Are those cuts?" Mark questions and

Are those cuts?" Mark questions and confirms they certainly are, when JB quickly uses his hands to cover the red lines carved on that wrist of his. A very long silence until JB answers, "No..." and darts his eyes towards the floor, who knows if he's embarassed or just that he's afraid he'll get a scolding. Mark dosen't know if he's suppose to comfort the young one or to just shout at him because of his stupidity. The cuts seem hurtfully deep, but JB is rather smart making it scar-free.
"So... you gonna explain anything?" Mark decides to know the reasons first. Crossing his arms, he waits for JB to speak. "Well, I..." JB says softly, but loud enough for Mark to hear, which dosen't suit him at all, but Mark finds it endearing, adorable even. JB's lips are pressed together, forming a straight line and deciding not to speak, which cause Mark to frown, eyes still demanding JB to talk. Even though JB's eyes are fixed on the floor, he clearly sees Mark raising one of his eyebrows, still waiting for answers.
Mark sighs and brings himself to the sofa at the corner of their dance room. He lets the silence linger, giving the leader some space. Counting to seventeen in his heart, JB awkwardly walks towards him, siting uneasily beside himself. JB speaks slowly, words coming out loud and clear from his mouth. "I'm just tired, yeah? You don't really need to care so much, I will take care of myself....." Mark sat there, blankly staring at the young boy beside him, trying to take everything in. "Okay... But whyyy?" Mark finds himself drag his 'why'.
You have been doing a great job, you know...... The other members love you, I love you... you've been a very very very nice leader, even though we might be playful and don't listen to you sometimes....
Mark kept the thought to himself and leaves the room. JB sighs and catches his breath, not realising he had been holding his breath all this while. He breaths calmly until a loud BANG! and the ridiculously tall maknae comes into the room with the other members trailing behind him. They went out to buy some dinner for themselves, Jackson and BamBam holding plactic bags which are filled with delicies. The last to come in is Mark, and JB knew immediately that Mark told them everything before they came barging into the room, since the first thing they said is not "HYUNGGG!!!!! Your food is here!!" instead it is "HYUNG! Let me see your wrist. Now." with eyes filled with both anger and sadness.
