ในประเทศสหรัฐอเมริกา สตรีคนแรกที่ลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิสตรีในการลงคะแนนเสียง คือ นางมาร์กาเร็ต เบร็นท์ ในปี ค.ศ. 1647 ซึ่งเป็นยุคอาณานิคมอเมริกาเหนือ โดยนางเบร็นท์ เป็นเจ้าของที่ดินขนาดใหญ่หลายแปลงในรัฐแมรี่แลนด์ เธอต้องการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งในการประชุมสมัชชาอาณานิคมหรือ “The Colonial assembly” แต่ได้รับการปฏิเสธจากผู้ว่าการรัฐฯ ทำให้เธอไม่ยอมรับการประชุมในครั้งนั้น
ความจริงเดิมทีในรัฐธรรมนูญของประเทศสหรัฐอเมริกาไม่ได้บัญญัติห้ามสตรีลงคะแนนเสียง แต่เนื่องจากมีนักกฎหมายของรัฐที่เกือบพ่ายแพ้ให้กับผู้ที่สตรีสนับสนุนลงคะแนนเสียงให้ ทำให้เกิดการออกกฎหมายมายับยั้งไม่ให้สตรีและคนผิวดำในสหรัฐอเมริกาได้รับสิทธิลงคะแนนเสียงเลือกตั้งในปี ค.ศ.1807
และจากสาเหตุที่มีกฎหมายมายับยั้งไม่ให้สตรีและคนผิวดำใช้สิทธิลงคะแนนเสียงเลือกตั้งนี้เอง จึงเป็นที่มาของกลุ่มนักเคลื่อนไหวสตรีที่เมือง SYRACUSE รัฐนิวยอร์ก โดย Lucretia Mott และ Elizabeth Cady Stanton และเพื่อนสตรีอีกหลายคน ที่มีความคิดเห็นคล้ายคลึงกัน ได้จัดงานประชุมอย่างไม่เป็นทางการขึ้นที่ Stanton’s hometown of Seneca Falls เพื่อพูดคุยสนทนาเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับสตรี ไม่ว่าจะเป็นสถานะทางสังคม สิทธิการเป็นพลเมืองและศาสนา ตลอดจนสิทธิสตรี