Beginning with individual-level iss

Beginning with individual-level issues in disaster mitigation, one issue is that 64.3% of victims in the
Great East Japan Earthquake were over 60 years old,
and 45.5% were over 70 years old. This result is similar
to other recent disasters, in which most of the victims
were elderly persons (Ushiyama et al., 2012).
Another issue is that before the Great East Japan
Earthquake, there were high expectations placed on
community-level support under emergency conditions,
particularly on local volunteer firefighters.
However, 253 volunteer firefighters died while trying
to evacuate others. One surviving volunteer firefighter
said that “they knew precisely that the tsunami was
coming, but they couldn’t bring themselves to evacuate
while others remained behind” (CeMI, 2011).
These poignant words illustrate the limitations of kyojo,
the Japanese principle of mutual assistance. Although
tremendous efforts put into community-level
disaster management and relating achievements have
been seen, the huge damage motivated us to shift attention
from community-level approaches to individual-
level ones, such as the tsunami evacuation principle
of tsunami tendenko. The Great East Japan
Earthquake led to a significant renewal of interest in
the concept of tsunami tendenko, the importance of an
“each for themselves” attitude toward escaping tsunami
on the one hand, but the complexity of actually
implementing such strategies for tsunami evacuation
on the other (Yamori, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มต้น ด้วยปัญหาระดับบุคคลในบรรเทา ปัญหาหนึ่งคือ %ที่ 64.3 ของเหยื่อในการแผ่นดินไหวญี่ปุ่นตะวันออกมากขึ้นกว่า 60 ปีและ 45.5% มีอายุกว่า 70 ปี ผลลัพธ์นี้จะคล้ายกันกับภัยพิบัติอื่น ๆ ล่าสุด ที่เป็นเหยื่อมีคนสูงอายุ (Ushiyama et al., 2012)อีกประเด็นคือก่อนญี่ปุ่นตะวันออกดีแผ่นดินไหว มีมีความคาดหวังสูงไว้บนสนับสนุนชุมชนระดับสภาวะฉุกเฉินโดยเฉพาะอย่างยิ่งในท้องถิ่นอาสาสมัครดับเพลิงอย่างไรก็ตาม 253 อาสาสมัครดับเพลิงเสียชีวิตขณะต้องอพยพออกจากผู้อื่น หนึ่งดับเพลิงอาสาที่รอดตายกล่าวว่า "พวกเขารู้อย่างแม่นยำว่า มีสึนามิมา แต่พวกเขาไม่สามารถนำตัวเองต้องอพยพในขณะที่คนอื่นยังคงอยู่เบื้องหลัง" (CeMI, 2011)คำเหล่านี้จึงแสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดของ kyojoหลักภาษาญี่ปุ่นความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ถึงแม้ว่าความพยายามอย่างมากที่ใส่ลงไปในระดับชุมชนบริหารจัดการภัยพิบัติและการเกี่ยวข้องกับความสำเร็จได้เห็น ความเสียหายมากแรงจูงใจเราจะเปลี่ยนความสนใจจากระดับชุมชนใกล้ถึงละ-ระดับคน เช่นหลักการอพยพสึนามิของสึนามิ tendenko ญี่ปุ่นตะวันออกดีแผ่นดินไหวที่นำไปต่ออายุที่สำคัญน่าสนใจในแนวคิดของ tendenko สึนามิ ความสำคัญของการ"แต่ละด้วยตนเอง" ทัศนคติต่อการหลบหนีสึนามิคง แต่ความซับซ้อนของจริงการใช้กลยุทธ์ดังกล่าวสำหรับอพยพสึนามิในอื่น ๆ (Yamori, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เริ่มต้นด้วยปัญหาแต่ละระดับในการบรรเทาภัยพิบัติหนึ่งปัญหาคือว่า 64.3% ของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อใน
