[Name] glared at the trio of males

[Name] glared at the trio of males in front of her, holding her precious Bulbasaur tightly against her chest. She and her Pokemon, her first and most cherished, had been out to find more Pokemon and hatch some eggs when these three had jumped out at her.

“Hey, look, another loser with their Pokemon!” one had sneered, picking up a handful of rocks and chucking them at her Bulbasaur, sending the poor creature dashing behind her legs to gain some type of cover.

“Look at it run!”

“What a loser!”

[Name] had then turned around and scooped her Bulbasaur up, leading to where she was now. She wasn't sure if these guys had Pokemon of their own, but she didn't want to risk it.

“J-just leave us alone! What is wrong with you?” she cried out, blinking her [color] eyes in surprise when one of the guys walked over to her.

She was not able to react in time and was promptly pushed to the ground. She winced when she felt her tail bone hit the concrete beneath her, knowing that would be hurting for days now.

The other guys moved to follow suit when [Name] suddenly heard footsteps behind her. Hoping that it wasn't another goon, she turned to look over her shoulder and stared in shock.

Once [Name] had gotten strong enough, she had decided to join Team Instinct. And she had met their Leader, Spark, a few times since then. Every time, he had always been so sweet and kind. But this time, he seemed different. He walked with a purpose, not his usual self. With his Raichu on his shoulder, he looked like he was ready to take on the world.

His blue eyes showed nothing but determination as he stepped between [Name] and her aggressors, his Raichu jumping down from his shoulder.

“Oh, look. Another loser!” the head goon yelled, causing them all to burst into a chorus of laughter.

“Raichu..”

The three boys stopped laughing when they saw the Pokemon’s body begin to spark, backing away slightly.

“Eh, look man, we didn't mean-”

“Quick attack.”

The three boys turned and took off running with Raichu on their heals. [Name] couldn't help but to laugh a bit, but quickly clapped her hand over her mouth when Spark turned to look down at her with his striking blue eyes.

“What was that all about?” he asked, his personality slowly returning to normal.

“Oh.. Well, Bulbasaur and I were out to find more Pokemon when they showed up out of nowhere… They were so mean. I wonder which team they’re-”

“Don't let the teams sway you. We all have our good and bad apples,” Sparky stated with a warm smile, reaching to hold his hand out to [Name].

“I saw you were hatching some eggs as well. Care if I join? I soo need that Lapras for the dex,” he stated, smiling brightly.

