M was estimated from body weight an

M was estimated from body weight and habitat
temperature (Ikeda, 1985).We took the temperature value recorded
at the maximum depth of net deployment, which is the temperature
the migrants may find at their upper limit distribution during daytime.
Body weight was estimated from the taxonomic composition samples,
taking fromeach sample an aliquot of 1/2 or 1/4 (depending on the density)
of the original volume. The aliquots were stained for ~24 h in
20 mL of an eosin solution (final concentration 3.75 10−5 mL−1) to enhance
the contrast, and then scanned at a resolution of 600 dpi using a
HP Scanjet 8200 scanner. Gelatinous organisms were mostly
fragmented, so theywere manually removed before scanning.We processed
the imageswith the R-package “EBImage” to identify each animal
and assess its area. Individualweightwas assessed fromthe relationship
between body area and dry mass described by Lehette and Hernández-
León (2009) for crustaceans. To avoid the potential bias due to the large
variety of sizes within each Bongo sample we used the median of the
particle size distribution as representative of the individual body size
in each sample. Larger animals could be underrepresented at diurnal
samples due to DVM (actually, in May the individual body weight for
the Bongo samples was significantly higher at night; Welch's t-test,
p b 0.001). Accordingly, body mass was estimated only from nocturnal
samples. Metabolic rates were converted to carbon by applying the respiratory
quotient of 1.36 reported by Mayzaud et al. (2005) for large
crustaceans, which comprised the bulk of the migrant biomass (see
Results).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

M ถูกประเมินจากน้ำหนักตัวและอยู่อาศัยอุณหภูมิ (ดะ 1985) เราเอาค่าอุณหภูมิที่บันทึกที่ลึกที่สุดของใช้สุทธิ ซึ่งเป็นอุณหภูมิการอพยพอาจพบที่กระจายขีดจำกัดของพวกเขาในเวลากลางวันน้ำหนักถูกประเมินจากตัวอย่างองค์ประกอบอนุกรมวิธานมีตัวอย่าง fromeach เป็นส่วนลงตัว 1/2 หรือ 1/4 (ขึ้นอยู่กับความหนาแน่น)ของไดรฟ์ข้อมูลต้นฉบับ Aliquots ถูกสีสำหรับ ~ 24 h ในปริมาณ 20 mL มีโซลูชัน eosin (สุดท้ายเข้มข้น 3.75 10−5 mL−1) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพความคมชัด แล้ว สแกนที่ความละเอียด 600 dpi ใช้เป็นสแกนเนอร์ HP Scanjet 8200 ชีวิต gelatinous ทาสีกระจัดกระจาย ดังนั้น theywere ด้วยตนเองลบก่อนที่จะสแกน เราประมวลผลimageswith R-แพคเกจ "EBImage" เพื่อระบุแต่ละสัตว์และประเมินพื้นที่ที่เป็น ประเมินจากความสัมพันธ์ Individualweightwasระหว่างพื้นที่ร่างกายและมวลแห้งโดย Lehette และ Hernández-แคว้น (2009) สำหรับครัสเตเชีย เพื่อหลีกเลี่ยงความโน้มเอียงเป็นไปได้เนื่องจากขนาดใหญ่ความหลากหลายของขนาดภายในตัวสี่แต่ละอย่างที่เราใช้ค่ามัธยฐานของการการกระจายขนาดอนุภาคเป็นตัวแทนของร่างกายแต่ละขนาดในแต่ละตัวอย่าง สัตว์ขนาดใหญ่ที่สามารถ underrepresented ที่ diurnalตัวอย่างจาก DVM (ที่จริง ในอาจร่างกายแต่ละน้ำหนักสำหรับตัวอย่างสี่ได้อย่างมีนัยสำคัญในเวลากลางคืน ของ Welch t-ทดสอบp b 0.001) ดังนั้น ร่างกายโดยรวมได้ประมาณจากบรรณาธิการตัวอย่างการ อัตราการเผาผลาญได้แปลงคาร์บอน โดยใช้การหายใจquotient of 1.36 reported by Mayzaud et al. (2005) for largecrustaceans, which comprised the bulk of the migrant biomass (seeResults).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

