It was at that moment when Jo Minjo

It was at that moment when Jo Minjoon was talking out the bill to give it to the woman. The other customers jeered and sent woo’s. The woman looked at them furiously.

“What are youu? People that are eating this kind of things are jeering at me? I feel smothered…..”
“Customer.”

Jo Minjoon said in a low voice. When the woman turned her head, he flinched at that moment. How could he express it? No, there’s no way to express it magnificently. Those were cold eyes. The rage she had accumulated in all her life seemed to be contained in those eyes.

“I’m thankful for you to have ordered trusting in these lacking chefs. And i’m also sorry that I couldn’t satisfy you to what you have expected. But, you can’t express that disappointment with the other customers.”
“……Ha, haha…….Are you teaching me right now?”
“There’s no way I would be. I think that there would be no one that doesn’t know of this. And I think that you would also know it well. Is th……….”

Even before he could finish his words, the woman threw the norimaki as naturally as she would throw paper. Jo Minjoon picked that up and stopped the security that were running to him with his eyes. And then he put it in his mouth.

The people looked at him with their eyes wide. They couldn’t guess what he was trying to do. Jo Minjoon said in a calm voice.

“I don’t feel tuna at all. Because this is tandoori chicken.”
“Tandoori! I hate India! That’s not food. That’s a disgusting stomach present.”

At this point, he didn’t even have the heart to get angry. Jo Minjoon let out a sigh and took out a bill from his counter. And then, opened his mouth.

“It’s the 2 dollars you wanted. Take it.”

The atmosphere was strange. Certainly the woman was shouting bad words, and Jo Minjoon should be giving her back the money with no other options. But it seemed that Jo Minjoon was forcing himself to give it to her. The people that were lined all recorded it with their handphones. Probably, tens of these video’s would get uploaded.

The woman hesitated and grabbed the money. Jo Minjoon bent his head respectfully.

“I’m sorry for the lacking food.”

Someone applauded. That one sound kept piling up and became as big as a snowball. The woman grinned, and went past the people with an anxious look. Jo Minjoon apologized to the man he was taking the order just then.

“I’m sorry. I made you disturbed while I was taking the order.”
“There are a lot of drugged people around here. As a resident, i’m more sorry.”

Jo Minjoon smiled brightly. It wasn’t a job smile. But an ordinary one.

“What will you be ordering?”

–

“You remember that customer four days ago, right? It’s quite the topic in the internet.”

At the youngest PD’s words, Jo Minjoon shrugged his shoulders. He also knew that it would become a topic to a certain point.

“There are a lot of accidents in this wide country, so becoming an issue for a trouble with just one customer, makes me feel amazed.”
“Because you are a star. Minjoon, at least you will be one while you are on Grand Chef. Of course, after that…… It will depend on your capability.”

The youngest PD, Robert Banks, talked like that. Jo Minjoon nodded without saying anything. Robert wasn’t letting him rest at all. It was the first interview as a PD. And it seemed that he was quite flustered because of that. Because he was putting the most passionate face he had seen until now.

‘But i’m tired.’