[Name] didn't even hesitate, placing her hand in his to continue on her adventure. Only this time, he would be by her side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[ชื่อ] glared ที่สามของเพศชายตรงหน้า ถือเจมีค่าของเธอไว้แน่นกับอกของเธอ เธอและโปเกมอนของเธอ เธอแรก และหวง แหนมากที่สุด ได้รับการค้นหาเพิ่มเติมโปเกมอน และฟักไข่บางเมื่อทั้งสามได้กระโดดออกที่เธอ"เฮ้ ดู ใครอื่นกับโปเกมอนของพวกเขา" หนึ่งก็ยิ้มเยาะ หยิบกำมือของหิน และของการจับงานเหล่านั้นที่เธอเจ ส่งสิ่งมีชีวิตต่ำห้าวหลังขาของเธอได้รับบางชนิดของปก"ดูมันทำ""สิ่งที่ผู้แพ้"[ชื่อ] ได้หัน แล้วลากขึ้นเจเธอขึ้น นำไปสู่การที่เธอเป็น เธอไม่แน่ใจว่าคนเหล่านี้มีโปเกมอนของตัวเอง แต่เธอไม่ต้องการเสี่ยงโชค"J เพียงปล่อยให้เราคนเดียว คืออะไรผิดกับคุณเธอทูล กะพริบตาของเธอ [สี] ในความประหลาดใจเมื่อหนึ่งคนเดินผ่านเธอเธอก็ไม่สามารถที่จะตอบสนองในเวลา และมีการผลักดันทันทีไปพื้น เธอ winced เมื่อเธอรู้สึกกระดูกหางของเธอตีคอนกรีตใต้เธอ รู้ที่จะทำร้ายวันนี้คนอื่น ๆ ถูกย้ายไปปฏิบัติตามเหมาะสมเมื่อ [ชื่อ] ทันใดนั้นได้ยินรอยเท้าเธอ หวังว่า มันไม่สลัดอื่น เธอหันไปมองข้ามไหล่ของเธอ และจ้องในช็อตเมื่อมีอากาศพอ [ชื่อ] เธอได้ตัดสินใจเข้าร่วมทีมสัญชาตญาณ เธอเจอกับผู้นำของพวกเขา จุดประกาย กี่ครั้งตั้งแต่นั้น ทุกเวลา เสมอเคยชนิด และหวาน แต่เวลานี้ เขาดูเหมือนแตกต่างกัน เขาเดิน ด้วยวัตถุประสงค์ ไม่เขาปกติด้วยตนเอง ด้วยเขา Raichu บนไหล่ของเขา เขาดูเหมือนพร้อมที่จะใช้บนโลกตาสีฟ้าของเขาแสดงให้เห็นว่าอะไรแต่ความมุ่งมั่นเขาก้าวระหว่าง [ชื่อ] และ รุกรานเธอ Raichu เขากระโดดลงจากไหล่ของเขา"โอ้ ดู ผู้แพ้อีก "สลัดหัวตะโกน ทำให้พวกเขาทั้งหมดลุกเป็นประสานเสียงหัวเราะ"Raichu ..."เด็กผู้ชายสามคนหยุดหัวเราะเมื่อเห็นร่างของโปเกมอนเริ่มต้นจุดประกาย backing ห่างกันเล็กน้อย"เอ๊ะ คนดู เราไม่ได้หมายความว่า-""โจมตีอย่างรวดเร็ว"เด็กชายสามเปิด และเอาออกทำงานกับ Raichu บนการเยียวยา [ชื่อ] ไม่สามารถช่วยแต่การหัวเราะบิต แต่รวดเร็วปรบมือเพื่อเรียกมือของเธอผ่านปากของเธอเมื่อหัวเทียนหันไปมองลงมาที่เธอ ด้วยดวงตาสีฟ้าของเขาโดดเด่น"อะไรนะเกี่ยวกับ" เขาถาม บุคลิกของเขาค่อย ๆ กลับเป็นปกติ"โอ้... ดี เจและได้ออกค้นหาโปเกมอนเพิ่มเติมเมื่อพวกเขาพบว่าขึ้นจากที่ไหน... ก็หมายความว่าดังนั้น ผมสงสัยว่า ทีมใดจะ- ""อย่าปล่อยให้ทีม sway คุณ เราทั้งหมดมีการแอปเปิ้ลของเราดี และไม่ดี สปาร์กกล่าว ด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ถึงจับมือของเขาออกไป [ชื่อ]"ผมเห็นคุณถูกฟักไข่บางเช่นกัน สนใจเข้าร่วมเป็นสมาชิก ดังนั้นต้องที่ Lapras สำหรับการเดกซ์ เขากล่าว ยิ้มสดใส[ชื่อ] ไม่ได้ลังเล วางมือของเธอในเขาต้องการในการผจญภัยของเธอ เฉพาะ เวลานี้ เขาจะเคียงข้างเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[ชื่อ] จ้องหน้าทั้งสามคนของเพศชายในด้านหน้าของเธอถือมีค่า Bulbasaur เธอแน่นกับหน้าอกของเธอ เธอและโปเกมอนของเธอเป็นครั้งแรกและหวงแหนมากที่สุดได้รับการออกไปหามากขึ้นโปเกมอนและฟักไข่บางอย่างเมื่อทั้งสามได้กระโดดออกมาที่เธอ.

"เฮ้มองแพ้อื่นที่มีโปเกมอนของพวกเขา!" ใครได้ sneered หยิบขึ้นมา กำมือของหินและโยนพวกเขาที่ Bulbasaur เธอส่งสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสารห้าวอยู่เบื้องหลังขาของเธอจะได้รับประเภทของการครอบคลุมบางส่วน.

"มองไปที่มันทำงาน!"

"สิ่งที่ผู้แพ้!"

[ชื่อ] ได้แล้วหันไปรอบ ๆ และอุ้ม Bulbasaur เธอขึ้น นำไปสู่การที่เธอเป็นในขณะนี้ เธอไม่แน่ใจว่าคนเหล่านี้มีโปเกมอนของพวกเขาเอง แต่เธอไม่ต้องการที่จะเสี่ยง.

