EMBEDDED MARKETSdescribed the exten

EMBEDDED MARKETS
described the extent of general obligation present in
the tie. The scale values were: -2 = "she definitely
owes me," -I = "she probably owes me," 0 = "it's
about equal," +1 = "I probably owe her," +2 = "I
definitely owe her." "I don't know this person" was
coded 0 to indicate no obligation present. Positive
numbers on this scale indicate a perceived social debt
by the invitee; negative ones indicate creditor status.
The second question asked invitees to describe
market-specific obligations incurred within the home
party market. Invitees were asked to describe (1) the
number of parties an invitee had hosted that were attended
by the present hostess of the sampled party
and (2) the number of parties the invitee had attended
in the past that were hosted by the present hostess.
When the difference between these two numbers was
positive, the invitee was a debtor to her hostess; when
it was negative, she was a creditor.
It is an open question whether the data will support
the market-specific or the general form of obligation.
Arguments can be made both ways. If market-specific
obligations such as parties are fungible with general
obligations such as child care and car pools, then the
latter may prove to be better predictors of purchase.
If, however, market-specific obligations are not fungible
with general obligations, then the former may
prove to be the better predictor.
Measures of UA. A measure for UA was created
from two indicators, one that describes the rate a respondent
consumed personal care products and another
that describes the respondent's preference for
the brand sold at the party. Prior to the party, respondents
were asked to describe the number of occasions
per week they used 12 types of personal care products
(e.g., lipstick, skin freshener, and so on). Respondents
were also asked to provide preference ratings for five
brands of each ofthe same 12 products (i.e., 1 = "totally
unacceptable," 5 = "acceptable," and 10 = "superb").
One of the five brands was the company
brand. A respondent's product consumption rates
were then multiplied by the difference between the respondent's
mean non-party brand preference and
company brand preference for the appropriate product.
Results were then summed across the 12 product
categories each respondent had rated.
Correlations between the indicators and two additional
measures supported the nomological validity
of the LO) indicators. Respondents also reported the
brand names ofthe 12 types of personal care products
they had used in a three-week period prior to completion
of the first questionnaire. The total number of
brands reported and the percentage of the total reported
that were company brands provided alternative
measures of respondents' personal care product
consumption rate and preference for the company
brand. The consumption rate indicator had a .53 correlation
with the total number of brands reported.
and the preference indicator had a .62 correlation
with the percentage of the total that were company
brands.
Income. Although not directly related to the theory
being tested, the ability to pay is an obvious source of
variation in the amount spent at a party. Invitees
from households with larger incomes are likely to
have more disposable income and therefore greater