After the food truck started and during the 5 days, Jo Minjoon always slept like he had fainted. He didn’t recover fully, and because of that his body always felt heavy. He thought that he wouldn’t feel burdened, but it seemed that the anxiety was deep in his heart. Only then did Robert notice that Jo Minjoon’s eyes were sunk and that his skin was coarse. He asked cautiously.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่เมื่อพูด Jo Minjoon ออกเพื่อให้ผู้หญิงได้ ลูกค้าอื่น ๆ jeered และส่งของวู ผู้หญิงที่มองพวกเขาอย่างดุเดือด"มีอะไรคุณบ้าง คนที่กินอีกมี jeering ที่ฉัน ผมรู้สึก smothered...""ลูกค้า"Jo Minjoon กล่าวว่า เสียงต่ำ เมื่อผู้หญิงเปิดหัวของเธอ เขา flinched ในขณะ วิธีที่เขาสามารถแสดงมัน ไม่ มีการแสดงอย่างงดงาม คนเย็นตา โกรธเธอได้สะสมในชีวิตของเธอดูเหมือนจะอยู่ในตาคู่นั้น"ผมขอบคุณที่คุณได้สั่งซื้อไว้วางใจในเชฟเหล่านี้ขาด และยังขอโทษที่ผมไม่สามารถตอบสนองคุณที่คุณจะคาดหวัง แต่ คุณไม่สามารถแสดงความผิดหวังให้กับคนอื่นๆ"“…… ฮา ฮาฮา...คุณสอนฉันอยู่? ""ไม่มีทางผมจะ ผมคิดว่า จะได้ไม่มีใครที่ไม่ทราบเรื่องนี้ และผมคิดว่า คุณจะยังรู้ว่าดี โปรโมชั่นใหม่... "ก่อนที่เขาจะจบคำพูดของเขา ผู้หญิงโยน norimaki เป็นธรรมชาติที่เธอจะทิ้งกระดาษ Jo Minjoon รับที่ และหยุดการรักษาความปลอดภัยที่เรียกใช้เขา ด้วยตาของเขา แล้ว เขาก็ใส่ในปากของเขาคนมองไปที่เขา ด้วยตาของพวกเขามากมาย พวกเขาไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่เขาได้พยายามทำ Jo Minjoon กล่าวว่า เสียงสงบ"ผมไม่รู้สึกปลาทูน่าทั้งหมด เพราะนี่คือตำรวจ""เทนโดริ ฉันเกลียดอินเดีย ที่ไม่ใช่อาหาร ที่อยู่ที่กระเพาะอาหารน่าขยะแขยงอยู่"ที่จุดนี้ เขาไม่ได้มีหัวใจจะได้รับโกรธ Jo Minjoon ให้ออกด้วย[และเอาออกตั๋วจากเคาน์เตอร์ของเขา แล้ว เปิดปากของเขา"ก็ต้องเหรียญ 2 ไปเถิด"บรรยากาศแปลก แน่นอนผู้หญิงตะโกนคำหยาบ และ Jo Minjoon ควรจะให้เธอกลับเงินกับไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ แต่ดูเหมือนว่า Jo Minjoon ถูกบังคับให้ตัวเองเพื่อเธอ คนที่เรียงรายทั้งหมดบันทึกมัน ด้วย handphones ของพวกเขา อาจ สิบวิดีโอเหล่านี้จะได้รับการอัปโหลดผู้หญิงลังเล และคว้าเงิน Jo Minjoon งอศีรษะกราบ"ผมขออาหารขาด"คนปรบมือ เสียงที่หนึ่งเก็บไว้กองพะเนิน และกลายเป็นใหญ่เป็นก้อนหิมะ หญิง grinned และก็ที่ผ่านมาคนที่มีมีลักษณะกังวล Jo Minjoon ขอโทษคนเขาได้รับใบสั่งแล้ว"ขอโทษ ผมทำคุณถูกรบกวนในขณะที่ฉันได้รับใบสั่ง"มีจำนวนมากของยาคนที่นี่ ผู้อยู่อาศัย มากขอโทษ"Jo Minjoon ยิ้มสดใส มันไม่ยิ้มงาน แต่ธรรมดาหนึ่ง"อะไรจะคุณสามารถสั่งซื้อได้อย่างไร"–"คุณจดจำลูกค้าที่สี่วันที่ผ่านมา ขวา มันเป็นค่อนข้างหัวข้อในอินเทอร์เน็ต"ที่คำของ PD ที่อายุน้อยที่สุด Jo Minjoon ยักไหล่ไหล่ของเขา นอกจากนี้เขายังรู้ว่า มันจะกลายเป็นหัวข้อเพื่อจุดหนึ่ง"มีจำนวนมากของอุบัติเหตุในประเทศกว้างนี้ จึง เป็น ปัญหาสำหรับปัญหากับลูกค้าเพียงหนึ่ง ทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจ""เพราะคุณเป็นดาว Minjoon อย่างน้อยคุณจะได้หนึ่งขณะอยู่บนแกรนด์เชฟ แน่นอน หลังจากนั้น... มันจะขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณ"PD ที่อายุน้อยที่สุด โรเบิร์ตธนาคาร พูดเช่นนั้น Jo Minjoon เลยต้องไม่พูดอะไร โรเบิร์ตไม่ปล่อยให้เขาส่วนที่เหลือทั้งหมด มันเป็นการสัมภาษณ์ที่แรกเป็น PD เป็น และเหมือนว่า เขาเป็นความสับสนมากเนื่องจากการที่ เพราะเขาถูกวางหน้าหลงใหลมากที่สุด ที่เขาได้เห็นจนถึงขณะนี้'แต่ฉันเหนื่อย'หลัง จากรถบรรทุกอาหารเริ่มต้น และใน ระหว่าง วัน 5, Jo Minjoon เสมอนอนเหมือนเขาได้เป็น เขาไม่ได้กู้เต็ม และเนื่องจากการที่ ร่างกายของเขารู้สึกเสมอหนัก เขาคิดว่า เขาจะไม่รู้สึกเป็นภาระ แต่ดูเหมือนว่า ความวิตกกังวลเป็นลึกในหัวใจของเขา เพียงได้โรเบิร์ตสังเกตว่า ตาโจ Minjoon ได้อับปาง และว่า เขาผิวหยาบ เขาถามด้วยความระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นช่วงเวลาที่ว่าเมื่อโจ Minjoon พูดออกใบเรียกเก็บเงินที่จะให้มันกับผู้หญิงคนหนึ่ง ลูกค้าอื่น ๆ เยาะหยันและส่งวู ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่พวกเขาคึก.