JB kept quiet but still pulls up the sleeves of his shirt that covers the lines. "Why? Why? Why? Why do you do this?" Jackson's ask in his loud voice, as usual. JB gives a bitter smile, covering the lines again. "It's okay. Let's eat alright?" "Hyung-" "Please?" JB cuts off YoungJae's attempt to ask. YuGyeom and Jr. stayed quiet, but their eyes are all teary, JB never thought the other members would take this very seriously.
Shoving food into their mouths and very little eye contact was what they managed to do. It was very unusual of them to act this way, especially Jackson who just bends his head down and eats his food. He usually leads the mood of the boys, but today, it seems like he's just going to sit quietly and watch.
Mark sits beside JB, occasionally giving the leader a nudge, trying to talk and start a conversation, but only got JB shifting himself away, leaving at least 20 centimetres between both of them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะตัดเหล่านั้น" ทำเครื่องหมายคำถาม และยืนยันแน่นอนจะ เมื่อเจใช้มือของเขาอย่างรวดเร็วครอบคลุมบรรทัดสีแดงสลักบนที่ข้อมือของเขา เงียบนานจนเจตอบ "หมายเลข..." และปาเป้าของเขาดวงตาต่อชั้น ที่รู้ว่า เขาเป็น embarassed หรือเพียงแค่ว่า เขาจะกลัว เขาจะได้ดุ Dosen't หมายรู้ว่าถ้าเขาจะสมมติจึงอ่อน หรือตะโกนว่า เพียง เพราะความโง่ของเขา ตัดดูเหมือนลึก hurtfully แต่เจบีสมาร์ทค่อนข้างทำให้ปราศจากรอยแผลเป็น"ดังนั้น... คุณไปอธิบายอะไร? " หมายตัดสินใจต้องรู้สาเหตุก่อน เขาข้ามแผ่นดินของเขา รอเจพูด "ดี ฉัน... " เจบีกล่าวเบา ๆ แต่เสียงดังพอที่หมายฟัง dosen't ที่เหมาะกับเขาเลย แต่หมายพบว่ารักมาก น่ารักได้ ริมฝีปากของเจจะกดเข้าด้วยกัน ขึ้นรูปเป็นเส้นตรง และการตัดสินใจการพูด ที่ทำเครื่องหมายหน้าบึ้ง ตาที่ยังคง เรียกร้องเจพูด แม้ว่าตาของเจคงชั้น เขาชัดเจนมองเห็นหมายเพิ่มคิ้วของเขา อย่างใดอย่างหนึ่งยัง รอคำตอบหมาย sighs และนำตัวเองกับโซฟาที่มุมห้องเต้นรำของพวกเขา เขาให้ความเงียบลิงเกอร์ ให้ผู้นำบางพื้นที่ นับถึง seventeen ในหัวใจ เจเก้ ๆ เดินไปทางเขา กำหนด uneasily ข้างตัวเอง เจพูดช้า คำมาทำความเข้าใจ และชัดเจนจากปากของเขา "ผมเหนื่อยเพียงแค่ ใช่หรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องดูแลมากจริง ๆ ฉันจะดูแลตัวเอง..." หมายเสาร์ จ้องเด็กหนุ่มอยู่ข้างเขา blankly พยายามทำทุกอย่างค่ะ "เค... แต่ whyyy " ค้นหาเครื่องหมายที่ตัวเองลากของเขา 'ทำไม' คุณมีการทำงานที่ดี คุณรู้ว่า... สมาชิกรักคุณ ฉันรักคุณ...คุณเคยเป็นผู้นำมากมากดี แม้ว่าเราอาจจะขี้เล่น และไม่ทราบบางครั้ง...ทำเครื่องหมายยังคงอยู่ความคิดตัวเอง และทำการ เจ sighs และจับลมหายใจของเขา ไม่เหยื่อเขาเคยจับลมหายใจของเขาทั้งหมดในขณะนี้ เขาหายใจเบา ๆ จนบางเสียง และ maknae ridiculously สูงมาเข้าพักกับสมาชิกคนอื่น ๆ ต่อท้ายด้านหลัง พวกเขาไปออกบางเลี้ยงเอง Jackson และ BamBam ถือถุง plactic ซึ่งเต็มไป ด้วย delicies ล่าสุดที่เข้ามาเป็นเครื่องหมาย และเจรู้ทันทีว่า หมายบอกว่า ทุกอย่างก่อนจะมา barging เข้าไปในห้องพัก สิ่งแรกที่พวกเขากล่าวว่า ไม่ได้เป็น "HYUNGGG !!! อาหารของคุณได้ที่นี่!!"