The results of the present study in

The results of the present study indicate that bioluminescence functions as a burglar
alarm in bright emitting dinoflagellates throughout a range of cell concentrations,
but only above a certain threshold in dim emitters. The question our study
raises is whether or not dim emitters like L. polyedrum have any effect on grazers
at low cell concentrations—and if so, by what mechanism. Since so many of the dim
light emitters among the dinoflagellates, including L. polyedrum, are toxic, the possibility
arises that bioluminescence in these species functions as an aposematic signal.
These different functions for bioluminescence are further supported when one
considers the variations in molecular biology and cell physiology between dim and
bright emitters. Multiple Alexandrium spp, L. polyedrum, and Protoceratium reticulatum
(Claparède & Lachmann) Butschli, 1885, which can be considered dim emitters,
are all toxic and possess the luciferin binding protein (LBP), which through its sequestration of the luciferin substrate controls the flash (Liu et al. 2004). Pyrocystis
noctiluca, P. fusiformis, and Pyrocystis lunula (J. Schütt) J. Schütt, 1896, all of which
can be classified as bright emitters, are not toxic and do not possess a LBP (Liu et al.
2004). Additionally, cellular levels of both luciferase and LBP fluctuate in a circadian
manner in L. polyedrum, while in Pyrocystis spp., the daily levels of luciferase remain
constant and there is no LBP (Knaust et al. 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการศึกษาปัจจุบันบ่งชี้ว่า bioluminescence ฟังก์ชันเป็นการขโมย
เตือน dinoflagellates เปล่งสดใสตลอดทั้งช่วงของเซลล์ความเข้มข้น,
แต่เฉพาะ เหนือจำกัดใน emitters มิติ คำถามเรา
ยกเป็นหรือไม่ emitters มิติเช่น L. polyedrum ส่งผลใด ๆ บน grazers
ที่ความเข้มข้นของเซลล์ต่ำ — และ ถ้าเป็นเช่น นั้น โดยกลไกอะไร ตั้งแต่มากมายพร่ามัว
emitters แสงระหว่าง dinoflagellates รวม L. polyedrum มีพิษ สามารถ
ว่า bioluminescence ในฟังก์ชันชนิดนี้เป็นสัญญาณ aposematic เกิดขึ้น
สนับสนุนฟังก์ชันเหล่านี้แตกต่างกันสำหรับ bioluminescence เพิ่มเติมเมื่อ
พิจารณารูปในอณูชีววิทยาและสรีรวิทยาของเซลล์ระหว่างติ่มซำ และ
emitters สว่าง Alexandrium เบียสหลาย L. polyedrum และ Protoceratium reticulatum
(Claparède & Lachmann) Butschli, 1885 ซึ่งถือได้ว่ามิติ emitters,
มีพิษทั้งหมด และมีโปรตีนรวม luciferin (แอลบีพี), ซึ่งผ่านการ sequestration ของพื้นผิว luciferin ควบคุมแฟลช (หลิว et al. 2004) Pyrocystis
noctiluca, P. fusiformis และ lunula Pyrocystis (J. Schütt) J. Schütt, 1896 ทั้งหมดที่
สามารถจัด emitters สดใส ไม่เป็นพิษ และไม่มีแอลบีพีเป็น (หลิว et al.