freedom to make discretionary purchases for their
own benefit or for the benefit of their hostesses.
Household income was therefore included as a covariate
in the analysis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลาดที่ฝังตัวอธิบายขอบเขตของข้อผูกพันทั่วไปอยู่ในผูก ค่าสเกลถูก: -2 = "เธอแน่นอนค้างชำระฉัน -ฉัน = "เธอคงค้างชำระฉัน 0" =เกี่ยวกับเท่ากับ + 1 = "ฉันคงเป็นหนี้เธอ + 2 ="ฉันแน่นอนเป็นหนี้เธอ" "ฉันไม่รู้ว่าคนนี้" ได้รหัส 0 ส่อลอยอยู่ ค่าบวกตัวเลขบนสเกลนี้ระบุหนี้สังคมรับรู้โดยการประชุม คนเป็นค่าลบบ่งชี้สถานะลูกหนี้คำถามที่สองขอเชิญเพื่ออธิบายข้อผูกพันเฉพาะตลาดที่เกิดขึ้นภายในบ้านฝ่ายตลาด อ้างอิงถูกต้องอธิบาย (1) การจำนวนบุคคลที่ผู้มีโฮสต์ที่ถูกโดยมัคคุเทศก์ที่นำเสนอบุคคลตัวอย่างและ (2) จำนวนบุคคลผู้ได้เข้าร่วมในอดีต ที่ถูกโฮสต์ โดยมีมัคคุเทศก์เมื่อมีความแตกต่างระหว่างตัวเลขเหล่านี้สองบวก ผู้เป็นลูกหนี้ของเธอผู้หญิง เมื่อมันเป็นค่าลบ เธอเจ้าหนี้มันเป็นคำถามเปิดว่าจะสนับสนุนข้อมูลการตลาดหรือแบบทั่วไปของข้อผูกมัดอาร์กิวเมนต์สามารถทำทั้งสองวิธี ถ้าตลาดเฉพาะภาระหน้าที่เช่นฝ่ายมี fungible กับทั่วไปภาระหน้าที่ดูแลเด็กและสระว่ายน้ำรถยนต์ นั้นหลังอาจพิสูจน์ให้ predictors ดีซื้อถ้า อย่างไรก็ตาม ข้อผูกพันเฉพาะตลาดไม่ fungibleด้วยภาระหน้าที่ทั่วไป แล้วเดิมอาจพิสูจน์ให้ ผู้ทายผลที่ดีกว่ามาตรการของ UA สร้างวัดสำหรับ UAจากสองตัวบ่งชี้ ที่อัตราผู้ตอบอธิบายผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลที่ใช้และอื่น ๆที่อธิบายถึงการกำหนดลักษณะของผู้ตอบในแบรนด์ขายในงาน ก่อนฝ่าย ผู้ตอบไม่ต้องอธิบายจำนวนครั้งต่อสัปดาห์ จะใช้ 12 ชนิดของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล(เช่น ลิปสติก สเปรย์ผิว และอื่น ๆ) ผู้ตอบยังได้ขอให้ตั้งค่าการจัดอันดับสำหรับห้าแบรนด์ของแต่ละผลิตภัณฑ์ 12 เดียวกัน (เช่น 1 = "ทั้งหมด5 ไม่สามารถยอมรับ = "ยอมรับ" และ 10 = "สุดยอด")หนึ่งในแบรนด์ห้าเป็นบริษัทแบรนด์ อัตราการใช้ผลิตภัณฑ์ของผู้ตอบถูกคูณ ด้วยส่วนต่างของผู้ตอบหมายถึง ชอบไม่ใช่ของแบรนด์ และชอบแบรนด์บริษัทสำหรับผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมผลลัพธ์ได้แล้วรวมทั้งผลิตภัณฑ์ 12ประเภทที่แต่ละผู้ตอบได้คะแนนความสัมพันธ์ระหว่างตัวบ่งชี้และสองเพิ่มเติมมาตรการสนับสนุนตั้งแต่ nomologicalของโล) ตัวบ่งชี้ ตอบยัง รายงานการชื่อแบรนด์ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลชนิด 12พวกเขาได้ใช้ในระยะเวลาสามสัปดาห์ก่อนที่จะเสร็จสมบูรณ์ของแบบสอบถามแรก จำนวนทั้งหมดแบรนด์ที่รายงานและเปอร์เซ็นต์ของผลรวมรายงานที่มีบริษัทแบรนด์ให้เลือกมาตรการของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลของผู้ตอบอัตราการใช้และการตั้งค่าสำหรับบริษัทแบรนด์ ตัวบ่งชี้อัตราการใช้มีความสัมพันธ์.53มีจำนวนรวมของแบรนด์ที่รายงานและตัวบ่งชี้ที่กำหนดลักษณะความสัมพันธ์.62มีเปอร์เซ็นต์ของผลรวมที่บริษัทแบรนด์รายได้ แม้ทางทฤษฎีการทดสอบ ความสามารถในการชำระค่าจ้างเป็นแหล่งชัดเจนเปลี่ยนแปลงในยอดเงินที่ใช้ในงานเลี้ยง ผู้รับเชิญจากครัวเรือนที่มีรายได้ขนาดใหญ่มักจะมีรายได้เพิ่มมากขึ้น และมากขึ้นดังนั้นเสรีภาพต้อง discretionary ซื้อสำหรับพวกเขาประโยชน์ของตัวเองหรือเพื่อ ประโยชน์ของพวกเขา hostessesจึงมีรายได้เป็น covariate เป็นในการวิเคราะห์การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตลาดฝังอธิบายขอบเขตในปัจจุบันภาระผูกพันในการผูก ค่าระดับคือ: -2 = "แน่นอนเธอเป็นหนี้ฉัน" -I = "เธออาจเป็นหนี้ฉัน" 0 = "ก็เท่ากันเกี่ยวกับ" 1 = "ฉันอาจเป็นหนี้เธอ" 2 = "ผมแน่นอนเป็นหนี้เธอ. " "ผมไม่ทราบว่าคนนี้" เป็นรหัส0 เพื่อบ่งชี้ถึงภาระผูกพันในปัจจุบันไม่มี บวกตัวเลขในระดับนี้แสดงให้เห็นว่าหนี้ที่สังคมรับรู้โดยได้รับเชิญนั้น