แต่ เป็น"HYUNG ผมเห็นข้อมือของคุณ ตอนนี้ " ด้วยสายตาเต็มไป ด้วยความโกรธและความโศกเศร้า เจบีเก็บเงียบ แต่ยังคง ดึงขึ้นแขนเสื้อของเขาที่ครอบคลุมบรรทัด "ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมคุณทำนี้" ของ Jackson ถามในเขาเสียง ตามปกติ เจบีให้ยิ้มขม ครอบคลุมบรรทัดอีกครั้ง "ก็ไม่เป็นไร ลองกินครับ" "Hyung-" "โปรดอย่างไร" เจบีตัดของ YoungJae พยายามถาม YuGyeom และจูเนียร์ดีเงียบสงบ แต่ตาของพวกเขามีทั้งหมด teary เจบีไม่เคยคิดทำจะใช้เวลานี้อย่างมากShoving อาหารลงในปากของพวกเขาและตาเล็กเป็นสิ่งที่พวกเขาจัดการเพื่อทำ มันผิดปกติมากให้ทำวิธีนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Jackson ที่ฟันหัวของเขาลง และกินอาหารเพียง เขามักจะนำไปสู่อารมณ์ของเด็กผู้ชาย แต่วันนี้ มันดูเหมือนว่าเขาเป็นเพียงการไปนั่งเงียบ ๆ และดูทำเครื่องหมายอยู่ข้างเจ เป็นครั้งคราวให้ผู้นำเขยิบ พยายามที่จะพูดคุย และเริ่มการสนทนา แต่เฉพาะ มีเจขยับเอง ออกหน่วยน้อย 20 เซนติเมตรระหว่างทั้งสองอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการตัดเหล่านั้นหรือไม่ "คำถามมาร์คและยืนยันพวกเขาอย่างแน่นอนเมื่อเจบีได้อย่างรวดเร็วใช้มือของเขาเพื่อให้ครอบคลุมเส้นสีแดงสลักอยู่บนข้อมือของ. ของเขาเงียบไปนานมากจนตอบ JB" ไม่ ... "และปาเป้าสายตาของเขาที่มีต่อ ชั้นที่รู้ว่าเขาอายหรือเพียงแค่ว่าเขากลัวว่าเขาจะได้รับการตำหนิ. มาร์ค dosen't รู้ว่าถ้าเขาคิดว่าเพื่อความสะดวกสบายหนุ่มหนึ่งหรือเพียงแค่ร้องที่เขาเพราะความโง่เขลาของเขา. ตัดดูเหมือนลึกอย่างเป็นอันตราย, แต่ JB ค่อนข้างทำสมาร์ทมันแผลเป็นฟรี.
"ดังนั้น ... คุณจะอธิบายอะไร?" มาร์คตัดสินใจที่จะรู้เหตุผลแรก. ข้ามอ้อมแขนของเขาที่เขารอ JB ที่จะพูด. "ดีฉัน ... " JB พูดเบา ๆ แต่ดังพอมาร์คที่จะได้ยินซึ่ง dosen't เหมาะกับเขาเลย แต่มาร์คพบว่ามันน่ารัก, น่ารักแม้กระทั่ง. ริมฝีปาก JB จะกดเข้าด้วยกันกลายเป็นเส้นตรงและตัดสินใจที่จะไม่พูดที่ทำให้เกิดการ Mark to ขมวดคิ้ว ตายังคงเรียกร้อง JB พูดคุย. แม้ว่าสายตาของเจจะคงอยู่บนพื้นเขาเห็นอย่างชัดเจนมาร์คยกหนึ่งคิ้วของเขายังคงรอคำตอบ.
มาร์คถอนหายใจและนำมาสู่ตัวเองโซฟาที่มุมห้องเต้นรำของพวกเขา เขาช่วยให้อิทธิพลเงียบให้ผู้นำพื้นที่บางส่วน นับถึงสิบเจ็ดในหัวใจของเขา, JB เชื่องช้าเดินไปที่เขาอย่างไม่สบายใจเมื่อเทียบข้างตัวเอง JB พูดช้า ๆ คำพูดออกมาดังและชัดเจนจากปากของเขา "ฉันเหนื่อยเพียงแค่ใช่หรือไม่คุณไม่จำเป็นที่จะต้องดูแลมากผมจะดูแลตัวเอง ..... " มาร์คนั่งอยู่ที่นั่น, blankly จ้องมองที่เด็กหนุ่มข้างเขาพยายามที่จะใช้ทุกอย่างใน . "เอาล่ะ ... แต่ whyyy?" มาร์คพบว่าตัวเองลากเขา 'ทำไม'.
คุณได้รับการทำงานที่ดีที่คุณรู้ว่า ...... สมาชิกคนอื่น ๆ รักคุณผมรักคุณ ... คุณได้รับการเป็นผู้นำที่ดีมากมากแม้ว่า เราอาจจะขี้เล่นและไม่ฟังบางครั้งคุณ ....
