Pha nungIt is like a sampot. The sa

Pha nung
It is like a sampot. The sampot is a long, rectangular cloth worn around the lower body. It can be draped and folded in several different ways. The traditional dress is similar to the dhoti of Southern Asia. It is also worn in the neighboring countries of Laos and Thailand where they are known as pha nung (ผ้านุ่ง).

Chong kraben
Chong kraben (Thai: โจงกระเบน) is a lower-body, wrap-around cloth. Unlike the typical pha nung, it resembles pants more than skirts. It is a rectangular piece of cloth measuring 3 meters long and one meter wide. It is worn by wrapping around the waist, stretching it away from the body, twisting the ends together then pulling the twisted fabric between the legs and tucking it in the back of the waist.

Sinh[edit]
The sinh (Thai: ซิ่น Thai pronunciation: [sîn]) is a tube skirt which is worn by wrapping around the waist. A sin typically consists of three parts: hua sin, tua sin, and tin sin.

Sabai
Sabai (Thai: สไบ) or pha biang (Thai: ผ้าเบี่ยง) is shawl-like garment, or breast cloth. Sabais can be used by women and men. Sabai is also known as a long piece of silk, about a foot wide, draped diagonally around the chest by covering one shoulder which its end drops behind the back.

Suea pat
Suea pat (Thai: เสื้อปัด) is a long-sleeved shirt with no buttons. It is worn by wrapping the right side of the front panel of the shirt over the left side of the front panel, and the two panels are tied together via strings. Suea pats are typically worn by Northern Thai women

Formal Thai costume
The formal Thai costume, known in Thai as ชุดไทยพระราชนิยม (chut thai phra ratcha niyom, literally Thai dress of royal endorsement), includes several sets of dress, designed as the Thai national costume in formal occasions. Although described and intended for use as national costume, they are of relatively modern origins, having been conceived in the second half of the twentieth century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นังผาได้เช่นการ sampot Sampot เป็นผ้าสี่เหลี่ยม ยาวสวมใส่รอบตัวล่าง มาก และสามารถพับเป็นหลาย ๆ การแต่งกายแบบดั้งเดิมมีลักษณะคล้ายกับ dhoti ของเอเชียใต้ มันยังได้รับการสวมใส่ในประเทศเพื่อนบ้านของลาวและไทยที่พวกเขาจะเรียกว่านังผา (ผ้านุ่ง)จง krabenจง kraben (ไทย: โจงกระเบน) เป็นรอบล่างร่างกาย ผ้า ไม่เหมือนนังผาทั่วไป ลักษณะกางเกงมากกว่ากระโปรง เป็นชิ้นสี่เหลี่ยมผ้าวัด 3 เมตรยาว และกว้าง 1 เมตร มันถูกสวมใส่ โดยตัดรอบพุง ยืดออกจากร่างกาย บิดปลายกัน แล้วดึงผ้าบิดระหว่างขา และ tucking เอวด้านหลังของSinh [แก้ไข]Sinh (ไทย: ซิ่นไทยออกเสียง: [sîn]) เป็นหลอดกระโปรงที่สวมใส่ โดยตัดรอบพุง ความบาปโดยทั่วไปประกอบด้วย 3 ส่วน: หัวหินบาป บาปทัว และบาปดีบุกสบายสบาย (ไทย: สไบ) หรือผา biang (ไทย: ผ้าเบี่ยง) เป็นเหมือนผ้าคลุมไหล่ผ้าตัดเย็บเสื้อผ้า ผ้าเต้านม สามารถใช้ Sabais โดยผู้ชายและผู้หญิง สบายได้เป็นชิ้นยาวไหม เกี่ยวกับเท้าที่กว้าง ภาพยนตร์แนวทแยงมุมรอบ ๆ หน้าอก โดยครอบคลุมไหล่หนึ่งซึ่งจุดสิ้นสุดหยดหลังหลังพัฒน์เสือพัฒน์เสือ (ไทย: เสื้อปัด) เป็นเสื้อแขนยาว มีปุ่มไม่ มันถูกสวมใส่ โดยตัดด้านขวาของแผงด้านหน้าของเสื้อจะไปด้านซ้ายของหน้าจอแสดงผล และสองแผงจะเชื่อมโยงกันผ่านสาย เสือ pats ที่สวมใส่ โดยหญิงไทยภาคเหนือโดยทั่วไปเครื่องแต่งกายไทยอย่างเป็นทางการทางไทยเครื่องแต่งกาย เรียกว่าชุดไทยพระราชนิยม (ชุตไทยพระราชนิยม ชุดไทยอย่างแท้จริงของการสลักหลังรอยัล), ภาษาไทยรวมหลายชุดของเครื่องแต่งกาย การออกแบบให้เป็นเครื่องแต่งกายที่ชาติไทยในโอกาสที่เป็นทางการ แม้ ว่าอธิบายวัตถุประสงค์สำหรับใช้เป็นเครื่องแต่งกายแห่งชาติ พวกเขาเป็นต้นกำเนิดค่อนข้างทันสมัย มีการรู้สึกในครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผา nung
มันเป็นเหมือน sampot sampot เป็นยาวผ้าสี่เหลี่ยมสวมรอบร่างกายลดลง ก็สามารถที่จะพาดและพับในรูปแบบที่แตกต่างกัน การแต่งกายแบบดั้งเดิมมีความคล้ายคลึงกับ dhoti ทางใต้ของเอเชีย มันถูกสวมใส่ยังอยู่ในประเทศเพื่อนบ้านของลาวและไทยที่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันผา nung (ผ้านุ่ง). ปากช่องกระเบนช่องกระเบน (ไทย: โจงกระเบน) เป็นร่างกายที่ต่ำกว่ารอบห่อผ้า ซึ่งแตกต่างจาก nung ผาทั่วไปมันคล้ายกับกางเกงมากกว่ากระโปรง มันเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมผ้าวัด 3 เมตรและยาวหนึ่งเมตรกว้าง มันถูกสวมใส่โดยการตัดรอบเอวยืดมันออกไปจากร่างกายบิดปลายด้วยกันแล้วดึงผ้าบิดระหว่างขาและ tucking ในด้านหลังของเอว. Sinh [แก้ไข] Sinh (ไทย: ซิ่นออกเสียงไทย [บาป]) เป็นกระโปรงหลอดซึ่งจะถูกสวมใส่โดยการตัดรอบเอว บาปมักจะประกอบด้วยสามส่วนหัวบาปบาปตั้วและบาปดีบุก. สบายสบาย (ไทย: สไบ) หรือผา Biang (ไทย: ผ้าเบี่ยง) เป็นเสื้อผ้าผ้าคลุมไหล่เหมือนหรือผ้าเต้านม Sabais สามารถใช้โดยผู้หญิงและผู้ชาย สบายเป็นที่รู้จักกันเป็นชิ้นยาวของผ้าไหมประมาณหนึ่งฟุตกว้างพาดทแยงมุมบริเวณหน้าอกโดยครอบคลุมไหล่ซึ่งสิ้นสุดลดลงอยู่เบื้องหลังกลับ. เสือตบเสือ pat (ไทย: เสื้อปัด) เป็นเสื้อแขนยาวด้วย ไม่มีปุ่ม มันถูกสวมใส่โดยการตัดทางด้านขวาของแผงด้านหน้าของเสื้อมากกว่าด้านซ้ายของแผงด้านหน้าและสองแผงจะเชื่อมโยงเข้าด้วยกันผ่านทางสาย ตบเสือที่สวมใส่โดยทั่วไปผู้หญิงภาคเหนือของไทยอย่างเป็นทางการเครื่องแต่งกายไทยเครื่องแต่งกายไทยอย่างเป็นทางการเป็นที่รู้จักในไทยชุดไทยพระราชนิยม(ฉัตรไทยพระราชนิยมอย่างแท้จริงชุดไทยรับรองพระราช) มีหลายชุดของการแต่งกายที่ออกแบบมาเป็น ชุดประจำชาติไทยในโอกาสที่เป็นทางการ แม้ว่าจะอธิบายและวัตถุประสงค์สำหรับใช้เป็นชุดประจำชาติที่พวกเขามีต้นกำเนิดที่ค่อนข้างทันสมัยได้รับการตั้งครรภ์ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผานุง
มันเหมือนซัมปอต . ส่วนซัมปอตเป็นเวลานาน , สี่เหลี่ยมผ้าสวมรอบร่างกายส่วนล่าง มันสามารถ draped และพับในรูปแบบที่แตกต่างกันหลาย เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมมีลักษณะคล้ายกับโธติทางใต้ของเอเชีย นอกจากนี้ยังใช้ในประเทศเพื่อนบ้านของลาวและไทยที่พวกเขาจะเรียกว่าผานุง ( ผ้านุ่ง )