คนที่เป็นลบแสดงสถานะเจ้าหนี้. คำถามที่สองถามว่าได้รับเชิญที่จะอธิบายข้อผูกพันเฉพาะตลาดที่เกิดขึ้นภายในบ้านตลาดพรรค ได้รับเชิญถูกถามเพื่ออธิบาย (1) จำนวนของบุคคลที่ได้รับเชิญเจ้าภาพที่ได้เข้าร่วมโดยปฏิคมปัจจุบันของบุคคลตัวอย่างและ(2) จำนวนของบุคคลที่เชิญมาร่วมงานในอดีตที่ได้เป็นเจ้าภาพโดยปฏิคมปัจจุบันเมื่อความแตกต่างระหว่างทั้งสองตัวเลขที่เป็นบวกได้รับเชิญเป็นลูกหนี้ที่จะปฏิคมของเธอ; เมื่อมันเป็นเชิงลบเธอเป็นเจ้าหนี้. มันเป็นคำถามเปิดไม่ว่าจะเป็นข้อมูลที่จะสนับสนุนตลาดที่เฉพาะเจาะจงหรือรูปแบบทั่วไปของภาระผูกพัน. อาร์กิวเมนต์สามารถทำทั้งสองวิธี หากตลาดเฉพาะภาระหน้าที่เช่นฝ่ายทดแทนที่มีทั่วไปตามข้อผูกพันเช่นการดูแลเด็กและสระว่ายน้ำรถแล้วหลังอาจพิสูจน์ให้เป็นตัวพยากรณ์ที่ดีขึ้นของการซื้อ. แต่ถ้าภาระผูกพันตลาดที่เฉพาะเจาะจงไม่ได้ทดแทนมีภาระผูกพันโดยทั่วไปแล้วอดีตอาจพิสูจน์ให้เป็นตัวทำนายที่ดีกว่า. มาตรการของ UA วัดสำหรับ UA ถูกสร้างขึ้นจากสองตัวชี้วัดหนึ่งที่อธิบายอัตราตอบบริโภคผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลและอื่นๆที่อธิบายถึงการตั้งค่าตอบสำหรับแบรนด์ที่ขายในงานปาร์ตี้ ก่อนที่จะมีบุคคลที่ผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามเพื่ออธิบายจำนวนครั้งต่อสัปดาห์พวกเขาใช้ใน12 ชนิดของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล(เช่นลิปสติก, สดชื่นผิวและอื่น ๆ ) ผู้ตอบแบบสอบถามยังถามเพื่อให้การจัดอันดับการตั้งค่าสำหรับห้าแบรนด์ของแต่ละofthe เดียวกัน 12 ผลิตภัณฑ์ (เช่น 1 = "ทั้งหมดที่ยอมรับไม่ได้" 5 = "ยอมรับ" และ 10 = "ยอดเยี่ยม"). หนึ่งในห้าแบรนด์เป็น บริษัทแบรนด์ . การบริโภคสินค้าที่ตอบอัตราแล้วถูกคูณด้วยความแตกต่างระหว่างผู้ถูกกล่าวหาของค่าเฉลี่ยความพึงพอใจแบรนด์ที่ไม่ใช่พรรคและบริษัท ตั้งค่าแบรนด์สำหรับผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสม. ผลลัพธ์ที่ได้สรุปแล้วใน 12 ผลิตภัณฑ์ประเภทผู้ตอบแต่ละได้จัดอันดับ. ความสัมพันธ์ระหว่างตัวชี้วัดและอีกสองมาตรการสนับสนุนความถูกต้อง nomological ของ LO) ตัวชี้วัด ผู้ตอบแบบสอบถามยังรายงานชื่อแบรนด์ ofthe 12 ชนิดของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลที่พวกเขาได้นำมาใช้ในระยะเวลาสามสัปดาห์ก่อนที่จะดำเนินการเสร็จสมบูรณ์ของแบบสอบถามแรก จำนวนรวมของแบรนด์รายงานและร้อยละของจำนวนรายงานที่ถูกแบรนด์บริษัท ที่ให้บริการทางเลือกที่มาตรการของผู้ตอบแบบสอบถาม'ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอัตราการบริโภคและการตั้งค่าสำหรับ บริษัท แบรนด์ ตัวบ่งชี้อัตราการบริโภคมีความสัมพันธ์ 0.53 มีจำนวนรวมของแบรนด์รายงาน. และตัวบ่งชี้การตั้งค่ามีความสัมพันธ์ 0.62 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดที่มี บริษัทแบรนด์. รายได้ แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับทฤษฎีการทดสอบความสามารถในการจ่ายเงินให้เป็นแหล่งที่มาที่ชัดเจนของการเปลี่ยนแปลงในจำนวนเงินที่ใช้ในงานปาร์ตี้ ได้รับเชิญจากผู้ประกอบการที่มีรายได้ขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีรายได้มากขึ้นและมากขึ้นดังนั้นจึงมีอิสระในการตัดสินใจซื้อสินค้าของพวกเขาสำหรับประโยชน์ของตัวเองหรือเพื่อประโยชน์ของแอร์ของพวกเขา. รายได้ในครัวเรือนจึงถูกรวมเป็นตัวแปรร่วมในการวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฝังตัวอยู่ในตลาด
อธิบายขอบเขตของพันธกรณีทั่วไปในปัจจุบัน
ไท ขนาดเท่ากับ - 2 = " เธอติดหนี้ฉันแน่นอน
" ชั้น = " เธอติดหนี้ฉัน " 0 = " มัน
ประมาณเท่ากับ " 1 = " ฉันคงเป็นหนี้เธอ " 2 = " ฉัน
ติดหนี้เธอ " " ผมไม่รู้จักคนๆนี้ " คือ
รหัส 0 ถึงภาระหน้าที่ปัจจุบัน บวกเลข
ในระดับนี้บ่งบอกถึงการรับรู้หนี้สินทางสังคม
โดยเชิญ ;ที่เป็นค่าลบแสดงสถานะเจ้าหนี้
คำถามที่สองถามเพื่อนอธิบาย
ตลาดเฉพาะพันธกรณีที่เกิดภายในบ้าน
งานตลาด เพื่อนที่ถูกถามเพื่ออธิบาย ( 1 ) จํานวนของพรรคเป็นผู้รับเชิญ

