The face is a central organ of sens

The face is a central organ of sense and is also very central in the expression of emotion among humans and among numerous other species. The face is normally found on the anterior (frontal, rostral, ventral) surface of the head of animals[citation needed] or humans,[1] although not all animals have faces.[2] The face is crucial for human identity, and damage such as scarring or developmental deformities have effects stretching beyond those of solely physical inconvenience.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบหน้าเป็นอวัยวะที่สำคัญของความรู้สึกและยังเป็นศูนย์กลางในการแสดงออกของอารมณ์ความรู้สึกในหมู่มนุษย์และในหมู่สปีชีส์อื่น ๆ อีกมาก ใบหน้าที่พบได้ตามปกติในหน้า (หน้าผาก rostral, หน้าท้อง) พื้นผิวของหัวของสัตว์ [อ้างจำเป็น] หรือมนุษย์ [1] แม้ว่าจะไม่สัตว์ทุกคนมีใบหน้า. [2] ใบหน้าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวตนของมนุษย์และความเสียหายเช่นรอยแผลเป็นหรือพิกลพิการได้พัฒนาผลการยืดนอกเหนือจากที่ไม่สะดวกทางกายภาพ แต่เพียงผู้เดียว. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าเป็นอวัยวะศูนย์กลางของความรู้สึก และเป็นโรงแรมขนาดกลางในนิพจน์ของอารมณ์มนุษย์ และ ระหว่างชนิดอื่น ๆ มากมาย หน้าปกติพบในแอนทีเรียร์ (หน้าผาก rostral, ventral) ผิวของหัวสัตว์ [ต้องการอ้างอิง] หรือมนุษย์, [1] แม้ว่าใบหน้ามีสัตว์ไม่[2] หน้าเป็นเรื่องสำคัญที่ตัวบุคคล และความเสียหายเช่น deformities scarring หรือพัฒนามีผลยืดเหนือกว่าเพียงทางกายภาพความไม่สะดวก[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าที่เป็นองค์กรกลางของความรู้สึกและยังเป็นศูนย์กลางเป็นอย่างมากในการแสดงออกทางอารมณ์ความรู้สึกในหมู่มนุษย์และอยู่ในกลุ่มสายพันธุ์อื่นๆจำนวนมาก หน้าที่พบได้บนก่อน(ด้านหน้า rostral โดยปกติแล้วเกี่ยวกับท้อง)บนพื้นผิวของสัตว์คุณงามความดีต่อสาธารณชน]หรือมนุษย์[ 1 ]แม้ว่าจะไม่ใช่สัตว์ทุกตัวมีใบหน้า.[ 2 ]บนใบหน้าที่มีความสำคัญสำหรับรหัสประจำตัวของมนุษย์และความเสียหายเช่น scarring หรือพัฒนาการกระโหลกศีรษาได้ส่งผลกระทบต่อการขยายมากกว่าแต่เพียงผู้เดียวในความไม่สะดวกทาง กายภาพ .[ 1 ]ที่