Marley was dead, to begin with – th

Marley was dead, to begin with – there’s no doubt about that. He was as dead as a doornail.

Marley and Scrooge were business partners once. But then Marley died and now their firm belonged to Scrooge, who was a stingy and heartless old man. Once upon a time, on Christmas Eve, old Scrooge sat busy in his office. It was very cold outside and in Scrooge’s office it was not much warmer either. Suddenly, a cheerful person entered the office. It was Scrooge’s nephew.

“A merry Christmas, uncle! God save you!” Fred said.

“Bah!” said Scrooge, “Humbug!”

“Christmas a humbug, uncle!” said Scrooge’s nephew. “You don’t mean that, I am sure?”

“I do,” said Scrooge. “What’s Christmas time to you? You have to pay bills without money! You’re a year older but not an hour richer! Keep Christmas in your way, and let me keep it in mine.”

“Keep it? But you don’t keep it,” said Scrooge’s nephew, who was a very friendly young man. He even tried to cheer Scrooge up and invited him for dinner on Christmas Day. But Scrooge said no and sent him out.

When Scrooge’s nephew left, two gentlemen came in to collect money for the poor who had no place they could go. Stingy Scrooge, however, didn’t give the gentlemen any money.

“Are there no prisons? Are there no workhouses?” he asked sarcastically and told them to leave the office.

When it was time to close the office, Scrooge talked to his clerk, Bob Cratchit.

“You want all day off tomorrow, don’t you?” said Scrooge.

“If that is okay, Sir,” answered the clerk.

“It’s not okay,” said Scrooge, “and it is not fair. After all, I have to pay you for the day although you don’t work. But if it must be, I want you to start work even earlier the following morning.”

Cratchit promised that he would; and the two went home.

Scrooge lived all alone in an old house. The yard was very dark and scary that night and when Scrooge wanted to unlock the door, he had the feeling that he saw Marley’s face there. This was rather spooky, but Scrooge was not frightened easily. “Humbug,” he said, opened the door and walked in. He locked himself in, however, which he usually didn’t do. But then he felt safe again and sat down before the fire.

Suddenly, Scrooge heard a noise, deep down below, as if somebody was dragging a heavy chain. The noise came nearer and nearer, and then Scrooge saw a ghost coming right through the heavy door. It was Marley’s ghost, and his chains were long; they were made of cash-boxes, keys and heavy purses.

“Who are you?” said Scrooge

“In life I was your partner, Jacob Marley.”

“But why do you come to me now?”

“I must wander through the world and I wear the chains because I was so stingy in life. I only cared about business but not about the people around me. Now, I am here to warn you. You still have a chance, Ebenezer. Three spirits will come to you. Expect the first tomorrow, when the bell tolls one.”