M ได้รับการประเมินจากน้ำหนักตัวและที่อยู่อาศัย
อุณหภูมิ (อิเคดะ, 1985) เราเอาค่าของอุณหภูมิที่บันทึกไว้
ที่ระดับความลึกสูงสุดของการใช้งานสุทธิซึ่งเป็นอุณหภูมิที่
แรงงานข้ามชาติที่อาจพบในการจัดจำหน่ายขีด จำกัด ของพวกเขาในช่วงเวลากลางวันบน.
น้ำหนักตัวได้รับการประเมินจาก ตัวอย่างองค์ประกอบอนุกรมวิธาน
การ fromeach ตัวอย่าง aliquot 1/2 หรือ 1/4 (ขึ้นอยู่กับความหนาแน่น)
ของปริมาณเดิม aliquots มีการย้อมสำหรับ ~ 24 ชั่วโมงใน
20 มลของการแก้ปัญหา Eosin (ความเข้มข้นสุดท้าย 3.75 10-5 mL-1) เพื่อเพิ่ม
ความคมชัดและสแกนแล้วที่ความละเอียด 600 dpi โดยใช้
เครื่องสแกนเนอร์ HP Scanjet 8200 ชีวิตน้ำมูกส่วนใหญ่
แยกส่วนเพื่อ theywere ลบออกด้วยตนเองก่อนที่จะประมวลผล scanning.We
imageswith R-แพคเกจ "EBImage" เพื่อระบุสัตว์แต่ละ
และประเมินพื้นที่ Individualweightwas fromthe ประเมินความสัมพันธ์
ระหว่างพื้นที่ของร่างกายและมวลแห้งอธิบายโดย Lehette Hernández-และ
เลออน (2009) สำหรับกุ้ง เพื่อหลีกเลี่ยงอคติที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากการที่มีขนาดใหญ่
ความหลากหลายของขนาดในแต่ละตัวอย่างที่เราใช้กลองเฉลี่ยของ
การกระจายขนาดอนุภาคในฐานะตัวแทนของขนาดร่างกายของแต่ละบุคคล
ในแต่ละตัวอย่าง สัตว์ที่มีขนาดใหญ่อาจจะมีบทบาทในแต่ละวัน
ตัวอย่างเนื่องจาก DVM (ที่จริงในเดือนพฤษภาคมน้ำหนักร่างกายของแต่ละบุคคลสำหรับ
ตัวอย่างกลองอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในเวลากลางคืน; เวลช์ t-test,
PB 0.001) ดังนั้นมวลกายเป็นที่คาดกันออกหากินเวลากลางคืนจาก
ตัวอย่าง อัตราการเผาผลาญอาหารเปลี่ยนคาร์บอนโดยการใช้ระบบทางเดินหายใจ
ของความฉลาดทาง 1.36 รายงานโดย Mayzaud et al, (2005) ที่มีขนาดใหญ่สำหรับ
กุ้งซึ่งประกอบด้วยกลุ่มของชีวมวลข้ามชาติ (ดู
ผลลัพธ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

M จะคำนวณจากน้ำหนักและอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม
( Ikeda , 1985 ) เราเอาอุณหภูมิค่าบันทึก
ที่ความลึกสูงสุดของการใช้งานสุทธิ ซึ่งเป็นอุณหภูมิ
ผู้อพยพอาจพบพวกเขาบน จำกัด การแพร่กระจายในช่วงกลางวัน
น้ำหนักตัวประมาณจากตัวอย่างองค์ประกอบของตัวอย่างการอนุกรมวิธาน
ถ่าย , การเทศนาของ 1 / 2 หรือ 1 / 4 ( ขึ้นอยู่กับความหนาแน่น )
ของปริมาณเดิม ที่เป็นคราบเฉยๆ ~ 24 ชั่วโมง
20 ml ของโอซินโซลูชั่น ( สุดท้าย 10 − 5 ml ปริมาณ 3.75 − 1 ) เพื่อเพิ่ม
ความคมชัด แล้วสแกนที่ความละเอียด 600 dpi ใช้
HP ใจ ) สแกนเนอร์ เป็นสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่
แยกส่วน ดังนั้นกลุ่มตนเองลบออกก่อนการสแกน เราประมวลผล
imageswith ที่ r-package " ebimage " ระบุแต่ละสัตว์
และประเมินพื้นที่ของตน individualweightwas ประเมินจากความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายและ
พื้นที่แห้งและอธิบายโดย lehette เอร์นันเดซ . kgm ndez -
ไซปรัส ( 2009 ) สำหรับสัตว์น้ำที่มีเปลือกแข็ง เพื่อหลีกเลี่ยงอคติอาจเกิดขึ้นเนื่องจากความหลากหลายขนาดใหญ่
ขนาดภายในแต่ละกลองเล็กตัวอย่างเราใช้ค่ามัธยฐานของ
ขนาดอนุภาคกระจาย เป็นตัวแทนของแต่ละขนาดร่างกาย
ในแต่ละตัวอย่างสัตว์ขนาดใหญ่อาจจะมีบทบาทที่กลุ่มตัวอย่างใน
เนื่องจาก DVM ( ที่จริงแล้วอาจบุคคลน้ำหนักสำหรับ
บองโกตัวอย่างสูงกว่ากลางคืน เวลช์ คือ t-test ,
p B 0.001 ) ดังนั้นมวลร่างกายถูกประเมินจากตัวอย่าง Nocturnal
เท่านั้น อัตราการเผาผลาญเป็นแปลงคาร์บอนโดยใช้ระบบทางเดินหายใจ
หารของ 1.36 ที่รายงานโดย mayzaud et al . ( 2005 ) ใหญ่
กลุ่ม ประกอบด้วย กลุ่มของผู้อพยพ ชีวมวล ( ดู
ผลลัพธ์ )