Tourism exists as a powerful econom

Tourism exists as a powerful economic force in the development
of both community-based and global markets. Today, its activities
comprise the world|s largest industry with over three trillion dollars
in revenues produced (Clegg 1994). Despite its economic significance,
debate continues as to whether or not tourism truly benefits all entities
involved in its system. At a most basic level, two schools of thought
exist regarding its role in community and/or market development
(Lea 1988). The political economy view posits tourism as an exploitative
force which {{emanates from the desire of affluent middle classes
in metropolitan countries|| (Lea 1988). This somewhat fatalistic view
suggests that residents of a destination have little, if any, voice in the
developmental process of the tourism function and, as a result, can
only react to its consequences on their home environment. Indeed,
the industry is often criticized for its rather {{imposed|| planning
decisions on the local population from outside groups or planning
bodies (Keogh 1990).
Alternatively, the functional view approaches tourism as a proactive
force which, if developed appropriately, seeks to maximize positive
returns to a community|s overall growth while minimizing the costs
to the environment and culture. A functional approach suggests that
all parties*or stakeholders*interested in or affected by this business
within a particular market or community should collectively manage
the tourism system. This co-operative approach toward its development
is advocated in research involving collaboration and development
(Keogh 1990). Jamal and Getz define these collaborative
efforts as {{a process of joint decision-making among autonomous, key
stakeholders of an inter-organizational, community tourism domain
[designed] to resolve planning problems of the domain and/or to
manage issues related to the planning and development of the
domain|| (1995:188). The purpose of this article is to extend this
research base by conceptualizing how multiple stakeholder interests
can be managed in tourism development and planning processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวอยู่เป็นหน่วยเศรษฐกิจมีประสิทธิภาพในการพัฒนา
ของตลาดชุมชน และสากล กิจกรรมของวันนี้
ประกอบด้วยอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุด world|s มีกว่า 3 ล้านล้านดอลลาร์
ในรายได้ผลิต (Clegg 1994) แม้ มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ,
อภิปรายต่อไปหรือไม่ท่องเที่ยวอย่างแท้จริงประโยชน์เอนทิตีทั้งหมด
ของระบบที่เกี่ยวข้องกับการ ในระดับพื้นฐาน สองโรงเรียนคิด
อยู่เกี่ยวกับบทบาทของมันในชุมชน หรือตลาดพัฒนา
(Lea 1988) มุมมองเศรษฐกิจการเมืองการท่องเที่ยวเป็นการเผชิญ posits
บังคับที่ { { emanates จากความปรารถนาของชนชั้นกลางแต่ละ
ในนคร countries|| (Lea 1988) มุมมองนี้ค่อนข้าง fatalistic
แนะนำว่า คนที่มีน้อย ถ้ามี เสียงในการ
สามารถพัฒนากระบวนการทำงานท่องเที่ยว และ เป็น ผล
เท่า ตอบสนองผลที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมภายในบ้านของพวกเขา จริง,
มักมีการวิพากษ์วิจารณ์อุตสาหกรรมการของค่อนข้าง { {วางแผน imposed||
ประชากรท้องถิ่นจากกลุ่มภายนอกหรือการวางแผนการตัดสินใจ
ศพ (Keogh 1990) .
