Notably, diabetic patients with a l

Notably, diabetic patients with a long-established diagnosis of the disease reported they viewed their knowledge in DM as satisfactory and they did not actively seek information. That could indicate either a truly satisfactory level of information about DM in long term diabetic patients or, possibly, a misconception by the patients themselves that erroneously judge their level and quality of DM-related information as higher than it objectively is. Additionally, these patients stated their disinterest in seeking new information and this could translate into a relative unreceptiveness to an information campaign in a real life context. These data are in contrast to the findings of the study by Longo et al. [11], where many participants, even years after diabetes was diagnosed, expressed the need for periodic reeducation as they realized how much there is to learn, encountered confusing or conflicting information, or discovered that information changes over time. Differences in socioeconomic and cultural status between the participants of that and the current study could explain this disparity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยวด ผู้ป่วยเบาหวาน ด้วยการวินิจฉัยนานของโรครายงานเหล่านั้นดูได้ความรู้ใน DM น่าพึงพอใจ และพวกเขาก็กำลังหาข้อมูล ที่อาจบ่งชี้ว่า ข้อมูลเกี่ยวกับ DM ในผู้ป่วยเบาหวานระยะยาวในระดับน่าพอใจอย่างแท้จริงหรือ อาจจะ โดยผู้ป่วยเองที่ผลตัดสินระดับและคุณภาพของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ DM เป็นสูงกว่าวัตถุเข้าใจผิด นอกจากนี้ ผู้ป่วยเหล่านี้ระบุไว้ที่ท้องของพวกเขาในการแสวงหาข้อมูลที่ใหม่ และนี้อาจเป็ unreceptiveness เป็นญาติกับแคมเปญที่มีข้อมูลในบริบทชีวิตจริง ข้อมูลเหล่านี้จะตรงกันข้ามกับผลของการศึกษาโดย Longo et al. [11], ซึ่งผู้เข้าร่วมจำนวนมาก แม้กระทั่งปีหลังจากแพทย์วินิจฉัยโรคเบาหวาน แสดงความต้องการ reeducation เป็นครั้งคราวตระหนักเท่าใดมีการเรียนรู้ พบข้อมูลที่สับสน หรือขัดแย้งกัน หรือพบว่า ข้อมูลการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ความแตกต่างในสถานะเศรษฐกิจ และวัฒนธรรมระหว่างการศึกษาปัจจุบันและผู้เข้าร่วมที่สามารถอธิบายความเหลื่อมล้ำนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มีการวินิจฉัยที่ยาวขึ้นของโรครายงานว่าพวกเขามองว่าความรู้ใน DM เป็นที่น่าพอใจและพวกเขาไม่กระตือรือร้นแสวงหาข้อมูล ที่สามารถบ่งบอกถึงทั้งในระดับที่น่าพอใจอย่างแท้จริงของข้อมูลเกี่ยวกับ DM ในผู้ป่วยเบาหวานในระยะยาวหรืออาจจะเป็นความเข้าใจผิดโดยผู้ป่วยของตัวเองที่ไม่สมควรตัดสินระดับและคุณภาพของข้อมูล DM-ที่เกี่ยวข้องของพวกเขาเป็นที่สูงขึ้นกว่าที่มันเป็นอคติ นอกจากนี้ผู้ป่วยเหล่านี้ระบุความสนใจของพวกเขาในการแสวงหาข้อมูลใหม่และนี้อาจแปลเป็น unreceptiveness เทียบกับข้อมูลการรณรงค์ในบริบทชีวิตจริง ข้อมูลเหล่านี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับผลการศึกษาโดยการลองโก et al, [11] ที่ผู้เข้าร่วมจำนวนมากแม้ปีหลังจากที่ได้รับการวินิจฉัยโรคเบาหวาน, ความจำเป็นในการแสดงความ reeducation ธาตุที่พวกเขาตระหนักว่ามีการเรียนรู้พบข้อมูลที่ทำให้เกิดความสับสนหรือขัดแย้งหรือค้นพบว่าข้อมูลมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ความแตกต่างในสถานะทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมระหว่างผู้เข้าร่วมที่และการศึกษาในปัจจุบันสามารถอธิบายความแตกต่างนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเฉพาะ ผู้ป่วยเบาหวานกับยาวขึ้นวินิจฉัยอาการโรครายงานว่าพวกเขาดูความรู้ใน DM เป็นที่น่าพอใจและพวกเขาไม่กระตือรือร้นแสวงหาข้อมูล ที่สามารถแสดงให้เป็นที่พอใจอย่างแท้จริง ระดับของข้อมูลเกี่ยวกับ DM ในระยะยาว ผู้ป่วยเบาหวาน หรืออาจจะเป็นความเข้าใจผิด โดยผู้ป่วยเองว่าผลตัดสินของพวกเขาและระดับคุณภาพของวัตถุข้อมูลที่เกี่ยวข้องเป็นมากกว่าวัตถุเป็น นอกจากนี้ ผู้ป่วยเหล่านี้กล่าวว่าพวกเขาไม่สนใจในการแสวงหาข้อมูลใหม่และอาจแปลเป็น unreceptiveness เทียบกับข้อมูลแคมเปญในบริบทของชีวิตจริง ข้อมูลเหล่านี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับผลการศึกษาโดย Longo et al . [ 11 ] ที่ผู้เข้าร่วมหลายปีแม้หลังจากที่ถูกวินิจฉัยว่าเป็นเบาหวาน แสดงความต้องการ reeducation เป็นระยะ ๆตามที่พวกเขาตระหนักว่ามีการ เรียนรู้มาก พบข้อมูลสับสน หรือขัดแย้ง หรือค้นพบข้อมูลที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ความแตกต่างในด้านเศรษฐกิจสังคม และวัฒนธรรมสถานะระหว่างผู้เข้าร่วมและการศึกษาปัจจุบัน สามารถอธิบาย ความนี้