At that moment, three people walked

At that moment, three people walked into the Whistle Wind Restaurant. There were two females and one male. Everybody in the restaurant had their eyes on the three people who had entered. 
The young man didn’t need to speak, he just continued to fan himself with his feathered fan. They had just emerged from an extremely elegant carriage and all had a feather fan in hand. They all looked extremely confident and self assured. The two girls were both wearing green robes, one light green while the other had a tinge of blue within. Not only did they have a commanding presence but they were also extremely beautiful. The face looked delicate and their bodies were also extremely alluring.



The crowd was paying attention to one of the girls in particular.



Even though it was raining, that girl didn’t have a single drop of water on her body. She was wearing a set of green robes with a hint of blue. She looked as serene and as a calm as the ocean, It looked like the color of her robes complimented each of her physical features. Every part of her body was fascinating to the eye. Her eyes were clear as water. She was extremely attractive, seduction seemed to be something engraved in her soul. The beautiful girl wearing light green robes standing next to her had lost all her splendor by standing next to such a beautiful girl.



“Na Lan Hai, you go upstairs first, I’m staying here for a moment.” said the other young girl. Her voice was pleasant to the ear.



“Alright.” replied Na Lan Hai still holding her feather fan. Immediately after, she went to the first floor. Then, the young girl wearing the light green robes glanced at the room looking for a good place to sit.



“Miss, it looks like there are no seats.” The young girl wearing light green robes looked around the room but didn’t find a place to sit, the restaurant was crowded more than usual.



“Miss, wait for a moment please.” the young girl wearing light green robes had noticed there was a young man sitting alone at his table. She started to move towards Lin Feng.



Lin Feng raised his head, looked at the young girl wearing light green robes and asked: “Is there something I can help with?”



“Indeed.” said the young girl while throwing one silver coin on Lin Feng’s table and then said: “I’m giving you this silver coin in exchange for your table.”



Lin Feng was stupefied and then slightly smiled. He also took out a silver coin and put it on the table as well.



“What is that supposed to mean?” asked the young girl while frowning.



Lin Feng raised his head and gazed directly into the young girls eyes and said: “I think you look unpleasant. Therefore, I am giving you this silver coin to go and find another table far out of my sight.”



“You Dare…” said the young girl while looking confused and angry. Right after, she said in a cold and detached tone: “How dare you, do you even know who I am?”



Lin Feng remained silent and shook his head. He continued to pour wine in his glass and drank it.



