Below the big words, there were als

Below the big words, there were also a line of small words: Use profound power to shatter the casing, then toss it out.

The sense of danger emitted by this pitch black metal ball far surpassed the Poison Fire Rod; one could imagine how terrifying of a power was hidden within. Yun Che didn’t dare to test it. He returned it back into the chest and sighed in his heart…. Something this terrifying ought to be created by the Xiao Sect’s Artifact Sect. If one wasn’t familiar with the special properties of these two objects, and was suddenly caught off guard by an opponent using these, they would definitely die an extremely unjust death if they didn’t have enough power.

However, they have now entered Yun Che’s Sky Poison Pearl, and became his valuable life-saving weapons.

Yun Che stayed in the treasury for an entire four hours. He swept everything inside the treasury into Sky Poison Pearl and didn’t even leave a single strand of hair for Xiao Sect. After he finished looting, Yun Che clapped in satisfaction and walked toward the exit. However, he suddenly stopped when he was only one step away from the exit, and quietly muttered to himself: “To have hollowed out another’s family property without even making a sound, it indeed feels kind of unacceptable… I should at least leave them with something…”

As he thought till here, Yun Che once again turned around. He randomly took out a weapon and carved an entire three lines of huge text. Only after examining his handiwork did he finally stride towards the three stone doors, closed them, and walked out of the treasury.