"อะไรคือ youu? คนที่กำลังรับประทานอาหารชนิดของสิ่งนี้ได้รับการเยาะเย้ยฉัน? ฉันรู้สึกหายใจ ... ..
" " ลูกค้า. "

โจ Minjoon พูดด้วยเสียงต่ำ เมื่อผู้หญิงคนนั้นหันหัวของเธอเขาสะดุ้งในขณะนั้น วิธีการที่เขาสามารถแสดงมันได้หรือไม่ ไม่มีทางที่จะแสดงมันออกมาอย่างงดงามไม่มี ผู้ที่มีสายตาเย็นชา ความโกรธที่เธอได้สะสมในทุกชีวิตของเธอดูเหมือนจะมีอยู่ในสายตาเหล่านั้น.

"ผมรู้สึกขอบคุณสำหรับคุณที่จะได้สั่งซื้อไว้วางใจในเชฟขาดเหล่านี้ และฉันยังเสียใจที่ผมไม่สามารถตอบสนองคุณกับสิ่งที่คุณคาดหวัง แต่คุณไม่สามารถแสดงความผิดหวังกับลูกค้ารายอื่น ๆ . "
" ...... ฮ่าฮ่าฮ่า ...... .Are คุณสอนฉันตอนนี้? "
" ไม่มีทางฉันจะเป็น ผมคิดว่าจะมีไม่มีใครที่ไม่ทราบเรื่องนี้ และผมคิดว่าคุณยังจะได้รู้ว่ามันได้ดี คือวันที่ ......... . "

ก่อนที่เขาจะพูดจบคำพูดของเขาผู้หญิงโยน norimaki เป็นธรรมชาติขณะที่เธอจะโยนกระดาษ โจ Minjoon หยิบขึ้นมาและหยุดการรักษาความปลอดภัยที่กำลังทำงานเพื่อให้เขาด้วยสายตาของเขา และแล้วเขาก็วางไว้ในปากของเขา.

คนมองไปที่เขาด้วยตาของเขากว้าง พวกเขาไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่เขากำลังพยายามที่จะทำ โจ Minjoon พูดด้วยเสียงที่เงียบสงบ.

"ผมไม่รู้สึกว่าปลาทูน่าที่ทั้งหมด เพราะนี่คือไก่ Tandoori. "
" Tandoori! ฉันเกลียดอินเดีย! นั่นไม่ใช่อาหาร นั่นคือกระเพาะอาหารในปัจจุบันที่น่าขยะแขยง. "

ณ จุดนี้เขาไม่ได้มีหัวใจที่จะได้รับโกรธ โจ Minjoon ให้ออกถอนหายใจและเอาออกใบเรียกเก็บเงินจากเคาน์เตอร์ของเขา แล้วเปิดปากของเขา.

"มันเป็น 2 ดอลลาร์ที่คุณต้องการ Take it. "

บรรยากาศเป็นเรื่องแปลก แน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นตะโกนคำพูดที่ไม่ดีและโจ Minjoon ควรจะให้เธอกลับเงินที่ไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ แต่มันดูเหมือนว่าโจ Minjoon ถูกบังคับให้ตัวเองเพื่อให้มันอยู่กับเธอ ประชาชนที่อยู่เรียงรายทั้งหมดที่บันทึกด้วย handphones ของพวกเขา อาจจะนับวิดีโอเหล่านี้จะได้รับการอัปโหลด.

หญิงลังเลและคว้าเงิน โจ Minjoon ก้มศีรษะของเขากราบ.

"ฉันขอโทษสำหรับอาหารที่ขาด."

มีคนปรบมือ ว่าหนึ่งเสียงเก็บไว้ซ้อนขึ้นและกลายเป็นใหญ่เป็นก้อนหิมะ ผู้หญิงคนนั้นยิ้มและเดินผ่านคนที่มีรูปลักษณ์ที่กังวล โจ Minjoon ขอโทษคนที่เขาได้รับการสั่งซื้อเพียงแค่นั้น.