ชองชองกระเบนกระเบน ( ไทย :โจงกระเบน ) คือ ตัวล่าง ห่อผ้า ซึ่งแตกต่างจากทั่วไปผานุง มันคล้ายกับกางเกงมากกว่ากระโปรง มันเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมของวัด 3 เมตร ยาวหนึ่งเมตร ผ้า มันใส่ห่อรอบเอว ยืดมันออกไปจากร่างกาย บิดปลายเข้าด้วยกันแล้วดึงบิดผ้าระหว่างขาและ tucking ในด้านหลังของเอว

[ แก้ไข ]
Sin Sin ( ไทย : ซิ่นภาษาไทยการออกเสียง : [ S î n ] ) เป็นหลอดที่ขาดแล้ว โดยตัดกระโปรงรอบเอว บาปโดยทั่วไปจะประกอบด้วยสามส่วน : หัวบาป ตัวบาป และดีบุกบาป


สบายสบาย ( ไทย : สไบ ) หรือผาเบียง ( ไทย : ผ้าเบี่ยง ) เป็นผ้าเหมือนเสื้อหรือสไบ . sabais สามารถใช้โดยผู้หญิงและผู้ชาย สบาย เป็นที่รู้จักกันเป็นชิ้นยาวของผ้าไหมเกี่ยวกับเท้ากว้าง พาดเฉียงไหล่ รอบอก โดยครอบคลุมหนึ่งที่ปลายหยดน้ำ ด้านหลัง


เสือเสือแพทแพท ( ไทย : เสื้อปัด ) เป็นเสื้อแขนยาว มีกระดุมไม่มี มันถูกสวมใส่โดยตัดด้านขวาของแผงด้านหน้าของเสื้อมากกว่าด้านซ้ายของแผงหน้า และแผ่นสองจะเชื่อมโยงกันผ่านทางสายเสือ Pats มักจะสวมใส่โดยผู้หญิงภาคเหนือไทย


อย่างเป็นทางการเครื่องแต่งกายอย่างเป็นทางการเครื่องแต่งกายไทย หรือที่รู้จักกันในไทยเป็นชุดไทยพระราชนิยม ( ชุดไทยพระรัชชานิยม , อักษรชุดไทยของรับรองพระ ) , รวมถึงหลายชุดแต่งที่ออกแบบมาเป็นไทยเครื่องแต่งกายแห่งชาติในโอกาสที่เป็นทางการ . แม้ว่าอธิบายวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นเครื่องแต่งกายประจำชาติพวกเขามีต้นกำเนิดที่ค่อนข้างทันสมัย มีขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