Haroon and Pittman (1997a) found th

Haroon and Pittman (1997a) found that besides feeding
on macrophytes, B. gonionotus also feed substantially on Microcystis (22.9% of the gut
content), Brachionus (5.6%) and Cyclops (4.4%) in ponds and on Spirogyra (12.6%),
Oedogonium (12.9%) and Cyclops (23.6%) in rice fields. Since most of these are also
consumed by O. niloticus (Chapman and Fernando, 1994) and since O. niloticus is known
to partly feed on macrophytes (Rothuis et al., 1998a), food competition between the two
fish is indeed very likely in environments with a high degree of food limitation such as
rice – fish fields (Vromant et al., 2001). Adding fertilizers and manure reduces the chance
of food competition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Haroon และ Pittman (1997a) พบว่านอกจากการให้อาหารบน macrophytes, gonionotus เกิดยังกินมาก Microcystis (22.9% ของลำไส้เนื้อหา), Brachionus (5.6%) และไซคลอปส์ (4.4%) ในบ่อ และ Spirogyra (12.6%),Oedogonium (12.9%) และไซคลอปส์ (23.6%) ในนาข้าว เนื่องจากส่วนใหญ่เหล่านี้ยังมีใช้โอ niloticus (แชปแมนและ Fernando, 1994) และเนื่อง จากเป็นที่รู้จักกันโอ niloticusบางส่วนเลี้ยงใน macrophytes (Rothuis et al., 1998a), การแข่งขันอาหารระหว่างสองปลาเป็นไปได้มากในสภาพแวดล้อมกับระดับสูงของการจำกัดอาหารเช่นข้าว – ปลาฟิลด์ (Vromant และ al., 2001) เพิ่มปุ๋ยและมูลลดโอกาสอาหารแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮารูนและพิตต์แมน (1997a)
พบว่านอกเหนือจากการให้อาหารในmacrophytes บี gonionotus ยังกินอาหารอย่างมีนัยสำคัญใน Microcystis (22.9%
ของลำไส้เนื้อหา) Brachionus (5.6%) และไซคลอปส์ (4.4%) ในบ่อและ Spirogyra (12.6%) ,
Oedogonium (12.9%) และไซคลอปส์ (23.6%) ในนาข้าว เนื่องจากส่วนใหญ่เหล่านี้ยังบริโภคโดยทุม niloticus (แชปแมนและเฟอร์นันโด, 1994) และตั้งแต่ทุมนิลเป็นที่รู้จักกันไปบางส่วนกินmacrophytes (Rothuis et al., 1998) การแข่งขันอาหารระหว่างสองปลาย่อมมีโอกาสมากในสภาพแวดล้อมที่มีระดับสูงของข้อ จำกัด อาหารเช่นข้าว- ทุ่งปลา (. Vromant, et al, 2001) เพิ่มปุ๋ยและปุ๋ยช่วยลดโอกาสของการแข่งขันอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหรัฐอเมริกา และพิตต์แมน ( 1997a ) พบว่า นอกจากการให้อาหารในพืช
, B . gonionotus เลี้ยงอย่างมากในการศึกษา ( ร้อยละ 22.9 ของลำไส้
เนื้อหา ) , น้ํา ( 5.6% ) และ ไซคลอปส์ ( 4.4% ) ในบ่อและใน spirogyra ( 12.6% )
โดโกเนียม ( 12.9 % ) และ ไซคลอปส์ ( 23.6 % ) ในนาข้าว เนื่องจากส่วนใหญ่ของเหล่านี้ยังใช้โดย
o . niloticus ( แชปแมนและเฟอร์นันโด , 1994 ) และตั้งแต่ niloticus เป็นที่รู้จักกัน
oฝนกินพืช ( rothuis et al . , 1998a ) อาหารการแข่งขันระหว่างสอง
ปลาย่อมมีโอกาสมากในสภาพแวดล้อมที่มีระดับสูงของอาหาร เช่น ข้าว ปลา กัด
–ทุ่ง ( vromant et al . , 2001 ) การเพิ่มปุ๋ยและปุ๋ยช่วยลดโอกาส
การแข่งขันอาหาร