He had noticed it before, of course

He had noticed it before, of course—when they went over the map in his
house and when they had first landed. But in the largeness of the country
shown on the map, the massive forest the map showed, the river was a
small thing, and he had negated it.
It wound out the bottom of the lake, the southern end, and headed
southeast down into the lakes below and was lost, and he had not followed
it except to note the name.
The Necktie River.
“Isn’t that a funny name,” his mother had said, and Derek had laughed.
“There are lakes named Eunice, or Bootsock—there are so many lakes and
rivers, the original mapmakers just made up names as they went. The
person drawing the map was probably wearing a tie and thought it would
make a good name. Many of them aren’t named at all—just numbered.”
The Necktie River, Brian saw, led south and down and drew his eyes away
from the lake.
The map was laid out in square five-thousand-meter grids—five-kilometer
squares—and he saw that in some places the river wound back almost on
itself inside the same five thousand square meters. But in other places it
ran straight for a considerable distance and he followed it, through smaller
lakes and what he thought must be swamps, through the darker green
portions that meant heavier forest.
It kept going south to the edge of the map, where it was folded, and he
unfolded the next section and spread it in the sun. He did not know why
the river drew him, pulled at him.
Then, halfway though the second page, he saw it. The river had grown all
along, gotten wider so that it made a respectable blue cut across the map
and where it made a large bend, cutting back nearly straight east, there
was a small circle drawn and the words:
Brannock Trading Post.
Leading away from Brannock’s Post there was a double line heading down
and to the southwest. When he found the symbol for the double line on
the map’s legend he saw that it stood for an improved gravel road.
There would be people there.
Right there, on the map, at Brannock’s Trading Post there would be
people. They wouldn’t have a road or name the place or make it a dot on
the map unless there were people there. A trading post would have
people.
Which, Brian thought, doesn’t mean a thing.
15 He wasn’t at Brannock’s Trading Post. He was here.
Yet he couldn’t take his eyes off the spot on the map. It was there, on the
same map—just there. And he refolded the map so it would show the lake
where they were and the trading post at the same time. He used his fingers
to make a divider and measured it straight down, but it didn’t mean
anything.
Then he remembered that the grids stood for five kilometers each, and
when he counted the numbers of grids between the lake and Brannock’s he
came up with about sixteen squares.
“So how far is that?” he said to Derek. “Five times sixteen—maybe
eighty, eighty-five kilometers.”
But that was straight—in a straight line southeast.
20 The river was nowhere near straight, looping back and forth and actually
flowing slightly north back along itself at one point.
He started counting, measuring the river as it turned through each fivekilometer
square, marking each ten kilometers in the dirt with a line
through it, then the next set of ten. It was involved and took him some
time, but finally he was done.
He counted them.
“One hundred and fifty kilometers,” he said. “One point six kilometers to
a mile. Just under a hundred miles.”
He looked at Derek, who did not move, who made no sign.
25 “There are people just under a hundred miles from here.”
But what good did that do?
“Here it is—I could leave you and try to follow the river out and bring
help back.”
Which, he thought, sounded insane. There were animals. They would
come, and if they thought Derek was dead…. He was defenseless. They
might attack him. Even small things—ants, bugs.
“I can’t leave you.”
30 Brian looked at the map again. It was there, the answer was there.
Brannock’s Trading Post was the answer and the river was the answer, but
he didn’t see how.
He couldn’t leave Derek.
He couldn’t leave Derek….
What if he took Derek with him?
He said it aloud. “What if we went out together?”
35 On the face of it, it sounded like madness. Haul a man in a coma nearly
a hundred miles out of the wilderness on a river.
You could say that, Brian thought, but there was a lot of difference
between saying it and doing it.
How could he?
The river. If he had a boat…or a raft.
If he made a raft and put Derek on the raft, there might be a way he could
make the run1 and take Derek out, get him to the trading post and to help.