As he expected, when he returned to the Medicine Hall, Xiao Tiannan and Xiao Baicao had not yet returned. Yun Che entered the pill refining room for a while and then came back carrying a bowl of medicinal soup. After waking up the slumbering Xiao Luocheng, he gently chuckled: “Come and drink this medicinal soup.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านล่างคำใหญ่ ได้บรรทัดคำขนาดเล็ก: ใช้พลังงานลึกซึ้งป่นปี้ปลอก แล้วโยนมันออกมาความอันตรายที่ออกมาจากนี้ระยะห่างดำโลหะลูกไกลทะลุเหล็กไฟพิษ หนึ่งสามารถคิดวิธีที่น่ากลัวของกำลังถูกซ่อนไว้ภายในได้ Che ยุนไม่กล้าที่จะทดสอบ เขากลับกลับเข้าไปในหน้าอก และถอนหายใจในหัวใจของเขา... สิ่งที่น่ากลัวนี้ควรจะถูกสร้าง โดยสำนักสิ่งประดิษฐ์ของสำนักเสี่ยว ถ้าไม่คุ้นเคยกับคุณสมบัติพิเศษของวัตถุเหล่านี้สอง และถูกจับทันทีปิดยาม โดยคู่ต่อสู้ใช้เหล่านี้ พวกเขาจะแน่นอนตายตายการทำลายอย่างมากถ้าพวกเขาไม่มีอำนาจเพียงพออย่างไรก็ตาม พวกเขาตอนนี้ป้อนยุ Che ฟ้าพิษเพิร์ล และกลายเป็น อาวุธของเขาช่วยชีวิตมีคุณค่าChe ยุอยู่ในธนารักษ์มีทั้งหมดสี่ชั่วโมง เขากวาดทุกสิ่งทุกอย่างภายในบริหารการเงินที่เป็นเพิร์ลวางยาพิษฟ้า และแม้ไม่ได้จากสาระเดียวผมเสี่ยวรีต หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นความ Che ยืนปรบมือเพื่อเรียกในความพึงพอใจ และเดินไปทางออก อย่างไรก็ตาม เขาก็หยุดทำงานเมื่อเขาอยู่หนึ่งก้าวออก และ muttered อย่างเงียบ ๆ กับตัวเอง: "ไปได้หลอคุณสมบัติที่ครอบครัวของผู้อื่นโดยไม่ได้ทำเสียง แน่นอนรู้สึกว่าไม่สามารถยอมรับชนิดของ... ควรน้อยฝากไว้กับสิ่งที่..."เขาคิดว่า จนถึงที่นี่ Che ยุนอีกครั้งเปิดรอบ เขาสุ่มเอาออกอาวุธ และแกะสลักมีทั้งหมด 3 ข้อความบรรทัดใหญ่ หลังจากตรวจสอบเมืองลับแลของเขาไม่ได้ เขาก็ย่างกลต่อ สามประตูหิน ปิดพวกเขา และเดินออกจากธนารักษ์ตามเขา เมื่อเขากลับศาลายา เสี่ยว Tiannan และ Baicao เสี่ยวไม่ได้รับการ Che ยืนป้อนยากลั่นห้องหนึ่งแล้ว มาแบกน้ำซุบยากลับ หลังจากตื่นนอน Luocheng เสี่ยว slumbering เขาเบา ๆ เบา ๆ: "มา และดื่มต้มยานี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านล่างคำใหญ่ที่ยังมีสายของคำเล็ก:. ใช้อำนาจอย่างยิ่งที่จะสลายตัวเครื่องแล้วโยนมันออกมาความรู้สึกของอันตรายที่ปล่อยออกมาจากสนามลูกโลหะสีดำนี้ไปไกลเกินกว่าพิษก้านไฟ; ใครจะคิดว่าน่ากลัวของอำนาจที่ถูกซ่อนอยู่ภายใน เจ๊ยุนไม่กล้าที่จะทดสอบ เขากลับมามันกลับเข้าไปในหน้าอกและถอนหายใจในหัวใจของเขา ... บางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวนี้ควรจะสร้างขึ้นโดยเสี่ยวนิกายนิกายของสิ่งประดิษฐ์ ถ้าใครไม่คุ้นเคยกับคุณสมบัติพิเศษของทั้งสองวัตถุและจู่ ๆ ก็ถูกจับออกยามโดยฝ่ายตรงข้ามใช้เหล่านี้ที่พวกเขาแน่นอนจะตายอย่างไม่เป็นธรรมอย่างยิ่งถ้าพวกเขาไม่ได้มีพลังมากพอ. แต่พวกเขาได้เข้าตอนนี้ ยุนเชท้องฟ้าพิษเพิร์ลและกลายเป็นอาวุธที่ช่วยชีวิตที่มีคุณค่าของเขา. ยุนเจ๊อยู่ในคลังสำหรับทั้งสี่ชั่วโมง เขากวาดทุกอย่างภายในซื้อคืนสู่ท้องฟ้าเพิร์ลพิษและไม่ได้ออกจากฝั่งเดียวของผมเสี่ยวนิกาย หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการปล้นเจ๊ยุนปรบมือในความพึงพอใจและเดินไปยังทางออก แต่เขาก็หยุดเมื่อเขาได้เพียงหนึ่งขั้นตอนจากทางออกและเงียบ ๆ พึมพำกับตัวเอง: "เพื่อได้โหลออกทรัพย์สินของครอบครัวของผู้อื่นโดยไม่ได้ทำให้เสียงมันแน่นอนรู้สึกชนิดที่ยอมรับไม่ได้ ... ฉันอย่างน้อยควรจะปล่อยให้พวกเขาด้วย บางสิ่งบางอย่าง ... "ในขณะที่เขาคิดว่าจนถึงที่นี่เจ๊ยุนที่ครั้งหนึ่งเคยหันกลับไปรอบๆ เขาสุ่มหยิบเอาอาวุธและแกะสลักทั้งสามบรรทัดของข้อความขนาดใหญ่ แต่หลังจากการตรวจสอบผลงานของเขาไม่ในที่สุดเขาก็ก้าวไปสู่ประตูสามบานหินปิดพวกเขาและเดินออกจากเงินคงคลัง. ในขณะที่เขาคาดว่าเมื่อเขากลับไปที่ห้องโถงแพทยศาสตร์เสี่ยวเสี่ยว Tiannan และ Baicao ไม่ได้กลับไปยัง เจ๊ยุนเข้ามาในห้องกลั่นยาในขณะที่และจากนั้นกลับมาแบกชามซุปยา หลังจากตื่นขึ้นมาหลับเสี่ยว Luocheng เขาหัวเราะเบา ๆ : "มาดื่มน้ำซุปสมุนไพรนี้."