Doing the Right Thing is Never Wron

Doing the Right Thing is Never Wrong

Standing at the Peruvian Airlines information counter at Lima airport, I couldn’t quite believe how I had come to find myself in this predicament. I’d checked in for my flight on time, a full two hours before the scheduled departure to Ecuador, and I’d certainly made it to the departure lounge on time. I’d given my full attention to all the announcements and updates about how my flight was delayed; how it would be leaving at eight o’clock, then nine o’clock and finally ten-thirty – only to somehow, and to this day I still cannot fathom how, miss it. So now I had to get my ticket re-issued for Saturday’s flight and spend another night in Lima. People who know Lima will appreciate that the situation contained very few positives. However, I was not alone in my misery because a Mexican girl, also bound for Ecuador, had contrived to make the same mistake, and she too was faced with an extended stay in the Peruvian capital.

We shared a taxi back into the city and found a couple of rooms in a cheap hotel. My new friend – an archaeology student – then recommended a trip to the National Museum, so we spent the afternoon inspecting, as far as I remember, a seemingly infinite collection of badly-lit Inca pottery. When the museum closed, we walked along the cliff-top path overlooking a rather murky Pacific Ocean, and enjoyed a seafood feast in the fading evening light. Dining with a native Spanish speaker conveniently removed the usual barriers posed by monolingual menus and opened up a range of culinary possibilities I had never previously experienced. In fact, the evening was delightful until the point at which my companion – and I must admit I can no longer recall her name – realized that her passport was missing.

We immediately called the Mexican Embassy, who advised that a police report would be required before they could issue a replacement. The worst news, however, was that nothing at all could be done until Monday, and it would then take a further two days to issue a new travel document. My friend would have to re-arrange her flight, and spend another six days in Peru. And her immediate problem was that she only had $20 and no means of finding any more until she reached her friends in Ecuador.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำสิ่งขวาไม่ไม่ถูกต้องยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์ข้อมูลสายการบินเปรูที่ลิมา ผมไม่ค่อนข้างเชื่อว่าฉันได้มาค้นหาตัวเองในสภาพนี้ ฉันมีเช็คอินสำหรับเที่ยวบินของฉันเวลา สองชั่วโมงเต็มก่อนออกเดินทางเวลาไปเอกวาดอร์ และฉันแน่นอนได้ทำการโดยสารขาออกเวลา ฉันได้รับความสนใจของฉันเต็มไปประกาศทั้งหมดและการปรับปรุงเกี่ยวกับวิธีฉันเที่ยวบินล่าช้า ว่ามันจะออกจากที่แปด โมง แล้วเก้าโมง และในที่สุดสิบสาม สิบเฉพาะคลาดอย่างใด และวันนี้ฉันยังไม่เข้าใจวิธี มัน ตอนนี้ ผมมีบัตรของฉันออกใหม่สำหรับเที่ยวบินของวันเสาร์ และใช้คืนอื่นในลิมา คนที่รู้ม่าจะชื่นชมว่า สถานการณ์ที่มีอยู่ทำงานผิดพลาดน้อยมาก อย่างไรก็ตาม ไม่มีคนเดียวในความทุกข์ยากของฉัน เพราะสาวเม็กซิกัน ถูกผูกไว้ในเอกวาดอร์ ได้ชื่นชมไปทำความผิดเดียวกัน และเธอเกินไปได้ประสบกับการพักผ่อนในเมืองหลวงเปรูเราร่วมกันแท็กซี่กลับเข้าไปในเมือง และพบคู่ของห้องพักราคาประหยัด เพื่อนใหม่ของฉัน –เป็นนักโบราณคดี – แนะนำการเดินทางให้พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ แล้วดังนั้นเราใช้เวลาช่วงบ่ายตรวจสอบ เท่าที่ผมจำได้ว่า คอลเลกชันอนันต์ดูเหมือนเครื่องปั้นดินเผาอินคาแสงไม่ดี เมื่อพิพิธภัณฑ์ปิด เราเดินตามเส้นทางด้านบนหน้าผาสามารถมองเห็นมหาสมุทรแปซิฟิกค่อนข้างขุ่น และความสุขเลี้ยงอาหารทะเลแสงเย็นค่อย ๆ อาหารสเปนเจ้าเชิญเอาอุปสรรคปกติโดยเมนู monolingual และเปิดช่วงของฉันก่อนหน้านี้ไม่เคยมีประสบการณ์ไปทำอาหาร ในความเป็นจริง เย็นได้สวยงามจนถึงจุดที่สหายของฉัน – และต้องยอมรับว่า ฉันไม่สามารถจำชื่อของเธอ – รู้ว่า หนังสือของเธอที่หายไปเราเรียกว่าเม็กซิกันสถานทูต ที่ควรว่า รายงานตำรวจจะต้องก่อนที่พวกเขาสามารถออกแทน ได้ทันที ข่าวเลวร้ายที่สุด อย่างไรก็ตาม ไม่ว่า อะไรที่สามารถทำได้จนถึงวันจันทร์ และมันจะใช้เวลาสองวันเพิ่มเติมเพื่อออกเอกสารเดินทางใหม่แล้ว เพื่อนของฉันจะต้องจัดเรียงใหม่บินของเธอ และใช้เวลาอีกหกวันในเปรู และมีปัญหาของเธอทันทีที่เธอมีแค่ $20 และไม่มีวิธีการค้นหาเพิ่มเติมใด ๆ จนเธอถึงเพื่อนของเธอในประเทศเอกวาดอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำสิ่งที่ถูกต้องไม่เคยผิด