When he had said these words, Marley’s ghost disappeared; and the night became quiet again. Scrooge went straight to bed, without undressing, and fell asleep immediately.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marley ตาย จะเริ่มต้นด้วย – ไม่ต้องสงสัยว่า เขาตายแล้วที่เป็น doornailMarley และคนขี่เหนียวมีพันธมิตรทางธุรกิจครั้ง แต่แล้ว Marley เสียชีวิต และขณะนี้ บริษัทของพวกเขาเป็นสมาชิกคนขี่เหนียว เจ้าชายเก่า stingy และ heartless กาลครั้งหนึ่ง ในวันคริสมาสต์ คนขี่เหนียวเก่าเสาร์ว่างในสำนักงานของเขา มันนอกเย็นมาก และใน office ของคนขี่เหนียว ไม่อุ่นมากอย่างใดอย่างหนึ่ง ทันใดนั้น ผู้ร่าเริงใส่สำนักงาน มันเป็นหลานของคนขี่เหนียว"การสุขสันต์วันคริสต์มาส ลุง พระเจ้าช่วยคุณ" Fred กล่าว"Bah " กล่าวว่า คนขี่เหนียว "Humbug""วันคริสต์มาสที่ humbug ลุง" กล่าวว่า หลานชายเป็นคนขี่เหนียว "คุณไม่หมายความ ว่า ฉันแน่ใจ"ฉัน กล่าวว่า คนขี่เหนียว คืออะไรเวลาคริสต์มาสคุณ คุณต้องชำระค่าใช้จ่ายไม่ มีเงิน คุณปีเก่าแต่ไม่ชั่วโมงยิ่งขึ้น ให้วันคริสต์มาสในทางของคุณ และผมเก็บไว้ในเหมือง""ให้มันได้อย่างไร แต่คุณไม่ให้มัน กล่าวว่า หลานชายเป็นคนขี่เหนียว เจ้าชายหนุ่มดี เขาได้พยายามให้กำลังใจคนขี่เหนียวขึ้น และเชิญเขาสำหรับอาหารเย็นในวันคริสต์มาส แต่คนขี่เหนียวกล่าวว่า ไม่มี และส่งเขาออกไปเมื่อหลานชายของคนขี่เหนียว สุภาพบุรุษที่สองมาในการเก็บเงินสำหรับคนยากจนซึ่งมีสถานที่ที่ไม่สามารถไป คนขี่เหนียว stingy ไร ไม่ให้สุภาพเงิน"มีนักไม่ เขามี workhouses ไม่ "ถาม sarcastically แล้วบอกให้ออกจากสำนักงานเมื่อเวลาปิดสำนักงาน คนขี่เหนียวพูดคุยกับพนักงานของเขา Bob Cratchit"คุณหมดวันพรุ่งนี้ ไม่คุณ" กล่าวว่า คนขี่เหนียว"ถ้าอย่างนั้นล่ะ รัก ตอบเสมียน"มันไม่เรียบร้อย กล่าวว่า คนขี่เหนียว "และไม่เป็นธรรม หลังจากที่ทุก ฉันจะต้องจ่ายคุณวันแม้ว่าคุณไม่ทำงาน แต่ถ้าต้อง มี ฉันต้องการเริ่มงานตอนเช้าต่อไปนี้แม้ก่อนหน้านี้"Cratchit สัญญาว่า เขาจะ และสองกลับบ้านคนขี่เหนียวอยู่คนเดียวในบ้านเก่า ลานมืด และน่ากลัวคืน และเมื่อคนขี่เหนียวอยากปลดล็อคประตู เขามีความรู้สึกว่า เขาได้เห็นใบหน้าของ Marley มี นี้ค่อนข้างเหมือนผี แต่คนขี่เหนียวไม่กลัวง่าย ๆ "Humbug เขากล่าวว่า เปิดประตู และเดินเข้าใน เขาล็อกตัวเองใน อย่างไรก็ตาม ซึ่งมักจะไม่ได้ทำ แต่เขารู้สึกปลอดภัยอีกครั้ง แล้วนั่งลงก่อนไฟทันใดนั้น คนขี่เหนียวได้ยินเสียงดัง ลึกลงด้านล่าง ว่าใครได้ลากโซ่หนัก เสียงมาชนิด และชนิด แล้ว คนขี่เหนียวเห็นผีมาขวาผ่านประตูหนัก มันเป็นผีของ Marley และโซ่ของเขาก็ยาว พวกเขาได้ทำ กล่องเงินสด คีย์ และกระเป๋าหนัก"คุณเป็นใคร" กล่าวว่า คนขี่เหนียว"ในชีวิต ผมได้คู่ Marley ยาโคบ""แต่ทำไมคุณมาให้ฉันตอนนี้""ฉันต้องเร่ผ่านโลก และผมใส่โซ่เนื่องจากผม stingy ดังนั้นในชีวิต ฉันเพียงดูแล เกี่ยวกับธุรกิจ แต่ไม่ เกี่ยวกับคนรอบตัว ตอนนี้ ฉันนี่เตือนคุณ นอกจากนี้คุณยังมีโอกาส Ebenezer สามผีจะมาให้คุณ คาดว่าก่อนวันพรุ่งนี้ เมื่อผ่านระฆังหนึ่ง"เมื่อเขาได้กล่าวว่า คำเหล่านี้ ของ Marley ผีหายไป และกลางคืนก็เงียบอีก คนขี่เหนียวเดินตรงไปที่ เตียง โดย undressing และทารกหลับทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์เลย์เป็นที่ตายแล้วจะเริ่มต้นด้วย - มีข้อสงสัยเกี่ยวกับว่าไม่มี