The influence of dietary fiber on e

The influence of dietary fiber on energy regula-
tion remains controversial. This review summa-
rizes published studies on the effects of dietary
fiber on hunger, satiety, energy intake, and body
composition in healthy individuals. Under conditions of fixed energy intake, the majority of studies
indicate that an increase in either soluble or insoluble fiber intake increases postmeal satiety and
decreases subsequent hunger. When energy infake is ad libitum, mean values forpublished studies indicate that consumption of an additional 14
glday fiber for >2 days is associated with a 10%
decrease in energy intake and body weight loss
of 1.9 kg over 3.8 months. Furthermore, obese
individuals may exhibit a greater suppression of
energy intake and body weight loss (mean energy
intake in all studies was reduced to 82% by higher
fiber intake in overweight obese people versus
94% in lean people; body weight loss was 2.4 kg
versus 0.8 kg). These amounts are very similar to
the mean changes in energy intake and body
weight changes observed when dietary fat content is lowered from 38% to 24% of energy intake
in controlled studies of nonobese and obese subjects. The observed changes in energy intake and
body weight occur both when the fiber is from
naturally high fiber foods and when it is from a fiber supplement. In view of the fact that mean dietary fiber intake in the United States is currently
only 15 glday (i.e., approximately half the American Heart Association recommendation of 25-30
glday), efforts to increase dietary fiber in individuals consuming 30).' Although consumption of a western diet is thought
to be one of the causes of this high prevalence of obesity,
the precise roles of specific dietary components remain
uncertain. This review is the second in a series2 from our
laboratory examining the effects of individual dietary components on energy regulation, and expands on previous
reviews in this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิทธิพลของใยอาหารในระเบียบพลังงาน-ทางการค้ายังคงเป็นที่ถกเถียง Summa รีวิวนี้-rizes เผยแพร่การศึกษาผลกระทบของการบริโภคอาหาร ใยความหิว ความเต็มอิ่ม ปริมาณพลังงาน และร่างกาย องค์ประกอบในบุคคลที่มีสุขภาพ ภายใต้เงื่อนไขของการบริโภคพลังงานถาวร ส่วนใหญ่ของการศึกษา บ่งชี้ว่า การเพิ่มขึ้นทั้งปริมาณไฟเบอร์ที่ไม่ละลายน้ำ หรือละลายเพิ่มความเต็มอิ่ม postmeal และ ลดความหิวที่ต่อมา เมื่อพลังงาน infake ad libitum หมายถึง ค่า forpublished ศึกษาบ่งชี้ว่า ปริมาณการใช้ที่ 14 เพิ่มเติม เส้นใย glday > 2 วันจะเกี่ยวข้องกับ 10% ลดน้ำหนักร่างกายและการบริโภคพลังงานลดลง 1.9 กก.มากกว่า 3.8 เดือน นอกจากนี้ อ้วน บุคคลอาจมีการปราบปรามมากขึ้นของ การบริโภคพลังงานและร่างกายการลดน้ำหนัก (หมายถึงพลังงาน ปริมาณในการศึกษาทั้งหมดลดลง 82% โดยสูงกว่า รับประทานใยอาหารในคนอ้วนมีน้ำหนักเกินเมื่อเทียบกับ 94% ในคนลี คือร่างกายน้ำหนัก 2.4 กิโลกรัม เมื่อเทียบกับ 0.8 kg) ยอดเงินเหล่านี้จะคล้ายกับ การเปลี่ยนแปลงเฉลี่ยในการบริโภคพลังงานและร่างกาย สังเกตการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักเมื่ออาหารไขมันจะลดลงจาก 38% เป็น 24% ของการบริโภคพลังงาน ในการศึกษาควบคุมวิชา nonobese และอ้วน การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในการบริโภคพลังงาน และ น้ำหนักตัวเกิดขึ้นทั้งสองเมื่อเส้นใยจาก ธรรมชาติอาหารเส้นใยสูงและเมื่อมันจากอาหารเสริมไฟเบอร์ มุมมองความจริงที่ว่าหมายถึง ใยอาหาร บริโภคในสหรัฐอยู่ในขณะนี้ only 15 glday (i.e., approximately half the American Heart Association recommendation of 25-30 glday), efforts to increase dietary fiber in individuals consuming <25 glday may help to decrease the currently high