People seldom feel neutral about po

People seldom feel neutral about poetry. Those who love it sometimes give the impression that it is an adequate substitute for food, shelter, and love. But it isn't. Those who dislike poetry on principle sometimes claim, on the other hand, that poetry is only words and good for nothing. That's not true either. When words represent and recreate genuine human feelings, as they often do in poetry, they can be very important. Poems provide, in fact, a language for feeling, and one of poetry's most insistent merits involves its attempt to express the inexpressible. One of the joys of experiencing poetry occurs when we read a poem and want to say, "yes, that is just what it is like; I know exactly what that line means but I have never been able to express it so well." Poetry can be the voice of our feelings even when our minds are speechless with grief or joy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนไม่ใคร่รู้สึกเป็นกลางเกี่ยวกับกวีนิพนธ์ คนที่รักบางครั้งให้ความรู้สึกว่า เป็นการทดแทนเพียงพอสำหรับอาหาร พักอาศัย และความรัก แต่มันไม่ใช่ คนที่ไม่ชอบบทกวีบนหลักการบางครั้งเรียกร้อง คง บทกวีเป็นคำเดียวและดีไม่มีอะไร ที่ไม่มีจริงอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อคำแทน และสร้างความรู้สึกมนุษย์แท้ พวกเขามักจะทำในบทกวี พวกเขาสามารถมีความสำคัญมาก บทกวีให้ ในความเป็นจริง ภาษาสำหรับความรู้สึก และหนึ่งของบทกวีสุด insistent บุญเกี่ยวข้องกับความพยายามที่แสดงที่ inexpressible สุขของพบบทกวีอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นเมื่อเราอ่านบทกวี และต้องพูด "ใช่ ที่เป็นเพียงสิ่งนั้นเช่น ฉันรู้ว่าสิ่งหมายความว่า ได้เคยต้องเอ็กซ์เพรสดี" บทกวีได้อย่างเสียงของความรู้สึกของเราแม้ว่าเราจะพูด ด้วยความเศร้าโศกหรือความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนไม่ค่อยรู้สึกที่เป็นกลางเกี่ยวกับบทกวี บรรดาผู้ที่รักบางครั้งก็ให้ความรู้สึกว่ามันเป็นแทนเพียงพอสำหรับอาหารที่อยู่อาศัยและความรัก แต่มันก็ไม่ได้ ผู้ที่ไม่ชอบบทกวีบนหลักการบางครั้งเรียกร้องในอีกบทกวีที่เป็นคำพูดเท่านั้นและไม่มีอะไรที่ดีสำหรับ ที่ไม่จริง แต่อย่างใด เมื่อคำรับรองและสร้างความรู้สึกของมนุษย์แท้เช่นที่พวกเขามักจะทำในบทกวีพวกเขาสามารถจะมีความสำคัญมาก บทกวีให้ในความเป็นจริงภาษาสำหรับความรู้สึกและเป็นหนึ่งในประโยชน์มากที่สุดบทกวียืนหยัดเกี่ยวข้องกับความพยายามที่จะแสดงอธิบายไม่ได้ หนึ่งในความสุขของบทกวีที่ประสบเกิดขึ้นเมื่อเราอ่านบทกวีและต้องการที่จะพูดว่า "ใช่ว่าเป็นเพียงสิ่งที่มันเป็นเหมือนผมรู้ว่าสิ่งที่หมายถึงเส้น แต่ผมไม่เคยมีความสามารถที่จะแสดงมันออกมาให้ดี." บทกวีอาจจะเป็นเสียงของความรู้สึกของเราแม้ในขณะที่จิตใจของเราจะพูดด้วยความโศกเศร้าหรือความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่ไม่ค่อยรู้สึกเป็นกลางกับบทกลอน คนที่รัก บางครั้งมันก็ให้ความรู้สึกว่ามันเป็นเพียงพอเพื่อทดแทนอาหาร ที่อยู่อาศัย และ ความรัก แต่ไม่ใช่ คนที่ไม่ชอบบทกวีบนหลักการบางครั้งเรียกร้อง บนมืออื่น ๆ , กลอนนั้นเป็นคำพูดเท่านั้น และไม่มีดีอะไร นั่นไม่จริงเลย เมื่อคำพูดที่แสดงและสร้างความรู้สึกของมนุษย์แท้ ตามที่พวกเขามักจะทำในบทกวีพวกเขาสามารถที่สำคัญมาก บทกวีให้ , ในความเป็นจริง , ภาษาสำหรับความรู้สึก และหนึ่งในประโยชน์มากที่สุดเกี่ยวข้องกับการพยายามยืนหยัดบทกวีเพื่อแสดงออกซึ่งไม่สามารถบรรยายได้ . หนึ่งในความสุขของการพบบทกวีเกิดขึ้นเมื่อเราอ่านกลอน และต้องการจะบอกว่า ใช่ นั่นคือสิ่งที่มันชอบ ผมรู้ดีว่าเส้นนั้นหมายความว่า แต่ฉันไม่เคยสามารถแสดงได้ดีมาก" บทกวีสามารถเสียงของความรู้สึกแม้ว่าจิตใจของเรากำลังอึ้งกับความทุกข์หรือความสุข .