2.4 Scientific and technologicaladv

2.4 Scientific and technological
advances
Developments in genetic improvement
methods
Quantitative genetics
A breeding scheme aims to achieve genetic
improvement in the breeding goal through the
selection of the animals that will produce the
next generation. The breeding goal reflects the
traits that the breeder aims to improve through
selection. The rate of genetic improvement
($G) with respect to the breeding goal (and the
underlying traits) depends on the amount of
genetic variability in the population, the accuracy
of the selection criteria, the intensity of selection,
and the generation interval.
Maintenance of genetic variation is a condition
for continuous genetic improvement. Genetic
variation is lost by genetic drift and gained by
mutation. Therefore, the minimum population
size to maintain genetic variation is a function
of the mutation rate (Hill, 2000). Selection
experiments in laboratory animals have shown
that substantial progress can be maintained for
many generations, even in populations with an
effective size well under 100, but that responses
increase with population size (ibid.).
The loss of genetic variation within a breed
is related to the rate of inbreeding (ΔF). In the
absence of selection, ΔF is related directly to
the number of sires and dams. In populations
undergoing selection, this assumption is no longer
valid because parents contribute unequally to
the next generation. A general theory to predict
rates of inbreeding in populations undergoing
selection has recently been developed (Woolliams
et al., 1999; Woolliams and Bijma, 2000). This
approach facilitates a deterministic optimization
of short and long-term response in breeding
schemes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีความก้าวหน้าพัฒนาในการปรับปรุงพันธุกรรมวิธีการพันธุศาสตร์เชิงปริมาณแบบพันธุ์มีวัตถุประสงค์เพื่อให้บรรลุพันธุกรรมปรับปรุงในเป้าหมายพันธุ์ผ่านการเลือกสัตว์ที่จะทำให้เกิดการรุ่นต่อไป สะท้อนถึงเป้าหมายพันธุ์ลักษณะที่พันธุ์ที่มุ่งผ่านการเลือก อัตราของการปรับปรุงพันธุกรรม($G) กับเป้าหมายพันธุ์ (และต้นลักษณะ) ขึ้นอยู่กับจำนวนความแปรผันทางพันธุกรรมในประชากร ความถูกต้องของเกณฑ์การเลือก ความเข้มของส่วนที่เลือกและช่วงสร้างบำรุงรักษาผันแปรทางพันธุกรรมเป็นเงื่อนไขสำหรับการปรับปรุงพันธุกรรมอย่างต่อเนื่อง ทางพันธุกรรมเปลี่ยนแปลงสูญหาย โดยดริฟท์พันธุ และรับจากการกลายพันธุ์ ดังนั้น ประชากรต่ำสุดขนาดรักษาความผันแปรทางพันธุกรรมคือ ฟังก์ชันอัตราการกลายพันธุ์ (ฮิลล์ 2000) เลือกมีแสดงการทดลองในห้องปฏิบัติการสัตว์ความคืบหน้าพบว่าสามารถรักษาสำหรับหลายรุ่น แม้ในกลุ่มประชากรที่มีการมีประสิทธิภาพขนาดดีต่ำกว่า 100 แต่การตอบสนองที่เพิ่มขนาดของประชากร (ibid)การสูญเสียของความผันแปรทางพันธุกรรมภายในสายพันธุ์สัมพันธ์กับอัตราการ inbreeding (ΔF) ในการขาดงานของตัวเลือก เกี่ยวข้องโดยตรงกับ ΔFจำนวนพ่อพันธุ์โคและเขื่อน ในประชากรระหว่างเลือก อัสสัมชัญนี้ไม่ถูกต้องเนื่องจากผู้ปกครองนำไป unequallyรุ่นต่อไป ทฤษฎีทั่วไปเพื่อทำนายราคาของ inbreeding ในประชากรที่อยู่ในระหว่างการเลือกได้รับการพัฒนา (Woolliamsร้อยเอ็ด al., 1999 Woolliams และ Bijma, 2000) นี้วิธีการอำนวยความสะดวกเพิ่มประสิทธิภาพ deterministicของผลตอบรับในระยะสั้น และระยะยาวในการผสมพันธุ์แผนงานการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีความก้าวหน้าการพัฒนาในการปรับปรุงพันธุกรรมวิธีพันธุศาสตร์เชิงปริมาณโครงการปรับปรุงพันธุ์เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายทางพันธุกรรมในการปรับปรุงพันธุ์เป้าหมายผ่านการเลือกของสัตว์ที่จะผลิตรุ่นต่อไป เป้าหมายของการปรับปรุงพันธุ์สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะที่ว่าพ่อแม่พันธุ์ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงผ่านการคัดเลือก อัตราของการปรับปรุงพันธุกรรม($ G) ที่เกี่ยวกับเป้าหมายการเพาะพันธุ์ (และลักษณะอ้างอิง) ขึ้นอยู่กับปริมาณของความแปรปรวนทางพันธุกรรมในประชากรที่ความถูกต้องของเกณฑ์การเลือกความเข้มของการเลือกและช่วงเวลารุ่น. การบำรุงรักษา ของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่เป็นเงื่อนไขสำหรับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องทางพันธุกรรม พันธุกรรมเปลี่ยนแปลงจะหายไปโดยดริฟท์ทางพันธุกรรมและได้รับจากการกลายพันธุ์ ดังนั้นต่ำสุดที่ขนาดในการรักษาความผันแปรทางพันธุกรรมเป็นฟังก์ชั่นของอัตราการกลายพันธุ์(Hill, 2000) เลือกการทดลองในสัตว์ทดลองได้แสดงให้เห็นว่ามีความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญสามารถรักษาหลายชั่วอายุคนแม้ในประชากรที่มีขนาดที่มีประสิทธิภาพดีกว่า100 แต่ที่ตอบสนองเพิ่มขึ้นกับขนาดของประชากร(อ้างแล้ว.). การสูญเสียของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมภายในสายพันธุ์ให้เป็นที่เกี่ยวข้องกับอัตราการเจริญเติบโต (ที่ΔF) ในกรณีที่ไม่มีการเลือกΔFจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับจำนวนของตระกูลและเขื่อน ในประชากรที่ได้รับการคัดเลือกสมมติฐานนี้จะไม่ถูกต้องเพราะพ่อแม่มีส่วนร่วมอย่างไม่มีที่เปรียบให้กับคนรุ่นต่อไป ทฤษฎีทั่วไปที่จะคาดการณ์อัตราการเจริญเติบโตในประชากรที่ได้รับการเลือกที่ได้รับการพัฒนาเมื่อเร็วๆ นี้ (Woolliams et al, 1999;. Woolliams และ Bijma, 2000) นี้วิธีการอำนวยความสะดวกในการเพิ่มประสิทธิภาพที่กำหนดของการตอบสนองในระยะสั้นและระยะยาวในการปรับปรุงพันธุ์รูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 พัฒนาความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี



วิธีการในการปรับปรุงพันธุ์พันธุศาสตร์เชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้บรรลุแผน
พันธุ์การปรับปรุงพันธุ์พันธุศาสตร์

เป้าหมายผ่านการเลือกสัตว์ที่จะผลิต
รุ่นต่อไป การผสมพันธุ์เป้าหมายสะท้อน
คุณลักษณะพันธุ์มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงผ่าน
เลือก อัตราการปรับปรุงพันธุกรรม
( $ g ) ด้วยความเคารพต่อการผสมพันธุ์ เป้าหมาย (
( คุณลักษณะ ) ขึ้นอยู่กับปริมาณของ
การผันแปรทางพันธุกรรมในประชากร ความถูกต้อง
ของเกณฑ์การคัดเลือก , ความเข้มของการเลือกและการสร้างช่วงเวลา
.
รักษาความหลากหลายทางพันธุกรรมเป็นเงื่อนไข
สำหรับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง การแปรผันทางพันธุกรรม
หายไปโดยการแปรผันทางพันธุกรรมและได้รับโดย
กลายพันธุ์ ดังนั้นขนาดประชากร
ขั้นต่ำที่จะรักษาความหลากหลายทางพันธุกรรมเป็นฟังก์ชัน
ของการกลายพันธุ์อัตรา ( Hill , 2000 ) การเลือกทดลองในสัตว์ทดลองแสดง

ความก้าวหน้าอย่างมากที่สามารถรักษาสำหรับ
หลายรุ่น แม้แต่ในประชากรที่มีประสิทธิภาพดีภายใต้
ขนาด 100 แต่ตอบสนอง
เพิ่มด้วยขนาดประชากร ( อ้าง ) .
การสูญเสียความหลากหลายทางพันธุกรรมในสายพันธุ์
มีความสัมพันธ์กับอัตราการ ( Δ F ) ในการเลือกΔ
, f

จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับจำนวนพ่อพันธุ์และเขื่อน . ในประชากร
ได้รับการคัดเลือก สมมติฐานนี้ไม่ถูกต้อง เพราะผู้ปกครองมีส่วนร่วมไม่เท่ากัน


รุ่นต่อไป ทฤษฎีทั่วไปทำนายอัตราการในกลุ่มประชากรที่ได้รับ

เลือกได้ถูกพัฒนาขึ้น ( woolliams
et al . , 1999 ;และ woolliams bijma , 2000 ) วิธีนี้

ทำให้เหมาะสม deterministic ของระยะสั้นและระยะยาวในการตอบสนอง
แผนการผสมพันธุ์