Soldiers could feel the dots with t

Soldiers could feel the dots with their fingers and read with no light
Barbier thought night-writing could also help blind pepple
Barbier is system was difficult,but it give Louis an idea
He worked night after night to make a simple system with dots
By age fifteen,he had finished his system
He showed it to other students in the school,and they loved it
They called it Braille, after him
At age seventeen,Louis graduated from the school and became a teacher there
In his free time,he copied books into Braille
Someone read to Louis while he made the dots
He copied the books of Shakespeare and other writers into Braille
The students read all the books and wanted more
The school did not want a fifteen-year-old boy is invention to be better than their own heavy books and would not let students read Braille books
Nevertheless,the students continued to read them
Finally,after twenty years,the school agreed to use Braille
Louis Braille spent the rest of his life trying to tell the world about Braille
But nobody cared
Louis was unlucky again
He came verysick
Even when he was sick in his bad,he continued to write books in Braille for the students at his school
A few years later,Louis Braille died at age forty-three
Two years after he died,school for the blind began to use his system
Today,we use Braille not only to write words in all langnages,but also to write math and music
Blind people send Braille greeting cards,wear Braille watches,type on Braille keyboards,and take elevators with Braille controls
Louis Braille had no idea how many people he had helping
On the door of the house where he was born are the words”He opened the door of knowledge to all those who cannot see”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทหารอาจรู้สึกจุด ด้วยมือของพวกเขา และอ่านแสงไม่
คิด Barbier คืนเขียนยังช่วย pepple ตาบอด
Barbier เป็นระบบไม่ยาก แต่มันให้ Louis คิด
เขาทำงานคืนให้ระบบง่าย มีจุด
ตามอายุสิบห้า เขาได้เสร็จสิ้นแล้วระบบเขา
เขาพบกับนักเรียนคนอื่น ๆ ในโรงเรียนและพวกเขารัก
พวกเขาเรียกว่าอักษรเบรลล์ เขา
ที่อายุ seventeen, Louis จบศึกษาจากโรงเรียน และเป็น ครูที่มี
ในเวลาว่างของเขา เขาคัดลอกหนังสือเป็นอักษรเบรลล์
คนอ่านให้ Louis ในขณะที่เขาทำจุด
เขาคัดลอกหนังสือของเชกสเปียร์และอื่น ๆ เขียนเป็นอักษรเบรลล์
นักเรียนอ่านหนังสือทุกเล่ม และต้องเพิ่มเติม
โรงเรียนไม่ได้ต้องการเด็กผู้ชายอายุสิบห้าปีเป็นสิ่งประดิษฐ์ให้ดีกว่าตัวเองหนักหนังสือ และจะให้นักเรียนอ่านหนังสือเบรลล์
อย่างไรก็ตาม นักเรียนต่อการอ่านได้
สุดท้าย หลังจากยี่สิบปี โรงเรียนตกลงที่จะใช้อักษรเบรลล์
Louis อักษรเบรลล์ใช้เวลาเหลือของชีวิตของเขาพยายามบอกโลกเกี่ยวกับอักษรเบรลล์
แต่ไม่มีใครดูแล
Louis ปีพ.ศ.2548 อีก
มา verysick
แม้เมื่อเขาป่วยในร้ายของเขา เขายังคงเขียนหนังสืออักษรเบรลล์สำหรับนักเรียนที่โรงเรียนของเขา
กี่ปีต่อมา Louis อักษรเบรลล์เสียชีวิตที่อายุสี่สิบสาม
สองปีหลังจากเขาตาย โรงเรียนสำหรับคนตาบอดได้เริ่มใช้ระบบของเขา
วันนี้ เราใช้อักษรเบรลล์ไม่เพียงแต่ การเขียนคำใน langnages ทั้งหมด แต่ การเขียนคณิตศาสตร์และดนตรี
คนตาบอดส่งอักษรเบรลล์บัตรอวยพรสวมนาฬิกาเบรลล์พิมพ์บนแป้นพิมพ์อักษรเบรลล์ และใช้ลิฟท์ ด้วยตัวควบคุมอักษรเบรลล์
Louis อักษรเบรลล์มีความคิดว่าหลายคนเขาช่วย
ประตูของบ้านเกิดของเขาคือคำ "เขาเปิดประตูความรู้ทั้งหมดที่มองไม่เห็น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทหารอาจรู้สึกจุดด้วยมือของพวกเขาและอ่านไม่เบา
barbier คิดว่าเขียนเมื่อคืนยังสามารถช่วยให้คนตาบอดมหานคร
barbier เป็นระบบเป็นเรื่องยาก แต่มันให้หลุยส์ความคิด
ทำงานตลอดคืนหลังจากตลอดคืนเพื่อให้ระบบง่าย มีจุด
ด้วยวัยเพียงสิบห้าปี เขาจบของเขาเขาแสดงให้เห็นถึงระบบ
นักเรียนคนอื่น ๆในโรงเรียน และพวกเขาชอบมัน พวกเขาเรียกมันว่า

หลังจากที่เขาอักษรเบรลล์ตอนอายุสิบเจ็ด หลุยส์ จบการศึกษาจากโรงเรียนและเป็นครูอยู่ที่นั่น
ในเวลาว่างของเขาเขาคัดลอกหนังสือเป็นอักษรเบรลล์
ใครอ่านหลุยส์ในขณะที่เขาทำจุด
เขาคัดลอกหนังสือของเชคสเปียร์ และนักเขียนอื่น ๆเป็นอักษรเบรลล์
นักเรียนอ่านหนังสือทั้งหมดและต้องการมากขึ้น
โรงเรียนไม่ได้ต้องการเด็กอายุ 15 ปี เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นมากกว่าหนังสือของตนเองอย่างหนัก และจะไม่ปล่อยให้นักเรียนอ่านหนังสืออักษรเบรลล์
แต่นักเรียนยังอ่าน
ในที่สุด หลังจากยี่สิบปี โรงเรียนตกลงที่จะใช้อักษรเบรลล์
หลุยส์ เบรลล์ใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขาที่พยายามจะบอกกับโลก เกี่ยวกับอักษรเบรลล์

แต่ไม่มีใครสนใจ หลุยส์ โชคร้ายอีก

verysick เขามาแม้แต่ตอนที่เขาป่วย เขาเลว เขายังคงเขียนหนังสืออักษรเบรลล์ สำหรับนักเรียนที่โรงเรียนของเขา
ไม่กี่ปีต่อมา หลุยส์ เบรลล์เสียชีวิตตอนอายุ 43
2 ปีหลังจากที่เขาเสียชีวิต โรงเรียนสอนคนตาบอด เริ่มใช้วันนี้
ระบบของเขา เราใช้อักษรเบรลล์ไม่เพียง แต่จะเขียนคำ langnages ทั้งหมด แต่ยังเขียนคณิตศาสตร์และดนตรีคนตาบอดอักษรเบรลล์
ส่งการ์ดอวยพร , สวมนาฬิกาเบรลล์พิมพ์บนแป้นพิมพ์อักษรเบรลล์และใช้ลิฟท์ด้วยอักษรเบรลล์การควบคุม
หลุยส์ เบรลล์ ไม่มีความคิดว่าหลายคนที่เขาเคยช่วย
บนประตูบ้านที่เขาเกิด มีคำ " เขาเปิดประตูความรู้ให้ผู้ที่ไม่สามารถมองเห็น "