เขาเป็นคนที่ตายเป็น doornail. มาร์เลย์และสครูจเป็นพันธมิตรทางธุรกิจครั้งเดียว แต่แล้วมาร์เลย์เสียชีวิตและตอนนี้ บริษัท ของพวกเขาเป็นสครูจซึ่งเป็นคนเก่าตระหนี่และความเมตตา กาลครั้งหนึ่งในวันคริสต์มาสอีฟสครูจเก่านั่งว่างในสำนักงานของเขา มันเป็นนอกหนาวมากและในสำนักงานของสครูจมันไม่ได้อุ่นขึ้นมากทั้ง ทันใดนั้นเป็นคนที่ร่าเริงเข้ามาที่สำนักงาน มันเป็นหลานชายของสครูจ. "Merry Christmas, ลุง! พระเจ้าช่วยให้คุณประหยัด! "เฟร็ดกล่าวว่า. "Bah!" กล่าวว่าสครูจ "ไร้สาระ" "คริสมาสต์หลอกลวงลุง!" หลานชายของสครูจกล่าวว่า "คุณไม่ได้หมายความว่าผมมั่นใจว่า?" "ฉันทำ" สครูจกล่าวว่า "สิ่งที่เป็นเวลาที่คริสมาสต์กับคุณ? คุณจะต้องชำระค่าใช้จ่ายไม่มีเงิน! คุณปีเก่า แต่ไม่ได้ชั่วโมงยิ่งขึ้น! ให้คริสมาสต์ในทางของคุณและแจ้งให้เราเก็บไว้ในเหมือง. " "เก็บมันได้หรือไม่ แต่คุณไม่ให้มัน "หลานชายของสครูจซึ่งเป็นชายหนุ่มง่ายมากกล่าวว่า เขายังพยายามที่จะเป็นกำลังใจให้สครูจขึ้นและเชิญเขาสำหรับอาหารค่ำในวันคริสต์มาส แต่สครูจกล่าวว่าไม่มีและส่งเขาออก. เมื่อหลานชายของสครูจซ้ายบุรุษทั้งสองเข้ามาเก็บเงินสำหรับคนยากจนที่มีสถานที่ที่พวกเขาอาจจะไปไม่มี ตระหนี่สครูจ แต่ไม่ได้ให้สุภาพบุรุษเงินใด ๆ . "มีเรือนจำหรือไม่? มีโรงเลี้ยงไม่? "เขาถามประชดและบอกให้พวกเขาออกจากสำนักงาน. เมื่อมันเป็นเวลาที่จะปิดสำนักงานของสครูจได้พูดคุยกับพนักงานของเขาบ๊อบ Cratchit. "คุณต้องการให้ทุกวันหยุดในวันพรุ่งนี้คุณไม่?" กล่าวว่า สครูจ. "ถ้านั่นไม่เป็นไรครับ" ตอบเสมียน. "มันไม่เป็นไร" สครูจกล่าวว่า "และมันก็ไม่ยุติธรรม หลังจากที่ทั้งหมดฉันจะต้องจ่ายเงินให้คุณสำหรับวันที่ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ได้ทำงาน แต่ถ้ามันจะต้องเป็นฉันต้องการให้คุณที่จะเริ่มต้นการทำงานแม้ก่อนหน้านี้เช้าวันรุ่งขึ้น ". Cratchit สัญญาว่าเขาจะ; และทั้งสองก็กลับบ้าน. สครูจอาศัยอยู่คนเดียวในบ้านหลังเก่า ลานมืดมากและน่ากลัวในคืนนั้นและเมื่อสครูจต้องการที่จะปลดล็อคประตูที่เขามีความรู้สึกว่าเขาเห็นใบหน้าของมาร์เลย์มี นี่เป็นเหมือนผีค่อนข้าง แต่สครูจไม่ได้กลัวได้อย่างง่ายดาย "ไร้สาระ" เขากล่าวว่าเปิดประตูและเดินเข้ามาใน. เขาขังตัวเองอยู่ใน แต่ที่เขามักจะไม่ได้ทำ แต่แล้วเขาก็รู้สึกปลอดภัยอีกครั้งและนั่งลงก่อนที่ไฟไหม้. ทันใดนั้นสครูจได้ยินเสียงลึกลงด้านล่างเช่นถ้าใครบางคนกำลังลากโซ่หนัก เสียงมาใกล้และใกล้แล้วสครูจได้เห็นผีมาทางขวาผ่านประตูหนัก มันเป็นผีมาร์เลย์และเครือข่ายของเขาอยู่นาน; พวกเขาทำของเงินสดกล่องกุญแจและกระเป๋าหนัก. "คุณเป็นใคร?" กล่าวว่าสครูจ"ในชีวิตผมเป็นคู่ของคุณจาค็อบมาร์เลย์." "แต่ทำไมคุณถึงมาหาฉันตอนนี้หรือไม่" "ผมจะต้องเดินผ่าน โลกและฉันสวมใส่โซ่เพราะผมจึงตระหนี่ในชีวิต ฉันเท่านั้นที่ดูแลเกี่ยวกับธุรกิจ แต่ไม่ได้เกี่ยวกับคนรอบ ๆ ตัวผม ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่เพื่อเตือนคุณ คุณยังมีโอกาส Ebenezer สามวิญญาณจะมาให้คุณ คาดว่าในวันพรุ่งนี้แรกเมื่อระฆังค่าผ่านทางหนึ่ง ". เมื่อพระองค์ตรัสคำเหล่านี้ผีมาร์เลย์หายไป; และกลายเป็นคืนที่เงียบสงบอีกครั้ง สครูจเดินตรงไปที่เตียงโดยไม่มีเสื้อผ้าและผล็อยหลับไปในทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์ลีย์ ตายไปจะเริ่มต้นด้วยและไม่มีข้อสงสัยเลย เขาเป็นตาย