แผ่นดินไหวใหญ่ญี่ปุ่นตะวันออกได้มากกว่า 60 ปี
และ 45.5% เป็นกว่า 70 ปี นี่คือผลที่คล้ายกัน
ที่จะเกิดภัยพิบัติที่ผ่านมาอื่น ๆ ซึ่งในส่วนของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ
มีผู้สูงอายุ (Ushiyama et al., 2012).
ปัญหาก็คือว่าก่อนที่ประเทศญี่ปุ่น
แผ่นดินไหวมีความคาดหวังสูงวางอยู่บน
การสนับสนุนในระดับชุมชนภายใต้ฉุกเฉิน เงื่อนไข
เฉพาะอย่างยิ่งในอาสาสมัครดับเพลิงท้องถิ่น.
อย่างไรก็ตาม 253 อาสาสมัครดับเพลิงเสียชีวิตในขณะที่พยายาม
ที่จะอพยพคนอื่น ๆ หนึ่งในอาสาสมัครดับเพลิงที่รอดตาย
กล่าวว่า "พวกเขารู้อย่างแม่นยำว่าคลื่นสึนามิ
มา แต่พวกเขาไม่สามารถพาตัวเองให้อพยพ
ขณะที่คนอื่นยังคงอยู่ "(CEMI 2011).
คำเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงฉุนข้อ จำกัด ของ kyojo,
หลักการของญี่ปุ่นซึ่งกันและกัน ความช่วยเหลือ แม้ว่า
ความพยายามอย่างมากใส่ลงไปในระดับชุมชน
จัดการภัยพิบัติและความสำเร็จที่เกี่ยวข้องได้
รับการเห็นความเสียหายมากแรงบันดาลใจที่เราจะเปลี่ยนความสนใจ
จากวิธีการในระดับชุมชนเพื่อ individual-
คนระดับเช่นหลักการอพยพสึนามิ
สึนามิ tendenko ประเทศญี่ปุ่น
แผ่นดินไหวนำไปสู่การฟื้นฟูอย่างมีนัยสำคัญของความสนใจใน
แนวคิดของคลื่นสึนามิ tendenko ความสำคัญของ
"แต่ละตัวเองว่า" ทัศนคติต่อการหลบหนีภัยสึนามิ
บนมือข้างหนึ่ง แต่ความซับซ้อนของจริง
การใช้กลยุทธ์ดังกล่าวสำหรับการอพยพสึนามิ
เมื่อวันที่ อื่น ๆ (Yamori, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นด้วยระดับบุคคล ปัญหาในการบรรเทาสาธารณภัย ประเด็นหนึ่งคือลําดับของเหยื่อใน
แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในภาคตะวันออกของญี่ปุ่น มากกว่า 60 ปีขึ้นไป และร้อยละ 45.5
กว่า 70 ปี ผลที่ได้นี้คล้ายคลึง
ภัยพิบัติล่าสุดอื่น ๆในที่เหยื่อส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ
( ยูชิยาม่า et al . , 2012 ) .
อีกปัญหาคือว่าก่อนดีตะวันออกแผ่นดินไหวญี่ปุ่น
,มีความคาดหวังสูงที่วางอยู่บน
สนับสนุนระดับชุมชนภายใต้เงื่อนไขฉุกเฉิน
โดยพนักงานดับเพลิงอาสาสมัครท้องถิ่น .
แต่ตอนนี้อาสาสมัครดับเพลิงเสียชีวิตขณะพยายาม
อพยพไปสู่ผู้อื่น หนึ่งที่รอดตายเป็นอาสาสมัครดับเพลิง
กล่าวว่า " พวกเขารู้อย่างแม่นยำว่าคลื่นสึนามิ
มา แต่พวกเขาไม่สามารถนำตัวเองที่จะอพยพ
ในขณะที่คนอื่น ๆ ( cemi ยังคงอยู่เบื้องหลัง " ,2011 )
คำรุนแรงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงข้อ จำกัด ของ kyojo
ญี่ปุ่น , หลักการของการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แม้ว่าความพยายามใส่ลงไปในระดับชุมชนมาก

การจัดการภัยพิบัติและเกี่ยวข้องกับความสำเร็จมี
พบความเสียหายมากกระตุ้นให้เราเปลี่ยนความสนใจจากระดับชุมชนสู่
-
) แต่ละคน เช่น อพยพหนีภัยสึนามิ Tsunami tendenko หลักการ
.ตะวันออกญี่ปุ่นแผ่นดินไหวทำให้ดี

ที่สำคัญของความสนใจในการต่ออายุแนวคิดของสึนามิ tendenko ความสำคัญของ
" แต่ละตัว " ทัศนคติหนีสึนามิ
บนมือข้างหนึ่ง แต่ความซับซ้อนของการนำกลยุทธ์ดังกล่าวจริง ๆ

สำหรับอพยพหนีภัยสึนามิในอื่น ๆ ( yamori , 2012 )