A reliable and suitable irrigation

A reliable and suitable irrigation water supply can result in vast improvements in agricultural production and assure the economic vitality of the region. Many civilizations have been dependent on irrigated agriculture to provide the basis of their society and enhance the security of their people. Some have estimated that as little as 15-20 percent of the worldwide total cultivated area is irrigated. Judging from irrigated and non-irrigated yields in some areas, this relatively small fraction of agriculture may be contributing as much as 3040 percent of gross agricultural output.

Effective agronomic practices are essential components of irrigated systems. Management of the soil fertility, cropping selection and rotation, and pest control may make as much incremental difference in yield as the irrigation water itself. Irrigation implies drainage, soil reclamation, and erosion control. When any of these factors are ignored through either a lack of understanding or planning, agricultural productivity will decline. History is absolutely certain on this point.

Irrigated agriculture faces a number of difficult problems in the future. One of the major concerns is the generally poor efficiency with which water resources have been used for irrigation. A relatively safe estimate is that 40 percent or more of the water diverted for irrigation is wasted at the farm level through either deep percolation or surface runoff. These losses may not be lost when one views water use in the regional context, since return flows become part of the usable resource elsewhere. However, these losses often represent foregone opportunities for water because they delay the arrival of water at downstream diversions and because they almost universally produce poorer quality water. One of the more evident problems in the future is the growth of alternative demands for water such as urban and industrial needs. These uses place a higher value on water resources and therefore tend to focus attention on wasteful practices. Irrigation science in the future will undoubtedly face the problem of maximizing efficiency.

Irrigation in arid areas of the world provides two essential agricultural requirements: (1) a moisture supply for plant growth which also transports essential nutrients; and (2) a flow of water to leach or dilute salts in the soil. Irrigation also benefits croplands through cooling the soil and the atmosphere to create a more favourable environment for plant growth.