มาร์ลีย์และคนขี่เหนียวเป็นพันธมิตรทางธุรกิจครั้ง แต่แล้ว Marley ตายและตอนนี้ บริษัท ของพวกเขาเป็นของสครูจเป็นคนขี้เหนียวและไร้หัวใจ ตาแก่ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในวันคริสต์มาสอีฟ เฒ่าสครูจ นั่งว่างในสำนักงานของเขา อากาศข้างนอกหนาวมาก และในสำนักงาน สครูจก็ไม่ใช่มากอบอุ่นด้วยจู่ๆ คนที่ร่าเริงเข้าไปในออฟฟิศ มันเป็นคนขี้เหนียวของหลาน

" สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะลุง พระเจ้าช่วย " เฟร็ดพูด

" ฮึ่ม ! " สครูจ " ไร้สาระ ! "

" คริสต์มาสไร้สาระ , คุณลุง ! " สครูจเป็นหลานชาย " ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมแน่ใจ "

" ฉันกล่าวว่า " คนขี่เหนียว " แล้วเวลาคริสต์มาสเพื่อคุณ คุณต้องจ่ายบิลโดยไม่มีเงิน คุณแก่กว่าฉัน 1 ปีแต่ไม่ชั่วโมงรวย !ฉลองคริสต์มาสในทางของคุณและให้ฉันเก็บมันไว้ฉัน "

" ให้มันได้หรือไม่ แต่คุณไม่ต้องเก็บมัน กล่าวว่า สครูจ หลานชายที่เป็นมิตรมากพ่อหนุ่ม เขาพยายามจะเชียร์คนขี้เหนียว และเชิญเขาสำหรับอาหารค่ำในวันคริสต์มาส แต่พ่อหนุ่มกล่าวว่า ไม่มี และส่งเขาออกไป . . . . .