"ฉันขอโทษ ฉันทำคุณรบกวนในขณะที่ผมกำลังสั่งซื้อ. "
" มีคนจำนวนมากวางยารอบที่นี่ เป็นถิ่นที่อยู่ฉันขอโทษมากขึ้น. "

โจ Minjoon ยิ้มสดใส มันไม่ได้เป็นรอยยิ้มงาน . แต่หนึ่งสามัญ

"สิ่งที่คุณจะได้รับการสั่งซื้อ?"

-

"คุณจำได้ว่าลูกค้าที่สี่วันที่ผ่านมาใช่มั้ย? มันค่อนข้างหัวข้อในอินเทอร์เน็ต. "

ในคำ PD น้องคนสุดท้องของโจ Minjoon ยักไหล่ของเขา นอกจากนี้เขายังรู้ว่ามันจะกลายเป็นหัวข้อเพื่อจุดหนึ่ง.

"มีจำนวนมากของการเกิดอุบัติเหตุในประเทศกว้างนี้จึงกลายเป็นปัญหาสำหรับปัญหาที่มีเพียงหนึ่งของลูกค้าทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจ."
"เพราะคุณเป็นดาว . Minjoon อย่างน้อยคุณจะเป็นหนึ่งในขณะที่คุณอยู่ในแกรนด์เชฟ แน่นอนหลังจากนั้น ...... มันจะขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณ. "

โปรดิวเซอร์คนสุดท้องของโรเบิร์ตธนาคาร, พูดคุยเช่นนั้น โจ Minjoon พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร โรเบิร์ตไม่ได้ปล่อยให้เขาพักผ่อนที่ทั้งหมด มันเป็นบทสัมภาษณ์ครั้งแรกในฐานะโปรดิวเซอร์ และดูเหมือนว่าเขาเป็นคนค่อนข้างลนเนื่องจากการที่ เพราะเขาถูกวางใบหน้าหลงใหลมากที่สุดที่เขาเคยเห็นจนถึงขณะนี้.

' แต่ฉันเหนื่อย.'

