‘Having first endangered it. Are yo

‘Having first endangered it. Are you strong enough to
stand?’
‘Give me another mouthful of that brandy and I shall
be ready for anything. So! Now, if you will help me up.
What do you propose to do?’
‘To leave you here. You are not fit for further
adventures to-night. If you will wait, one or other of us
will go back with you to the Hall.’
He tried to stagger to his feet; but he was still ghastly
pale and trembling in every limb. We helped him to a
rock, where he sat shivering with his face buried in his
hands.
‘We must leave you now,’ said Holmes. ‘The rest of
our work must be done, and every moment is of
importance. We have our case, and now we only want
our man.
‘It’s a thousand to one against our finding him at the
house,’ he continued as we retraced our steps swiftly down
the path. ‘Those shots must have told him that the game
was up.’
‘We were some distance off, and this fog may have
deadened them.

‘He followed the hound to call him off—of that you
may be certain. No, no, he’s gone by this time! But we’ll
search the house and make sure.’
The front door was open, so we rushed in and hurried
from room to room to the amazement of a doddering old
manservant, who met us in the passage. There was no
light save in the dining-room, but Holmes caught up the
lamp and left no corner of the house unexplored. No sign
could we see of the man whom we were chasing. On the
upper floor, however, one of the bedroom doors was
locked.
‘There’s someone in here,’ cried Lestrade. ‘I can hear a
movement. Open this door!’
A faint moaning and rustling came from within.
Holmes struck the door just over the lock with the flat of
his foot and it flew open. Pistol in hand, we all three
rushed into the room.
But there was no sign within it of that desperate and
defiant villain whom we expected to see. Instead we were
faced by an object so strange and so unexpected that we
stood for a moment staring at it in amazement.
The room had been fashioned into a small museum,
and the walls were lined by a number of glass-topped cases
full of that collection of butterflies and moths the

formation of which had been the relaxation of this
complex and dangerous man. In the centre of this room
there was an upright beam, which had been placed at
some period as a support for the old worm-eaten baulk of
timber which spanned the roof. To this post a figure was
tied, so swathed and muffled in the sheets which had been
used to secure it that one could not for the moment tell
whether it was that of a man or a woman. One towel
passed round the throat and was secured at the back of the
pillar. Another covered the lower part of the face, and
over it two dark eyes—eyes full of grief and shame and a
dreadful questioning—stared back at us. In a minute we
had torn off the gag, unswathed the bonds, and Mrs.
Stapleton sank upon the floor in front of us. As her
beautiful head fell upon her chest I saw the clear red weal
of a whiplash across her neck.
‘The brute!’ cried Holmes. ‘Here, Lestrade, your
brandy-bottle! Put her in the chair! She has fainted from
ill-usage and exhaustion.’
She opened her eyes again.
‘Is he safe?’ she asked. ‘Has he escaped?’
‘He cannot escape us, madam.’
