Suddenly, I was transported back to

Suddenly, I was transported back to the lonely, cold hospital room where I had received the bone-marrow transplant. Most of my friends were unable to deal with watching me shrivel up and possibly die. Fortunately, I had a dedicated girlfriend and my mother as regular visitors. In fact, my girlfriend was allowed to sleep over as long as she underwent a rigorous disinfecting process. She also had to sport an entire surgical outfit with sanitary slippers, hat, and facemask. My father, on the other hand, was unable to accept my condition and chose instead to retreat into the safety of denial. Unfortunately for me, and the two women in my life, this meant that I had only two regular visitors. They both tried to make up for the others' weaknesses by dedicating an enormous amount of their time to visiting with me.

I will never forget the moment my mother brought me the stuffed monkey. I remember the smell of the disinfectant and the way the sun's rays swept past my window reflecting off the stainless steel bedrails as a dark reminder of the world outside moving along without me. The television was off and I was concentrating on the sound of the birds singing outside my window over the continuous beeping and pumping of the many machines needed to keep me alive. The contrast between machinery and nature was so great that I longed for some semblance of the natural world. My girlfriend's mother had sent me many crystals, which I surrounded myself with, and my aunt had sent me a tropical fish mobile from Hawaii. I valued these treasures greatly and lacked the words to fully express their significance and meaning. Each gift represented thoughtful devotion, love and the natural world, which was everything that my inert machine bound existence denied me. Yet I had nothing of equal meaning from my immediate family.