“I don’t give a damn who you are. Now run along” said Lin Feng unexpectedly in a very cold tone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่การ สามคนเดินเข้าไปในร้านอาหารลมนกหวีด มีสองหญิงและหนึ่งชาย ทุกคนในห้องอาหารมีตาของพวกเขาในสามคนที่ได้ป้อน ชายหนุ่มไม่จำเป็นต้องพูด เขาเพียงยังคงแฟนตัวเองกับแฟนขนของเขา พวกเขามีเพียงโผล่ออกมาจากขนสวยงามมาก และได้เป็นแฟนขนนกในมือ พวกเขาทั้งหมดดูมั่นใจตัวเอง และมั่นใจมาก สองสาวทั้งสองได้สวมเสื้อคลุมสีเขียว เขียวอ่อนหนึ่งขณะที่อื่น ๆ ที่มีสีน้ำเงินภายใน ไม่เพียงแต่ได้ปรากฏตัวออก แต่พวกเขาก็ยังสวยงามมาก ผิวหน้าดูละเอียดอ่อน และร่างกายก็ยังมีเสน่ห์มาก ฝูงชนถูกสนใจกับผู้หญิงคนหนึ่งโดยเฉพาะ แม้ว่าสไลเดอร์ ที่สาวไม่มีน้ำหยดเดียวบนร่างกายของเธอ เธอสวมชุดเสื้อคลุมสีเขียวของสีฟ้า เธอมองเงียบสงบ และ เป็นสงบเป็นมหาสมุทร มันดูเหมือนสีของเสื้อคลุมของเธอเสริมคุณสมบัติทางกายภาพของเธอแต่ละคน ทุกส่วนของร่างกายของเธอคือน่าตา ดวงตาของเธอได้ชัดเจนเป็นน้ำ เธอน่าสนใจมาก เกลี้ยกล่อมดูเหมือนจะ เป็นสิ่งที่ตราตรึงในจิตใจของเธอ สาวสวยที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนยืนถัดจากเธอไปงดงามของเธอ โดยยืนอยู่ถัดจากสาวสวย "นา Lan Hai คุณไปชั้นแรก ไกลที่นี่ขณะนี้" กล่าวว่า เด็กสาว เสียงดีมากค่ะหู "ไร" ตอบ Na Lan Hai ยังคง ถือขนนกแฟนของเธอ ทันทีหลังจาก เธอไปชั้นแรก แล้ว เด็กสาวที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวตัวแสง glanced ที่ห้องมองหานั่ง "มิส ดูเหมือนว่ามีที่นั่งไม่" สาวหนุ่มสวมแสงเสื้อคลุมสีเขียวมองรอบห้อง แต่ไม่ได้หาที่นั่ง ร้านอาหารเป็นแออัดมากขึ้นกว่าปกติ "พลาด รอสักครู่กรุณา" เด็กสาวที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนได้สังเกตเห็นมีชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะของเขาคนเดียว เธอเริ่มต้นเข้าสู่หลินเฟิง หลินเฟิงยกศีรษะของเขา มองเด็กสาวที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อน และคำถาม: "คือมีบางสิ่งบางอย่างที่ฉันสามารถช่วย กล่าวว่า เด็กสาวขณะโยนเหรียญเงินบนตารางหลินเฟิง "จริง" แล้ว กล่าวว่า: "ฉันให้คุณเหรียญเงินนี้เพื่อแลกกับตารางของคุณ" หลินเฟิงรตเทสต์แทกแล้ว ยิ้มเล็กน้อย นอกจากนี้เขายังเอาออกเหรียญเงิน และใส่ไว้ในตารางเช่น "สิ่งที่ควรจะหมายถึง" ถามเด็กสาวขณะ frowning หลินเฟิงยกศีรษะของเขา และจ้องโดยตรงในสายตาหญิงสาว และกล่าวว่า: "ฉันคิดว่า คุณมีลักษณะไม่พึงประสงค์ ดังนั้น ฉันให้คุณเหรียญเงินนี้ไป และค้นหาตารางอื่นไกลจากสายตาของฉัน" "คุณกล้า..." กล่าวว่า เด็กสาวในขณะที่กำลังโกรธ และสับสน ขวาหลังจาก เธอกล่าวว่า เสียงเย็น และเดี่ยว: "วิธีคุณกล้า คุณแม้รู้ว่าฉันเป็นใคร" หลินเฟิงยังคงเงียบ และส่ายหัวของเขา เขายังคงเทไวน์ลงในแก้วของเขา และดื่มมัน "ฉันไม่ให้ไอ้คุณคือใคร ตอนนี้ วิ่งไปตาม"กล่าวว่า เฟิงหลินโดยไม่คาดคิดในโทนสีเย็นมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่คนสามคนเดินเข้าไปในร้านอาหารลมเป่านกหวีด มีเพศหญิงสองคนและผู้ชายคนหนึ่ง ทุกคนในห้องอาหารมีสายตาของพวกเขาทั้งสามคนที่ได้เข้ามา