษัทอย่างใดอย่างหนึ่งคือระหว่างสองชั้นและชั้นหนึ่งกระดาน สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และประเทศเครือจักรภพส่วนใหญ่มีวงจรเดียวคณะกรรมการ ในเยอรมนี บริษัทมี 2 ชั้น เพื่อให้ผู้ถือหุ้น (และพนักงาน) เลือก "คณะกรรมการ" และ "คณะกรรมการบริหาร" เลือกคณะกรรมการกำกับ มีให้เลือกใช้ 2 ชั้น ในประเทศฝรั่งเศส และ บริษัทยุโรปใหม่ (Societas Europaea)วรรณกรรมล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากสหรัฐอเมริกา ได้เริ่มหารือเกี่ยวกับการกำกับดูแลในแง่ของวิทยาศาสตร์การจัดการ ในขณะที่วาทกรรมหลังสงครามเป็นศูนย์กลางในการบรรลุผล "องค์กรประชาธิปไตย" สำหรับผู้ถือหุ้นหรือมีส่วนได้เสียอื่น ๆ นักวิชาการหลายคนได้เลื่อนขึ้นหารือกฎหมายในแง่ของปัญหาหลัก – ตัวแทน ในมุมมองนี้ ปัญหาพื้นฐานของกฎหมายคือ เมื่อบุคคล "หลัก" มอบทรัพย์สิน (เงินทุนของผู้ถือหุ้นมักจะ แต่ยังแรงงานของพนักงาน) ลงในตัวควบคุมตัว "แทน" (เช่นกรรมการของบริษัท) ว่ามีความเป็นไปได้ว่า ตัวแทนจะทำหน้าที่เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ถูก "เลิก" มากกว่าตอบสนองความต้องการของหลัก ลดความเสี่ยงของ opportunism นี้ หรือ "หน่วยงานต้นทุน" กล่าวได้ว่า เป็นศูนย์กลางเป้าหมายของกฎหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำกับดูแลกิจการเป็นหลักศึกษาความสัมพันธ์เชิงอำนาจในหมู่ผู้บริหารระดับสูงของ บริษัท ที่คณะกรรมการ บริษัท และผู้ที่เลือกที่พวกเขา (ผู้ถือหุ้นใน "การประชุมสามัญ" และพนักงาน) เดอะ มันยังมีความกังวลผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ เช่นเจ้าหนี้ผู้บริโภคสภาพแวดล้อมและชุมชนที่มีขนาดใหญ่ หนึ่งในความแตกต่างที่สำคัญระหว่างประเทศที่แตกต่างกันในรูปแบบภายในของ บริษัท อยู่ระหว่างสองชั้นและคณะกรรมการชั้นหนึ่ง สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาและส่วนใหญ่ประเทศในเครือจักรภพมีบอร์ดแบบครบวงจรเดียวของกรรมการ ในประเทศเยอรมนี บริษัท มีสองชั้นเพื่อให้ผู้ถือหุ้น (และคน) เลือกตั้ง "คณะกรรมการกำกับดูแล" และจากนั้นคณะกรรมการกำกับเลือก "คณะกรรมการบริหาร" มีตัวเลือกที่จะใช้สองชั้นในฝรั่งเศสและในยุโรป บริษัท ใหม่ (Societas Europaea)

วรรณกรรมที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากประเทศสหรัฐอเมริกาได้เริ่มหารือเกี่ยวกับการกำกับดูแลกิจการในแง่ของวิทยาศาสตร์การจัดการ ในขณะที่วาทกรรมหลังสงครามมีศูนย์กลางอยู่ที่วิธีการที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้บรรลุ "ประชาธิปไตยองค์กร" สำหรับผู้ถือหุ้นหรือผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ นักวิชาการหลายคนได้เลื่อนถกกฎหมายในแง่ของปัญหาหลักตัวแทน ในมุมมองนี้ปัญหาพื้นฐานของกฎหมายขององค์กรก็คือว่าเมื่อเป็น "หลัก" ที่ได้รับมอบหมายบุคคลทรัพย์สินของเขา (มักจะเป็นเงินทุนของผู้ถือหุ้น แต่ยังแรงงานของพนักงาน) ในการควบคุมของ "ตัวแทน" (คือผู้อำนวยการของ บริษัท ) มี ความเป็นไปได้ว่าตัวแทนจะทำหน้าที่อยู่ในความสนใจของตัวเองเป็น "ฉวยโอกาส" มากกว่าการตอบสนองความปรารถนาของเงินต้น ลดความเสี่ยงของการฉวยโอกาสนี้หรือ "ค่าใช้จ่ายหน่วยงาน" ที่มีการกล่าวถึงเป็นศูนย์กลางเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของกฎหมายขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธรรมาภิบาลเป็นหลัก การศึกษาความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างผู้บริหารอาวุโสของ บริษัท ของคณะผู้บริหาร และผู้ที่เลือกไว้ ( ใน " การประชุมสามัญผู้ถือหุ้นและพนักงาน ) มันเกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ เช่น เจ้าหนี้ ผู้บริโภค สิ่งแวดล้อม และชุมชนที่มีขนาดใหญ่ หนึ่งในความแตกต่างหลักระหว่างประเทศที่แตกต่างกันในรูปแบบภายในของ บริษัท อยู่ระหว่างสองชั้นและคณะหนึ่งชั้น สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และประเทศในเครือจักรภพ ส่วนใหญ่มีเพียงหนึ่งเดียวของคณะกรรมการ ในเยอรมนี , บริษัท มี 2 ชั้น เพื่อให้ผู้ถือหุ้นและพนักงาน ) เลือก " คณะกรรมการ " และจากนั้นคณะกรรมการเลือก " กรรมการบริหาร " มีตัวเลือกที่จะใช้สองชั้นในฝรั่งเศสและในยุโรปใหม่บริษัท ( societas europaea )วรรณกรรมเมื่อเร็ว ๆนี้ โดยเฉพาะจากสหรัฐอเมริกา ได้เริ่มหารือเกี่ยวกับธรรมาภิบาลในแง่ของวิทยาศาสตร์การจัดการ ในขณะที่สงครามวาทกรรมที่มีวิธีการเพื่อให้บรรลุประสิทธิภาพของ บริษัท " ประชาธิปไตย " ให้ผู้ถือหุ้นหรือผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง นักวิชาการหลายคนเปลี่ยนไปพูดถึงกฎหมายในแง่ของปัญหาตัวแทน–หลัก ในมุมมองนี้ ปัญหาพื้นฐานของกฎหมายของ บริษัท ว่า เมื่อ " อาจารย์ใหญ่ " พรรคตัวแทนทรัพย์สินของเขา ( โดยปกติจะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่ยังเป็นแรงงานของพนักงาน ) ในการควบคุมของ " ตัวแทน " ( เช่น กรรมการของบริษัท ) มีความเป็นไปได้ว่า ตัวแทนจะทำหน้าที่ในความสนใจของเขาเอง เป็น " นักฉวยโอกาส " แทนที่จะทำตามความปรารถนาของอาจารย์ใหญ่ ลดความเสี่ยงของการฉวยโอกาส หรือ " หน่วยงานต้นทุน " ว่า เป็นกฎหมายกลาง เป้าหมายขององค์กร