The method, frequency and duration of irrigations have significant effects on crop yield and farm productivity. For example, annual crops may not germinate when the surface is inundated causing a crust to form over the seed bed. After emergence, inadequate soil moisture can often reduce yields, particularly if the stress occurs during critical periods. Even though the most important objective of irrigation is to maintain the soil moisture reservoir, how this is accomplished is an important consideration. The technology of irrigation is more complex than many appreciate. It is important that the scope of irrigation science not be limited to diversion and conveyance systems, nor solely to the irrigated field, nor only to the drainage pathways. Irrigation is a system extending across many technical and non-technical disciplines. It only works efficiently and continually when all the components are integrated smoothly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำประปาชลประทานที่เชื่อถือได้ และเหมาะสมสามารถส่งผลในการปรับปรุงใหญ่ในผลผลิตการเกษตร และมั่นใจพลังทางเศรษฐกิจของภูมิภาค อารยธรรมหลายแห่งได้ขึ้นอยู่กับการเกษตรชลประทานการให้ข้อมูลพื้นฐานของสังคมของพวกเขา และเพิ่มความปลอดภัยของประชาชน บางมีประมาณที่น้อย 15-20 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ปลูกทั่วโลกถูกล้างพีพีเอ็ม ตัดสินจากชลประทาน และล้างพีพี เอ็มไม่ใช่ผลผลิตในบางพื้นที่ ส่วนนี้ค่อนข้างเล็กของเกษตรอาจทำให้เกิดมากที่ 3040% ของผลผลิตทางการเกษตรที่รวมปฏิบัติลักษณะทางการเกษตรที่มีประสิทธิภาพมีส่วนประกอบที่สำคัญของระบบการชลประทาน การจัดการภาวะดิน ครอบตัดเลือก และหมุน และแมลงอาจทำให้เป็นผลต่างที่มากเพิ่มผลผลิตเป็นน้ำชลประทานเอง ชลประทานหมายถึงการระบายน้ำ ดินถม และการควบคุมการพังทลาย เมื่อมีปัจจัยเหล่านี้จะถูกละเว้น โดยขาดความเข้าใจหรือการวางแผน ผลผลิตทางการเกษตรจะลดลง ประวัติเป็นบางอย่างในประเด็นนี้เกษตรชลประทานหน้าจำนวนปัญหาที่ยากในอนาคต ความกังวลหลักคือประสิทธิภาพดีโดยทั่วไปซึ่งแหล่งน้ำที่ใช้สำหรับการชลประทาน การประเมินที่ค่อนข้างปลอดภัยคือ ว่า อย่างน้อย 40 เปอร์เซ็นต์น้ำโอนสำหรับการชลประทานเสียระดับลึก percolation หรือน้ำไหลผ่านพื้นผิว ความสูญเสียเหล่านี้ไม่อาจหายไปเมื่อหนึ่งมุมมองการใช้น้ำในบริบทระดับภูมิภาค ตั้งแต่กระแสกลับกลายเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรใช้งานในที่อื่น อย่างไรก็ตาม สูญเสียเหล่านี้มักแสดงการ foregone โอกาสน้ำ เพราะพวกเขาล่าช้ามาถึงน้ำที่ปลายเซ็ง และเนื่อง จากพวกเขาเกือบสากลผลิตน้ำที่มีคุณภาพด้อย หนึ่งในปัญหาที่ชัดเจนมากขึ้นในอนาคตเป็นการเติบโตของความต้องการน้ำเช่นเมือง และอุตสาหกรรมอื่น ใช้เหล่านี้วางลงในแหล่งน้ำ และมักจะเน้นความสนใจที่ดีสิ้นเปลืองดังนั้น วิทยาศาสตร์ชลประทานในอนาคตจะไม่ต้องสงสัยหน้าปัญหาการเพิ่มประสิทธิภาพการชลประทานในพื้นที่แห้งแล้งของโลกมีความต้องการสินค้าเกษตรสำคัญที่สอง: (1) อุปทานความชื้นสำหรับการเจริญเติบโตของพืชซึ่งยัง ส่งอาหาร และ (2) การไหลของน้ำโกรก หรือเจือจางเกลือในดิน ชลประทานยังประโยชน์ croplands ผ่านดินและบรรยากาศที่สร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของพืชThe method, frequency and duration of irrigations have significant effects on crop yield and farm productivity. For example, annual crops may not germinate when the surface is inundated causing a crust to form over the seed bed. After emergence, inadequate soil moisture can often reduce yields, particularly if the stress occurs during critical periods. Even though the most important objective of irrigation is to maintain the soil moisture reservoir, how this is accomplished is an important consideration. The technology of irrigation is more complex than many appreciate. It is important that the scope of