ชายหนุ่มไม่จำเป็นต้องพูดเขาก็ยังคงเป็นแฟนตัวเองกับแฟนขนของเขา พวกเขาก็โผล่ออกมาจากสายการบินที่สง่างามมากและทุกคนมีแฟนขนนกในมือ พวกเขาทุกคนมองความมั่นใจมากและมั่นใจในตัวเอง สองสาวทั้งสองคนสวมเสื้อคลุมสีเขียว, สีเขียวอ่อนหนึ่งขณะที่อื่น ๆ มีสีฟ้าภายใน พวกเขาไม่เพียง แต่มีการแสดงตนเป็นผู้บังคับบัญชา แต่พวกเขาก็มีความสวยงามมาก ใบหน้ามองที่ละเอียดอ่อนและร่างกายของพวกเขาก็มีเสน่ห์มาก. ฝูงชนที่ได้รับการให้ความสนใจกับผู้หญิงคนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. แม้ว่ามันจะเป็นฝนตกสาวที่ไม่ได้มีหยดเดียวของน้ำบนร่างกายของเธอ เธอสวมชุดเสื้อคลุมสีเขียวกับคำใบ้ของสีฟ้า เธอมองว่าเป็นที่เงียบสงบและเป็นความสงบเป็นมหาสมุทรมันดูเหมือนสีของเสื้อคลุมของเธอชมแต่ละคุณลักษณะทางกายภาพของเธอ ส่วนหนึ่งของร่างกายของเธอทุกคนที่น่าสนใจให้กับดวงตา ดวงตาของเธอได้ชัดเจนเป็นน้ำ เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์มากยั่วยวนดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ตราตรึงอยู่ในจิตวิญญาณของเธอ สาวสวยสวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนยืนอยู่ข้างเธอได้สูญเสียความงดงามของเธอโดยยืนอยู่ข้างเช่นสาวสวย. " ณ ลานไห่คุณไปชั้นบนเป็นครั้งแรกที่ฉันอยู่ที่นี่สักครู่." เด็กสาวคนอื่น ๆ กล่าวว่า . เสียงของเธอเป็นที่น่าพอใจหู. "เอาล่ะ." ตอบลานนาไห่ยังคงถือแฟนขนของเธอ ทันทีหลังจากที่เธอเดินไปชั้นแรก จากนั้นหญิงสาวสวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนเหลือบมองไปที่ห้องที่กำลังมองหาสถานที่ที่ดีที่จะนั่ง. "มิสดูเหมือนว่าจะไม่มีที่นั่ง." เด็กสาวสวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนมองไปรอบ ๆ ห้อง แต่ไม่พบ สถานที่ที่จะนั่ง, ร้านอาหารที่ถูกแออัดมากขึ้นกว่าปกติ. "มิสรอสักครู่โปรด." หญิงสาวสวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อนได้สังเกตเห็นมีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะของเขา เธอเริ่มที่จะย้ายไปหลินฮ. หลินฮยกศีรษะของเขามองไปที่หญิงสาวสวมใส่แสงเสื้อคลุมสีเขียวและถามว่า: "มีสิ่งที่ฉันสามารถช่วยให้มี?" "แท้จริง" กล่าวว่าเด็กสาวคนหนึ่งขณะที่โยนเหรียญเงินหนึ่ง. ตารางหลินฮแล้วกล่าวว่า "ฉันให้คุณเหรียญเงินนี้ในการแลกเปลี่ยนสำหรับตารางของคุณ." หลินฮก็ตะลึงแล้วยิ้มเล็กน้อย นอกจากนี้เขายังเอาออกเหรียญเงินและวางไว้บนโต๊ะเช่นกัน. "คืออะไรที่ควรจะหมายถึงอะไร?" ถามเด็กสาวขณะมุ่ย. หลินฮยกศีรษะของเขาและจ้องตรงเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวและกล่าวว่า "ผม คิดว่าคุณมีลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ ดังนั้นฉันให้คุณเหรียญเงินนี้เพื่อไปหาตารางอื่นไกลออกไปจากสายตาของฉัน. " " คุณกล้า ... "กล่าวว่าเด็กสาวคนหนึ่งในขณะที่มองสับสนและโกรธ หลังจากที่เธอกล่าวว่าในโทนเย็นและแฝด: "วิธีที่คุณกล้าคุณจะได้รู้ว่าฉันเป็นใคร?" หลินฮยังคงเงียบและส่ายหัว เขายังคงเทลงในแก้วไวน์ของเขาและดื่มมัน. "ฉันไม่ให้แช่งคุณเป็นใคร ตอนนี้วิ่งไปตาม "หลินฮโดยไม่คาดคิดในโทนเย็นมากกล่าวว่า