มาร์คคิดที่จะเก็บไว้กับตัวเองและเดินออกจากห้อง ถอนหายใจ JB และจับลมหายใจของเขาไม่ทราบว่าเขาได้รับการถือครองลมหายใจของเขาทั้งหมดในขณะนี้ เขาหายใจอย่างสงบจนเสียงดังปัง! และน้องเล็กขันสูงเข้ามาในห้องที่มีสมาชิกคนอื่น ๆ ต่อท้ายอยู่ข้างหลังเขา พวกเขาเดินออกไปซื้ออาหารเย็นบางอย่างสำหรับตัวเอง, แจ็คสันและ BamBam ถือถุง plactic ซึ่งจะเต็มไปด้วย delicies สุดท้ายที่จะเข้ามาเป็นมาร์คและ JB รู้ได้ทันทีว่ามาร์คบอกพวกเขาทุกอย่างก่อนที่พวกเขามาบุกเข้ามาในห้องเนื่องจากสิ่งแรกที่พวกเขากล่าวว่าไม่ได้เป็น "HYUNGGG !!!!! อาหารของคุณอยู่ที่นี่ !!" แทนมันคือ "พี่! ให้ฉันเห็นข้อมือของคุณ. ตอนนี้." ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธทั้งสองและความโศกเศร้า.
JB เก็บเงียบ แต่ยังคงดึงแขนเสื้อของเสื้อของเขาที่ครอบคลุมสาย "ทำไมทำไมทำไมทำไมคุณถึงทำเช่นนี้?" แจ็คสันถามเสียงดังของเขาตามปกติ JB ให้รอยยิ้มขมครอบคลุมสายอีกครั้ง "มันโอเค. ขอกินไม่เป็นไร" "Hyung-" "โปรด" ตัดออกจากเจบียองแจพยายามที่จะถาม YuGyeom และจูเนียร์อยู่ที่เงียบสงบ แต่ตาของพวกเขาจะสะอึกสะอื้นทุก JB ไม่เคยคิดว่าสมาชิกคนอื่น ๆ จะใช้เวลานี้อย่างจริงจัง.
ผลักอาหารเข้าไปในปากของพวกเขาและสบตาน้อยมากเป็นสิ่งที่พวกเขาจัดการที่จะทำ มันเป็นเรื่องผิดปกติมากของพวกเขาที่จะทำแบบนี้โดยเฉพาะแจ็คสันที่เพิ่งก้มศีรษะของเขาลงและกินอาหารของเขา เขามักจะนำไปสู่อารมณ์ของเด็ก ๆ แต่วันนี้ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะนั่งเงียบ ๆ และดู.
มาร์คนั่งอยู่ข้าง JB บางครั้งให้ผู้นำดุนพยายามที่จะพูดคุยและเริ่มต้นการสนทนา แต่ได้เพียง JB ขยับตัวเอง ห่างออกอย่างน้อย 20 เซนติเมตรระหว่างทั้งสองคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะตัดเหล่านั้น ? คำถาม และยืนยันว่า พวกเขาแน่นอน เมื่อเขารีบใช้มือของเขาเพื่อให้ครอบคลุมเส้นสีแดงไว้ที่ข้อมือของเขา ยาวมาก เงียบจนเขาตอบ " ไม่ . . . " และปาเป้าสายตาของเขาไปสู่พื้น ใครจะไปรู้ว่าเขาอาย หรือแค่ว่า เขากลัวว่าเขาจะได้รับการตำหนิมาร์ค ไม่รู้ ถ้าเขาคิดว่าเพื่อความสะดวกสบายหนึ่งหนุ่มหรือตะคอกใส่เขา เพราะว่าเขาโง่หรอกนะ ตัดดูเหมือนลึกอย่างน้อยใจ แต่เขาเป็นคนฉลาด แต่ทำให้แผลเป็นฟรี .
