Finally, canonical banking regulati

Finally, canonical banking regulation – in accordance with the Basle I and II framework – was
implemented in several steps. It may be worthwhile to remember that Thailand had formally
adopted the Basle I regulations already in 1993, i.e. before the outbreak of the Asian crisis. A
positive consequence of this adoption was for example – in contrast to public perception – that
Thai banks did not take high currency risks. However, the adoption was to some extent rather
perverse as the less diversified finance companies were allowed to operate with a lower capital
adequacy ratio than regular banks. Most important, implementation was weak as loan
classification did not fulfill international standards. In consequence, too few loans were
recognized (and classified) as non-performing which was no problem as long as banks and their
customers could ‘‘grow out’’ of their problems. When, however, effectively non-performing
loans could not be easily extended and expanded in the less advantageous macroeconomic
environment of the years 1996/1997, the effective mis-classification turned into a massive
problem. It follows from this experience that the authorities already started in 1997 to correct the
overly generous classification of problematic loans. It took until 2002, however, to bring
classification rules in Thailand to the international level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดการควบคุมธนาคารยอมรับ - ให้สอดคล้องกับบาเซิล I และ II กรอบ - ได้รับการ
ดำเนินการในหลายขั้นตอน มันอาจจะคุ้มค่าที่จะจำได้ว่าประเทศไทยอย่างเป็นทางการได้
นำกฎระเบียบบาเซิลอยู่แล้วในปี 1993 คือก่อนที่จะเกิดการระบาดของวิกฤตเอเชีย
ผลบวกของการยอมรับนี้เป็นเช่น - ในทางตรงกันข้ามกับการรับรู้ของสาธารณะ - ที่
ธนาคารพาณิชย์ไทยไม่ได้รับความเสี่ยงสกุลเงินสูง แต่การยอมรับเป็นที่มีขอบเขตค่อนข้าง
ขี้อ้อนเป็น บริษัท เงินทุนที่มีความหลากหลายน้อยได้รับอนุญาตให้ทำงานกับทุนที่ต่ำกว่า
อัตราส่วนความเพียงพอกว่าธนาคารปกติ สิ่งที่สำคัญที่สุดการดำเนินงานที่อ่อนแอเป็นเงินกู้
จำแนกไม่ได้ปฏิบัติตามมาตรฐานสากล ในผลน้อยเกินไปเงินให้สินเชื่อที่ได้รับ
การยอมรับ (และจัด) ในขณะที่ Non-Performing ซึ่งไม่มีปัญหาตราบใดที่ธนาคารของพวกเขาและ
ลูกค้าสามารถ '' งอกออกมา '' ของปัญหาของพวกเขา เมื่อ แต่มีประสิทธิภาพด้อยคุณภาพ
เงินให้สินเชื่อที่ไม่สามารถขยายได้อย่างง่ายดายและขยายตัวในเศรษฐกิจมหภาคประโยชน์น้อย
สภาพแวดล้อมของปี 1996/1997 ที่มีประสิทธิภาพการจำแนกผิดพลาดกลายเป็นใหญ่
ปัญหา มันดังมาจากประสบการณ์นี้ว่าหน่วยงานที่มีอยู่แล้วในปี 1997 เริ่มต้นในการแก้ไข
การจัดหมวดหมู่ใจกว้างมากเกินไปของเงินให้สินเชื่อที่มีปัญหา มันต้องใช้เวลาจนถึงปี 2002 แต่ที่จะนำ
กฎการจัดหมวดหมู่ในประเทศไทยในระดับนานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด , Canonical ระเบียบธนาคารฯ ตาม basle I และ II ซึ่งเป็นกรอบ
ดำเนินการในขั้นตอนต่างๆ มันอาจจะคุ้มค่าที่จะจำได้ว่าประเทศไทยมีการประกาศใช้อย่างเป็นทางการ
basle ผมระเบียบแล้วในปี 1993 คือ ก่อนการเกิดวิกฤตเอเชีย ผลในเชิงบวกของการยอมรับเป็น
นี้ตัวอย่างเช่น – ในทางตรงกันข้ามกับการรับรู้ของประชาชนยังมี
ธนาคารไทยไม่ได้ใช้ความเสี่ยงสกุลเงินสูง อย่างไรก็ตาม การยอมรับที่มีขอบเขตค่อนข้าง
ขี้อ้อนเป็นบริษัทการเงินที่หลากหลายน้อยกว่าได้รับอนุญาตให้ใช้งานด้วยราคาทุน
ต่ำกว่าสัดส่วนกว่าธนาคารทั่วไป ที่สำคัญ การอ่อนแอเป็นประเภทเงินกู้
ไม่ได้ปฏิบัติตามมาตรฐานระหว่างประเทศ ในผลน้อยเกินไปรวม
ได้รับการยอมรับ ( 1 ) เป็นบริษัทที่ไม่มีปัญหาตราบใดที่ธนาคารและลูกค้าสามารถ 'grow
' ออก ' ' ของปัญหาของพวกเขา . เมื่อ อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพด้อย
เงินกู้ไม่สามารถขยายได้อย่างง่ายดายและขยายตัวในสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจมหภาค
ประโยชน์น้อยกว่าของปี 1996 / 1997 การจำแนกระบบสารสนเทศที่มีประสิทธิภาพกลายเป็นปัญหาใหญ่

มันคือจากประสบการณ์ครั้งนี้ เจ้าหน้าที่ได้เริ่มในปี 1997 เพื่อแก้ไข
สุดเหวี่ยงใจกว้างประเภทของสินเชื่อที่มีปัญหา มันเอาจนถึงปี 2002 แต่เอา
กฎการจำแนกในประเทศไทยสู่ระดับสากล