I laugh and cry every time someone

I laugh and cry every time someone has to complain of their lack of clothes. I will seriously NEVER understand why people are scared to be comfortable with their bodies or even more scared to see others being comfortable with this. I hope we come BACK to a point in a culture were people can just enjoy dance and art without worrying how someone looks, who's were what or not, and if women are sluts. It has nothing to do with you, but any woman here knows it feels sexy and empowering to just dance like that. To wear something revealing and sexy is even more so. Why people have to try and shame it... so sad. I know I won't see the day where people go back to accept this before I die but I really hope it's so. If not, I hope people tougher their souls for the battle of freedom, expression, and sex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันหัวเราะและร้องไห้เวลามีคนทุกคนที่จะบ่นของพวกเขาขาดเสื้อผ้า ฉันจะจริงจังไม่เคยเข้าใจว่าทำไมผู้คนมีความกลัวที่จะเป็นความสะดวกสบายกับร่างกายของพวกเขาหรือแม้กระทั่งกลัวมากขึ้นที่จะเห็นคนอื่นมีความสะดวกสบายด้วย ผมหวังว่าเราจะกลับไปที่จุดในวัฒนธรรมมาเป็นคนก็สามารถเพลิดเพลินกับการเต้นรำและศิลปะโดยไม่ต้องกังวลว่าคนดู, ผู้ที่มีสิ่งที่หรือไม่และถ้าผู้หญิงร่าน มันมีอะไรจะทำอย่างไรกับคุณ แต่สาว ๆ ที่นี่รู้ว่ามันให้ความรู้สึกเซ็กซี่และเพิ่มขีดความสามารถในการเต้นแบบนั้น จะสวมใส่สิ่งที่เปิดเผยและเซ็กซี่มากยิ่งขึ้นเพื่อ ทำไมคนต้องพยายามและความอับอายมัน ... เศร้ามาก ฉันรู้ว่าฉันจะไม่เห็นวันที่ผู้คนกลับไปยอมรับเรื่องนี้ก่อนที่ผมจะตาย แต่ผมหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น ถ้าคุณไม่ได้ฉันหวังว่าคนที่ยากวิญญาณของพวกเขาสำหรับการต่อสู้ของเสรีภาพในการแสดงออกและการมีเพศสัมพันธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันหัวเราะ และร้องไห้ทุกครั้งที่คนมีการบ่นของการขาดของเสื้อผ้า ผมจะจริงจังไม่เข้าใจทำไมคนที่กลัวจะสบายกับเขา หรือกลัวยิ่งจะเห็นผู้อื่นกำลังสูงนี้ หวังว่าเรากลับมาในวัฒนธรรมคนเพียงเพลินเต้นและศิลปะโดยไม่ต้องกังวลว่าคนดู ที่ได้มีอะไร หรือ ไม่ และถ้าผู้หญิง sluts มีอะไรกับคุณ แต่ผู้หญิงใด ๆ รู้รู้สึกเซ็กซี่ และศักยภาพเพียงเต้นเช่นนั้น สวมใส่สิ่ง revealing และเซ็กซี่ได้มากยิ่งขึ้นดังนั้น ทำไมคนต้องลอง และอับอายมัน... เศร้ามาก ฉันรู้ว่า ฉันจะไม่ดูวันที่คนกลับยอมรับก่อนที่ฉันตาย แต่ผมหวังว่า จะได้ ถ้าไม่ได้ ฉันหวังว่าคนรุนแรงวิญญาณของพวกเขาสำหรับการต่อสู้ของเสรีภาพ นิพจน์ และเพศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันหัวเราะและร้องไห้ทุกครั้งบางคนมีการร้องเรียนของการขาดเสื้อผ้า ผมจะทำความเข้าใจว่าทำไมผู้คนจะกลัวที่จะเป็นที่สะดวกสบายพร้อมด้วยหน่วยงานของตนหรือมากกว่ากลัวที่จะดูคนอื่นความสะดวกสบายพร้อมด้วยโรงแรมแห่งนี้อย่างจริงจังไม่เคย ผมหวังว่าเราจะได้กลับไปยังจุดที่อยู่ในวัฒนธรรมที่คนสามารถเพลิดเพลินใจไปกับศิลปะและการแสดงเต้นรำโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครบางคนมีมุมมองที่เป็นอยู่หรือไม่ได้อยู่และถ้าผู้หญิงเป็น sluts . มันไม่มีอะไรจะทำอะไรกับคุณแต่หญิงคนใดที่นี่รู้ว่ารู้สึกว่าเซ็กซี่และเพิ่ม ประสิทธิภาพ ให้กับการเต้นรำแบบนี้ ในการสวมใส่บางสิ่งบางอย่างออกมาเปิดเผยและเซ็กซี่เป็นได้มากกว่า ทำไมผู้คนมีความละอายใจจะลองใช้และดูเศร้า. ฉันรู้ว่าฉันจะไม่เห็นวันที่ที่ผู้คนกลับไปยอมรับนี้ก่อนที่ผมจะต้องตายแต่ที่จริงแล้วผมหวังว่าลูกจะเป็นอย่างนั้น หากไม่ได้ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้อ่านความรุนแรงมากขึ้นทุกขณะจิตวิญญานของพวกเขาสำหรับการต่อสู้ของ เสรีภาพ และการแสดงออกทางเพศ