Popular sovereignty was the politic

Popular sovereignty was the political doctrine that the people who lived in a region should determine for themselves the nature of their government. In U.S. history, it was applied particularly to the idea that settlers of federal territorial lands should decide the terms under which they would join the Union, primarily applied to the status as free or slave. The first proponent of the concept was Senator Lewis Cass of Michigan, who put the idea forward while opposing the Wilmot Proviso in 1846.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อำนาจอธิปไตยเป็นที่นิยมลัทธิการเมืองที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคควรกำหนดสำหรับตัวเองธรรมชาติของรัฐบาลของพวกเขา ในสหรัฐอเมริกา ประวัติศาสตร์มันถูกนำมาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความคิดที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในดินแดนดินแดนของรัฐบาลกลางควรจะตัดสินใจภายใต้เงื่อนไขการใช้บริการที่พวกเขาจะเข้าร่วมสหภาพนำมาใช้เป็นหลักในการสถานะเป็นฟรีหรือทาสการแสดงครั้งแรกของแนวคิดเป็นวุฒิสมาชิกลิวอิสแคมิชิแกนที่วางความคิดไปข้างหน้าในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามมอทเงื่อนไขใน 1846

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อำนาจอธิปไตยที่นิยมมีลัทธิทางการเมืองที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคควรกำหนดด้วยตนเองของรัฐบาลของพวกเขา ในประวัติศาสตร์อเมริกา มันถูกใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตั้งถิ่นฐานดินแดนดินแดนที่รัฐบาลกลางควรกำหนดเงื่อนไขที่พวกเขาจะเข้าร่วมสหภาพ หลักกับสถานะเป็นฟรีหรือทาสความคิด Proponent แรกของแนวคิดสวี Lewis Cass ของมิชิแกน ผู้นำความคิดไปข้างหน้าในขณะที่ฝ่ายตรงข้าม Wilmot Proviso ใน 1846

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับความนิยมอำนาจอธิปไตยเป็นหลักทางการเมืองที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่ที่ควรจะเป็นธรรมชาติของรัฐบาลของพวกเขา ในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาได้รับการนำมาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะความคิดที่ว่าผู้ตั้งถิ่นฐานของอาณาเขตดินแดนสหพันธ์ควรจะเป็นผู้ตัดสินเงื่อนไขตามที่พวกเขาจะร่วมกับสมาพันธ์ที่เป็นหลักให้กับสถานะที่เป็นทาสหรือแบบไม่เสียค่าบริการเป็นครั้งแรกที่เป็นแกนนำของแนวความคิดที่เป็นสมาชิก วุฒิสภา Lewis Cass Station ในมิชิแกนที่วางแนวคิดไปข้างหน้าในขณะที่ฝ่ายตรงข้าม Wilmot เงื่อนไขใน 1846