หลังจากที่รถบรรทุกอาหารเริ่มต้นและในช่วง 5 วัน, โจ Minjoon เสมอนอนหลับเหมือนอย่างที่เขาเคยเป็นลม เขายังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่และเนื่องจากการที่ร่างกายของเขามักจะรู้สึกว่าหนัก เขาคิดว่าเขาจะไม่รู้สึกเป็นภาระ แต่มันดูเหมือนว่าความวิตกกังวลได้ลึกลงไปในหัวใจของเขา เท่านั้นแล้วไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าโรเบิร์ตว่าดวงตาโจ Minjoon ถูกจมลงและผิวของเขาหยาบ เขาถามด้วยความระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนนั้น เมื่อ โจ มินจองพูดออกบิลให้ผู้หญิง ลูกค้าคนอื่นหัวเราะเยาะ แล้วส่ง วู หญิงสาวมองเขาอย่างร่าเริง" นี่เธอ ? คนที่กินของพวกนี้จะเยาะเย้ยฉันเหรอ ผมรู้สึกว่าปกปิด . . . . "" ลูกค้า "โจ มินจองพูดด้วยเสียงต่ำ เมื่อหญิงสาวหันกลับมา เขาถอยหลังในช่วงเวลานั้น เขาจะแสดงมัน ไม่ ไม่มีทางที่จะแสดงมันออกมาอย่างงดงาม เป็นตาเย็น ความโกรธที่เธอได้สะสมมาในชีวิตของเธอทั้งหมดดูเหมือนจะอยู่ในดวงตาคู่นั้น" ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับคุณที่ต้องสั่ง ไว้วางใจเหล่านี้ขาดพ่อครัว และขอโทษที่ไม่สามารถตอบสนองคุณกับสิ่งที่คุณคาดหวัง แต่คุณไม่สามารถแสดงออกว่าผิดหวังกับลูกค้าอื่น ๆ . "" . . . . . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . คุณสอนฉันในตอนนี้ "" ไม่มีทางที่ผมจะเป็น ฉันคิดว่าคงไม่มีใครที่ไม่รู้เรื่องนี้ และฉันคิดว่าคุณก็จะทราบดี คือ th . . . "ก่อนที่เขาจะพูดจบคำพูดของเขา หญิงสาวโยนโนริมากิ เป็นตามธรรมชาติเช่นเธอจะโยนกระดาษ โจ มินจุนหยิบมันและหยุดการรักษาความปลอดภัยที่วิ่งมาหาเขาด้วยสายตาของเขา และเขาก็ใส่มันเข้าไปในปากของเขาคนมองเขาด้วยสายตาของพวกเขากว้าง พวกเขาไม่คิดว่า สิ่งที่เขาพยายามจะทำ โจ มินจุน กล่าวว่า อยู่ในความสงบด้วยเสียง" ผมไม่ได้รู้สึกว่าทูน่าทั้งหมด เพราะนี้เป็นไก่ " ." กระเทียม ! ฉันเกลียดอินเดีย ! ที่ไม่ใช่อาหาร นั่นมันน่าขยะแขยงท้องปัจจุบัน”ณจุดนี้ เขาไม่ได้มีจิตใจที่จะโกรธ โจ มินจุนถอนหายใจแล้วเอาบิลจากตัวของเขา แล้วเปิดปากของเขา" มันเป็น 2 ดอลลาร์ ที่คุณต้องการ เอา "บรรยากาศมันแปลกๆ แน่นอนผู้หญิงตะโกนคำหยาบ และ โจ มินจองจะให้กลับเงินที่ไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ แต่ดูเหมือนโจ มินวู บังคับตัวเองให้มันกับเธอ คนที่ถูกเรียงรายทั้งหมดอัดกับมือถือนะ อาจจะนับเหล่านี้วิดีโอจะถูกอัปโหลดหญิงสาวลังเล และคว้าเงิน โจ มินวูก้มศีรษะของเขาด้วยความเคารพ" ขอโทษที่ขาดแคลนอาหาร " .มีคนปรบมือ หนึ่งเสียงเก็บซ้อนขึ้นและกลายเป็นที่ใหญ่พอๆกับหิมะ ผู้หญิงที่ยิ้มจนเห็นฟัน และเดินผ่านผู้คนที่ดูกังวล โจ มินจุน ขอโทษคนที่เขารับ order เท่านั้น" ฉันขอโทษ ผมทำให้คุณไม่สบายใจ ในขณะที่ผมกำลังสั่งซื้อ”" มีจำนวนมากของวางยาคนแถวๆ นี้ เป็นถิ่นที่อยู่ ผมเสียใจมากขึ้น”โจ มินจุน ยิ้มอย่างสดใส มันไม่ใช่รอยยิ้มในงาน แต่เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง" คุณจะได้รับการสั่งซื้อ ? "จำกัด" จำที่ลูกค้าเมื่อสี่วันก่อน ใช่ไหม ? มันค่อนข้างหัวข้อในอินเทอร์เน็ต " .คำพูดของน้องเล็ก ผู้กำกับ โจ มินจุนยักไหล่บ่า เขาก็รู้ว่ามันจะกลายเป็นหัวข้อไปยังจุดที่แน่นอน" มีจำนวนมากของการเกิดอุบัติเหตุในประเทศที่กว้างนี้ จึงกลายเป็นประเด็นปัญหากับลูกค้าสักคน มันทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจ ." เพราะคุณเป็นดาว มินจอง อย่างน้อยคุณจะได้หนึ่งในขณะที่คุณอยู่บนแกรนด์เชฟ แน่นอน หลังจากนั้น . . . . . . . มันจะขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณน้องเล็ก ผู้กำกับ โรเบิร์ต ธนาคาร ที่พูดแบบนั้น โจ มินจุนพยักหน้าโดยไม่พูดอะไรเลย โรเบิร์ตไม่ได้ปล่อยให้เขาได้พักผ่อนเลย มันเป็นบทสัมภาษณ์แรกในฐานะโปรดิวเซอร์ และมันดูเหมือนว่าเขาค่อนข้างสับสนเพราะ เพราะเขากำลังหลงใหลมากที่สุด ใบหน้าที่เขาได้เห็น จนถึงตอนนี้' ' แต่ผมก็เหนื่อยด้วยหลังจากรถบรรทุกอาหารเริ่มต้น และในช่วง 5 วัน โจ มินวูมักจะนอนเหมือนสลบไป เขายังไม่ฟื้นเต็มที่ และเนื่องจากว่าร่างกายของเขารู้สึกหนัก เขาคิดว่าเขาไม่รู้สึกหนักใจ แต่ดูเหมือนว่าความกังวลอยู่ลึกๆในใจของเขา เพียงแล้วโรเบิร์ตสังเกตเห็นว่าดวงตาของโจ มินจองไปและที่ผิวของมันหยาบ เขาถามด้วยความระมัดระวัง .