การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพ และการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติ ในส่วนของภูเขาบันเดอร์ อุทยานแห่งชาติฮาลิมุน สาลัก ประเทศอินโดนีเซีย และเพื่อเปรียบเทียบสภาพปัญหาทั่วไป และการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติในประเทศไทยและประเทศอินโดนีเซียซึ่งได้ทำการศึกษาในบริเวณอุทยานแห่งชาติฮาลิมุน สาลัก ประเทศอินโดนีเซีย ในวันที่ 3-19 สิงหาคม พ.ศ.2558 จากโครงการแลกเปลี่ยนนิสิตระหว่างมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ร่วมกับมหาวิทยาลัย Bogor Agricultural University ประเทศอินโดนีเซีย จากการแลกเปลี่ยนความรู้ และประสบการณ์การฝึกงานในส่วนของงานในด้านอุทยานแห่งชาติ ได้ทำการเข้าศึกษาพื้นที่บริเวณภูเขาบันเดอร์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติฮาลิมุน สาลัก ประเทศอินโดนีเซีย เป็นพื้นที่ในการฝึกบทปฏิบัติการเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพ ทั้งในด้านของสัตว์ป่า และพันธุ์พืช รวมทั้งการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานในบริเวณพื้นที่ชุมชนโดยรอบ พบว่าในด้านของความหลากหลายทางชีวภาพ ในส่วนของสัตว์ป่าที่พบในพื้นที่ จะพบสัตว์จำพวก Python Cobra นางอาย หมูป่า เหยี่ยว นิ่ม ซึ่งนิ่มในพื้นที่นั้นเป็นนิ่มในรุ่นที่ 2 ถูกนำเข้ามาปล่อย เนื่องจากนิ่มในรุ่นแรกนั้นได้สูญพันธุ์ไปแล้ว ในส่วนของพืชพันธุ์ที่พบในพื้นที่ เช่น Altingia excels, Luguminosae (หลุมพอผสม), Schima wallichii (มังตาน/ทะโล้), Pinus merkusii (สนสองใบ), นอกจากนี้ยังพบพวก Melastoma, ไผ่, กระทือ, กล้วยป่า, กาแฟ, ซึ่งพืชส่วนใหญ่จะสังเกตได้ว่าเป็นพืชที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ ทั้งใช้ในการบริโภค และสร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่ จากข้อมูลที่ได้จะแสดงให้เห็นถึงการจัดการของบริเวณภูเขาบันเดอร์ ซึ่งแบ่งการจัดการพื้นที่ออกเป็น 2 ประเภท คือ 1.พื้นที่อนุรักษ์ เป็นพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้มีการใช้ประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น แม้กระทั้งการท่องเที่ยว การเข้าไปในพื้นที่จะต้องได้รับอนุญาตก่อน และ 2. พื้นที่ใช้ประโยชน์ เป็นพื้นที่ที่จัดสรรไว้ใช้ประโยชน์โดยเฉพาะ ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ทุกอย่าง จากการแบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเภทนี้ ทำให้ชุมชนโดยรอบสามารถเข้ามาใช้ประโยชน์จากอุทยานได้ โดยต้องมีความร่วมมือในการจัดการตามมาตรการที่อุทยานได้กำหนด และช่วยกันมีส่วนร่วมในการดูแล โดยส่วนใหญ่แล้วคนในชุมชนจะเข้ามาทำงานในพื้นที่ และรายได้ส่วนใหญ่ก็จะได้รับผลประโยชน์จากอุทยานเป็นหลัก ทำให้คนในชุมชนส่วนใหญ่เรียนรู้ที่จะช่วยในการดูแล รักษา และปฏิบัติตามกฎระเบียบของอุทยาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพและการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติในส่วนของภูเขาบันเดอร์อุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียและเพื่อเปรียบเทียบสภาพปัญหาทั่วไปและการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติในประเทศไทยและประเทศอินโดนีเซียซึ่งได้ทำการศึกษาในบริเวณอุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียในวันที่ 3-19 สิงหาคม พ.ศ.2558 จากโครงการแลกเปลี่ยนนิสิตระหว่างมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ร่วมกับมหาวิทยาลัยกอร์เกษตรมหาวิทยาลัยประเทศอินโดนีเซียจากการแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์การฝึกงานในส่วนของงานในด้านอุทยานแห่งชาติได้ทำการเข้าศึกษาพื้นที่บริเวณภูเขาบันเดอร์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียเป็นพื้นที่ในการฝึกบทปฏิบัติการเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพทั้งในด้านของสัตว์ป่าและพันธุ์พืชรวมทั้งการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานในบริเวณพื้นที่ชุมชนโดยรอบพบว่าในด้านของความหลากหลายทางชีวภาพในส่วนของสัตว์ป่าที่พบในพื้นที่จะพบสัตว์จำพวกงูเหลือมงูเห่านางอายหมูป่าเหยี่ยวนิ่มซึ่งนิ่มในพื้นที่นั้นเป็นนิ่เช่นมในรุ่นที่ 2 ถูกนำเข้ามาปล่อยเนื่องจากนิ่มในรุ่นแรกนั้นได้สูญพันธุ์ไปแล้วในส่วนของพืชพันธุ์ที่พบในพื้นที่ Altingia excels, Luguminosae (หลุมพอผสม), Schima wallichii (มังตาน/ทะโล้) Pinus merkusii (สนสองใบ), นอกจากนี้ยังพบพวก Melastoma ไผ่ กระทือกล้วยป่า กาแฟ ซึ่งพืชส่วนใหญ่จะสังเกตได้ว่าเป็นพืชที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ทั้งใช้ในการบริโภคและสร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่จากข้อมูลที่ได้จะแสดงให้เห็นถึงการจัดการของบริเวณภูเขาบันเดอร์ซึ่งแบ่งการจัดการพื้นที่ออกเป็น 2 ประเภทคือ 1.