หรือ มุมมองการทำงานยื่นท่องเที่ยวเป็นแบบเชิงรุก
บังคับซึ่ง ถ้าพัฒนาอย่างเหมาะสม พยายามขยายบวก
กลับไป community|s การเจริญเติบโตโดยรวมในขณะที่ลดต้นทุน
เพื่อสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม แนะนำวิธีการทำงานที่
ทุกฝ่าย * หรือมีส่วนได้เสีย * สนใจ หรือรับผลกระทบจากธุรกิจนี้
ภายในตลาดเฉพาะหรือชุมชนควรเรียกจัดการ
ระบบท่องเที่ยว วิธีการสหกรณ์นี้ไปยังการพัฒนา
advocated ในงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือและพัฒนา
(Keogh 1990) กาฐมาณฑุและเก็ตส์กำหนดเหล่านี้ร่วมกัน
ความเป็น { {กระบวนการของการตัดสินใจร่วมกันระหว่างเขตปกครองตนเอง คีย์
เสียของโดเมนการท่องเที่ยวชุมชน inter-organizational
[ออกแบบ] เพื่อแก้ไขปัญหาการวางแผน ของโดเมน หรือไป
จัดการปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการวางแผนและการพัฒนา
domain|| (1995:188) . วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการ ขยายนี้
วิจัยพื้นฐาน โดยอยู่ตามพรมแดนหลายวิธีผู้สนใจ
สามารถจัดการท่องเที่ยวการพัฒนา และการวางแผนกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวที่มีอยู่เป็นพลังทางเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนา
ของตลาดทั้งในชุมชนและระดับโลก วันนี้กิจกรรมที่
ประกอบด้วยโลก | อุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดที่มีกว่าสามล้านล้านดอลลาร์
ในรายได้จากการผลิต (Clegg 1994) แม้จะมีความสำคัญทางเศรษฐกิจของ
การอภิปรายยังคงเป็นไปได้หรือไม่ว่าการท่องเที่ยวอย่างแท้จริงได้รับประโยชน์ทุกหน่วยงาน
ที่เกี่ยวข้องในระบบ ในระดับพื้นฐานที่สุดสองโรงเรียนของความคิด
ที่มีอยู่เกี่ยวกับบทบาทของตัวเองในชุมชนและ / หรือการพัฒนาตลาด
(ทุ่งหญ้า 1988) มุมมองเศรษฐกิจการเมือง posits การท่องเที่ยวเป็น exploitative
แรงซึ่ง {{เล็ดลอดออกมาจากความต้องการของชนชั้นกลางที่ร่ำรวย
ในประเทศที่เมือง || (ทุ่งหญ้า 1988) นี้มุมมองที่ค่อนข้างชะฅา
แสดงให้เห็นว่าผู้อยู่อาศัยในสถานที่มีน้อยถ้ามีเสียงใน
กระบวนการพัฒนาฟังก์ชั่นการท่องเที่ยวและเป็นผลให้สามารถ
ตอบสนองต่อการเพียงผลกระทบที่มีต่อสภาพแวดล้อมที่บ้านของพวกเขา อันที่จริง
ในอุตสาหกรรมมักจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ค่อนข้าง {{กำหนด || วางแผน
การตัดสินใจเกี่ยวกับประชากรท้องถิ่นจากกลุ่มนอกหรือการวางแผน
ร่างกาย (ค็อฟ 1990)
หรือมุมมองการทำงานแนวทางการท่องเที่ยวเป็นเชิงรุก
แรงซึ่งหากได้รับการพัฒนาอย่างเหมาะสมพยายาม เพื่อเพิ่มทางบวก
กลับไปที่ชุมชน | s เจริญเติบโตโดยรวมในขณะที่ลดค่าใช้จ่าย
ให้กับสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม วิธีการทำงานแสดงให้เห็นว่า
ทุกฝ่ายที่มีส่วนได้เสียหรือ * * สนใจหรือรับผลกระทบจากธุรกิจนี้
ในตลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือชุมชนควรร่วมกันในการจัดการ
ระบบการท่องเที่ยว วิธีการร่วมทำงานนี้ต่อการพัฒนาของ
การสนับสนุนในการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือและการพัฒนา
(ค็อฟ 1990) ออสการ์เก็ตซ์และกำหนดความร่วมมือเหล่านี้
เป็นความพยายาม {{กระบวนการของการตัดสินใจร่วมกันในหมู่อิสระที่สำคัญ
ผู้มีส่วนได้เสียของระหว่างองค์กรโดเมนท่องเที่ยวชุมชน
[ออกแบบ] เพื่อแก้ไขปัญหาการวางแผนของโดเมนและ / หรือการ
จัดการปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ การวางแผนและการพัฒนาของ
โดเมน || (1995: 188) วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการขยายนี้
ฐานวิจัยโดย conceptualizing ผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหลายวิธีที่
สามารถจัดการได้ในการพัฒนาการท่องเที่ยวและการวางแผนกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวมีอยู่เป็นแรงทางเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนา
ทั้งตลาดและชุมชนทั่วโลก วันนี้ กิจกรรมดังกล่าวประกอบด้วย |
โลกที่ใหญ่ที่สุดในอุตสาหกรรมที่มีมากกว่าสามล้านดอลลาร์ในรายได้ที่ผลิต
( แคล็ก 1994 ) แม้จะมีความสำคัญทางเศรษฐกิจของ
ยังคงถกเถียงกันว่าหรือไม่การท่องเที่ยวอย่างแท้จริงประโยชน์หน่วยงานทั้งหมด
ที่เกี่ยวข้องในระบบของ ในระดับพื้นฐานที่สุดสองโรงเรียนคิด
อยู่เกี่ยวกับบทบาทในชุมชน และ / หรือการพัฒนาตลาด
( อ่าน 1988 ) การเมืองเศรษฐกิจ posits รีวิวการท่องเที่ยวเป็นแรงซึ่งใน
{ { เล็ดลอดออกมาจากความปรารถนาของชนชั้นกลางที่ร่ำรวยในเขตประเทศ |
| ( Lea 1988 ) นี้ค่อนข้างเชื่อเรื่องโชคชะตาดู
บ่งบอกว่าผู้อยู่อาศัยของปลายทางได้น้อย ถ้ามีเสียงใน
กระบวนการพัฒนาของฟังก์ชันการการท่องเที่ยว และ ผล สามารถ
เพียงตอบสนองผลต่อสภาพแวดล้อมที่บ้านของพวกเขา แน่นอน
อุตสาหกรรมมักจะวิพากษ์วิจารณ์ของมันค่อนข้าง { { บังคับ | | วางแผน
การตัดสินใจเกี่ยวกับประชากรท้องถิ่นจากนอกกลุ่มหรือวางแผน
ศพ ( คีโอ 1990 ) .
หรือมุมมองการทำงานแนวทางการท่องเที่ยวเป็นเชิงรุก
บังคับ ซึ่งหากได้รับการพัฒนาอย่างเหมาะสมพยายามที่จะเพิ่มผลตอบแทนบวก
เป็นชุมชน | การเจริญเติบโตโดยรวมในขณะที่ลดต้นทุน
กับสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม แนวทางการทำงาน แสดงให้เห็นว่า
ทุกฝ่าย * * สนใจหรือผู้มีส่วนได้เสียหรือได้รับผลกระทบโดย
ธุรกิจนี้ภายในตลาดเฉพาะหรือชุมชน ควรร่วมกันจัดการ
ระบบการท่องเที่ยว วิธีการต่อการพัฒนาของสหกรณ์นี้จะสนับสนุนการวิจัยในความร่วมมือและการพัฒนา
( คีโอ 1990 ) จามาล และ เกตซ์กำหนดเหล่านี้ร่วมกัน
ความพยายามเป็น { { กระบวนการร่วมกัน การตัดสินใจของตนเอง ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียสำคัญ
ของอินเตอร์องค์การ [ โดเมน
การท่องเที่ยวชุมชนออกแบบ ] การแก้ไขปัญหาการวางแผนของโดเมนและ / หรือ

จัดการปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการวางแผนและการพัฒนา
โดเมน | | ( 2538 :188 ) วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการขยายฐานการวิจัย โดยมีคอนเส็ปนี้

ว่าหลายฝ่ายสนใจสามารถจัดการในกระบวนการการพัฒนาและการวางแผน