Google Is Replacing Your MemoryWhen

Google Is Replacing Your Memory
When you learn something, you don’t burn the information into your brain like a hard drive, but rather map the neural pathway of sensory, motor, and abstract activity occurring at that moment. Thus, in recalling a memory you are actually reliving an identical brain state as when it was encoded, while at the same time adding new details from the present. And when you don’t recall a memory very often, your brain slowly scrubs off the older, more inane details as if de-fragging the whole system. This is a good thing, called transience, that the brain does anyway, allowing for more space to store information.
But when that process invariably starts with “Google it,” it presents a problem when trying recall information found through the search engine. For one, the brain likes to conserve energy, and it’s much more likely to remember the spoils of a whole day in the library archives than an answer provided provided after mere seconds while procrastinating. The even stranger extrapolation of this is that the brain doesn’t remember facts so much as it remembers where to find them. So as long as you never have to worry about Google being unavailable, you never have to dedicate brain space to remembering anything Google can tell you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Google จะเปลี่ยนความจำของคุณเมื่อคุณเรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง คุณไม่เขียนข้อมูลลงในสมองของคุณเช่นฮาร์ดไดรฟ์ แต่การ แผนที่ทางเดินประสาทของกิจกรรมทางประสาทสัมผัส มอเตอร์ และนามธรรมเกิดขึ้นในขณะ ดังนั้น ในความทรงจำที่นึกถึง คุณมีจริงรำลึกรัฐมีสมองเหมือนกันเช่นเมื่อมันถูกเข้ารหัสไว้ ในขณะที่การเพิ่มรายละเอียดใหม่จากปัจจุบัน และเมื่อคุณไม่จำเป็นหน่วยความจำบ่อยมาก สมองของคุณช้าขัดปิดรายละเอียดเก่า ทในขึ้นว่า de-fragging ทั้งระบบ นี่คือสิ่งดี เรียกว่าอนิจจัง ที่สมองทำอย่างไรก็ตาม สำหรับพื้นที่เก็บข้อมูลแต่เมื่อกระบวนการที่เริ่มต้น ด้วย "Google มัน" คงเส้นคงวา จะแสดงปัญหาเมื่อพยายามเรียกคืนข้อมูลที่พบผ่านเครื่องมือค้นหา อย่างหนึ่ง สมองชอบการประหยัดพลังงาน และมันเป็นการจดจำการสู้ทั้งวันในหอจดหมายเหตุห้องสมุดมากกว่าคำตอบที่ให้ไว้หลังจากเพียงไม่กี่วินาทีในขณะที่ procrastinating คาดการณ์แบบคนแปลกหน้าแม้นี้ว่า สมองไม่จำข้อเท็จจริงให้มากที่จดจำอยู่ ดังนั้น ตราบใดที่คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ Google จะไม่พร้อมใช้งาน ได้อุทิศพื้นที่สมองจำอะไร Google สามารถบอกคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Google เป็นใส่หน่วยความจำของคุณ
เมื่อคุณเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่คุณไม่ได้เผาข้อมูลเข้าไปในสมองของคุณเช่นฮาร์ดไดรฟ์ แต่แผนที่ทางเดินประสาทประสาทสัมผัส, มอเตอร์, และกิจกรรมที่เป็นนามธรรมที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ดังนั้นในหน่วยความจำนึกถึงคุณเป็นจริงโหดร้ายรัฐสมองเหมือนกันเมื่อมันถูกเข้ารหัสในขณะที่ในเวลาเดียวกันการเพิ่มรายละเอียดใหม่จากปัจจุบัน และเมื่อคุณจำไม่ได้ว่าหน่วยความจำมากมักจะสมองของคุณช้าขัดออกเก่ารายละเอียดโง่มากขึ้นเช่นถ้า-fragging ทั้งระบบ นี้เป็นสิ่งที่ดีที่เรียกว่าไม่ยั่งยืนที่สมองไม่อยู่แล้วเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้นเพื่อเก็บข้อมูล.
แต่เมื่อกระบวนการที่คงเส้นคงวาเริ่มต้นด้วย "Google มัน" จะนำเสนอปัญหาเมื่อพยายามเรียกคืนข้อมูลพบได้ผ่านเครื่องมือค้นหา สำหรับหนึ่งสมองชอบเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและก็มีโอกาสมากขึ้นที่จะจำล่มทั้งวันในจดหมายเหตุห้องสมุดกว่าคำตอบที่ให้บริการที่มีให้หลังเพียงไม่กี่วินาทีในขณะที่ procrastinating คาดการณ์แม้กระทั่งคนแปลกหน้าของที่นี่คือว่าสมองจำไม่ได้ข้อเท็จจริงมากที่สุดเท่าที่จะจำสถานที่ที่จะพบพวกเขา ดังนั้นตราบใดที่คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ Google เป็นไม่พร้อมใช้งานคุณไม่เคยมีที่จะอุทิศพื้นที่สมองจะจดจำอะไร Google สามารถบอกคุณได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Google จะเปลี่ยนหน่วยความจำของคุณเมื่อคุณได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่คุณไม่ได้เขียนข้อมูลลงไปในสมอง เช่น ฮาร์ดดิสก์ แต่แผนที่ทางเดินประสาทของประสาท , มอเตอร์ , และกิจกรรมที่เป็นนามธรรมที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ดังนั้น เพื่อระลึกถึงความทรงจำที่คุณจริงจะหวนคิดถึงรัฐสมองเหมือนกัน เมื่อมันถูกเข้ารหัส ในขณะที่ในเวลาเดียวกันการเพิ่มรายละเอียดใหม่จากปัจจุบัน และเมื่อคุณไม่เรียกคืนหน่วยความจำบ่อย สมองค่อยๆขัดออกเก่า รายละเอียดเพิ่มเติม เช่น ถ้างี่เง่าเดอ fragging ทั้งระบบ นี้เป็นสิ่งที่ดี เรียกว่าสภาพชั่วคราว ที่สมองไม่ได้อยู่แล้ว จะช่วยให้พื้นที่มากขึ้นเพื่อเก็บข้อมูลแต่เมื่อกระบวนการนั้นต้องเริ่มต้นด้วย " Google " มันแสดงถึงปัญหาเมื่อพยายามจำข้อมูลที่พบผ่านเครื่องมือค้นหา หนึ่งสมองชอบการประหยัดพลังงานและมันมากมีแนวโน้มที่จะจำทรัพย์ทั้งวันในห้องสมุด หอจดหมายเหตุ มากกว่าคำตอบไว้ให้ หลังจากวินาทีเท่านั้น ในขณะที่ procrastinating . แม้คนแปลกหน้าทำไมนี้คือ สมองก็จำมัน จำข้อเท็จจริงเท่าที่จะหาเขาได้ที่ไหน ตราบใดที่คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ Google เป็นไม่พร้อมใช้งาน คุณไม่ต้องอุทิศพื้นที่สมองไปจำอะไรที่ Google จะบอกคุณ