" . . . . . . . คุณจะอธิบายเรื่องอะไร ? มาร์คตัดสินใจที่จะรู้เหตุผลก่อน ข้ามแขนของเขา เขารอเจบีพูด " เอ่อ ฉัน . . . " เขาพูดเบาๆ แต่ก็ดังพอที่จะให้มาร์คฟัง ซึ่งไม่เหมาะกับเขาเลยแต่มาร์คคงน่ารัก น่ารักจริงๆเลย เจบี ริมฝีปากถูกกดเข้าด้วยกัน ให้เป็นเส้นตรง และตัดสินใจที่จะไม่พูด ซึ่งทำให้มาร์คขมวดคิ้ว ดวงตายังคงเรียกร้องให้เจบีพูด ถึงแม้เจบีสายตาจะคงที่อยู่ที่พื้น เขาเห็นมาร์คเพิ่มหนึ่งของคิ้วของเขา ยังคงรอคำตอบ
มาร์คถอนหายใจและนำตัวเองไปยังโซฟาที่มุมห้องซ้อมของพวกเขาเขาปล่อยให้ความเงียบเกาะกุมให้หัวหน้าหน่อย นับสิบเจ็ดในใจ เจบีเก้ๆกังๆเดินไปหาเขา นั่งกระสับกระส่ายอยู่ข้างๆตัวเอง เจบีพูดช้า พูดออกมาเสียงดังฟังชัดจากปากของเขา ฉันแค่เหนื่อย ใช่มั้ย ? คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะดูแลตัวเอง . . . . " มาร์คนั่งจ้องอย่างว่างเปล่า เด็กหนุ่มข้างๆพยายามที่จะใช้ทุกอย่างใน . โอเค . . . . . . . แต่ทำไม " มาร์คพบตัวเองลากของเขา ' ทำไม '
คุณได้ทำงานที่ดี คุณรู้มั้ย . . . . . . . สมาชิกคนอื่น ๆ รักเธอ รักเธอ . . . . . . . คุณเป็นผู้นำที่ดีมากมาก ถึงแม้เราอาจจะขี้เล่น และไม่ฟังคุณบางครั้ง . . . . . . .
มาร์คเก็บไว้คิดกับตัวเองแล้วเดินออกจากห้อง เขาถอนหายใจและจับลมหายใจของเขาไม่ใช่ตัวเขาได้รับการถือครองลมหายใจของเขาตลอดเวลา เขาหายใจอย่างสงบจนเสียงดังปัง ! และน้องเล็กตัวสูงขันเข้ามาในห้องกับสมาชิกอื่น ๆ ที่หลังเขา พวกเขาออกไปซื้ออาหารเย็นมาให้ตัวเอง แจ็คสันกับ BamBam ถือถุงพลาสติกชนิดต่างๆซึ่งเต็มไปด้วย delicies . สุดท้ายมาเป็นเครื่องหมายและเจบีรู้ทันทีว่า มาร์ค บอกทุกอย่างกับพวกเขา ก่อนที่พวกเขาจะมาโผล่เข้าไปในห้อง เนื่องจากสิ่งแรกที่พวกเขากล่าวว่าเป็น " hyunggg ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! นี่อาหารของคุณ ! " แทนที่จะเป็น " พี่ ! ให้ฉันดูที่ข้อมือของคุณ ตอนนี้ " ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยทั้งความโกรธและความเศร้า
JB เก็บเงียบ แต่ยังคงดึงแขนเสื้อเชิ้ตของเขาที่ครอบคลุมบรรทัด " ทำไม ? ทำไม ? ทำไม ? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ ?" เขาถามเสียงดังตามเคย JB ให้รอยยิ้มขื่น ครอบคลุมสายอีก " มันโอเค ทานกันเถอะนะ ? " พี่ - " " กรุณา " ? เจบีตัดความพยายาม ยองเจก็ถาม yugyeom และจูเนียร์ อยู่เงียบๆ แต่สายตาของพวกเขาทั้งหมดด้วยน้ำตา เจบี ไม่เคยคิดว่าคนอื่นจะใช้เวลานี้เป็นอย่างมาก
ดันอาหารเข้าไปในปากและติดต่อตาน้อยมาก สิ่งที่พวกเขาได้ทำ มันเป็นเรื่องปกติของพวกเขาที่จะทำวิธีนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แจ็คสัน ที่โค้งศีรษะลงและกินอาหารของเขา เขามักจะทำให้อารมณ์ของเด็กๆ แต่ในวันนี้ ดูเหมือนเขาจะนั่งเงียบๆดู .
มาร์คนั่งอยู่ข้างเจบี บางครั้งให้หัวหน้า ดุนพยายามที่จะพูดคุย และเริ่มการสนทนา แต่เพียงมีเจบีการขยับตัวเองไปทิ้งไว้อย่างน้อย 20 ซม. ระหว่างทั้งสองของพวกเขา