พื้นที่อนุรักษ์ เป็นพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้มีการใช้ประโยชน์ใด ๆ ทั้งสิ้นแม้กระทั้งการท่องเที่ยวการเข้าไปในพื้นที่จะต้องได้รับอนุญาตก่อนและ 2 พื้นที่ใช้ประโยชน์เป็นพื้นที่ที่จัดสรรไว้ใช้ประโยชน์โดยเฉพาะซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ทุกอย่างจากการแบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเภทนี้ทำให้ชุมชนโดยรอบสามารถเข้ามาใช้ประโยชน์จากอุทยานได้โดยต้องมีความร่วมมือในการจัดการตามมาตรการที่อุทยานได้กำหนดและช่วยกันมีส่วนร่วมในการดูแลโดยส่วนใหญ่แล้วคนในชุมชนจะเข้ามาทำงานในพื้นที่และรายได้ส่วนใหญ่ก็จะได้รับผลประโยชน์จากอุทยานเป็นหลักทำให้คนในชุมชนส่วนใหญ่เรียนรู้ที่จะช่วยในการดูแลรักษาและปฏิบัติตามกฎระเบียบของอุทยาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนของภูเขาบันเดอร์อุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซีย สาลักประเทศอินโดนีเซียในวันที่ 3-19 สิงหาคม พ.ศ. 2558 มหาวิทยาลัยเกษตรโบกอร์ประเทศอินโดนีเซียจากการแลกเปลี่ยนความรู้ สาลักประเทศอินโดนีเซีย ทั้งในด้านของสัตว์ป่าและพันธุ์พืช ในส่วนของสัตว์ป่าที่พบในพื้นที่จะพบสัตว์จำพวกงูหลามงูเห่านางอายหมูป่าเหยี่ยวนิ่ม 2 ถูกนำเข้ามาปล่อย ในส่วนของพืชพันธุ์ที่พบในพื้นที่เช่น Altingia excels, Luguminosae (หลุมพอผสม) มังตาน (มังตาน / ทะโล้) ทั้งสนสองใบ (สนสองใบ) นอกจากนี้ยังพบพวก Melastoma, ไผ่, กระทือ, กล้วยป่า , กาแฟ, ทั้งใช้ในการบริโภคและสร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่ ซึ่งแบ่งการจัดการพื้นที่ออกเป็น 2 ประเภทคือ 1. พื้นที่อนุรักษ์ ทั้งสิ้นแม้กระทั้งการท่องเที่ยว และ 2. พื้นที่ใช้ประโยชน์ ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ทุกอย่างจากการแบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเภทนี้ และช่วยกันมีส่วนร่วมในการดูแล รักษาและปฏิบัติตามกฎระเบียบของอุทยาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพและการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติในส่วนของภูเขาบันเดอร์อุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียและการมีส่วนร่วมในการจัดการอุทยานแห่งชาติในประเทศไทยและประเทศอินโดนีเซียซึ่งได้ทำการศึกษาในบริเวณอุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียในวันที่ 3-19 สิงหาคมพ .ศ .2558 จากโครงการแลกเปลี่ยนนิสิตระหว่างมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ร่วมกับมหาวิทยาลัย Bogor มหาวิทยาลัยเกษตรประเทศอินโดนีเซียจากการแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์การฝึกงานในส่วนของงานในด้านอุทยานแห่งชาติซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติฮาลิมุนสาลักประเทศอินโดนีเซียเป็นพื้นที่ในการฝึกบทปฏิบัติการเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพทั้งในด้านของสัตว์ป่าและพันธุ์พืชพบว่าในด้านของความหลากหลายทางชีวภาพในส่วนของสัตว์ป่าที่พบในพื้นที่จะพบสัตว์จำพวกงูเหลือมงูเห่านางอายหมูป่าเหยี่ยวนิ่มซึ่งนิ่มในพื้นที่นั้นเป็นนิ่มในรุ่นที่ 2 ถูกนำเข้ามาปล่อยในส่วนของพืชพันธุ์ที่พบในพื้นที่เช่น excels altingia ,luguminosae ( หลุมพอผสม ) , ทะโล้ ( Schima มังตาน / ทะโล้ ) สน merkusii ( สนสองใบ ) นอกจากนี้ยังพบพวก melastoma ไผ่ , กระทือกล้วยป่ากาแฟ , , , ,ซึ่งพืชส่วนใหญ่จะสังเกตได้ว่าเป็นพืชที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ทั้งใช้ในการบริโภคและสร้างรายได้ให้กับคนในพื้นที่จากข้อมูลที่ได้จะแสดงให้เห็นถึงการจัดการของบริเวณภูเขาบันเดอร์2 ประเภทความ 1พื้นที่อนุรักษ์เป็นพื้นที่ที่ไม่อนุญาตให้มีการใช้ประโยชน์ใดๆทั้งสิ้นแม้กระทั้งการท่องเที่ยวการเข้าไปในพื้นที่จะต้องได้รับอนุญาตก่อนและลูกค้าพื้นที่ใช้ประโยชน์เป็นพื้นที่ที่จัดสรรไว้ใช้ประโยชน์โดยเฉพาะซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ทุกอย่างจากการแบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเภทนี้ทำให้ชุมชนโดยรอบสามารถเข้ามาใช้ประโยชน์จากอุทยานได้