40 And even as he said it he knew it was crazy. A hundred miles on a
wilderness river with a raft, hauling a grown man who would be nothing
but dead weight, was impossible.
He would have dropped it, except that he looked up from the map and saw
the truth then; looked up and saw Derek with his eyes half open and not
seeing, awake but not truly living, the minutes of his life moving past and
Brian knew that he really didn’t have any choice.
If he stayed Derek would die of thirst in two, perhaps three days. Well
before the week or ten days that would pass before the pilot came looking
to see what happened.
If he stayed, Derek would die.
If he made the run, took Derek down the river, at least there was a chance.
45 He had no choice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาได้สังเกตเห็นมาก่อน แน่นอนเช่นเมื่อเดินผ่านแผนที่ในเขาบ้านและเมื่อพวกเขาได้ก่อนที่ดิน แต่ ใน largeness ของประเทศแสดงแผนที่ แผนที่แสดงให้เห็นว่าป่าที่ใหญ่ มีแม่น้ำสิ่งเล็ก ๆ และเขามี negated ก็มันแผลออกด้านล่างของทะเลสาบ ใต้สุด และหัวตะวันออกเฉียงใต้ลงไปยังทะเลสาบด้านล่าง และหายไป และไม่ได้ตามจะยกเว้นให้จดชื่อแม่น้ำเนคไท"ไม่ใช่ที่ชื่อตลก แม่ของเขาได้กล่าวว่า และดีได้หัวเราะ "มีทะเลสาบชื่อ Eunice หรือ Bootsock ซึ่งมีทะเลสาบจำนวนมาก และแม่น้ำ mapmakers เดิมที่เพิ่งขึ้นชื่อเป็นพวกเขาไป ที่คนวาดแผนที่อาจสวมผูก และคิดว่า มันจะทำชื่อ หลายของพวกเขาไม่มีชื่อเลย — เพียงเลข "แม่เนคไท ไบรอันเลื่อย ไฟ led ใต้ลง และดึงสายตาของเขาไปจากแผนที่ถูกวางในกริดสี่เหลี่ยมห้าพันเมตร – 5 กิโลเมตรสี่เหลี่ยมซึ่งเขาเห็นว่า ในบางสถานที่ แม่น้ำแผลหลังในเกือบเองภายในเดียวห้าพันตารางเมตร แต่ในที่อื่น ๆ สถานนั้นวิ่งตรงในระยะไกลมาก และเขาตามมา ผ่านขนาดเล็กสวยงามและสิ่งที่เขาคิดว่า ต้องเป็นหนอง ผ่านสีเขียวเข้มส่วนที่หมายถึง ป่าที่หนักมันเก็บไปใต้ขอบของแผนที่ ตำแหน่งที่มันถูกพับ และเขาunfolded ส่วนถัดไป และแพร่กระจายในดวงอาทิตย์ เขาไม่รู้ทำไมแม่วาดเขา ดึงที่เขาแล้ว halfway แม้ว่า หน้าสอง เขาเห็น แม่น้ำก็เพิ่มขึ้นทั้งหมดพร้อม