"J-เพียงแค่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว! อะไรคือสิ่งที่ผิดปกติกับคุณ? "เธอร้องออกมากระพริบของเธอ [Color] ตาแปลกใจเมื่อผู้ชายคนหนึ่งเดินไปกับเธอ.

เธอก็ไม่สามารถที่จะตอบสนองในเวลาและถูกผลักทันทีไปที่พื้นดิน เธอสะดุ้งเมื่อเธอรู้สึกว่ากระดูกหางของเธอตีคอนกรีตใต้ของเธอรู้ว่าจะถูกทำร้ายวันนี้.

คนอื่น ๆ ย้ายไปตามเหมาะสมเมื่อ [ชื่อ] รอยเท้าได้ยินอย่างกระทันหันด้านหลังของเธอ หวังว่ามันก็ไม่ได้โง่อีกเธอหันไปมองข้ามไหล่ของเธอและจ้องในช็อต.

เมื่อ [ชื่อ] มีอากาศที่แข็งแรงพอที่เธอได้ตัดสินใจที่จะเข้าร่วมทีมสัญชาตญาณ และเธอได้พบกับผู้นำ Spark, ไม่กี่ครั้งของพวกเขาตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่เขาได้รับเสมอเพื่อให้หวานและชนิด แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาแตกต่างกัน เขาเดินโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ตัวเองไม่ได้ตามปกติของเขา ด้วย Raichu ของเขาบนไหล่ของเขาเขาดูเหมือนเขาก็พร้อมที่จะใช้ในโลก.

ดวงตาสีฟ้าของเขาแสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไร แต่ความมุ่งมั่นในขณะที่เขาก้าวระหว่าง [ชื่อ] และรุกรานของเธอ Raichu เขากระโดดลงมาจากไหล่ของเขา.

"โอ้มอง แพ้อีก! "คนโง่หัวตะโกนทำให้พวกเขาทุกคนที่จะออกมาเป็นนักร้องเสียงหัวเราะ.

" Raichu .. "

สามหนุ่มหยุดหัวเราะเมื่อพวกเขาเห็นร่างกายโปเกมอนเริ่มต้นที่จะจุดประกายสนับสนุนออกไปเล็กน้อย.

" เอ๊ะมองมนุษย์ เราไม่ได้ mean- "

" การโจมตีอย่างรวดเร็ว. "

สามหนุ่มหันหลังและเอาออกทำงานด้วย Raichu เยียวยาของพวกเขา [ชื่อ] ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะนิด แต่อย่างรวดเร็วปรบมือของเธอมากกว่าปากของเธอเมื่อ Spark หันไปมองลงมาที่เธอกับดวงตาสีฟ้าของเขาโดดเด่น.

"นั่นเป็นอะไรทั้งหมดเกี่ยวกับ?" เขาถามว่าบุคลิกของเขากลับมาอย่างช้าๆ เข้าสู่ภาวะปกติ.

"โอ้ .. ดี Bulbasaur และฉันก็ออกไปหาโปเกมอนมากขึ้นเมื่อพวกเขาปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนเลย ... พวกเขากำลังให้หมายความว่า ฉันสงสัยว่าทีม they're- "

" อย่าปล่อยให้ทีมคุณแกว่งไปแกว่งมา เราทุกคนมีแอปเปิ้ลดีและไม่ดีของเรา "สปาร์กกล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเอื้อมมือไปจับมือของเขาออกไป [ชื่อ].

" ผมเห็นคุณกำลังฟักไข่บางส่วนเช่นกัน ดูแลถ้าฉันเข้าร่วม? ฉันต้องการที่ซู Lapras สำหรับ Dex "เขากล่าวกับรอยยิ้มสดใส.

