The potential ecological risk coef

The potential ecological risk coef fi cient ( E i
r Þ was calculated to evaluate the
ecological risk of each heavy metal according to the following formula (Hakanson,
1980 ):
E i
r ¼ T i
r  C i
f ¼ T i
r  C i
s
C i
n
where T i
r is the toxic-response factor of heavy metal i , w hich refl ects the toxicity
level and sensitivity of organisms to it; C i
f is the contamination factor of heavy
metal i ; C i
s is the measured concentration of heavy metal i in the sediment; C i
n is the
background value of heavy metals i , adopted from Li and Zheng (1988) . The toxic-response factor for Cd, Cr, Cu, Mn, Pb and Zn was 30, 2, 5, 1, 5, and 1, respectively
(Hakanson, 1980 ). The degree of ecological risk can be categorized as follows:
E i
r o 40: low risk , 40 r E i
r o 80: moderate risk , 80 r E i
r o 160: considerable risk,
160 r E i
r o 320: high risk, and E i
r Z 320: very high risk .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจเสี่ยงต่อระบบนิเวศ coef fi cient (E ฉัน
r Þคำนวณเพื่อประเมินการ
เสี่ยงต่อระบบนิเวศของโลหะหนักแต่ละตามสูตรต่อไปนี้ (Hakanson,
1980):
E ฉัน
r ¼ T ฉัน
r C ฉัน
f ¼ T ฉัน
r C ฉัน
s
C ฉัน
n
ที่ T ฉัน
r เป็นตัวตอบสนองต่อสารพิษของโลหะหนักฉัน , w ใด refl ects ความเป็นพิษที่
ระดับและระดับความสำคัญของสิ่งมีชีวิตนั้น C ฉัน
f เป็นตัวปนเปื้อนของหนัก
โลหะฉัน C ฉัน
s คือ วัดความเข้มข้นของโลหะหนักฉันในตะกอน C ฉัน
n เป็นการ
พื้นหลังค่าโลหะหนักของฉัน รับรองจากหลี่เจิ้ง (1988) ตัวตอบสนองพิษสำหรับ Cd, Cr, Cu, Mn, Pb และ Zn มีการ 30, 2, 5, 1, 5 และ 1 ตามลำดับ
(Hakanson, 1980) ระดับของความเสี่ยงที่ระบบนิเวศสามารถแบ่งได้ดังนี้:
E ฉัน
r o 40: ความเสี่ยงต่ำ 40 r E ฉัน
r o 80: บรรเทาความเสี่ยง 80 r E ฉัน
r o 160: เสี่ยงมาก,
160 r E ฉัน
r o 320: ความเสี่ยงสูง และอีฉัน
r Z 320: ความเสี่ยงสูงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีศักยภาพไฟ COEF ความเสี่ยงทางนิเวศวิทยาเพียงพอ (E ฉัน
r Þที่คำนวณได้ในการประเมิน
ความเสี่ยงในระบบนิเวศของโลหะหนักแต่ละคนตามสูตรดังต่อไปนี้ (Hakanson,
1980):
E ฉัน
¼ r T ฉัน
r C ฉัน?
ฉ¼ T ฉัน
r? C ฉัน
S
C ฉัน
n
ที่ T ฉัน
r เป็นปัจจัยที่เป็นพิษการตอบสนองของฉันโลหะหนักลักษณอีกครั้งสะท้อนความเป็นพิษ
ระดับและความไวของสิ่งมีชีวิตที่มัน C ฉัน
ฉเป็นปัจจัยที่ปนเปื้อนของหนัก
โลหะ i; C ฉัน
S เป็นความเข้มข้นวัดของโลหะหนักในตะกอนดินฉัน; ฉัน C
n คือ
ค่าพื้นหลังของโลหะหนักที่ผมนำมาจากหลี่และเจิ้งเหอ (1988) ปัจจัยที่เป็นพิษการตอบสนองสำหรับ Cd, Cr, Cu, Mn, ตะกั่วและสังกะสี. 30, 2, 5, 1, 5, และ 1 ตามลำดับ
. (Hakanson, 1980) ระดับความเสี่ยงของระบบนิเวศสามารถแบ่งได้ดังนี้
E ฉัน
ro 40: ความเสี่ยงต่ำ 40 อาร์อีฉัน
ro 80: ความเสี่ยงระดับปานกลาง 80 อาร์อีฉัน
ro 160: ความเสี่ยงมาก
160 อาร์อีฉัน
ro 320: มีความเสี่ยงสูงและอีฉัน
r Z 320: มีความเสี่ยงสูงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศักยภาพความเสี่ยงทางนิเวศวิทยา coef จึง cient ( e ฉัน
r Þมีค่าประเมิน
ความเสี่ยงต่อระบบนิเวศของโลหะหนักแต่ละตามสูตรต่อไปนี้ ( hakanson
, 1980 ) :
E
r ¼ผมผม

F R C ผม  ¼ t ฉัน
r  C ผม
s
c ผม
n
ที่ผม
r คือพิษของโลหะหนักต่อปัจจัยผม hich w Re flผลความเป็นพิษ
ระดับและความไวของสิ่งมีชีวิตนั้น ค
F คือการปนเปื้อนองค์ประกอบหนัก
โลหะ i ; C ผม
เป็นวัดความเข้มข้นของโลหะหนักในตะกอนชั้น ; C ผม
n
พื้นหลังค่าโลหะหนักที่ผมนำมาจาก และ เจิ้ง ( 1988 ) การตอบสนองต่อสารพิษแคดเมียม โครเมียม ทองแดง แมงกานีส ตะกั่ว และสังกะสี คือ 30 , 2 , 5 , 1 , 5 , และ 1 ตามลำดับ
( hakanson , 1980 ) ระดับความเสี่ยงต่อระบบนิเวศสามารถแบ่งได้ดังนี้
E ผม
r o 40 : ความเสี่ยงต่ำ 40 R E ผม
r o 80 : ความเสี่ยงปานกลาง80 R E ผม
r o 160 : ความเสี่ยงมาก

R O R E ผม 160 320 : ความเสี่ยงสูง และเรา
r Z 320 : ความเสี่ยงสูงมาก