Tenderness of steaks was determined

Tenderness of steaks was determined as WarnerBratzler peak shear force but the small sample size necessitated using a modified holder to allowthe small fibre-length samples to be adequately secured for shearing. Briefly, the samples (fibres approximately 25 mm long) were cut so that they had a rectangular cross-sectional area of 0.2 cm2 (6.42 mm × 3 mm). Shear force was measured (n = 8) using a rectangular blade pulled upwards at a speed of 100 mm/min at right angles to the muscle fibre direction, as described previously (Bouton & Harris, 1972; Bouton, Harris, & Shorthose, 1971). Tenderness of each sample, without further cooking, was assessed as peak shear force (N). Because of the different cross-sectional area, shear force values reported for these samples cannot be compared with other values measured using the standard device (Sikes et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดเจ็บของสเต็กเป็นแรงเฉือนสูงสุด WarnerBratzler แต่ขนาดตัวอย่างเล็ก necessitated ใช้ใส่ปรับเปลี่ยนการ allowthe ความยาวเส้นใยขนาดเล็กตัวอย่างจะมีความปลอดภัยเพียงพอสำหรับตัด สั้น ๆ ตัวอย่าง (เส้นใยยาวประมาณ 25 มม.) ถูกตัดเพื่อให้พวกเขามีเหลี่ยมเหลวของ 0.2 cm2 (6.42 มม. × 3 mm) มีวัดแรงเฉือน (n = 8) โดยใช้ใบมีดสี่เหลี่ยมดึงขึ้นที่ความเร็ว 100 mm/min ที่มุมขวาทิศทางเส้นใยกล้ามเนื้อ เป็นอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (Bouton และแฮร์ริส 1972 Bouton แฮร์ริส & Shorthose, 1971) เจ็บของแต่ละอย่าง โดยไม่ต้องทำอาหารเพิ่มเติม ถูกประเมินเป็นแรงเฉือนสูงสุด (N) เนื่องจากพื้นที่เหลวต่าง ๆ ค่าแรงเฉือนที่รายงานในตัวอย่างเหล่านี้ไม่สามารถเปรียบเทียบกับค่าอื่น ๆ วัดโดยใช้อุปกรณ์มาตรฐาน (Sikes et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่อนโยนของสเต็กถูกกำหนดเป็นแรงเฉือนสูงสุด WarnerBratzler แต่ขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กจำเป็นต้องใช้ผู้ถือการแก้ไขเพื่อ allowthe ตัวอย่างเส้นใยที่มีความยาวขนาดเล็กที่จะได้รับการรักษาความปลอดภัยอย่างเพียงพอสำหรับการตัด สั้น ๆ ตัวอย่าง (เส้นใยประมาณ 25 มมยาว) ถูกตัดเพื่อให้พวกเขามีพื้นที่หน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า 0.2 cm2 (6.42 มม× 3 มม) แรงเฉือนวัด (n = 8) โดยใช้ใบมีดสี่เหลี่ยมดึงขึ้นไปที่ความเร็ว 100 มิลลิเมตร / นาทีที่มุมขวาทิศทางเส้นใยกล้ามเนื้อตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ (เชลล์และแฮร์ริส, 1972; เชลล์, แฮร์ริสและ Shorthose 1971 ) อ่อนโยนของแต่ละตัวอย่างโดยไม่ต้องปรุงอาหารต่อไปได้รับการประเมินเป็นแรงเฉือนสูงสุด (N) เพราะพื้นที่หน้าตัดที่แตกต่างกัน, ค่าแรงเฉือนรายงานสำหรับตัวอย่างเหล่านี้ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับค่าอื่น ๆ วัดโดยใช้อุปกรณ์มาตรฐาน (ไซคซ์ et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอ่อนโยน สเต็กถูกกำหนดเป็น warnerbratzler แรงเฉือนสูงสุด แต่กลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กบังคับที่ใช้แก้ไขผู้ถือ allowthe ตัวอย่างความยาวเส้นใยขนาดเล็กให้เพียงพอ ความปลอดภัยสำหรับตัด สั้น , ตัวอย่าง ( เส้นใยประมาณ 25 มิลลิเมตรยาว ) ถูกตัดเพื่อให้พวกเขามีพื้นที่หน้าตัดสี่เหลี่ยม 0.2 cm2 ( 6.42 มิลลิเมตร× 3 มม. )แรงเฉือนได้ ( n = 8 ) โดยใช้ใบมีดสี่เหลี่ยมดึงขึ้นไปที่ความเร็ว 100 mm / min ที่มุมขวาเพื่อกล้ามเนื้อเส้นใยทิศทางตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ( ปุ่ม&แฮร์ริส , 1972 ; ปุ่ม แฮร์ริส & shorthose 1971 ) ความอ่อนโยนของแต่ละตัวอย่าง ไม่มีอาหารเพิ่มเติม และเป็นจุดสูงสุดแรงเฉือน ( N ) เพราะพื้นที่ภาคตัดขวางที่แตกต่างกันแรงเฉือนค่ารายงานตัวอย่างเหล่านี้ไม่สามารถเทียบได้กับค่าที่วัดได้โดยใช้อุปกรณ์มาตรฐาน ( ไซก์ส et al . , 2010 )