ยืนอยู่ที่เคาท์เตอร์สายการบินเปรูข้อมูลที่สนามบิน ผมค่อนข้างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมได้พบตัวเองในสถานการณ์นี้ ฉันจะตรวจสอบในสำหรับเที่ยวบินในเวลาเต็มสองชั่วโมงก่อนที่จะกำหนดออกเดินทางสู่ เอกวาดอร์ และแน่นอนฉันต้องการทำมันในเลานจ์ที่ออกเดินทางในเวลาฉันได้รับความสนใจของฉันเต็มไปทั้งหมดประกาศและการปรับปรุงเกี่ยวกับเที่ยวบินล่าช้า ; วิธีการที่มันจะออกตอนแปดโมงเก้าโมงสิบแล้วและสุดท้าย 30 –แต่อย่างใด และถึงวันนี้ผมยังไม่สามารถหยั่งรู้ได้ว่า คุณ มัน ดังนั้นตอนนี้ฉันได้รับตั๋วของฉันจะออกสำหรับเที่ยวบินของวันเสาร์ และใช้เวลาอีกคืนในลิมา .คนที่รู้จัก ลิม่า จะชื่นชมว่าสถานการณ์ที่มีอยู่น้อยมากแจ้ง อย่างไรก็ตาม ผมไม่ได้อยู่คนเดียวในความทุกข์ของผม เพราะสาวเม็กซิกัน , ผูกพันสำหรับเอกวาดอร์ ได้ประดิษฐ์ ทำผิด และเขาก็ต้องเผชิญกับการขยายอยู่ในเมืองหลวงเปรู

เราใช้แท็กซี่ร่วมกันกลับเข้ามาในเมืองและได้พบคู่ของห้องพักในโรงแรมราคาถูกเพื่อนใหม่–เป็นนักเรียนโบราณคดี–แล้วแนะนำการเดินทางไปพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ เราใช้เวลาช่วงบ่ายตรวจสอบ เท่าที่ผมจำได้ ที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดของคอลเลกชันมากๆจ้า เครื่องปั้นดินเผา อินคา ตอนพิพิธภัณฑ์ปิด เราเดินเลียบหน้าผาเส้นทางค่อนข้างมืด มองเห็นมหาสมุทร แปซิฟิก และเพลิดเพลินกับอาหารทะเลงานฉลองเลือนแสงเย็นการรับประทานอาหารกับเจ้าของภาษาสเปนสะดวกออกปกติอุปสรรคที่เกิดจากใช้และเปิดเมนูอาหารหลากหลาย ความเป็นไปได้ ผมไม่เคยเคยมีประสบการณ์ ในความเป็นจริง ตอนเย็นก็รื่นรมย์จนถึงจุดที่–เพื่อนของฉันและฉันต้องยอมรับฉันไม่สามารถจำชื่อของเธอและตระหนักว่าพาสปอร์ตหาย

เราเลยโทรหาสถานทูตเม็กซิกัน ใครทราบว่าตำรวจจะต้องก่อนที่จะออกแทน ข่าวที่แย่ที่สุด แต่ก็ไม่มีอะไรที่สามารถทำได้จนกว่าจะถึงวันจันทร์ และมันก็ใช้เวลาอีกสองวันจะออกเอกสารเดินทางใหม่ เพื่อนของฉันจะต้องเป็นจัดเที่ยวบินของเธอ และใช้เวลาอีก 6 วันในเปรูและปัญหาของเธอทันทีว่า เธอมี 20 เหรียญ และไม่มีวิธีการค้นหาเพิ่มเติมใด ๆ จนกระทั่งไปถึงเพื่อนในเอกวาดอร์