อากาศกว้างขึ้นเพื่อให้ทำการตัดสีฟ้าอย่างในแผนที่และที่มันโค้งใหญ่ ตัดกลับเกือบตรงตะวันออก มีมีวงกลมเล็กที่วาดและคำ:Brannock ค้าชั้นนำจากโพสต์ของ Brannock มีหัวคู่ที่ถูกลงและเดิน เมื่อเขาพบสัญลักษณ์สำหรับคู่สายในตำนานของแผนที่เขาเห็นมันที่ยืนสำหรับเป็นถนนกรวดที่ปรับปรุงจะมีคนมีขวา แผนที่ ที่ค้าของ Brannock จะมีคน พวกเขาจะไม่มีถนน หรือชื่อสถานที่ หรือทำให้จุดบนแผนที่ยกเว้นว่ามีคนมี การค้าจะมีคนซึ่ง ไบรอันคิด ไม่หมายถึง สิ่งที่15 เขาไม่ได้ที่การค้าของ Brannock เขาได้ที่นี่แต่ เขาไม่ถอดตาจุดบนแผนที่ ก็มี ในการแผนที่เดียวกันซึ่งมีเพียงการ และเขา refolded แผนที่ดังนั้นมันจะแสดงทะเลสาบที่พวกเขาและการค้าในเวลาเดียวกัน เขาใช้นิ้วมือของเขาต้องการแบ่ง และวัดตรงลง แต่ไม่ได้หมายความว่าอะไรก็แล้วเขาจำได้ว่า กริดยืนห้ากิโลเมตรแต่ละ และเมื่อเขานับจำนวนกริดระหว่างทะเลสาบและ Brannock ของเขามากับสี่เหลี่ยมประมาณสิบหก"ดังนั้นการที่" เขากล่าวว่า จะดี "ห้าเวลา sixteen — บางทีสิบ แปดสิบห้ากิโลเมตร"แต่ที่ตรงกันในตะวันออกเฉียงใต้เป็นเส้นตรง20 แม่น้ำถูกตรงกิน มีการวนรอบและกลับ และจริงไหลเล็กน้อยเหนือกลับตามตัวที่จุดหนึ่งเขาเริ่มนับ วัดแม่น้ำเป็นก็เปิดผ่านแต่ละ fivekilometerกิโลเมตรละสิบในดินด้วยเส้นที่ทำเครื่องหมายสี่เหลี่ยมผ่านได้ จากนั้นต่อไปได้สิบ เกี่ยวข้อง และเขาถ่ายรูปเวลา แต่สุดท้ายเขาทำเขานับได้"หนึ่งร้อย และสิบกิโลเมตร เขากล่าวว่า "หนึ่งจุดหกกิโลเมตรนี่ ราวร้อยไมล์"เขาดูที่ดี ที่ไม่ได้ย้าย ที่ทำเครื่องหมายไม่25 "มีคนราวร้อยไมล์จากที่นี่"แต่ไม่ได้ดีอะไรที่ทำได้"นี่มันคือตัวฉันสามารถให้คุณ และพยายามที่จะทำตามแม่น้ำออก และนำช่วยกลับมา"ซึ่งเขาคิดว่า แต่เพียงแห่งบ้า มีสัตว์ พวกเขาจะมา และถ้าพวกเขาคิดว่า ดี ตาย... เขาพึ่ง พวกเขาอาจโจมตีเขา สิ่งที่ขนาดเล็กแม้ — มด ข้อบกพร่อง"ฉันไม่สามารถทำให้คุณ"ไบรอัน 30 มองที่แผนที่อีกครั้ง ก็มี มีคำตอบการค้าของ Brannock ได้คำตอบ และแม่น้ำมีคำตอบ แต่เขาไม่เห็นวิธีการเขาไม่ปล่อยดีเขาไม่ปล่อยดี...ถ้าเขาได้ดีกับเขาหรือไม่เขาบอกว่า มันออกเสียง "ถ้าเราออกไปด้วยกัน"35 บน face ของมัน มันแต่เพียงแห่งเช่นบ้า ลากคนหมดสติเกือบร้อยไมล์จากถิ่นทุรกันดารในแม่น้ำคุณอาจพูดว่า คิดว่า ไบรอัน แต่มีจำนวนมากของความแตกต่างว่า มัน และทำมันเขาได้อย่างไรแม่น้ำ ถ้าเขามีแพหรือเรือ...