‘No, no, I did not mean my husband. Sir Henry? Is he
safe?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' มีแรกอันตราย คุณแข็งแรงพอที่จะเด่น?'' ให้อีกคำหนึ่งของบรั่นดีที่ฉัน และฉันจะจะพร้อมสำหรับอะไร ดังนั้น ตอนนี้ ถ้าคุณจะช่วยให้ผมขึ้นคุณเสนออะไรให้ทำ?'' จะทำให้คุณที่นี่ คุณกำลังไม่พอดีสำหรับการเพิ่มเติมผจญภัยการคืน ถ้าคุณจะรอ หนึ่งหรืออื่น ๆ ของเราจะกลับไปกับคุณหอ.'เขาพยายามที่จะโยกไปที่เท้าของเขา แต่เขาก็ยังคงส่วนซีดและสั่นในทุกขา เราช่วยเหลือเขาให้มีร็อค เขานั่งสั่นกับใบหน้าของเขาฝังอยู่ในเขายกมือ'เราต้องปล่อยให้คุณตอนนี้ กล่าวว่า โฮล์มส์ ' เหลือต้องทำงานของเรา และทุกช่วงเวลามีความความสำคัญ เรามีกรณีของเรา และตอนนี้ เราต้องคนของเรา' มันเป็นพันต่อหนึ่งกับการค้นพบของเราเขาที่นี้บ้าน เขายังคงเป็นขั้นตอนของเราข้าเราลงอย่างรวดเร็วเส้นทาง ' ภาพเหล่านั้นต้องมีบอกเขาที่เกมขึ้น '' เราได้ไกลปิด และหมอกนี้อาจมีdeadened พวกเขา' เขาตามหมาไปเรียกเขาปิด — ที่คุณอาจได้บางอย่าง ไม่ ไม่ คงเป็นไปตามเวลา แต่เราจะค้นหาบ้าน และตรวจสอบ 'ประตูถูกเปิด เพื่อให้เราวิ่งเข้า และรีบจากห้องพักไปห้องท่ามกลางความประหลาดใจของการ doddering เก่าmanservant ใครพบกับเราในเนื้อเรื่อง มีไม่มีประหยัดไฟในห้องรับประทานอาหาร แต่โฮล์มส์ติดขึ้นโคมไฟและซ้ายมุมของบ้านไม่มีบรรยากาศ ไม่ลงเราได้เห็นของคนที่เราถูกไล่ ในการชั้น ประตูห้องนอนอย่างใดอย่างหนึ่งก็ล็อค'มีใครในที่นี่ ร้องไห้ Lestrade ' ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว เปิดประตูนี้!'มีเสียงสวดและยามมาจากภายในโฮล์มส์หลงประตูเพียงแค่ล็อคด้วยเท้าของเขาและมันบินเปิด ปืนในมือ เราทั้งสามวิ่งเข้าไปในห้องแต่ไม่มีสัญญาณอยู่ภายในที่หมดหวัง และวายร้ายท้าทายซึ่งเราต้องดู แทน เราได้เผชิญ โดยวัตถุแปลกมาก และไม่คาดคิดดังนั้นที่เรายืนอยู่ครู่หนึ่งจ้องในความประหลาดใจห้องพักมีการล้าสมัยเป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็กและผนังเรียงราย โดยจำนวนของกรณีที่ราดแก้วเต็มที่รวบรวมผีเสื้อและแมลงเม่า ก่อตัวที่ได้รับการพักผ่อนนี้มนุษย์ซับซ้อน และอันตราย ในห้องนี้ก็เป็นลำตั้งตรง ซึ่งได้ถูกวางไว้ที่บางช่วงระยะเวลาการสนับสนุนสำหรับโต๊ะ worm-eaten เก่าของไม้ซึ่งแผ่ขยายหลังคา โพสต์นี้ เป็นตัวเลขผูก swathed และอู้อี้ในแผ่นงานที่ได้รับดังนั้นใช้ในการรักษาความปลอดภัยที่หนึ่งอาจไม่ใช่สำหรับช่วงเวลาที่บอกว่ามันเป็นของชายหรือหญิง ผ้าขนหนูหนึ่งผ่านรอบคอ และที่ด้านหลังของคำมั่นการเสา อีกปกคลุมส่วนล่างของใบหน้า และมันตามืดสอง — ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความอัปยศ และการตั้งคำถาม dreadful — จ้องมาที่เรา ในนาทีเรามีการฉีกขาดออกปิดปาก พันธบัตร และนาง unswathedStapleton จมพื้นด้านหน้าของเรา เป็นเธอหัวสวยงามอยู่กับอกของเธอผมเห็น weal สีแดงชัดเจนของการสะบัดในคอของเธอ'เดรัจฉาน ' ร้องไห้โฮล์มส์ ' นี่ Lestrade คุณบรั่นดีขวด ใส่เธอในเก้าอี้ เธอได้เป็นจากill-usage และอ่อนเพลีย 'เธอเปิดตาของเธออีกครั้ง'มีเขา ' เธอถาม 'ได้เขาหนี''เขาไม่หนีเรา ท่านผู้หญิง'' ไม่ ไม่ ฉันไม่ได้หมายความว่า สามีของฉัน เซอร์เฮนรี่ เป็นเขาปลอดภัยหรือไม่ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'หลังจากที่ใกล้สูญพันธุ์ครั้งแรก คุณมีความแข็งแรงพอที่จะ
ยืน?
