Ten years had passed since Fannie a

Ten years had passed since Fannie and her friend Laura left school. Fannie used to wonder how Laura was until they chanced upon each other in the market one day.
Fannie promised to visit Laura the coming Sunday morning. So on the appointed day, Fannie drove her car into the housing estate where Laura lived. Ten years was a long time and the once-familiar surroundings had changed drastically. Everything seemed strange. Fannie tried to look for familiar landmarks but she could not see any.

She drove in the direction that she thought was the way to Laura's house, but the more she drove the more she realized that she did not know where she was. She was lost. It was incredible how she could lose her way in a place that once she knew like the back of her hand, but the fact remained that she was lost.

There was only one thing to do, and that was to call Laura and ask for help. Thank God for the mobile phone. She parked her car by a mini market and made the call to Laura. Laura said she would come to the mini market.

A few minutes later, Laura appeared in her car. Fannie was very relieved. She followed Laura to her house where the two friends renewed their friendship over a cup of tea.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบปีได้ผ่าน Fannie และเพื่อนของเธอลอร่าทิ้งโรงเรียน Fannie ใช้สงสัยว่า ลอร่าถูกจนกว่าจะประจวบเหมาะกับเมื่อกันในตลาดหนึ่งFannie สัญญาว่า จะไปเช้าวันอาทิตย์มาลอร่า อื่น ๆ วันที่พัก Fannie ขับรถรถของเธอในการจัดสรรที่ลอร่าอยู่ สิบปีเป็นเวลายาวนาน และสภาพแวดล้อมคุ้นเคยเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างดูเหมือนแปลก ๆ Fannie พยายามมองหาสถานที่คุ้นเคย แต่เธออาจไม่เห็นใด ๆเธอขับรถในทิศทางที่เขาคิดว่า ได้ไปบ้านของลอร่า แต่ขับรถเธอเพิ่มเติมยิ่งเธอรู้ว่า เธอไม่รู้ที่เธอ เธอหายไป ได้อย่างไม่น่าเชื่อว่าเธอจะสูญเสียวิธีของเธอในที่เมื่อเธอรู้เหมือนด้านหลังของมือของเธอ แต่ความจริงอยู่ ว่า เธอหายไปมีสิ่งเดียวที่จะทำ และนั่นคือการเรียกลอร่า และขอความช่วยเหลือ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับโทรศัพท์มือถือ เธอจอดรถของเธอ โดยเป็นตลาดขนาดเล็ก และทำการโทรกับลอร่า ลอร่ากล่าวว่า เธอจะมาตลาดมินิไม่กี่นาทีต่อมา ลอร่าปรากฏในรถของเธอ Fannie เบามากขึ้น เธอตามลอร่าไปที่บ้านของเธอซึ่งเพื่อนสองต่ออายุของมิตรภาพผ่านถ้วยชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบปีที่ผ่านมาตั้งแต่แฟนนี่และเพื่อนของเธอลอร่าออกจากโรงเรียน แฟนนี่ใช้ในการสงสัยว่าลอร่าก็จนกว่าพวกเขา chanced เมื่อแต่ละอื่น ๆ ในตลาดวันหนึ่ง.
Fannie สัญญาว่าจะแวะไปที่ลอร่าเช้าวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ดังนั้นในวันที่ได้รับการแต่งตั้งให้แฟนนี่ขับรถของเธอเข้าไปในอสังหาริมทรัพย์ที่อยู่อาศัยที่อาศัยอยู่ที่ลอร่า สิบปีที่ผ่านมาเป็นเวลานานและสภาพแวดล้อมที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่คุ้นเคยมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด ทุกอย่างดูเหมือนแปลก แฟนนี่พยายามที่จะมองหาสถานที่ที่คุ้นเคย แต่เธอไม่สามารถมองเห็นใด ๆ . เธอขับรถไปในทิศทางที่เธอคิดว่าเป็นวิธีที่บ้านของลอร่า แต่ยิ่งเธอขับรถมากขึ้นเธอรู้ว่าเธอไม่ทราบว่าเธออยู่ที่ไหน เธอก็หายไป ไม่น่าเชื่อว่าเธออาจสูญเสียทางของเธอในสถานที่ที่ครั้งหนึ่งเธอรู้เช่นหลังมือของเธอ แต่ความจริงก็ยังคงอยู่ที่ว่าเธอก็หายไป. มีเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำคือและนั่นก็คือที่จะเรียกลอร่าและขอความช่วยเหลือ . ขอบคุณพระเจ้าสำหรับโทรศัพท์มือถือ เธอจอดรถของเธอโดยตลาดขนาดเล็กและทำให้การเรียกร้องให้ลอร่า ลอร่าบอกว่าเธอจะมาถึงตลาดขนาดเล็ก. ไม่กี่นาทีต่อมาลอร่าปรากฏในรถของเธอ แฟนนี่โล่งใจมาก เธอเดินตามลอร่าที่บ้านของเธอที่สองเพื่อนต่ออายุมิตรภาพของพวกเขามากกว่าถ้วยชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบปีผ่านไปนับตั้งแต่ Fannie และเพื่อนของเธอลอร่าออกจากโรงเรียน ซึ่งเคยสงสัยว่า ลอร่า จนบังเอิญแต่ละอื่น ๆในตลาดวันเดียว
ประกาศสัญญาว่าจะมาเยี่ยมลอร่ามา วันอาทิตย์ ดังนั้น ในวันพิพากษา , ออสเตรเลียขับรถของเธอเป็นบ้านจัดสรรที่ลอร่าอยู่ สิบปีเป็นเวลานาน และเมื่อสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยเปลี่ยนไปอย่างมากทุกอย่างดูแปลก ๆ ซึ่งพยายามที่จะหาสถานที่ที่คุ้นเคย แต่เธอไม่สามารถเห็นใด ๆ .

เธอขับรถในทิศทางที่เธอคิดว่าเป็นทางไปบ้านของลอร่า แต่ยิ่งเธอทำให้เธอตระหนักว่าเธอไม่ได้รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน เธอหลงทาง ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะหลงทางในสถานที่ที่เมื่อเธอรู้ว่าเหมือนหลังมือของเธอแต่ความจริงยังคงอยู่ที่เธอหลงทาง

มีเพียงสิ่งหนึ่งที่ต้องทำ และนั่นเรียกลอร่าและขอความช่วยเหลือ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับโทรศัพท์มือถือ เธอจอดรถโดยตลาดขนาดเล็กและโทรเรียก ลอร่า ลอร่าบอกว่าจะมาที่ตลาดมินิ

ไม่กี่นาทีต่อมา ลอร่า ที่ปรากฏอยู่ในรถของเธอ ซึ่งก็รู้สึกโล่งใจเธอตามลอร่าไปที่บ้านของเธอที่เพื่อนสองคนต่อมิตรภาพของพวกเขามากกว่าถ้วยชา