ถ้าเขาทำแพ และใส่ดีพรั่งพร้อม อาจมีวิธีเขาสามารถทำ run1 แกะดี ได้รับเขา เพื่อการค้า และช่วย40 และแม้ในขณะที่เขากล่าวว่า เขารู้ว่า มันเป็นบ้า ร้อยไมล์ในการป่าแม่น้ำแพ hauling คนปลูกที่จะไม่มีอะไรแต่น้ำหนัก เป็นไปไม่ได้เขาจะตกมัน ยกเว้นว่าเขาหาจากแผนที่ และเห็นความจริงแล้ว การค้นหา และเห็นดีกับเขาเปิดครึ่งตา และไม่เห็น ตื่นแต่ไม่แท้จริงชีวิต นาทีชีวิตย้ายเลย และไบรอันได้รู้ว่า จริง ๆ ไม่ได้มีทางเลือกใด ๆถ้าเขาดี ดีจะตายของความกระหายในสอง ทีสามวัน ดีสัปดาห์หรือ 10 วันก่อน ที่จะผ่านก่อนนักบินมาหาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาดี ดีจะตายถ้าเขาทำการรัน เอาดีลงแม่น้ำ น้อย มีโอกาส45 เขาเลือกไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาได้สังเกตเห็นมาก่อนแน่นอนเมื่อพวกเขาไปทั่วแผนที่ของเขาในบ้านและเมื่อพวกเขามีที่ดินเป็นครั้งแรก แต่ในความใหญ่โตของประเทศที่แสดงบนแผนที่ป่าใหญ่แผนที่แสดงให้เห็นว่าแม่น้ำเป็นสิ่งเล็กๆ และเขาได้เมื่อตะกี้มัน. มันแผลจากด้านล่างของทะเลสาบทางตอนใต้สุดและมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงใต้ลงไปทะเลสาบด้านล่างและหายไปและเขาไม่ได้ใช้มันยกเว้นที่จะต้องทราบชื่อ. แม่น้ำเนคไท. "ไม่ว่าชื่อตลก" แม่ของเขาได้กล่าวว่าและดีเร็กได้หัวเราะ. "มีทะเลสาบชื่อยูนิมี หรือBootsock-มีทะเลสาบจำนวนมากและแม่น้ำที่ mapmakers เดิมที่ทำขึ้นเพียงชื่อที่พวกเขาไป คนวาดภาพแผนที่อาจจะสวมเน็คไทและคิดว่ามันจะทำให้ชื่อที่ดี หลายของพวกเขาไม่ได้ตั้งชื่อที่ทุกคนเพียงแค่เลข. "แม่น้ำเน็คไท, ไบรอันเห็นทางทิศใต้และนำลงและดึงสายตาของเขาออกไปจากทะเลสาบ. แผนที่ถูกวางในตารางห้าพันเมตรกริดห้า กิโลเมตรสี่เหลี่ยมและเขาเห็นว่าในบางสถานที่แม่น้ำแผลกลับเกือบเองภายในเดียวกันห้าพันตารางเมตร แต่ในสถานที่อื่น ๆ มันวิ่งตรงไปเป็นระยะทางมากและเขาก็ทำตามมันผ่านขนาดเล็กทะเลสาบและสิ่งที่เขาคิดว่าจะต้องเป็นหนองน้ำที่ผ่านการสีเขียวเข้มส่วนนั่นหมายความว่าป่าหนัก. มันยังคงต้องไปทางทิศใต้ไปที่ขอบของแผนที่ที่มัน พับและเขากางออกส่วนถัดไปและการแพร่กระจายในดวงอาทิตย์ เขาไม่ได้รู้ว่าทำไมแม่น้ำดึงเขาดึงเขา. จากนั้นครึ่งหนึ่งแม้ว่าหน้าสองที่เขาเห็นมัน แม่น้ำก็เพิ่มขึ้นทั้งหมดพร้อมอากาศที่กว้างขึ้นเพื่อที่จะทำตัดสีฟ้าเกียรติทั่วแผนที่และสถานที่ที่มันทำให้โค้งขนาดใหญ่ตัดกลับมาเกือบตะวันออกตรงมีเป็นวงกลมขนาดเล็กวาดและคำว่า:. Brannock โพสต์เทรดดิ้งชั้นนำออกไปจากการโพสต์ของ Brannock มีเส้นคู่หัวลงและไปทางทิศใต้ เมื่อเขาพบว่าสัญลักษณ์สำหรับสายคู่ในตำนานของแผนที่ที่เขาเห็นว่ามันยืนเป็นถนนลูกรังที่ดีขึ้น. จะมีคนที่มี. ขวามีบนแผนที่ที่ Brannock เทรดดิ้งโพสต์จะมีคน พวกเขาจะไม่ได้มีถนนหรือชื่อสถานที่หรือทำให้มันเป็นจุดบนแผนที่จนกว่าจะมีคนที่นั่น โพสต์การค้าจะมีคน. ซึ่งไบรอันคิดว่าไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่. 15 เขาไม่ได้อยู่ที่ Brannock โพสต์เทรดดิ้ง เขาอยู่ที่นี่. แต่เขาก็ยังไม่สามารถใช้ดวงตาของเขาออกจากจุดบนแผนที่ มันอยู่ที่นั่นในแผนที่เดียวกันมีเพียง และเขา refolded แผนที่ดังนั้นมันจะแสดงให้เห็นทะเลสาบที่พวกเขาและหลังการซื้อขายในเวลาเดียวกัน เขาใช้นิ้วมือของเขาที่จะทำให้การแบ่งและวัดตรงลงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอะไร. แล้วเขาก็จำได้ว่ากริดยืนห้ากิโลเมตรในแต่ละครั้งและเมื่อเขานับจำนวนกริดระหว่างทะเลสาบและ Brannock เขาขึ้นมามีประมาณสิบหกสี่เหลี่ยม. "ดังนั้นไกลแค่ไหนคือ?" เขาบอกว่าจะดีเร็ก "ครั้งที่ห้าสิบหกอาจจะแปดสิบแปดสิบห้ากิโลเมตร." แต่นั่นก็เป็นตรงในทิศตะวันออกเฉียงใต้เส้นตรง. 20 แม่น้ำไม่ได้อยู่ใกล้ตรงวนลูปกลับมาและที่จริงไหลเล็กน้อยทางตอนเหนือกลับมาพร้อมตัวเองเมื่อถึงจุดหนึ่ง. เขา เริ่มนับวัดแม่น้ำที่จะเปิดผ่านแต่ละ fivekilometer ตาราง, การทำเครื่องหมายในแต่ละสิบกิโลเมตรในสิ่งสกปรกที่มีเส้นผ่านมันแล้วชุดถัดไปสิบ มันก็มีส่วนร่วมและเอาเขาบางครั้ง แต่ในที่สุดเขาทำ. เขานับพวกเขา. "หนึ่งร้อยห้าสิบกิโลเมตร" เขากล่าว "หนึ่งจุดหกกิโลเมตรไมล์ เพียงภายใต้ร้อยไมล์. "เขามองที่ดีเร็กที่ไม่ได้ย้ายที่ทำให้ไม่มีวี่แวว. 25" มีคนเพียงภายใต้ร้อยไมล์จากที่นี่. "แต่สิ่งที่ดีไม่ว่าจะทำอย่างไร" นี่มันเป็น-ที่จะทำได้ ปล่อยให้คุณและพยายามที่จะทำตามแม่น้ำออกและนำความช่วยเหลือกลับ. "ซึ่งเขาคิดว่าฟังดูบ้า มีสัตว์อยู่ พวกเขาจะมาและถ้าพวกเขาคิดว่าดีเร็กตาย ... เขาเป็นที่พึ่ง พวกเขาอาจจะโจมตีเขา สิ่งที่มดขนาดเล็กแม้ข้อบกพร่อง. "ผมไม่สามารถปล่อยให้คุณ." 30 ไบรอันมองที่แผนที่อีกครั้ง มันก็มีคำตอบอยู่ที่นั่น. Brannock เทรดดิ้งโพสต์คำตอบและแม่น้ำเป็นคำตอบ แต่เขาไม่ได้ดูว่า. เขาไม่สามารถออกจากดีเร็ค. เขาไม่สามารถออกจากดีเร็ก ... . เกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเอาดีเร็ก กับเขาเขาบอกว่ามันออกมาดังๆ "เกิดอะไรขึ้นถ้าเราเดินออกไปด้วยกันไหม?" 35 บนใบหน้าของมันก็ฟังเหมือนบ้า ดึงคนที่อยู่ในอาการโคม่าเกือบร้อยไมล์มาจากถิ่นทุรกันดารริมแม่น้ำ. คุณอาจจะบอกว่าไบรอันคิด แต่มีจำนวนมากของความแตกต่างระหว่างการบอกว่ามันและทำมัน. ที่เขาสามารถทำได้อย่างไรแม่น้ำ ถ้าเขามีเรือ ... หรือแพ. ถ้าเขาทำแพและใส่ดีเร็กบนแพอาจจะมีวิธีการที่เขาสามารถทำให้ run1 และใช้ดีเร็กออกรับเขาไปโพสต์การค้าและเพื่อช่วยให้. 40 และแม้กระทั่ง ในขณะที่เขากล่าวว่าเขารู้ว่ามันบ้า ร้อยไมล์บนแม่น้ำถิ่นทุรกันดารกับแพลากคนปลูกที่จะไม่มีอะไรแต่น้ำหนักที่ตายแล้วเป็นไปไม่ได้. เขาจะได้ลดลงมันยกเว้นว่าเขาเงยหน้าขึ้นมองจากแผนที่และเห็นความจริงแล้ว; เงยหน้าขึ้นและดีเร็กเห็นด้วยตาของเขาครึ่งหนึ่งที่เปิดกว้างและไม่เห็นตื่นแต่ไม่ได้อาศัยอยู่อย่างแท้จริงนาทีของชีวิตของเขาย้ายที่ผ่านมาและไบรอันรู้ว่าเขาจริงๆไม่ได้มีทางเลือกใดๆ . ถ้าเขาอยู่ที่ดีเร็กจะตายจากความกระหายในสอง บางทีอาจจะเป็นวันที่สาม ดีก่อนที่สัปดาห์หรือสิบวันที่จะผ่านก่อนที่นักบินมามองที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น. ถ้าเขาอยู่ที่ดีเร็คจะตาย. ถ้าเขาวิ่งเอาดีเร็กลงไปในแม่น้ำอย่างน้อยก็มีโอกาส. 45 เขามี ไม่มีทางเลือก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาสังเกตเห็นมาก่อน แน่นอนเมื่อพวกเขาไปที่แผนที่ในบ้านของเขา
เมื่อพวกเขาก่อนลงจอด แต่ในความกว้างใหญ่ของประเทศ
แสดงบนแผนที่ , แผนที่แสดงใหญ่ ป่า แม่น้ำ คือ
เล็กน้อย และเขาก็ยกเลิกมัน .
มันแผลออกด้านล่างของทะเลสาบทางใต้สุด และมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงใต้ลงสู่ทะเลสาบ
ด้านล่างและหายไป และเขามี
ไม่ตามนอกจากจะทราบชื่อ . . .

" เนคไทแม่น้ำ ไม่ใช่ตลกที่ชื่อ " แม่ของเขาพูด และ Derek ได้หัวเราะ .