2004) นอกจากนี้ โทรศัพท์มือถือระดับ luciferase และแอลบีพีผันผวนใน circadian
ยังคงระดับรายวันของ luciferase ลักษณะ L. polyedrum ในโอ Pyrocystis
คง และมีแอลบีพี (Knaust et al. 1998) ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการทำงานเป็นชีวิตเรืองแสงขโมย
เตือนภัยใน dinoflagellates เปล่งสดใสตลอดทั้งช่วงของความเข้มข้นของเซลล์
แต่เพียงด้านบนเกณฑ์บางอย่างใน emitters สลัว คำถามการศึกษาของเรา
ทำให้เกิดเป็นหรือไม่สลัว emitters เช่นลิตร polyedrum มีผลกระทบต่อสัตว์กินหญ้าใด ๆ
ที่ความเข้มข้นและเซลล์ต่ำถ้าเป็นเช่นนั้นโดยสิ่งที่กลไก ตั้งแต่ดังนั้นหลายสลัว
ปล่อยแสงในหมู่ dinoflagellates รวมทั้งลิตร polyedrum เป็นพิษเป็นไปได้ที่
เกิดขึ้นในชีวิตเรืองแสงเหล่านี้ฟังก์ชั่นสายพันธุ์ที่เป็นสัญญาณว่า aposematic
เหล่านี้ฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันสำหรับชีวิตเรืองแสงได้รับการสนับสนุนต่อไปเมื่อ
พิจารณาการเปลี่ยนแปลงในอณูชีววิทยา และสรีรวิทยาของเซลล์ระหว่างสลัวและ
ปล่อยสดใส หลาย Alexandrium spp ลิตร polyedrum และ Protoceratium reticulatum
(Claparèdeและ Lachmann) Butschli 1885 ซึ่งสามารถได้รับการพิจารณาปล่อยสลัว
ทุกคนที่เป็นพิษและมี luciferin โปรตีน (LBP) ซึ่งผ่านการปลดประจำการของพื้นผิว luciferin ควบคุม แฟลช (หลิว et al. 2004) Pyrocystis
noctiluca, P. fusiformis และ Pyrocystis lunula (เจSchütt) เจSchütt 1896 ซึ่งทั้งหมดนี้
สามารถจัดเป็น emitters สดใสไม่เป็นพิษและไม่ได้มีอาการปวดหลัง (หลิว et al,
2004) นอกจากนี้ระดับเซลของทั้งสอง luciferase และ LBP ผันผวนเป็นกลาง
ลักษณะ polyedrum ลิตรในขณะที่ใน Pyrocystis spp. ระดับชีวิตประจำวันของ luciferase ยังคงอยู่
อย่างต่อเนื่องและไม่มีอาการปวดหลัง (Knaust et al. 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการศึกษาพบว่าไบโอลูมิเนสเซนทำหน้าที่เป็นปลุกขโมย
ในสดใสเปล่งไดโนแฟลเจลเลตตลอดช่วงของเซลล์ความเข้มข้น
แต่สูงกว่าเกณฑ์บางอย่างในที่มืด emitters . คำถามการศึกษา
เพิ่มได้หรือไม่ . polyedrum emitters สลัวเหมือนมีผลต่อ grazers
ที่ความเข้มข้นเซลล์ต่ำ และถ้าเป็นเช่นนั้น โดยมีกลไกอะไรตั้งแต่มากของ emitters แสงสลัว
ในบรรดาไดโนแฟลกเจลลา รวมทั้งผม polyedrum , พิษ , ความเป็นไปได้
เกิดขึ้นว่าไบโอลูมิเนสเซนในฟังก์ชันเหล่านี้ชนิดเป็นสัญญาณ aposematic .
ที่แตกต่างกันเหล่านี้ฟังก์ชั่นไบโอลูมิเนสเซนมีการสนับสนุนเพิ่มเติมเมื่อ
จะพิจารณาการเปลี่ยนแปลงในการศึกษาชีววิทยาระดับโมเลกุลและสรีรวิทยาเซลล์ระหว่าง
emitters มืด และสว่างล็กซานเดรียมหลายเครื่อง ผม polyedrum และ protoceratium reticulatum
( clapar è de &ลาคมานน์ ) butschli 1885 ซึ่งถือได้ว่าสลัว emitters
ทั้งหมด , เป็นพิษและมีโปรตีนลูซิเฟอริน ( ปวดหลัง ) ซึ่งผ่านการสะสมของลูซิเฟอริน ( การควบคุมแฟลช ( Liu et al . 2004 ) pyrocystis
นอคติลูกา , หน้า fusiformis และ pyrocystis ลูนูลา ( เจ Sch ü TT ) เจ Sch ü TT , 1896 ,ซึ่งทั้งหมด
สามารถจัดเป็น emitters สดใส ไม่มีพิษ และไม่มี LBP ( Liu et al .
2004 ) นอกจากนี้ ระดับของทั้งเซลล์และเอนไซม์ลูซิเฟอเรส LBP ผันผวนในลักษณะที่เป็นกลาง
L polyedrum ในขณะที่ใน pyrocystis spp . , ระดับรายวันของลูซิเฟอเรสยังคง
คงที่และไม่มีท่า ( knaust et al . 1998 )