Medieval cooks had restricted acces

Medieval cooks had restricted access to ovens due to their costs of construction and need for abundant supplies of fuel. Pies could be easily cooked over an open fire, while partnering with a baker allowed them to cook the filling inside their own locally defined casing. The earliest pie-like recipes refer to coffyns (the word actually used for a basket or box), with straight sealed sides and a top; open-top pies were referred to as traps. The resulting hardened pastry was not necessarily eaten, its function being to contain the filling for cooking, and to store it, though whether servants may have eaten it once their masters had eaten the filling is impossible to prove.[6] This may also be the reason why early recipes focus on the filling over the surrounding case, with the partnership development leading to the use of reusable earthenware pie cases which reduced the use of expensive flour.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อครัวยุคกลางมีจำกัดการเข้าถึงเตาอบเนื่องจากค่าใช้จ่ายของงานก่อสร้างและต้องการอุปกรณ์มากมายของน้ำมันเชื้อเพลิง พายสามารถปรุงสุกได้ง่ายกว่าผิง ในขณะที่ร่วมงานกับเบเกอร์ที่ได้รับอนุญาตให้ทำไส้ภายในเคสของตัวเองเฉพาะที่กำหนดได้ สูตรแรกสุดเหมือนวงกลมหมายถึง coffyns (คำที่ใช้จริง สำหรับตะกร้าหรือกล่อง), ตรงปิดผนึกด้านข้างและด้านบน เปิดด้านบนพายถูกเรียกว่าเป็นกับดัก ขนมแข็งผลถูกไม่จำเป็นต้องกิน ฟังก์ชั่นการมีไส้สำหรับการปรุงอาหาร และเก็บไว้ แม้ว่าข้าราชการอาจได้กินมันเมื่อโทของพวกเขาได้กินไส้ไม่สามารถพิสูจน์ [6]อาจจะเหตุผลทำไมต้นสูตรเน้นไส้เพิ่มสูงขึ้นโดยรอบ กับการพัฒนาความร่วมมือที่นำไปใช้กรณีพายเครื่องปั้นดินเผาที่นำมาใช้ใหม่ซึ่งลดการใช้แป้งราคาแพง [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อครัวและแม่ครัวยุคกลางได้ จำกัด การเข้าถึงเตาอบเนื่องจากค่าใช้จ่ายของพวกเขาในการก่อสร้างและความจำเป็นสำหรับอุปกรณ์ที่อุดมสมบูรณ์ของน้ำมันเชื้อเพลิง พายอาจจะสุกได้อย่างง่ายดายกว่าไฟเปิดในขณะที่การเป็นพันธมิตรกับขนมปังอนุญาตให้พวกเขาในการปรุงอาหารบรรจุภายในท่อของตัวเองกำหนดภายใน ที่เก่าแก่ที่สุดสูตรพายเหมือนอ้างถึง coffyns (คำที่ใช้จริงสำหรับตะกร้าหรือกล่อง) กับฝ่ายตรงและปิดผนึกบน; พายเปิดบนถูกเรียกว่ากับดัก ขนมแข็งส่งผลให้ไม่ได้กินจำเป็นต้องฟังก์ชั่นที่ถูกเพื่อให้มีการบรรจุสำหรับการปรุงอาหารและการจัดเก็บมัน แต่ไม่ว่าจะเป็นคนรับใช้อาจได้กินครั้งหนึ่งมันเคยต้นแบบของพวกเขาได้กินไส้เป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์. [6] นอกจากนี้ยังอาจจะเป็น เหตุผลที่ว่าทำไมต้นสูตรมุ่งเน้นไปที่การบรรจุคดีโดยรอบมีการพัฒนาความร่วมมือนำไปสู่​​การใช้งานของเครื่องเคลือบดินเผากรณีพายนำมาใช้ใหม่ซึ่งช่วยลดการใช้แป้งที่มีราคาแพงได้. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อครัวในยุคกลางมี จำกัด การเข้าถึงเพื่อเตาอบเนื่องจากค่าใช้จ่ายของการก่อสร้างและความต้องการวัสดุที่อุดมสมบูรณ์ของเชื้อเพลิง พายได้ง่ายสุกกว่าไฟเปิด ในขณะที่พันธมิตรกับขนมปังให้พวกเขาทำไส้ข้างในของตัวเองไว้ในปลอก พายชอบสูตรเก่า หมายถึง coffyns ( คำที่ใช้จริงในตะกร้าหรือกล่อง ) กับตรงปิดผนึกด้านข้างและด้านบน ด้านบนเปิด พายถูกเรียกว่า กับดัก ผลคือ ไม่จําเป็นต้องกินขนมแข็ง ของฟังก์ชันการบรรจุบรรจุอาหาร และเก็บ แต่ไม่ว่าข้าราชการจะได้กินมันเมื่อเจ้านายของตนกินไส้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์ [ 6 ] นี่ก็อาจจะเป็นเหตุผลที่สูตรแรกเน้นเติมต่อคดีนี้ โดยรอบ กับหุ้นส่วนการพัฒนา นำไปสู่การใช้กรณีใช้กระเบื้องดินเผาพายซึ่งลดการใช้แป้งแพง [ 7 ]