" มีทะเลสาบชื่อ ยูนิค หรือ bootsock มีทะเลสาบจำนวนมากและ
แม่น้ำ , mapmakers เดิมทำให้ชื่อเป็นพวกเขาไป
คนวาดแผนที่ก็อาจจะสวมเน็คไทและคิดว่ามันจะ
สร้างชื่อดีหลายของพวกเขายังไม่ได้ตั้งชื่อเลยแค่เลข . "
เนคไทด์แม่น้ำ ไบรอันเห็น LED ใต้และลงและดึงสายตาของเขาไป

จากทะเลสาบ แผนที่ถูกวางในห้าพันเมตรตารางกริดห้ากิโลเมตร
สี่เหลี่ยมและเขาเห็นว่า ในบางสถานที่แม่น้ำบาดแผลกลับเกือบ
ตัวเองในเดียวกันห้าพันตารางเมตร แต่ในสถานที่อื่น ๆมัน
วิ่งตรงไประยะทางมากและเขาได้ปฏิบัติตามมันผ่านทะเลสาบขนาดเล็ก
และสิ่งที่เขาคิดว่าต้องลงผ่านสีเขียวเข้มส่วนที่ตั้งใจไว้

มันป่า เก็บไปใต้ขอบของแผนที่ที่ถูกพับเก็บและกางออกเขา
ส่วนถัดไป และแพร่กระจายในดวงอาทิตย์ . เขาไม่ได้รู้ว่าทำไม
แม่น้ำวาดเขา ดึงเขา .
แล้ว ครึ่งทาง แต่หน้าสองเขาเห็นมัน แม่น้ำ จึงปลูกได้ทุกที่
พร้อมรับกว้างเพื่อที่จะให้เกียรติฟ้าตัดข้ามแผนที่
และที่ทำให้โค้งขนาดใหญ่ ตัดกลับมาเกือบตรงทิศตะวันออกมีขนาดเล็กและกลมที่วาด
เป็นคำ :
brannock ลงประกาศซื้อขาย .
นำห่างจาก brannock โพสต์มีเส้นคู่มุ่งหน้าลง
และทิศตะวันตกเฉียงใต้ เมื่อเขาพบสัญลักษณ์เส้นคู่บน
แผนที่ของตำนาน เขาเห็นมันยืนสำหรับการปรับปรุงถนนลูกรัง .

มีคน ที่นั่น แผนที่ ที่ brannock การซื้อขายโพสต์จะมี
คน พวกเขาไม่มีถนน หรือ ชื่อ สถานที่ หรือ ทําให้มันเป็นจุดบนแผนที่จนกว่า
มีคนอยู่ที่นั่น กระทู้ซื้อขายจะได้

คน ซึ่ง ไบรอันคิดว่าไม่ได้หมายความว่าสิ่ง
เขาไม่ได้อยู่ที่ brannock การซื้อขาย โพสต์เขาอยู่ที่นี่ .
แต่เขาไม่สามารถละสายตาจากจุดบนแผนที่ มันมี บน
แผนที่เดียวกันตรงนั้น และเขา refolded แผนที่จึงจะแสดงทะเลสาบ
ที่พวกเขาได้ และการซื้อขายตำแหน่งในคราวเดียวกัน เขาใช้นิ้วมือของเขา
ให้แบ่งและวัดได้ ตรงลง แต่มันไม่ได้หมายถึงอะไร
.
แล้วเขาจำได้ว่ากริดยืนอยู่ห้ากิโลเมตรแต่ละ , และ
เมื่อเขานับตัวเลขของกริดระหว่างทะเลสาบและ brannock เขา
มาอัพเกี่ยวกับสี่เหลี่ยม 16 .
" ดังนั้นไกลแค่ไหน ? " เขา กล่าว ว่า เดเร็ค " ห้าครั้งที่สิบหกบางที
แปดสิบ แปดสิบกิโลเมตร "
แต่ที่ตรงใต้เส้นตรง
20 แม่น้ำคือไม่มีที่ไหนเลยใกล้ที่ตรง วนลูปไปมา และที่จริง
ไหลเล็กน้อยเหนือกลับพร้อมตัวเองในจุดหนึ่ง
เขาเริ่มนับ วัดแม่น้ำ มันหันผ่านแต่ละ fivekilometer
ตารางเครื่องหมายแต่ละสิบกิโลเมตรในสิ่งสกปรกที่มีเส้น
ผ่าน จากนั้นชุดของสิบ มันเป็นที่เกี่ยวข้องและเอาเขา
เวลา แต่ในที่สุด เขาก็เสร็จ เขานับ
.