มีเจ้าภาพที่เข้าร่วมโดยเจ้าภาพปัจจุบันของตัวอย่างงานเลี้ยง
( 2 ) หมายเลขของบุคคลผู้รับเชิญได้เข้าร่วม
ในอดีตที่ถูกโฮสต์ โดยเจ้าบ้านปัจจุบัน
เมื่อความแตกต่างระหว่างตัวเลขเหล่านี้สองคือ
บวก ได้รับเชิญเป็นลูกหนี้เป็นเจ้าของเธอ เมื่อ
มันเป็นลบ เธอถูกเจ้าหนี้ .
มันเป็นเปิดคำถามว่าข้อมูลจะสนับสนุน
ตลาดเฉพาะหรือรูปแบบทั่วไปของภาระหน้าที่ .
อาร์กิวเมนต์สามารถทำทั้งสองวิธี ถ้า
เฉพาะตลาดภาระผูกพัน เช่น ฝ่ายพออ้างได้กับทั่วไป
ภาระผูกพันเช่นการดูแลเด็กและสระว่ายน้ำรถแล้ว
หลังอาจพิสูจน์จะพยากรณ์ที่ดีของการซื้อ .
แต่ถ้าภาระหน้าที่เฉพาะตลาดยังพออ้างได้
กับพันธกรณีทั่วไป แล้วอดีตอาจพิสูจน์ให้เป็นตัว