'ให้ฉันคำหนึ่งของบรั่นดีที่อื่นและฉันจะ
มีความพร้อมสำหรับอะไร ดังนั้น! ตอนนี้ถ้าคุณจะช่วยให้ผมขึ้น
ทำในสิ่งที่คุณเสนอจะทำอย่างไร? '
'มาฝากคุณที่นี่ คุณยังไม่ได้เหมาะสำหรับการต่อไป
กับการผจญภัยที่จะคืน หากคุณจะรอหนึ่งหรืออื่น ๆ ที่เรา
จะกลับไปกับคุณในฮอลล์.
เขาพยายามที่จะซวนเซไปที่เท้าของเขา แต่เขาก็ยังคงน่ากลัว
ซีดและสั่นในทุกขา เราช่วยให้เขากับ
ร็อคที่เขานั่งตัวสั่นกับใบหน้าของเขาถูกฝังอยู่ในเขา
มือ
'เราต้องปล่อยให้คุณในขณะนี้' โฮล์มส์กล่าวว่า 'ส่วนที่เหลือของ
การทำงานของเราจะต้องทำและทุกช่วงเวลาที่มีความ
สำคัญ เรามีกรณีของเราและตอนนี้เราเพียงต้องการ
คนของเรา
'มันเป็นพันถึงหนึ่งกับการหาเขาที่เรา
บ้าน "เขายังคงเป็นเราถอยขั้นตอนของเราอย่างรวดเร็วลง
เส้นทาง 'ภาพเหล่านั้นจะต้องบอกเขาว่าเป็นเกมที่
เพิ่มขึ้น.
'เราอยู่ห่างออกไปและมีหมอกในตอนนี้อาจจะ
deadened พวกเขา

'เขาเดินตามหมาที่จะเรียกเขาออกจากที่คุณ
อาจจะมีบางอย่าง ไม่มีเขาก็หายไปโดยเวลานี้! แต่เราจะ
ค้นหาบ้านและให้แน่ใจว่า.
ประตูด้านหน้าถูกเปิดเพื่อให้เราวิ่งและรีบ
ออกจากห้องไปที่ห้องเพื่อความประหลาดใจของเก่าโยกเยก
คนรับใช้ที่พบเราในทางเดิน ไม่มี
แสงประหยัดในห้องรับประทานอาหาร แต่โฮล์มส์จับขึ้น
โคมไฟและซ้ายมุมของบ้านไม่มีการสำรวจ ไม่มีสัญญาณที่
เราจะได้เห็นของคนที่เรากำลังไล่ บน
ชั้นบน แต่หนึ่งของประตูห้องนอนถูก
ล็อค
"มีใครบางคนในที่นี่ 'ร้องไห้เลสเตรด 'ฉันสามารถได้ยิน
การเคลื่อนไหว เปิดประตูนี้!
ครางลมและทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบมาจากภายใน
โฮล์มส์ถล่มประตูเพียงล็อคแบนของ
เท้าของเขาและมันบินเปิด ปืนในมือของเราทั้งสาม
รีบวิ่งเข้ามาในห้อง
แต่ไม่มีวี่แววไม่มีอยู่ภายในที่หมดหวังและ
คนร้ายท้าทายผู้ที่เราคาดว่าจะเห็น แต่เรากำลัง
ต้องเผชิญกับวัตถุแปลกและอื่น ๆ ที่ไม่คาดคิดว่าเรา
ยืนอยู่ครู่หนึ่งจ้องมองมันด้วยความประหลาดใจ
ห้องพักได้รับการ fashioned เป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็ก
และผนังเรียงรายอยู่เป็นจำนวนมากโดยกรณีแก้วราด
เต็มรูปแบบของคอลเลกชันของผีเสื้อและแมลงเม่า

การก่อตัวของซึ่งได้รับการผ่อนคลายจากนี้
คนที่มีความซับซ้อนและอันตราย ในใจกลางของห้องนี้
มีลำแสงตรงซึ่งได้รับการวางไว้ที่
ระยะเวลาบางส่วนเช่นการสนับสนุนสำหรับการหยุดชะงักหนอนกินเก่า
ไม้ซึ่งทอดหลังคา โพสต์นี้เป็นตัวเลขที่ได้รับการ
เชื่อมโยงเพื่อห่อหุ้มและลำคอในแผ่นที่ถูก
ใช้ในการรักษาความปลอดภัยนั้นว่าจะไม่ได้สำหรับช่วงเวลาที่บอก
ว่ามันเป็นที่ของชายหรือหญิง ผ้าขนหนูหนึ่ง
ผ่านรอบคอและถูกมัดไว้ที่ด้านหลังของ
เสา อีกปกคลุมส่วนล่างของใบหน้าและ
มากกว่านั้นสองตามืดตาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความอับอายและ
น่ากลัวซักถาม-จ้องมองกลับมาที่เรา ในนาทีที่เรา
ได้ฉีกออกปิดปาก unswathed พันธบัตรและนาง
สเตเปิลจมอยู่กับพื้นในหน้าของเรา ในฐานะที่เธอ
หัวสวยงามลดลงเมื่อหน้าอกของเธอผมเห็นความมั่งคั่งสีแดงชัดเจน
ของ Whiplash ข้ามคอของเธอ
'เดรัจฉาน! ร้องไห้โฮล์มส์ 'ที่นี่เลสเตรดของคุณ
บรั่นดีขวด! ทำให้เธอในเก้าอี้! เธอได้เป็นลมจาก
ป่วยการใช้งานและความเหนื่อยล้า.
เธอเปิดตาของเธออีกครั้ง
'คือเขาปลอดภัยหรือไม่?' เธอถาม. 'ได้เขาหนี?
'เขาไม่สามารถหนีเราแหม่ม.
'ไม่ไม่ผมไม่ได้หมายถึงสามีของฉัน เซอร์เฮนรี่? เขาเป็น
ปลอดภัยหรือไม่? '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีแรกที่ใกล้สูญพันธุ์แล้ว คุณเข้มแข็งพอยืน ? '' ขออีกคำหนึ่งของบรั่นดีและฉันจะพร้อมสำหรับทุกอย่าง ดังนั้น ! ตอนนี้ ถ้าคุณจะช่วยฉันแล้วคุณตั้งใจจะทำอะไร ? 'ที่จะออกไปจากที่นี่ คุณไม่เหมาะกับเพิ่มเติมการผจญภัยในยามค่ำคืน ถ้าคุณจะรอหนึ่งหรืออื่น ๆของเราจะกลับไปที่ห้องโถง . . .