เมื่อสครูจของหลานชายแล้ว สุภาพบุรุษสองท่านมาเพื่อรวบรวมเงินให้คนจนที่ไม่มีที่พวกเขาสามารถไปคนขี้เหนียวขี้ตืด แต่ไม่ได้ให้สุภาพบุรุษเงินใด ๆ .

" ไม่มีคุก ? ไม่มี workhouses ? " เขาถามแบบประชด และบอกให้พวกเขาไปที่สำนักงาน .

เมื่อมันเป็นเวลาที่จะปิดสำนักงาน สครูจคุยกับเสมียนของเขาบ๊อบ cratchit

" เธอต้องการ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดใช่ไหม " สครูจ

" ถ้านั่นโอเคครับ " ตอบพนักงาน

" มันไม่โอเค " สครูจ" มันไม่ยุติธรรมเลย หลังจากที่ฉันต้องจ่ายเงินให้คุณสำหรับวันถึงแม้ว่าคุณไม่ได้ทำงาน แต่ถ้ามันต้องเป็นอย่างนั้น ฉันต้องการให้คุณเริ่มทำงานแม้ก่อนหน้านี้ตอนเช้าต่อไปนี้ . "

cratchit สัญญาว่าเขาจะ ; และทั้งสองก็กลับบ้าน

คนขี้เหนียวอาศัยอยู่คนเดียวในบ้าน เก่า ๆ บ้านก็มืดและน่ากลัวในคืนนั้นเมื่อสครูจต้องการจะปลดล็อคประตูเขามีความรู้สึกว่า เขาเห็นหน้าของมาร์ลีย์อยู่ นี้ค่อนข้างน่ากลัว แต่สครูจไม่ตกใจง่าย " ไร้สาระ " เขากล่าว เปิดประตูเดินเข้าไป เขาขังตัวเองอยู่ในห้อง อย่างไรก็ตาม ซึ่งปกติเขาจะไม่ทำ แต่แล้วเขารู้สึกปลอดภัยอีกครั้งและนั่งลงก่อนที่ไฟ

จู่ๆ พ่อหนุ่มได้ยินเสียงลึกลงด้านล่าง เหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังลากโซ่หนักเสียงมาใกล้และใกล้และจากนั้นสครูจเห็นผีกำลังผ่านประตูที่หนัก มันคือผีมาร์ลีย์ และกลุ่มของเขายาว พวกเขาทำกล่องเงินสด , กุญแจและกระเป๋าหนัก

" นายเป็นใคร ? " สครูจ

" ในชีวิตฉันคือคู่หูของคุณ เจคอบ มาร์ลีย์ "

" แต่ทำไมคุณถึงมาหาฉันตอนนี้ ? "

" ผมต้องเดินผ่านโลกและผมใส่โซ่ เพราะขี้เหนียวในชีวิต ผมสนใจแต่เรื่องธุรกิจ แต่ไม่ได้เกี่ยวกับคนรอบตัวผม ตอนนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนคุณ คุณยังมีโอกาส เอเบนเอเซอร์ . สามวิญญาณจะมาหาคุณ คาดว่าพรุ่งนี้ก่อน เมื่อเสียงระฆัง . "

เมื่อพระองค์ตรัสคำเหล่านี้ มาร์ลีย์ผีหายตัวไป และเมื่อคืนก็กลับมาเงียบอีกครั้งสครูจก็ตรงไปที่เตียงโดย undressing และหลับไปทันที