Chapter 7แม่คะ แม่ เสียงเด็กสาวร้อง

Chapter 7
แม่คะ แม่ เสียงเด็กสาวร้อง หนูมีความสุขที่สุดเลย คุณนายวานวางมือของเธอบนศรีษะของซีบิล ความสุขเพียงอย่างเดียวของแม่คือตอนเห็นลูกอยู่ในโรงละคร พวกเรายากจนนะ เราต้องการเงินอย่าลืมเรื่องนี้เชียว ลูกรู้อะไรเกี่ยวกับเด็กหนุ่มคนนั้นบ้าง ลูกไม่รู้จักกระทั่งชื่อจริงของเขาด้วยซ้ำ แม่เธอค้าน แต่ซีบิลไม่ฟังเธอเชื่อว่าดอเรียนคือรักแท้ของเธอ แม่ของเธอพยายามบอกถึงอันตรายของความรักแต่ซีบิลก็ไม่ฟัง เธอขังตัวเองไว้ในคุกที่เรียกว่าความรัก พี่ชายของซีบิล เจม วาน เป็นผู้ชายตัวใหญ่ เขาไม่เหมือนน้องสาวเลยสักนิด เจมดูไม่สบอารมณ์เกี่ยวกับเรื่องที่เขาได้ยินมา เรื่องที่มีผู้ชายมาหาน้องสาวเขาทุกคืน
ซีบิลขอร้องให้เจมไม่โกรธเธอในคืนนี้เพราะพรุ่งนี้เจมจะต้องไปออสเตรเลีย เจมรู้สึกไม่ดีที่จะต้องทิ้งซีบิลไว้คนเดียวหลายปี (เจมไปเป็นกะลาสีต้องเดินทางไปหลายปี) เจมฝากให้แม่ดูแลซีบิลดีๆ แล้วกล่าวปิดท้ายว่า ถ้าผู้ชายคนนั้นทำร้ายซีบิล เขาจะหาตัวมันให้พบแล้วฆ่ามันเหมือนหมาตัวนึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 7
แม่คะแม่เสียงเด็กสาวร้องหนูมีความสุขที่สุดเลย พวกเรายากจนนะ แม่เธอค้าน พี่ชายของซีบิลเจมวานเป็นผู้ชายตัวใหญ่เขาไม่เหมือนน้องสาวเลยสักนิด
เจมฝากให้แม่ดูแลซีบิลดีๆแล้วกล่าวปิดท้ายว่าถ้าผู้ชายคนนั้นทำร้ายซีบิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 7
แม่คะแม่เสียงเด็กสาวร้องหนูมีความสุขที่สุดเลยคุณนายวานวางมือของเธอบนศรีษะของซีบิลความสุขเพียงอย่างเดียวของแม่คือตอนเห็นลูกอยู่ในโรงละครพวกเรายากจนนะเราต้องการเงินอย่าลืมเรื่องนี้เชียวลูกไม่รู้จักกระทั่งชื่อจริงของเขาด้วยซ้ำแม่เธอค้านแต่ซีบิลไม่ฟังเธอเชื่อว่าดอเรียนคือรักแท้ของเธอแม่ของเธอพยายามบอกถึงอันตรายของความรักแต่ซีบิลก็ไม่ฟังเธอขังตัวเองไว้ในคุกที่เรียกว่าความรักเจมวานเป็นผู้ชายตัวใหญ่เขาไม่เหมือนน้องสาวเลยสักนิดเจมดูไม่สบอารมณ์เกี่ยวกับเรื่องที่เขาได้ยินมาเรื่องที่มีผู้ชายมาหาน้องสาวเขาทุกคืน
ซีบิลขอร้องให้เจมไม่โกรธเธอในคืนนี้เพราะพรุ่งนี้เจมจะต้องไปออสเตรเลียเจมรู้สึกไม่ดีที่จะต้องทิ้งซีบิลไว้คนเดียวหลายปี ( เจมไปเป็นกะลาสีต้องเดินทางไปหลายปี ) เจมฝากให้แม่ดูแลซีบิลดีๆแล้วกล่าวปิดท้ายว่าเขาจะหาตัวมันให้พบแล้วฆ่ามันเหมือนหมาตัวนึง