เขาพยายามโซเซไปที่เท้าของเขา แต่เขาก็ยังน่ากลัวซีดและสั่นทุกกิ่งก้าน เราช่วยให้เขาเป็นร็อคที่เขาตัวสั่นกับใบหน้าของเขาฝังอยู่ในที่ของเขามือ' เราต้องไปแล้ว ' โฮล์มส์ ' ส่วนที่เหลือของงานของเราจะต้องสำเร็จ และทุกช่วงเวลาของที่สําคัญ เรามีคดีของเรา และตอนนี้เราเพียงต้องการคนของเรา' มันเป็นพันหนึ่ง เทียบกับการเจอเขาที่บ้าน ' เขาพูดต่อในขณะที่เรา retraced ขั้นตอนของเราอย่างรวดเร็วลงเส้นทาง ' ภาพที่ต้องบอกเค้าว่า เกมมันขึ้น' เรากำลังห่างออกไป และนี้อาจจะมีหมอกdeadened พวกเขา' เขาได้ติดตามล่าเรียกเขาจากที่คุณอาจจะมีบางอย่าง ไม่ ไม่ เขาไม่อยู่แล้วตอนนี้ ! แต่เราก็จะค้นหาบ้านและให้แน่ใจว่า . . .ประตูหน้าเปิดอยู่ เราก็เลยรีบเข้าไป และรีบจากห้องไปที่ห้องเพื่อความประหลาดใจของเดินโซเซเก่าทาสชาย ใครเจอเราในทางเดิน ไม่มีแสงช่วยในอาหาร แต่โฮล์มส์จับขึ้นโคมไฟ และ ไม่มีมุมบ้าน unexplored . ไม่เซ็นเราเห็นของชายผู้ที่เรากำลังตามจับ บนบนพื้น อย่างไรก็ตาม หนึ่งของประตูห้องนอน คือล็อค' มีคนมา ' เลสตราด ฉันสามารถได้ยินการเคลื่อนไหว เปิดประตู ! 'แว่วเสียงครวญครางออกมาจากภายในโฮล์มส์ถล่มประตูก็ล็อคด้วยหน้าเท้าของเขา และมันก็เปิด ปืนพกในมือ เราทั้งสามวิ่งเข้าไปในห้องแต่ไม่มีสัญญาณภายในที่สิ้นหวัง และพวกวายร้ายที่เราคาดว่าจะได้เห็น แทนเรากับวัตถุแปลก และไม่คาดคิดว่าเรายืนอยู่สักครู่จ้องมันด้วยความประหลาดใจห้องได้ถูกสร้างเป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็กและผนังเรียงราย โดยจำนวนของกระจก topped รายเต็มรูปแบบของคอลเลกชันของผีเสื้อและแมลงที่การก่อตัวของซึ่งได้รับการผ่อนคลายนี้ซับซ้อนและอันตราย ในศูนย์กลางของห้องมีคาน ซึ่งเคยอยู่ที่ตรงบางช่วงเป็นฝ่ายสนับสนุนให้หนอนกินสิ่งขัดขวางของเก่าไม้ที่ถูกหลังคา กระทู้นี้รูป คืออยู่ดังนั้นและ swathed ในแผ่นซึ่งได้รับคอใช้เพื่อการรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ใช่ตอนนี้ บอกไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง หนึ่ง ผ้าขนหนูผ่านรอบคอและเป็นหลักประกันที่ด้านหลังของเสา อื่นปกปิดส่วนล่างของใบหน้า และมากกว่าสอง ตามืด ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าโศก และความอับอายและน่ากลัวสงสัยจ้องกลับมาที่เรา ในนาทีที่เราฉีกออกมุข unswathed , พันธบัตร , และนางสเตเปิลจมลงบนพื้นตรงหน้าเรา เป็นเธอสวยงามหัวตกอยู่บนหน้าอกของเธอ ผมเห็นวีลสีแดงชัดเจนของ whiplash ในคอของเธอ' เดรัจฉาน ! เสียงร้องของโฮล์มส์ ที่นี่ เลสตราด ของคุณขวดบรั่นดี ! ใส่ไว้ในเก้าอี้ เธอหมดสติจากการป่วยและเหนื่อย . . .เธอลืมตาอีกครั้ง' เขาปลอดภัยมั้ย ' เธอถาม ' เขาจะหนีไป 'เขาไม่สามารถหนีเรา คุณนาย '' ไม่ ไม่ ผมไม่ได้หมายความว่าสามีของฉัน ท่านเฮนรี่ คือเขาปลอดภัย '