While lying in my hospital bed, I could hear the steady pattern of my mother's footsteps approaching my door. I felt relief to have a break in the monotony, but was not particularly excited because an emotional barrier remained between my mother and me. I was aware she was giving up much of her life to be with me each night, and I could tell by her graying hair and haggard face that she was under a great deal of stress over my condition, yet I longed for a relationship built on a deeper connection. I needed her to express verbally what I could see in her face, that she loved me and wanted me to live. On that day, when she came around the corner, holding something in her hand, my somber mood quickly lifted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันใดนั้น ฉันถูกส่งกลับไปยังห้องพยาบาลเหงา เย็นที่ฉันได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก ส่วนใหญ่ของเพื่อนของฉันไม่สามารถจัดการกับดูฉัน shrivel ค่า และอาจตายได้ โชคดี ฉันมีแฟนทุ่มเทและแม่เป็นนักท่องเที่ยวทั่วไป ในความเป็นจริง แฟนของฉันได้รับอนุญาตให้เข้าสู่โหมดสลีตราบใดที่เธอเปลี่ยนกระบวน disinfecting อย่างเข้มงวด นอกจากนี้เธอยังมีการกีฬาชุดผ่าตัดทั้งหมด พร้อมรองเท้าแตะสุขาภิบาล หาดใหญ่ facemask พ่อ ในทางกลับกัน ไม่ยอมรับเงื่อนไขของฉัน และเลือกแทนที่จะพักความปลอดภัยของการปฏิเสธ แต่สำหรับฉัน และสำนึกในชีวิต นี้หมายถึง ว่า มีผู้เข้าชมทั่วไปสองเท่า พวกเขาทั้งสองพยายามทำขึ้นสำหรับคนใจอ่อน โดย dedicating จำนวนมหาศาลของผู้ชมด้วยฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาที่แม่ของฉันนำฉันลิงยัดไส้ ผมจำได้ว่า กลิ่นของทางการและทางรังสีของดวงอาทิตย์กวาดผ่านหน้าต่างของฉันสะท้อนเตือนเข้มของโลกนอกย้ายตามไม่ฉันปิด bedrails สแตนเลส โทรทัศน์ถูกปิด และฉันถูก concentrating บนเสียงนกร้องเพลงนอกหน้าต่างของฉันผ่าน beeping อย่างต่อเนื่อง และสูบของเครื่องยนต์มากต้องให้ฉันมีชีวิตอยู่ ความแตกต่างระหว่างเครื่องจักรและธรรมชาติดีที่ปรารถนาสำหรับบาง semblance ของธรรมชาติได้ แม่ของแฟนมาส่งฉันผลึกหลาย ซึ่งฉันล้อมรอบด้วยตัวเอง และป้าได้ส่งฉันปลาเขตร้อนเคลื่อนจากฮาวาย มูลค่าสมบัติเหล่านี้มาก และขาดคำแสดงความหมายและความสำคัญของพวกเขาทั้งหมด ของขวัญแต่ละแสดงความจงรักภักดีที่เด่น ความรัก และธรรมชาติของ โลก ซึ่งทุกอย่างที่เครื่องของฉัน inert ผูกอยู่ปฏิเสธฉัน แต่ ผมไม่มีความหมายเท่าจากครอบครัวของฉันในขณะที่นอนอยู่บนเตียงพยาบาลของฉัน ฉันสามารถได้ยินรูปแบบเท้าของแม่ใกล้ประตูของฉันมั่นคง ฉันรู้สึกบรรเทาให้มีตัวแบ่งในบคคลเหล่านี้ แต่ไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งตื่นเต้นเนื่องจากยังคงมีอุปสรรคทางอารมณ์ระหว่างผมและแม่ของฉัน ผมทราบเธอถูกให้ค่ามากในชีวิตของเธอจะอยู่กับฉันทุกคืน และฉันสามารถบอก ด้วยใบหน้าผมและ haggard graying ว่า เธอได้ภายใต้ความเครียดมากสภาพของฉัน แต่ฉันปรารถนาความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นบนการเชื่อมต่อลึก ฉันต้องการเธอแสดงถึงอะไรสามารถเห็นหน้าของเธอ ให้เธอรักฉัน และอยากให้ฉันอยู่ ในวันนั้น เมื่อเธอมาเที่ยว ถืออะไรในมือของเธอ ฉันอารมณ์สัตอย่างรวดเร็วยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันใดนั้นผมก็ถูกส่งกลับไปยังเหงาเย็นห้องของโรงพยาบาลที่ฉันได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก ส่วนใหญ่เพื่อนของฉันก็ไม่สามารถที่จะจัดการกับการเฝ้าดูฉันหดขึ้นและอาจจะตาย โชคดีที่ผมมีแฟนทุ่มเทและแม่ของฉันเป็นผู้เข้าชมปกติ ในความเป็นจริงแฟนของฉันได้รับอนุญาตให้นอนหลับไปตราบใดที่เธอเปลี่ยนกระบวนการฆ่าเชื้ออย่างเข้มงวด เธอยังมีกีฬาชุดผ่าตัดทั้งหมดด้วยรองเท้าแตะสุขาภิบาล, หมวกและจับจ้อง พ่อของฉันในมืออื่น ๆ ไม่สามารถที่จะยอมรับสภาพของฉันและเลือกที่จะถอยลงไปในความปลอดภัยของการปฏิเสธ แต่น่าเสียดายที่สำหรับฉันและผู้หญิงสองคนในชีวิตของฉันนี้หมายความว่าฉันมีเพียงสองผู้เข้าชมปกติ พวกเขาทั้งสองพยายามที่จะทำขึ้นสำหรับจุดอ่อนของคนอื่นโดยทุ่มเทจำนวนมหาศาลของเวลาของพวกเขาที่จะไปเยือนกับฉัน. ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาที่แม่ของฉันนำฉันลิงยัด ผมจำได้ว่ากลิ่นของยาฆ่าเชื้อและวิธีการที่รังสีของดวงอาทิตย์ที่ผ่านมากวาดหน้าต่างของฉันสะท้อนออกกั้นสแตนเลสเป็นตัวเตือนมืดของโลกภายนอกโดยไม่ต้องย้ายตามฉัน โทรทัศน์ถูกปิดและฉันก็จดจ่ออยู่กับเสียงนกร้องเพลงนอกหน้าต่างของฉันมากกว่าเสียงเตือนอย่างต่อเนื่องและสูบน้ำของเครื่องจำนวนมากที่จำเป็นเพื่อให้ฉันมีชีวิตอยู่ ความแตกต่างระหว่างเครื่องจักรและธรรมชาติเป็นอย่างดีที่ฉันอยากให้รูปร่างหน้าตาของโลกธรรมชาติบางอย่าง แม่ของแฟนผมได้ส่งฉันคริสตัลจำนวนมากซึ่งผมล้อมรอบตัวเองด้วยและป้าของฉันฉันได้ส่งมือถือปลาเขตร้อนจากฮาวาย ฉันมูลค่าสมบัติเหล่านี้อย่างมากและขาดคำในการรองรับการแสดงความสำคัญของพวกเขาและความหมาย ของขวัญแต่ละแสดงความจงรักภักดีคิดความรักและธรรมชาติของโลกซึ่งเป็นทุกอย่างที่เครื่องเฉื่อยของฉันดำรงอยู่ผูกพันปฏิเสธเรา แต่ผมไม่มีอะไรที่มีความหมายเท่ากันจากครอบครัวของฉัน. ขณะนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลของฉันฉันสามารถได้ยินเสียงรูปแบบคงที่ของรอยเท้าแม่ของฉันใกล้ประตูของฉัน ผมรู้สึกโล่งใจที่จะมีการแบ่งในความน่าเบื่อ แต่ก็ไม่รู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่งเพราะอุปสรรคทางอารมณ์ยังคงอยู่ระหว่างแม่ของฉันและฉัน ฉันก็รู้ว่าเธอได้ให้มากขึ้นในชีวิตของเธอจะอยู่กับฉันในแต่ละคืนและผมสามารถบอกได้โดยผมหงอกของเธอและใบหน้าซีดเซียวว่าเธออยู่ภายใต้การจัดการที่ดีของความเครียดมากกว่าสภาพของฉัน แต่ฉันอยากให้ความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นบน การเชื่อมต่อลึก ฉันต้องการเธอในการแสดงด้วยวาจาสิ่งที่ฉันจะได้เห็นในใบหน้าของเธอว่าเธอรักฉันและฉันอยากจะมีชีวิตอยู่ ในวันนั้นเมื่อเธอมารอบมุมถือสิ่งที่อยู่ในมือของเธออารมณ์อึมครึมของผมดีขึ้นได้อย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันใดนั้น ผมถูกส่งตัวกลับไปเหงา หนาว โรงพยาบาล ห้องที่ฉันได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก ส่วนใหญ่เพื่อนของฉันไม่สามารถที่จะจัดการกับมองฉันแห้งเหี่ยวและอาจตายได้ โชคดีที่ฉันได้ทุ่มเท แฟนและแม่ของฉันเป็นผู้เข้าชมปกติ ในความเป็นจริง แฟนผมได้รับอนุญาตให้นอน ตราบใดที่เธอได้รับการเข้มงวดและกระบวนการเธอยังได้มีกีฬาทั้งชุดราคาประหยัด กับรองเท้าแตะ สุขาภิบาล หมวกและหน้ากาก . พ่อ , บนมืออื่น ๆที่ไม่สามารถยอมรับเงื่อนไขของฉันและเลือกแทนเพื่อถอยกลับเข้าไปในความปลอดภัยของการปฏิเสธ แต่โชคร้ายสำหรับฉันและหญิงสองคนในชีวิตของฉันนี้หมายความว่าฉันมีเพียงสองปกติผู้เข้าชมพวกเขาทั้งคู่พยายามเพื่อชดเชยจุดอ่อนของผู้อื่น โดยทุ่มเทมหาศาลของเวลาของพวกเขาที่จะเยี่ยมชมด้วย