national prevalence of obesity. Introduction The prevalence of overweight and obesity are increasing Ms. Howarth and Drs. Saltzman and Roberts are with the Jean Mayer USDA Human Nutrition Research Center on Aging at Tufts University, Boston, MA 021 11, USA. The work was funded with USDA contract 53-3K06-5-10 and NIH Grant DK46124. Contents of this publication do not necessarily reflect the views or policies of the US. Department of Agriculture. nationally and worldwide. In the United States, 59% of adult men and women are now considered overweight (body mass index [BMI, kg/m2] 25-29.9) or obese (BMI >30).' Although consumption of a western diet is thought to be one of the causes of this high prevalence of obesity, the precise roles of specific dietary components remain uncertain. This review is the second in a series2 from our laboratory examining the effects of individual dietary components on energy regulation, and expands on previous reviews in this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลของใยอาหารที่เกี่ยวกับพลังงานระเบียบ
การยังขัดแย้ง รีวิวนี้ summa-
rizes ตีพิมพ์การศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของการบริโภคอาหาร
เส้นใยหิว, ความเต็มอิ่มปริมาณพลังงานที่ร่างกายและ
องค์ประกอบในบุคคลที่มีสุขภาพดี ภายใต้เงื่อนไขของการบริโภคพลังงานคงที่ส่วนใหญ่ของการศึกษา
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นทั้งปริมาณเส้นใยที่ละลายน้ำหรือไม่ละลายน้ำเพิ่มความเต็มอิ่มที่สะสมและ
ลดความหิวที่ตามมา เมื่อ infake พลังงานเต็มที่, ค่าเฉลี่ย forpublished ศึกษาแสดงให้เห็นว่าการบริโภคของ 14 เพิ่มเติม
ใย glday สำหรับ> 2 วันที่มีความเกี่ยวข้องกับ 10%
การลดลงของปริมาณพลังงานที่ร่างกายและการสูญเสียน้ำหนัก
1.9 กก. กว่า 3.8 เดือน นอกจากนี้โรคอ้วน
บุคคลอาจแสดงปราบปรามมากขึ้นของ
การบริโภคพลังงานและการสูญเสียน้ำหนักของร่างกาย (หมายถึงพลังงานที่
บริโภคในการศึกษาทั้งหมดก็จะลดลง 82% โดยสูงกว่า
ปริมาณใยในคนที่เป็นโรคอ้วนน้ำหนักเกินเมื่อเทียบกับ
94% ในคนที่ไม่ติดมันสูญเสียน้ำหนักตัว 2.4 กิโลกรัม
เมื่อเทียบกับ 0.8 กิโลกรัม) จำนวนเงินเหล่านี้จะคล้ายกับ
การเปลี่ยนแปลงของค่าเฉลี่ยในการใช้พลังงานไอดีและร่างกาย
น้ำหนักการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตเมื่อเนื้อหาไขมันในอาหารจะลดลงจาก 38% เป็น 24% ของการบริโภคพลังงาน
ในการศึกษาการควบคุมของอาสาสมัครอ้วนและโรคอ้วน การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตในการบริโภคพลังงานและ
น้ำหนักของร่างกายเกิดขึ้นได้ทั้งเมื่อเส้นใยจาก
อาหารที่มีเส้นใยสูงตามธรรมชาติและเมื่อมันมาจากอาหารเสริมไฟเบอร์ ในมุมมองของความจริงที่ว่าหมายถึงการบริโภคใยอาหารในประเทศสหรัฐอเมริกาในขณะนี้
เพียง 15 glday (คือประมาณครึ่งหนึ่งของคำแนะนำของสมาคมโรคหัวใจอเมริกัน 25-30
glday) พยายามที่จะเพิ่มเส้นใยอาหารในบุคคลที่เสีย <25 glday อาจช่วยให้ ลด
ความชุกสูงแห่งชาติในปัจจุบันของโรคอ้วน.
บทนำ
ความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้น
นางสาว Howarth และ Drs Saltzman และโรเบิร์ตมี
กับฌองเมเยอร์ USDA โภชนาการมนุษย์วิจัย
ศูนย์ที่จจิ้งที่มหาวิทยาลัยทัฟส์, บอสตัน 021 11,
USA การทำงานที่ได้รับการสนับสนุนจาก USDA สัญญา 53-3K06-5-10 และ NIH แกรนท์ DK46124 เนื้อหาของเรื่องนี้
ตีพิมพ์ไม่จำเป็นต้องสะท้อนมุมมองหรือ
นโยบายของสหรัฐ กรมวิชาการเกษตร.
ระดับประเทศและทั่วโลก ในสหรัฐอเมริกา 59% ของ
ผู้ชายและผู้หญิงที่ตอนนี้ถือว่ามีน้ำหนักเกิน
(ดัชนีมวลกาย [BMI, กก. / m2] 25-29.9) หรือเป็นโรคอ้วน (BMI
> 30). แม้ว่าการบริโภคของอาหารตะวันตกเป็นความคิด
ที่จะเป็นหนึ่งในสาเหตุของความชุกสูงของโรคอ้วน,
บทบาทที่แม่นยำของส่วนประกอบที่เฉพาะเจาะจงอาหารยังคง
มีความไม่แน่นอน รีวิวนี้เป็นครั้งที่สองในชุดที่ 2 จากของเรา
ห้องปฏิบัติการตรวจสอบผลกระทบของส่วนประกอบอาหารของแต่ละบุคคลในการควบคุมพลังงานและขยายในก่อนหน้านี้
ความคิดเห็นในพื้นที่นี้