วัดดีกว่า มาก . มาตรการที่จะสร้าง
จากสองตัวชี้วัดหนึ่งที่อธิบายถึงอัตราเลย

และบริโภคผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอื่นที่อธิบายเป็นผู้ตอบแทน
แบรนด์ที่ขายในงาน ก่อนงานเลี้ยง ผู้ตอบแบบสอบถาม
ถูกถามเพื่ออธิบายจำนวนครั้งต่อสัปดาห์ที่พวกเขาใช้

12 ประเภทของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล ( เช่น ลิปสติก ผิวสดชื่น , และอื่น ๆ ) ผู้ตอบแบบสอบถาม
ยังถูกถามเพื่อให้คะแนนความชอบของแต่ละของห้า
ยี่ห้อเดียวกัน 12 ผลิตภัณฑ์ ( เช่น 1 = " โดยสิ้นเชิง
รับไม่ได้ " 5 = " ยอมรับ " และ 10 " ยอดเยี่ยม " )
1 ใน 5 แบรนด์เป็นแบรนด์ของ บริษัท ฯ

ของผู้ตอบ การบริโภคผลิตภัณฑ์อัตรา
แล้วคูณด้วย ความแตกต่างระหว่างของ
ผู้ตอบหมายถึงพรรคและ
แบรนด์ความชอบบริษัท แบรนด์ การตั้งค่าสำหรับผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสม ผลการวิจัยสรุปผ่านแล้ว

12 ผลิตภัณฑ์ประเภทแต่ละผู้ตอบได้คะแนนสูงสุด ความสัมพันธ์ระหว่างตัวชี้วัดและเพิ่มเติม

สองมาตรการสนับสนุนความตรงของ nomological
Lo ) ตัวชี้วัด ผู้ตอบแบบสอบถามยังรายงาน
ชื่อแบรนด์ของผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล
12 ประเภทพวกเขาได้ใช้ในช่วงสามสัปดาห์ก่อนที่จะเสร็จสิ้น
ของแบบสอบถามก่อน จํานวน
แบรนด์รายงานและเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดที่รายงานว่า บริษัท ให้เลือกยี่ห้อ

มาตรการของผู้ตอบแบบสอบถาม ' ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล
อัตราการบริโภคและการตั้งค่าสำหรับบริษัทแบรนด์

อัตราการบริโภค ตัวบ่งชี้ มี 53 )
.กับจำนวนของรายงานว่า แบรนด์ และการตั้งค่าตัวบ่งชี้มี

. 62 ) ที่มีเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดที่แบรนด์บริษัท
.
รายได้ แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับทฤษฎี
ที่ถูกทดสอบ ความสามารถในการจ่ายจะเป็นแหล่งที่มาชัดเจนของ
ความผันแปรในจํานวนเงินที่ใช้จ่ายในงานเลี้ยง ได้รับเชิญจากครอบครัวที่มีรายได้ขนาดใหญ่

มี มีแนวโน้มที่จะได้รายได้มากขึ้นและดังนั้นจึงมีอิสระที่จะทำให้การซื้อมากขึ้น

( เพื่อประโยชน์ของตนเองหรือเพื่อประโยชน์ของพวกโฮสต์ของพวกเขา .
รายได้ครัวเรือนจึงรวมเป็นชุด
ในการวิเคราะห์