irrigation science not be limited to diversion and conveyance systems, nor solely to the irrigated field, nor only to the drainage pathways. Irrigation is a system extending across many technical and non-technical disciplines. It only works efficiently and continually when all the components are integrated smoothly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เชื่อถือได้และเหมาะกับน้ำประปาชลประทานจะส่งผลในการปรับปรุงมากมายในการผลิตทางการเกษตรและความมั่นใจในพลังทางเศรษฐกิจของภูมิภาค อารยธรรมจำนวนมากได้รับขึ้นอยู่กับการเกษตรในเขตชลประทานเพื่อให้พื้นฐานของสังคมของพวกเขาและเพิ่มความปลอดภัยของคนของพวกเขา มีบางคนคาดว่าเป็นเพียงร้อยละ 15-20 ของพื้นที่เพาะปลูกทั่วโลกรวมชลประทาน ตัดสินจากอัตราผลตอบแทนในเขตชลประทานและนอกเขตชลประทานในบางพื้นที่ส่วนนี้ค่อนข้างเล็กของการเกษตรอาจจะเอื้อมากที่สุดเท่าที่ 3040 ร้อยละของการส่งออกเกษตรขั้นต้น. การปฏิบัติทางการเกษตรที่มีประสิทธิภาพเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของระบบชลประทาน การจัดการของอุดมสมบูรณ์ของดิน, การเลือกปลูกพืชและการหมุนและการควบคุมศัตรูพืชอาจสร้างความแตกต่างที่เพิ่มขึ้นมากในอัตราผลตอบแทนที่เป็นน้ำชลประทานของตัวเอง ชลประทานหมายถึงการระบายน้ำถมดินและการควบคุมการกัดเซาะ เมื่อปัจจัยเหล่านี้จะถูกละเว้นผ่านทั้งการขาดความเข้าใจหรือการวางแผนการผลผลิตทางการเกษตรจะลดลง ประวัติความเป็นมาบางอย่างในประเด็นนี้. เกษตรชลประทานใบหน้าจำนวนของปัญหาที่ยากลำบากในอนาคต หนึ่งในความกังวลที่สำคัญคือประสิทธิภาพที่ไม่ดีโดยทั่วไปกับแหล่งน้ำที่จะนำมาใช้เพื่อการชลประทาน ประมาณการค่อนข้างปลอดภัยคือว่าร้อยละ 40 หรือมากกว่าของน้ำเพื่อการชลประทานหันเหความสนใจจะสูญเสียในระดับฟาร์มผ่านทั้งซึมลึกหรือกะเทาะผิว สูญเสียเหล่านี้อาจจะไม่ได้หายไปเมื่อหนึ่งมุมมองการใช้น้ำในบริบทของภูมิภาคเนื่องจากกระแสการกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรที่ใช้งานอื่น ๆ แต่สูญเสียเหล่านี้มักจะเป็นตัวแทนโอกาสมาก่อนสำหรับน้ำเพราะพวกเขาชะลอการมาถึงของน้ำที่เซ็งปลายน้ำและเพราะพวกเขาเกือบจะครอบคลุมการผลิตน้ำที่มีคุณภาพด้อย หนึ่งในปัญหาที่เห็นได้ชัดมากขึ้นในอนาคตคือการเติบโตของความต้องการทางเลือกสำหรับทางน้ำเช่นความต้องการในเมืองและอุตสาหกรรม การใช้งานเหล่านี้วางค่าที่สูงขึ้นในแหล่งน้ำและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นความสนใจเกี่ยวกับการปฏิบัติที่สิ้นเปลือง . วิทยาศาสตร์ชลประทานในอนาคตไม่ต้องสงสัยจะต้องเผชิญกับปัญหาที่เกิดขึ้นของประสิทธิภาพการเพิ่มชลประทานในพื้นที่แห้งแล้งของโลกมีสองความต้องการทางการเกษตรที่สำคัญ ได้แก่ (1) การจัดหาความชื้นในการเจริญเติบโตของพืชซึ่งยังลำเลียงสารอาหารที่จำเป็น; และ (2) การไหลของน้ำชะหรือเจือจางเกลือในดิน ชลประทานยังได้รับประโยชน์ croplands ผ่านระบายความร้อนของดินและบรรยากาศในการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นสำหรับการเจริญเติบโตของพืช. วิธีความถี่และระยะเวลาของการ irrigations มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อผลผลิตพืชและผลผลิตในฟาร์ม ยกตัวอย่างเช่นพืชล้มลุกอาจไม่งอกเมื่อผิวมีน้ำท่วมทำให้เกิดคราบในรูปแบบเหนือเตียงเมล็ด หลังงอกความชื้นในดินไม่เพียงพอมักจะสามารถลดอัตราผลตอบแทนโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าความเครียดเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาที่สำคัญ แม้ว่าวัตถุประสงค์ที่สำคัญที่สุดของการชลประทานคือการรักษาความชุ่มชื้นในดินอ่างเก็บน้ำวิธีนี้จะสำเร็จคือการพิจารณาที่สำคัญ เทคโนโลยีการชลประทานที่มีความซับซ้อนมากขึ้นกว่าหลายชื่นชม มันเป็นสิ่งสำคัญว่าขอบเขตของวิทยาศาสตร์ชลประทานไม่ถูก จำกัด ผันและยานพาหนะระบบหรือ แต่เพียงผู้เดียวในฟิลด์ชลประทานหรือเพียงเพื่อการระบายน้ำอย่างทุลักทุเล ชลประทานเป็นระบบที่ขยายข้ามสาขาเทคนิคและไม่ใช่เทคนิคต่างๆ มันจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและต่อเนื่องเมื่อองค์ประกอบทั้งหมดที่มีการบูรณาการได้อย่างราบรื่น