ผมจะไม่มีวันลืมช่วงเวลาที่แม่เอาตุ๊กตาลิง ผมจำกลิ่นของยาฆ่าเชื้อ และทางรังสีของดวงอาทิตย์กวาดผ่านหน้าต่างสะท้อนออก bedrails สแตนเลสเป็นตัวเตือนที่มืดของโลกภายนอกย้ายไปโดยไม่มีฉันโทรทัศน์ปิดฉันมุ่งกับเสียงของนกร้องนอกหน้าต่างของฉัน beeping อย่างต่อเนื่องและสูบของเครื่องมากต้องการให้ฉันมีชีวิตอยู่ ความแตกต่างระหว่างเครื่องจักรและธรรมชาติมากที่ฉันปรารถนาสำหรับบาง semblance ของธรรมชาติของโลก แม่ของแฟนผมได้ส่งฉันึกมาก ซึ่งฉันล้อมรอบตัวเองด้วยป้าของฉันได้ส่งปลามือถือจากฮาวาย ฉันมูลค่าสมบัติเหล่านี้อย่างมาก และไม่มีคำอย่างเต็มที่แสดงความสำคัญและความหมาย แต่ละของขวัญแทนความจงรักภักดีรอบคอบ ความรัก และธรรมชาติของโลก ซึ่งทุกอย่างที่เครื่องเฉื่อยของฉันผูกพันมีอยู่ปฏิเสธฉัน แต่ฉันก็ไม่มีความหมายเท่ากับจากครอบครัวของฉัน

ขณะที่นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลฉันสามารถได้ยินเสียงแบบคงที่ของแม่ เสียงฝีเท้าที่ประตูของฉัน ผมรู้สึกโล่งอกที่จะมีการแบ่งในความซ้ำซาก แต่ไม่ตื่นเต้น เพราะอุปสรรคทางอารมณ์อยู่ระหว่างแม่และฉัน ผมรู้เธอแพ้มากในชีวิตของเธอจะอยู่กับฉันทุกคืนและฉันสามารถบอกเธอผมหงอกและใบหน้าซีดเซียวที่เธออยู่ภายใต้การจัดการที่ดีของความเครียดผ่านเงื่อนไขของผม แต่ผมโหยหาความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นบนการเชื่อมต่อที่ลึก ฉันต้องการให้เธอแสดงด้วยวาจาในสิ่งที่ฉันได้เห็นใบหน้าของเธอ ว่าเธอชอบฉันและอยากให้ฉันมีชีวิตอยู่ ในวันนั้น เมื่อเธอมาแถวนี้ ถืออะไรในมือเธอ อารมณ์เศร้าหมองของฉันได้อย่างรวดเร็วขึ้น