The third factor in gauging progres

The third factor in gauging progress toward achieving student learning is the specifically targeted assistance provided to schools that are performing at low levels. Before the advent of accountability systems, it was not evident which schools and students needed help (Lunenburg & Ornstein, 2008). The first step is to target the schools in need of help based on student performance data. Each targeted school is paired with a team of principals, curriculum specialists/instructional coaches, and researchers to observe current practices; discuss student performance data with staff; and assist in the development and implementation of an improvement plan. The targeted schools learn how to align their program of professional development to the weaknesses identified by the data. They learn how to develop an improvement plan to guide their activities and monitor the outcomes of the activities, all of which are designed to raise student performance levelsserved by the school’s curriculum and instruction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยสามในการวัดคืบให้นักเรียนมีความช่วยเหลือโดยเฉพาะเป้าหมายที่โรงเรียนที่มีประสิทธิภาพที่ระดับต่ำ ก่อนระบบความรับผิดชอบ ได้ไม่ชัดนักเรียนและโรงเรียนที่ต้องช่วย (ทุน & Ornstein, 2008) ขั้นตอนแรกคือการ กำหนดเป้าหมายโรงเรียนต้องช่วยเหลืออิงข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียน แต่ละโรงเรียนกำหนดเป้าหมายจะจับคู่กับทีมรักษา หลักสูตรผู้เชี่ยวชาญสอนโค้ช และนักวิจัยตามแนวทางปฏิบัติปัจจุบัน พูดคุยเกี่ยวกับนักเรียนข้อมูลประสิทธิภาพพนักงาน และช่วยในการพัฒนาและการนำแผนการปรับปรุง โรงเรียนกำหนดเป้าหมายการเรียนรู้วิธีการจัดโปรแกรมการพัฒนาอาชีพเพื่อระบุข้อมูลจุดอ่อน พวกเขาเรียนรู้วิธีการพัฒนาแผนการปรับปรุงการนำกิจกรรมของพวกเขา และตรวจสอบผลลัพธ์ของกิจกรรม ซึ่งถูกออกแบบให้ยก levelsserved ประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนตามหลักสูตรและการสอนของโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่สามในการประเมินความคืบหน้าไปสู่​​การบรรลุเรียนรู้ของนักเรียนเป็นความช่วยเหลือที่เป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงให้กับโรงเรียนที่มีประสิทธิภาพในระดับต่ำ ก่อนการถือกำเนิดของระบบความรับผิดชอบมันก็ไม่เห็นได้ชัดซึ่งโรงเรียนและนักเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือ (Lunenburg และขา, 2008) ขั้นตอนแรกคือการกำหนดเป้​​าหมายในโรงเรียนที่ต้องการความช่วยเหลืออยู่บนพื้นฐานของข้อมูลประสิทธิภาพของนักเรียน การกำหนดเป้​​าหมายแต่ละโรงเรียนจะถูกจับคู่กับทีมงานของผู้ว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญหลักสูตร / การเรียนการสอนโค้ชและนักวิจัยที่จะสังเกตการปฏิบัติในปัจจุบันนั้น หารือเกี่ยวกับข้อมูลประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนกับเจ้าหน้าที่; และให้ความช่วยเหลือในการพัฒนาและดำเนินการตามแผนปรับปรุง โรงเรียนกำหนดเป้​​าหมายการเรียนรู้วิธีการจัดโปรแกรมของพวกเขาในการพัฒนาอาชีพจุดอ่อนที่ระบุโดยข้อมูล พวกเขาเรียนรู้วิธีการพัฒนาแผนการปรับปรุงเพื่อเป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมของพวกเขาและการตรวจสอบผลของกิจกรรมซึ่งทั้งหมดได้รับการออกแบบเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ของนักเรียน levelsserved โดยหลักสูตรและการสอนของโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่สาม ในการประเมินความก้าวหน้าเพื่อบรรลุเป้าหมายการเรียนรู้ของนักเรียนเป็นเป้าหมายเฉพาะความช่วยเหลือให้แก่โรงเรียนที่มีการปฏิบัติในระดับต่ำ ก่อนการเข้ามาของระบบความรับผิดชอบ มันไม่ได้เห็นที่โรงเรียนและนักเรียนต้องการความช่วยเหลือ ( ลูเนนเบิร์ก & ออร์นสไตน์ , 2008 ) ขั้นตอนแรกคือการกำหนดเป้าหมายโรงเรียนที่ต้องการความช่วยเหลือจากข้อมูลสมรรถนะของผู้เรียน แต่ละเป้าหมายเป็นโรงเรียนคู่กับทีมผู้บริหาร ผู้เชี่ยวชาญด้านหลักสูตร / โค้ชการสอน และการวิจัย เพื่อสังเกตการปฏิบัติในปัจจุบัน กล่าวถึงข้อมูลนักเรียนกับเจ้าหน้าที่ และช่วยในการพัฒนาและการใช้ การ ปรับปรุง แผน เป้าหมายของโรงเรียนได้เรียนรู้วิธีการจัดโปรแกรมการพัฒนาวิชาชีพกับจุดอ่อนที่ระบุโดยข้อมูล พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการพัฒนาแผนการปรับปรุงคู่มือกิจกรรมและติดตามผลของกิจกรรมต่างๆ ซึ่งทั้งหมดถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ levelsserved นักเรียนตามหลักสูตรของโรงเรียนและการจัดการเรียนการสอน