[ชื่อ] ไม่ได้ลังเลวางมือของเธอในของเขาที่จะดำเนินการต่อไปในการผจญภัยของเธอ แต่คราวนี้เขาจะอยู่เคียงข้างเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ ชื่อ ] ถลึงตามองสามของชายตรงหน้าเธอ จับฟุชิงิดาเนะมีค่าของเธอแน่นกับหน้าอกของเธอ เธอและโปเกมอนของเธอครั้งแรกและหวงแหนมากที่สุดของเธอ ได้ออกไปหาโปเกมอน และฟักไข่ เมื่อทั้งสามได้กระโดดออกมาจากเธอ" เฮ้ แพ้อีกกับโปเกมอนของตน " เขา sneered ยกขึ้นหยิบหินและโยนพวกเขาที่ฟุชิงิดาเนะของเธอส่งสิ่งมีชีวิตที่ยากจนห้าวหลังขาของเธอที่จะได้รับบางชนิดของปก" ดูสิ มันวิ่ง "" ใครแพ้ ! "[ ชื่อ ] แล้วหันไปรอบ ๆและ scooped ฟุชิงิดาเนะของเธอขึ้นสู่ที่ที่เธออยู่ตอนนี้ เธอไม่แน่ใจว่าพวกนี้มีโปเกมอนของตนเอง แต่เธอก็ไม่อยากเสี่ยง" พาให้เราคนเดียว เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? " เธอร้องออกมา กระพริบของเธอ [ สี ] ตาด้วยความประหลาดใจ เมื่อคนหนึ่งเดินมาที่เธอเธอก็ไม่สามารถที่จะตอบสนองในเวลาและรวดเร็วผลักลงกับพื้น เธอ winced เมื่อเธอรู้สึกว่าเธอกระดูกก้นกบตีคอนกรีตใต้เธอ ทั้งที่รู้ว่าต้องเจ็บมาหลายวันแล้ว .คนอื่นย้ายไปตามเหมาะสมเมื่อ [ ชื่อ ] ทันใดนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าตามหลังมา หวังว่าไม่ใช่กุนอีก เธอหันมองผ่านไหล่ของเธอและเริ่มตกใจเมื่อ [ ชื่อ ] ได้มากพอ เธอมีสัญชาตญาณตัดสินใจเข้าร่วมทีม เธอได้พบกับผู้นำของพวกเขา จุดประกาย สองสามครั้งแล้ว ทุกครั้งเขามักจะน่ารักและใจดี แต่คราวนี้ เขาดูแตกต่าง เขาเดินอย่างมีเป้าหมาย ไม่ใช่ตัวตนของเขา กับไรจูของเขาบนไหล่ของเขา เขาดูเหมือนเขาพร้อมที่จะใช้เวลาบนโลกดวงตาสีฟ้าของเขาแสดงอะไร แต่การตัดสินใจเมื่อเขาก้าวระหว่าง [ ชื่อ ] และรุกรานเธอของเขา ไรจูกระโดดลงมาจากไหล่ของเขา" โอ้ ดูนั่น แพ้อีก ! " หัวหน้ากุนตะโกน ทำให้พวกเขาทั้งหมดจะออกมาเป็นนักร้องประสานเสียงของเสียงหัวเราะ" ไรจู . . "สามหนุ่มหยุดหัวเราะเมื่อเห็นร่างของโปเกมอนเริ่มต้นจุดประกายให้ถอยออกไปเล็กน้อย" เอ๊ะ เราไม่ได้ตั้งใจ "" การโจมตีที่รวดเร็ว .สามหนุ่มหันกลับและวิ่งหนีกับไรจูในการเยียวยา [ ชื่อ ] ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะเล็กน้อย แต่รีบปรบมือมือของเธอมากกว่าปากของเธอเมื่อประกายหันไปมองเธอด้วยดวงตาสีฟ้าที่โดดเด่นของเขา" นี่มันเรื่องอะไรกัน ? " เขาถาม บุคลิกภาพค่อยๆกลับสู่สภาพปกติแล้ว" โอ้ . . . . . . . อืม ฟุชิงิดาเนะและฉันออกไปหาโปเกมอนมากขึ้นเมื่อพวกเขาโผล่ออกมาจากไม่มีที่ไหนเลย . . . . . . . พวกเขาจึงหมายถึง ฉันสงสัยว่าทีมที่พวกเขา "" อย่าปล่อยให้ทีมที่ทำให้ไขว้เขว เราทุกคนมีแอปเปิ้ลที่ดีและไม่ดีของเรา " สปาร์กกล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ถึงมือของเขาออกไป [ ชื่อ ]" ผมเห็นคุณฟักไข่เช่นกัน การดูแลถ้าฉันเข้าร่วม ฉันซูต้องลาปรัสสำหรับเด็ก " เขากล่าวและยิ้มอย่างสดใส[ ชื่อ ] ไม่ลังเลเลยวางมือของเธอในการผจญภัยของเขาต่อเธอ แต่คราวนี้ เขาจะอยู่ข้างๆเธอ