" หนึ่งร้อยห้าสิบกิโลเมตร " เขากล่าว " หนึ่งจุดหกกิโลเมตร
ไมล์ เพียงภายใต้ 100 ไมล์ "
เค้ามองเดเร็กที่ไม่ได้ย้าย ที่ทำให้ไม่มีสัญญาณ
25 " มีคนเพียงภายใต้ 100 ไมล์จากที่นี่ "
แต่อะไรดีๆ ได้มั้ย
" นี่มัน is-i ไม่สามารถปล่อยคุณและพยายามที่จะตามแม่น้ำออกและนำ

ช่วยกลับไป ซึ่งเขาคิดว่า ฟังดูบ้า มีสัตว์ พวกเขาจะ
มาและถ้าพวกเขาคิดว่าเดเร็คตาย . . . . . . . เขาป้องกันตัวไม่ได้ พวกเขา
อาจจะโจมตีเขา แม้แต่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ มด แมลง
" ผมจะไม่ทิ้งคุณ "
30 ไบรอันมองแผนที่อีกครั้ง มันมีคำตอบอยู่
brannock การซื้อขายโพสต์เป็นคำตอบ และแม่น้ำ เป็นคำตอบ แต่เขาไม่ได้ดู
.
เขาไม่สามารถทิ้งเดเร็ค เขาไม่สามารถทิ้งเดเร็ค . . . . . . .

ถ้าเขาพาเดเร็คกับเขา ?
เขาพูดมันออกมา " ถ้าเราออกไปด้วยกัน "
3 บนใบหน้าของมัน มันฟังดูเหมือนบ้าลากผู้ชายโคม่าเกือบ
ร้อยไมล์จากถิ่นทุรกันดารบนแม่น้ำ .
คุณอาจกล่าวได้ว่า ไบรอันคิด แต่มีความแตกต่างมากมายระหว่าง พูดแล้วก็ทำอีก
.
เขาทำได้อย่างไร ?
แม่น้ำ ถ้าเขามีเรือหรือแพ . . . . . . . .
ถ้าเขาทำแพและใส่เดเร็กบนแพ อาจจะมีวิธีที่เขาสามารถให้ run1 และใช้
สวยออกไป ให้เขามาค้าขาย และช่วย
40 และแม้ในขณะที่เขากล่าวว่าเขารู้ว่ามันบ้า ร้อยไมล์ในถิ่นทุรกันดารด้วย
แม่น้ำแพ ผู้ชายที่คงจะไม่มีอะไร
แต่น้ำหนักตายลากไม่ได้
เขาคงทำตก ยกเว้นว่า เขาเงยหน้าขึ้นจากแผนที่และเห็น
ความจริงแล้ว ; มองขึ้นและเห็นเดเร็คกับตาเปิดครึ่งของเขาและไม่ได้
เห็น หลับแต่ไม่ได้อยู่ , นาทีชีวิตของเขาเคลื่อนผ่านและ
ไบรอันรู้ว่าเขาไม่ได้มีตัวเลือกใด ๆ .
ถ้าเขายังอยู่เดเร็คจะตายจากความกระหายใน 2 หรือ 3 วัน อืม
ก่อนสัปดาห์หรือสิบวันมันจะผ่านไปก่อนที่นักบินมาหา

เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาอยู่ เดเร็กจะตาย . . . . .
ถ้าเขาตัดสินใจหนี พาเดเร็ค ลงแม่น้ำ อย่างน้อยถ้ามีโอกาส .
เขาไม่มีทางเลือก